Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 17 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.356.2024.1.JKU

Prawo do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi wyłącznie na wynajem oraz brak obowiązku złożenia informacji VAT-26.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 maja 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 28 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi wyłącznie na wynajem oraz braku obowiązku złożenia informacji VAT-26.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem VAT wyłącznie w Polsce, osobą fizyczną prowadzącą działalności gospodarczej wpisaną do CEIDG. Prowadzi Pan działalność gospodarczą jako (…) i jest Pan rezydentem o nieograniczonym obowiązku podatkowym w Polsce. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek – oznaczona kodem PKD 45.11.Z. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy obejmuje także:

-45.19.Z Sprzedaż hurtowa i detaliczna pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli,

-77.11.Z Wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek.

Wnioskodawca wykorzystuje w celach prowadzonej działalności gospodarczej m.in. samochody, które nie są jego własnością, a użytkowane są przez niego na podstawie umowy leasingu. Są to pojazdy zarejestrowane w Polsce pod numerami:

1.(…) samochód osobowy, który użytkowany jest przez Wnioskodawcę na podstawie umowy leasingu operacyjnego z dnia 9 kwietnia 2024 r.

2.(…) samochód osobowy, który użytkowany jest przez Wnioskodawcę na podstawie umowy leasingu operacyjnego z dnia 14 grudnia 2023 r.

3.(…) samochód osobowy, który użytkowany jest przez Wnioskodawcę na podstawie umowy leasingu operacyjnego z dnia 14 grudnia 2023 r.

Rozpatrywany wniosek o wydanie interpretacji dotyczy wyżej wymienionych samochodów, które spełniają definicje pojazdów samochodowych w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy o VAT.

W celu wynajmu samochodów Wnioskodawca zawiera stosowne umowy najmu, określające w sposób precyzyjny jego zasady, czas, odpłatność. Prawidłowo wywiązuje się z zawartych umów. Wnioskodawca oprócz wynajmu samochodów świadczy inne usługi wymienione w CEIDG, ale głównie w zakresie: sprzedaży pozostałych pojazdów samochodowych.

Wynajem samochodów prowadzony jest w Polsce. Wyżej opisane samochody służą wyłącznie wynajmowi. Przy takim wynajmie każdorazowo podstawą wynajmu jest umowa najmu. W tej sytuacji obowiązkiem Wnioskodawcy jest zapewnienie sprawnego pojazdu na wskazany w umowie okres wynajmu. Oddaje on najemcy wraz z zatankowany do pełna pojazdem, kluczyk, dowód rejestracyjny, ważną polisę ubezpieczeniową. Najemca, po zrealizowaniu umowy najmu, ma obowiązek zwrotu pojazdu w stanie niepogorszonym, z pełnym zbiornikiem paliwa. Wydanie i odbiór pojazdu są za każdym razem potwierdzane protokołem. Stanowi on integralną cześć umowy najmu. Zawierane przez Wnioskodawcę umowy najmu spełniają wymogi określone w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny – dotyczące najmu.

Jednocześnie samochody objęte zakresem wniosku są wykorzystywane do świadczenia usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług wg stawki 23%, tj. wynajmu na terytorium Polski. Do tej pory Wnioskodawca odliczał kwotę 100% z tytułu nabycia pojazdów, ich eksploatacji, opłat leasingowych, nie prowadził ewidencji ich przebiegu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1, ust. 6-8 ustawy o VAT, natomiast złożył do urzędu skarbowego informacje VAT-26 dla poszczególnych ww. pojazdów, przed poniesieniem pierwszego wydatku związanego z pojazdem. Przebieg samochodów ustalany był na podstawie protokołów odbioru i zdania pojazdów podpisywanych przez wynajmującego i najemcę w momencie odebrania i zdania samochodu. Stan licznika samochodu w momencie zdania go przez jednego klienta odpowiada stanowi tego licznika w momencie odbioru go przez następnego klienta – nie występują w tym zakresie rozbieżności, które świadczyłyby o wykorzystywaniu samochodów w celach innych niż wynajem.

W umowach najmu zawieranych przez Wnioskodawcę z klientami każdorazowo zawarte są m.in. informacje o stanie licznika na dzień i godzinę przekazania pojazdu, okres czasu, na jaki będzie zawarta umowa najmu oraz stan licznika na dzień i godzinę zwrotu pojazdu. W konsekwencji ze stanów licznika wskazanych w umowach najmu wynika liczba faktycznie przejechanych kilometrów przez pojazdy.

