Wyrok NSA z dnia 6 czerwca 2024 r., sygn. II FSK 750/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (spr.), Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Protokolant Katarzyna Kwaśniewska-Ciesielska, po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. inc. z siedzibą w Stanach Zjednoczonych od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 lutego 2022 r., sygn. akt III SA/Wa 1886/21 w sprawie ze skargi E. inc. z siedzibą w Stanach Zjednoczonych na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 4 czerwca 2021 r., nr [...] w przedmiocie nadpłat w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób prawnych za lata 2017-2018 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 4 czerwca 2021 r., nr [...], 3) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie na rzecz E. [...] inc. z siedzibą w Stanach Zjednoczonych kwotę 12 178 (słownie: dwanaście tysięcy sto siedemdziesiąt osiem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1.1. Wyrokiem z dnia 28 lutego 2022 r., sygn. akt III SA/Wa 1886/21, w sprawie ze skargi E. inc. z siedzibą w Stanach Zjednoczonych (dalej: "Fundusz", "Strona", "Skarżący") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie (dalej: "DIAS") z dnia 4 czerwca 2021 r. w przedmiocie nadpłat w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób prawnych za lata 2017-2018, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2012 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej: "p.p.s.a.") oddalił skargę. Pełna treść uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia, jak i innych wyroków powołanych poniżej, dostępna jest na stronie internetowej https://orzeczenia.nsa.gov.pl (dalej: "CBOSA).

1.2. Sąd pierwszej instancji przytoczył następujący stan faktyczny. Naczelnik [...]US decyzją z dnia 5 stycznia 2021 r. orzekł o zwrocie nadpłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych w łącznej kwocie 346.974,00 zł, pobranego przez polskiego płatnika od dywidend od akcji polskich spółek wypłaconych na rzecz Strony, w tym: za 2017 r. w łącznej kwocie 206.256,00 zł, za 2018 r. w łącznej kwocie 140.718,00 zł, a także odmówił wypłaty oprocentowania nadpłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych za okres wskazany we wniosku, tj. od dnia pobrania podatku do dnia faktycznego zwrotu nadpłaty. Według organu z tytułu dywidend wypłaconych w latach 2017-2018 przez polskiego płatnika Skarżąca nie podlegała w Polsce opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych, bowiem działała na analogicznych zasadach do polskich otwartych funduszy inwestycyjnych, utworzonych i funkcjonujących zgodnie z ustawą o funduszach inwestycyjnych, zwolnionych z opodatkowania na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j.: Dz.U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej: "u.p.d.o.p."). Tym samym podniósł, że w sytuacji, gdy nadpłata powstała w wyniku orzeczenia TSUE z dnia 10 kwietnia 2014 r. w sprawie C-190/12 to podstawę jej zwrotu stanowił art. 74 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm., dalej: "O.p."). Fundusz nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem w części, w której Naczelnik [...]US odmówił wypłaty oprocentowania nadpłaty w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób prawnych (pkt II decyzji), wniósł odwołanie. DIAS decyzją z dnia 4 czerwca 2021 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Zwrócił uwagę na fakt, że Strona z wnioskiem o stwierdzenie nadpłat za lata 2017-2018 wystąpiła dopiero w grudniu 2019 r., a więc po upływie wielu miesięcy po dacie pobrania podatku przez płatnika, uznał, iż złożenie przez Stronę wniosku o zwrot nadpłaty i oprocentowania po długim okresie od czasu jej powstania nie może być usprawiedliwione wskazanymi w odwołaniu utrudnieniami. Organ drugiej instancji nie zgodził się także ze stanowiskiem Funduszu jakoby został pozbawiony możliwości dysponowania kapitałem z uwagi na bezprawne działanie państwa. W opinii DIAS roszczenia Skarżącej należy porównać do sytuacji polskiego podmiotu, który - tak jak w rozpatrywanym przypadku w związku z wyrokiem TSUE - kwestionuje pobranie podatku przez płatnika i składa wniosek o stwierdzenie nadpłaty. Uregulowanie art. 75 O.p. dotyczy zarówno rezydentów i nierezydentów. Przepis ten spełnia warunki skuteczności i równoważności. Nie było podstaw do zastosowania art. 78 § 3 pkt 1 O.p. jako przesłanki prawnej oprocentowania nadpłaty. Nie mógł być także zastosowany art. 78 § 5 O.p. w sytuacji, gdy Strona wniosek o stwierdzenie nadpłaty złożyła 20 grudnia 2019 r., a zatem zarówno po upływie 30 dni od daty opublikowania wyroku TSUE, jak i po upływie 30 dni od dnia nadpłacenia podatku w latach 2017-2018. DIAS doszedł do przekonania, że Strona nie ma prawa do oprocentowania nadpłaty na podstawie art. 78 § 3 pkt 3 lit. b) O.p. W dalszej części za niezasadne uznał sformułowane w odwołaniu zarzuty naruszenia art. 78 § 1 O.p. w zw. z art. 73 § 1 pkt 2, art. 78 § 3 pkt 1, 78 § 5 pkt 1 i 2 O.p. i art. 74 O.p. w zw. z art. 18 oraz art. 63 TFUE oraz art. 4 ust. 3 TUE, poprzez pominięcie podstawkowych zasad Unii Europejskiej, w szczególności zasady niedyskryminacji, zasady swobody przepływu kapitału i zasady lojalności. Wszystkie te zasady znalazły adekwatne zastosowanie przy rozstrzyganiu sprawy, a organ pierwszej instancji działał na podstawie obowiązujących przepisów O.p. Jednocześnie DIAS nie podzielił zarzutu naruszenia art. 120, art. 210 § 4 w zw. z art. 121 § 1 O.p. poprzez niezastosowanie w sprawie art. 78 § 5 pkt 1 O.p. w zw. z art. 4 ust. 3 TUE. W jego ocenie organ pierwszej instancji prawidłowo stwierdził, że na podstawie art. 78 § 5 O.p. Stronie nie przysługuje zwrot nadpłaty wraz z oprocentowaniem skoro Strona wniosek o stwierdzenie nadpłaty złożyła w dniu 20 grudnia 2019 r. Tym samym organ nie znalazł podstaw do zastosowania art. 78 § 5 O.p.