Ponadto wyżej wymienione pojazdy objęte niniejszym zapytaniem będą użytkowane przez najemców, więc Wnioskodawca nie będzie nadzorował sposobu ich użytkowania. Nie będzie także nadzorował sposobu jego garażowania. Nie ma w związku z tym możliwości, aby samochód w okresie wynajmu był użytkowany przez pracowników Wnioskodawcy do celów prywatnych. Wynagrodzenie za najem stanowi realne wynagrodzenie (rzeczywistą równowartość) za świadczenie tego typu usług na rynku, a z tytułu ww. wynagrodzenia Wnioskodawca wystawia fakturę lub paragon na najemcę.

Ponadto Wnioskodawca 14 grudnia 2023 r. wprowadził regulamin określający zasady użytkowania pojazdów będących przedmiotem niniejszego zapytania, wykluczające ich użycie w celach innych niż działalność gospodarcza w zakresie wynajmu. Wykaz samochodów objętych niniejszym wnioskiem pokrywa się z załącznikiem nr 1 do Regulaminu określającym pojazdy wykorzystywane tylko i wyłącznie na wynajem.

Zgodnie z tym regulaminem pracownicy nie mogą wykorzystywać tych pojazdów do celów prywatnych w każdym wypadku. Jednocześnie nie mogą oni również korzystać z samochodów w celach służbowych, za wyjątkiem sytuacji, gdy Wnioskodawca powierzy im samochód. Jednakże zgodnie z postanowieniami regulaminu Wnioskodawca może powierzyć pracownikowi samochód wyłącznie do realizacji celów służbowych, takich jak jego zatankowanie, serwis, czy jazda próbna z klientem. Pracownicy mają obowiązek sprawdzania aktualności regulaminu i jego załączników. Niezastosowanie się do regulaminu skutkuje odpowiedzialnością pracownika. Takich jednakże przypadków nie było dotychczas. Jednocześnie, co wynika z powyższego pomiędzy poszczególnymi umowami najmu pojazdy nie są wykorzystywane i stoją zaparkowane pod adresem stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, tj. (…). Po zakończonej umowie najmu, klienci zwracają pojazdy z pełnym zbiornikiem paliwa i jest to obowiązek określony w umowie.

Ponadto Wnioskodawca na bieżąco aktualizuje załącznik nr 1 do regulaminu w przypadku nabycia nowych pojazdów lub sprzedaży starych.

Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdów będących przedmiotem zapytania, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1, ust. 6-8 ustawy o VAT, w związku z tym, że samochody wykorzystywane tylko i wyłącznie w działalności gospodarczej polegającej na ich wynajmie.

Wnioskodawca w stosunku do pojazdów objętych wnioskiem złożył informację VAT-26.

Wnioskodawca w związku wynajmem tych pojazdów ponosi koszty opłat leasingowych oraz koszty eksploatacji (naprawy, okresowe przeglądy techniczne, ubezpieczenia pojazdów) udokumentowane fakturami, z których wynika podatek naliczony, a w przypadku ubezpieczenia posiada stosowną polisę. Wydatki ponoszone są zarówno w trakcie trwania umowy najmu z klientem, jak również w przerwie pomiędzy poszczególnymi umowami najmu.

Pytanie

Czy Wnioskodawca jest uprawniony do odliczania 100% kwoty podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi (w tym 100% kwoty podatku VAT naliczonego z tytułu opłat leasingowych i innych wydatków związanych z tymi pojazdami) – samochodami przeznaczonymi wyłącznie na wynajem, pomimo nieprowadzenia przez Wnioskodawcę ewidencji przebiegu pojazdu (określonej w art. 86a ust. 4 pkt 1, ust. 6-8 ustawy o VAT)?

Czy jeżeli odpowiedź na powyższe pytanie jest twierdząca Wnioskodawca jest zobowiązany do złożenia informacji VAT-26, o której mowa w art. 86 ust. 12 ustawy o VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy jest on jest uprawniony do odliczania 100% kwoty podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi (w tym 100% kwoty podatku VAT naliczonego z tytułu opłat leasingowych i opłat związanych z eksploatacją pojazdów), tj. samochodami wykorzystywanymi tylko i wyłącznie w celach ich wynajmu, pomimo nieprowadzenia przez Wnioskodawcę ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1, ust. 6-8 ustawy o VAT. Jednocześnie Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w związku z powyższym nie jest on zobowiązany do złożenia informacji VAT-26.

Kwestię odliczenia podatku reguluje przepis art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą, który stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a tej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powołanego przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego) oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W myśl art. 2 pkt 34 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pojazdach samochodowych – rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Na mocy art. 86a ust. 1 ww. ustawy – w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1)wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2)należnego z tytułu:

a)świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b)dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

3)wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

4)należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

5)wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

W myśl art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1)nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2)używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3)nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

W myśl art. 86a ust. 3 ustawy – przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1)w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a)wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b)konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2)do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Według art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1)sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2)konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1)przeznaczonych wyłącznie do:

a)odprzedaży,

b)sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c)oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

 – jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2)w odniesieniu do których:

a)kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub

b)podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Użycie wyrazu „wyłącznie” w art. 86a ust. 5 ustawy, wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane – choćby przejściowo – do innych celów (np. użytek prywatny, użytek służbowy podatnika, itp.). Zatem w odniesieniu do pojazdu, który np. jest przeznaczony do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, ale jest wykorzystywany przez podatnika także do innych celów, nie może być zastosowane zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji. Ewidencja dla tego rodzaju pojazdów (jeśli jest to pojazd obiektywnie wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej) musi być prowadzona i powinna zawierać wymagane elementy.

Stosownie do treści art. 86a ust. 7 ustawy – ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

1)numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;

2)dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;

3)stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;

4)wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:

a)kolejny numer wpisu,

b)datę i cel wyjazdu,

c)opis trasy (skąd - dokąd),

d)liczbę przejechanych kilometrów,

e)imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem

- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;

5)liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy).

W świetle art. 86a ust. 12 ustawy, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji zawierającej dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku.

Na mocy art. 86a ust. 13 ustawy, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Jednakże, po stronie Wnioskodawcy nie powstaje obowiązek złożenia wyżej wspomnianej informacji VAT-26. Wnioskodawca wskazuje, iż na mocy przywołanych przepisów obowiązek złożenia informacji VAT-26 został ściśle powiązany z obowiązkiem prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Wnioskodawca ponownie wskazuje w tym miejscu na przypadki, w których podatnik nie jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu – określone w art. 86a ust. 5 ustawy. Zgodnie z niniejszym przepisem warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do odprzedaży lub sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika lub oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu bądź innej umowy o podobnym charakterze jeżeli odpowiednio odprzedaż, sprzedaż bądź oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że w przypadku pojazdów samochodowych wykorzystywanych do działalności gospodarczej przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu wydatków dotyczących nabycia, rat leasingowych oraz innych wydatków. Ograniczenie to nie będzie miało zastosowania w przypadku pojazdów samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy w przypadku, gdy pojazd samochodowy przeznaczony jest wyłącznie na wynajem, to podatnik nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Wnioskodawca wskazuje także, że przepisy ustawy nie określają w jaki sposób podatnik ma zapewnić wyeliminowanie użytku prywatnego używanego w nim pojazdu samochodowego dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Działania te muszą być dostosowane do specyfiki działalności i sposobu używania dla jego celów pojazdów. Określone przez podatnika zasady używania pojazdu muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku. Celem tego Wnioskodawca ustalił w swojej firmie regulamin określający sposób użytkowania pojazdów samochodowych przeznaczonych na wynajem, wykluczający użycie tych pojazdów w celach innych niż działalność gospodarcza Wnioskodawcy w zakresie wynajmu, w szczególności używanie pojazdu dla celów prywatnych.

Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest m.in. wynajem samochodów osobowych. W przedstawionym stanie faktycznym samochody będące przedmiotem zapytania Wnioskodawcy są wykorzystywane tylko i wyłącznie na cele działalności gospodarczej – w ramach wynajmu realizowanego na podstawie umowy wynajmu na terenie Polski. Na gruncie obowiązujących obecnie przepisów ustawy należy uznać, że skoro najem pojazdów jest zwolniony z obowiązku prowadzenia ewidencji ich przebiegu, to zarazem Wnioskodawca nie ma obowiązku składania informacji VAT-26. Informację tę składają ci podatnicy, którzy jednocześnie mają obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów, z racji na charakter prowadzonej działalności gospodarczej.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że zawierane umowy najmu spełniają wymogi określone w prawie polskim. Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji legalnej umowy najmu. Należy zatem sięgnąć do regulacji Kodeksu Cywilnego. Zgodnie z art.659 KC przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz (opłatę za wynajem ). Umowa najmu powinna zawierać oznaczenie stron umowy tzn. najemcy i wynajmującego, określenie przedmiotu umowy najmu, zobowiązanie wynajmującego do wydania najemcy rzeczy stanowiącej przedmiot najmu do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony określenie wysokości opłaty i terminu płatności, czasu trwania umowy, kaucji zabezpieczającej, okresu wypowiedzenia. Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przepisów mających zastosowanie w sprawie prowadzi do wniosku, że Wnioskodawca ma prawo do odliczenia 100% kwoty podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa we wniosku, bez obowiązku prowadzenia ewidencji ich przebiegu, zgodnie z art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy, ponieważ wyjaśniono, że samochody będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie, w celu oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu. Pojazdy będące przedmiotem zapytania nie będą przez Wnioskodawcę wykorzystywany do celów innych (w tym prywatnych), niż najem. Wnioskodawca w stosunku do samochodów objętych niniejszym wnioskiem nie miał obowiązku złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego informacji VAT-26.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Ustawodawca zapewnił zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno, tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego) oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych  w art. 88 ustawy.

Zasady odliczania i rozliczania na gruncie podatku od towarów i usług wydatków dotyczących pojazdów samochodowych zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy.

Jak stanowi art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy:

W przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy:

Przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy:

Do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1)nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2)używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3)nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”. Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”. Przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony – ze względu na swoje cechy konstrukcyjne – służy co do zasady użytkowi „mieszanemu”, a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Jednakże, od zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy przewidziano wyjątki.

W świetle art. 86a ust. 3 ustawy:

Przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1)w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a)wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b)konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2)do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Na mocy art. 86a ust. 4 ustawy:

Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1) sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2) konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy:

Warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1) przeznaczonych wyłącznie do:

a) odprzedaży,

b) sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c) oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2) w odniesieniu do których:

a) kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub

b) podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Użycie wyrazu „wyłącznie” w art. 86a ust. 5 ustawy, wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane – choćby przejściowo – do innych celów (np. użytek prywatny, jazda próbna, użytek służbowy podatnika, itp.). Zatem w odniesieniu do pojazdu, który np. jest przeznaczony do odprzedaży, ale jest wykorzystywany przez podatnika także do innych celów, nie może być zastosowane zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji.

Z art. 86a ust. 6 ustawy wynika, że:

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

Stosownie do treści art. 86a ust. 7 ustawy:

Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

1) numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;

2) dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;

3) stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;

4) wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:

a) kolejny numer wpisu,

b) datę i cel wyjazdu,

c) opis trasy (skąd - dokąd),

d) liczbę przejechanych kilometrów,

e) imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem

- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;

5) liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

W świetle art. 86a ust. 12 ustawy:

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3.

Na mocy art. 86a ust. 13 ustawy:

W przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od pierwszego dnia miesiąca, w którym podatnik złoży tę informację.

Zgodnie z art. 86a ust. 14 ustawy:

W przypadku zmiany wykorzystywania pojazdu samochodowego podatnik jest obowiązany do aktualizacji informacji, o której mowa w ust. 12, najpóźniej do końca miesiąca, w którym dokonał tej zmiany.

Stosownie do art. 86a ust. 15 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji, o której mowa w ust. 12, uwzględniając potrzebę zawarcia w niej danych pozwalających na identyfikację pojazdu samochodowego, w szczególności marki, modelu pojazdu i jego numeru rejestracyjnego, jak również daty poniesienia pierwszego wydatku związanego z danym pojazdem, oraz uwzględniając potrzebę umożliwienia prawidłowej aktualizacji złożonej informacji.

Należy wskazać, że składana informacja ma charakter sformalizowany, a jej wzór – w postaci druku VAT-26 – został określony przez Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej w rozporządzeniu z dnia 28 września 2021 r. w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1790).

Wątpliwości dotyczą w pierwszej kolejności ustalenia, czy jest Pan uprawniony do odliczania 100% kwoty podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi (w tym 100% kwoty podatku VAT naliczonego z tytułu opłat leasingowych i innych wydatków związanych z tymi pojazdami) – samochodami przeznaczonymi wyłącznie na wynajem, pomimo nieprowadzenia przez Pana ewidencji przebiegu pojazdu (określonej w art. 86a ust. 4 pkt 1, ust. 6-8 ustawy).

W odniesieniu do przedstawionych wątpliwości zauważyć należy, że powołany wyżej przepis art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy wprowadza ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego do 50% w odniesieniu do wszystkich wydatków dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do „użytku mieszanego”, tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

Z cytowanych przepisów art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia w pełnej wysokości kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z pojazdami samochodowymi oraz wydatków związanych z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. Co do zasady, w celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Jednakże w art. 86a ust. 5 ustawy zostały wymienione ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

I tak, zgodnie z art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze. Ponadto, przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy ma zastosowanie, jeżeli oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

W tym miejscu należy jednak zauważyć, że użycie wyrazu „wyłącznie” w wyżej cytowanych przepisach wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane – choćby przejściowo – do innych celów.

W opisie sprawy wskazał Pan, że w celu wynajmu samochodów Wnioskodawca zawiera stosowne umowy najmu, określające w sposób precyzyjny jego zasady, czas, odpłatność. Wynajem samochodów prowadzony jest w Polsce. Samochody służą wyłącznie wynajmowi. Przy takim wynajmie każdorazowo podstawą wynajmu jest umowa najmu. Najemca po zrealizowaniu umowy najmu, ma obowiązek zwrotu pojazdu w stanie niepogorszonym, z pełnym zbiornikiem paliwa. Wydanie i odbiór pojazdu są za każdym razem potwierdzane protokołem. Stanowi on integralną cześć umowy najmu. Zawierane przez Pana umowy najmu spełniają wymogi określone w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny – dotyczące najmu. Samochody są wykorzystywane do świadczenia usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług wg stawki 23%, tj. wynajmu na terytorium Polski. Do tej pory odliczał Pan kwotę 100% z tytułu nabycia pojazdów, ich eksploatacji, opłat leasingowych, nie prowadził ewidencji ich przebiegu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1, ust. 6-8 ustawy o VAT, natomiast złożył do urzędu skarbowego informacje VAT-26 dla poszczególnych ww. pojazdów, przed poniesieniem pierwszego wydatku związanego z pojazdem. Przebieg samochodów ustalany był na podstawie protokołów odbioru i zdania pojazdów podpisywanych przez wynajmującego i najemcę w momencie odebrania i zdania samochodu. Stan licznika samochodu w momencie zdania go przez jednego klienta odpowiada stanowi tego licznika w momencie odbioru go przez następnego klienta – nie występują w tym zakresie rozbieżności, które świadczyłyby o wykorzystywaniu samochodów w celach innych niż wynajem. Nie ma możliwości, aby samochód w okresie wynajmu był użytkowany przez Pana pracowników do celów prywatnych. Wynagrodzenie za najem stanowi realne wynagrodzenie (rzeczywistą równowartość) za świadczenie tego typu usług na rynku, a z tytułu ww. wynagrodzenia wystawia Pan fakturę lub paragon na najemcę. 14 grudnia 2023 r. wprowadził Pan regulamin określający zasady użytkowania pojazdów, wykluczające ich użycie w celach innych niż działalność gospodarcza w zakresie wynajmu. Wykaz samochodów pokrywa się z załącznikiem nr 1 do Regulaminu określającym pojazdy wykorzystywane tylko i wyłącznie na wynajem. Zgodnie z tym regulaminem pracownicy nie mogą wykorzystywać tych pojazdów do celów prywatnych w każdym wypadku. Jednocześnie nie mogą oni również korzystać z samochodów w celach służbowych, za wyjątkiem sytuacji, gdy powierzy im Pan samochód. Jednakże zgodnie z postanowieniami regulaminu może Pan powierzyć pracownikowi samochód wyłącznie do realizacji celów służbowych, takich jak jego zatankowanie, serwis, czy jazda próbna z klientem. Pracownicy mają obowiązek sprawdzania aktualności regulaminu i jego załączników. Niezastosowanie się do regulaminu skutkuje odpowiedzialnością pracownika. Takich jednakże przypadków nie było dotychczas. Jednocześnie, co wynika z powyższego pomiędzy poszczególnymi umowami najmu pojazdy nie są wykorzystywane i stoją zaparkowane pod adresem Pana stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Po zakończonej umowie najmu, klienci zwracają pojazdy z pełnym zbiornikiem paliwa i jest to obowiązek określony w umowie.

W analizowanej sprawie nie znajdzie zastosowania ograniczone prawo do odliczenia podatku sformułowane w art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, gdyż jak wynika z przedstawionych okoliczności samochody nie będą wykorzystywane w jakikolwiek inny sposób, niż najem. Podkreślić należy, że przejazd samochodem wyłącznie do realizacji celów służbowych, takich jak jego zatankowanie, serwis, czy jazda próbna z klientem stanowi konieczny element najmu i ich wykonywanie nie daje podstawy do uznania, że pojazdy te będą wykorzystywane do celów innych niż działalność gospodarcza.

W świetle powyższych okoliczności, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie zostaną spełnione warunki do uznania, że samochody, o których mowa we wniosku, będą wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, ponieważ – jak wynika z opisu sprawy – przedmiotowe samochody będą wykorzystywane przez Pana wyłącznie w celu oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu. Samochody nie będą przez Pana wykorzystywane do celów innych, niż najem (wynajmowane samochody nie będą służyły prywatnym celom Pana i Pana pracowników). Ponadto, jak wynika z okoliczności sprawy wprowadzi Pan zasady, które określać będą korzystanie z ww. samochodów, wykluczające użycie tych pojazdów do celów innych niż działalność gospodarcza, tj. wynajem samochodów. Podkreślenia wymaga, że pomiędzy poszczególnymi umowami najmu pojazdy nie są wykorzystywane i stoją zaparkowane pod adresem Pana stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że będąc czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, wykorzystującym przedmiotowe samochody do działalności wyłącznie opodatkowanej –będzie Pan uprawniony do pełnego odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi (w tym 100% kwoty podatku VAT naliczonego z tytułu opłat leasingowych i innych wydatków związanych z tymi pojazdami, tj. kosztów eksploatacji (napraw, okresowych przeglądów technicznych, ubezpieczenia pojazdów). Przy czym, prawo to będzie Państwu przysługiwało, o ile nie zaistnieją wyłączenia wynikające z art. 88 ustawy.

Jednakże, może Pan skorzystać z tego prawa wyłącznie, jeżeli wypełni – wskazane wcześniej – warunki określone w art. 86a ust. 4 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 5 ustawy.

Powołany powyżej przepis art. 86a ust. 5 ustawy wskazuje ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

W przedmiotowej sprawie należy ponownie wskazać na pkt 1 lit. c tej regulacji. Zgodnie z tymi przepisami, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze. Ponadto, przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 ustawy ma zastosowanie jeżeli oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

W analizowanej sprawie warunki te są spełnione, ponieważ prowadzi Pan działalność w zakresie wynajmu samochodów, a opisane samochody – jak Pan wskazał – służą wyłącznie wynajmowi. Tym samym, w stosunku do ww. pojazdów nie ma Pan obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu potwierdzającej ich wykorzystywanie wyłącznie do działalności gospodarczej.

Podsumowanie

Jest Pan uprawniony do odliczania 100% kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi (w tym 100% kwoty podatku VAT naliczonego z tytułu opłat leasingowych i innych wydatków wskazanych w opisie sprawy związanych z tymi pojazdami) – samochodami przeznaczonymi wyłącznie na wynajem, pomimo nieprowadzenia przez Pana ewidencji przebiegu pojazdu (określonej w art. 86a ust. 4 pkt 1, ust. 6-8 ustawy).

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Następnie Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy, jeżeli odpowiedź na powyższe pytanie jest twierdząca, jest Pan zobowiązany do złożenia informacji VAT-26, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy.

Należy powtórzyć, że w myśl art. 86a ust. 12 ustawy:

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3.

Jak rozstrzygnięto powyżej, nie jest Pan zobowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów, który to wymóg wynika z przepisu art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy, gdyż znajdzie zastosowanie art. 86a ust. 5 pkt 1 ustawy, a w konsekwencji nie jest Pan zobowiązany do złożenia informacji właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, o których mowa w przepisie art. 86a ust. 12 ustawy.

Podsumowanie

W związku faktem, że nie jest Pan zobowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów, który to wymóg wynika z przepisu art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy, gdyż znajdzie zastosowanie art. 86a ust. 5 pkt 1 ustawy, nie jest Pan zobowiązany do złożenia informacji VAT-26.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wskazuję, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie podkreślam, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zaznaczenia wymaga, że w pytaniu nr 2, dotyczącym braku obowiązku złożenia informacji VAT-26 wskazał Pan przepis art. 86 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług. Jednakże, taki przepis został uchylony ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r.o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35 ze zm.), która weszła w życie 1 stycznia 2014 r. Jednocześnie ze względu na zakres Pana wniosku (jako przepisy mające być przedmiotem interpretacji wskazał Pan art. 86a ustawy), jak i powołanie przez Pana art. 86a ust. 12 ustawy we własnym stanowisku, wskazanie przez Pana art. 86 ust. 12 ustawy w pytaniu uznałem za oczywistą omyłkę pisarską.

Końcowo informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie sprawy lub własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00