Interpretacja indywidualna z dnia 18 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.333.2024.2.OS

Podleganie opodatkowaniu sprzedaży udziałów w działkach.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży udziałów w działkach nr 1 i nr 2 jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 maja 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 24 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży udziałów w działkach nr 1 i nr 2.

Uzupełnił go Pan w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 lipca 2024 r. (wpływ 11 lipca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pan współwłaścicielem w 11/14 części własności nieruchomości gruntowej położonej w …, w powiecie …, województwie … składającej się z dwóch działek ewidencyjnych, działki nr 1 o pow. 0,3340 ha, Kw Nr … i działki nr 2 pow. 0,0537 ha, Kw Nr …z wykonanym wjazdem z ul. ... Pana żona … jest współwłaścicielką wyżej opisanej działki w 3/14 części.

Do przedstawionego stanu prawnego doszło na skutek następujących czynności prawnych:

1.Na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego w dniu 19 października 2009 roku 0,7563 ha kupił Pan wspólnie żoną w czterech 3/7 częściach nieruchomość niezabudowaną położoną w … (działka nr … obręb ..). Pozostałą część po 2/7 części kupili inni współwłaściciele osoby fizyczne. Działki stanowiły grunt rolny.

2.Przed rokiem 2018 podjął Pan działania w wyniku których działki zostały podzielone w ewidencji gruntów w ten sposób, że powstały 4 niezależne nieruchomości o numerach 1, 2, 3, 4. Podział nieruchomości był podyktowany chęcią zwiększenia jej atrakcyjności rynkowej, poprzez większą elastyczność z punktu widzenia dzierżawy bądź też sprzedaży.

3.W dniu 14 września 2017 roku za zgodą pozostałych współwłaścicieli wydzierżawił Pan przedmiotową nieruchomości spółce … w …w części odnoszącej się do działek 3 - 0,2784 ha, 4- 0,0853 ha. Uczynił Pan to na własny rachunek.

4.W kolejnym roku podjął Pan starania wykupienia pozostałej części nieruchomości od pozostałych współwłaścicieli. Umową kupna zawarta w formie aktu notarialnego z dnia 24.09.2018 roku odkupił Pan od pozostałych współwłaścicieli ich udziały w przedmiotowej nieruchomości, w ten sposób stał się Pan współwłaścicielem w 11/14 częściach własności przedmiotowej nieruchomości.

5.Do dnia zakupu (pkt 4) udziałów sprzedający nie podejmowali żadnych czynności, które powodowałyby zwiększenie atrakcyjności przedmiotowych nieruchomości. Przekazując Panu pełnomocnictwo do działania w ich imieniu przekazali Panu też de facto prawa do dysponowania nieruchomością. Był to bowiem okres, kiedy strony wstępnie porozumiały się co do przyszłej transakcji. Do dnia sprzedaży działka miała wyłącznie charakter rolny, dzierżawca nie podejmował żadnych czynności zmieniających ich charakter.

6.Transakcje kupna udziałów od pozostałych współwłaścicieli nie były opodatkowane podatkiem VAT, ponieważ był to zakup udziałów w gruntach niezabudowanych rolnych.

7.W tym też okresie otrzymał Pan decyzję o warunkach zabudowy dla budowy stacji paliw oraz budynków towarzyszących na działkach 3, 4. W roku 2019 uzyskał Pan pozwolenie na budowę wraz ze wszystkimi uzgodnieniami umożliwiającymi budowę budynków stacji benzynowej oraz infrastruktury towarzyszącej.

8.Dnia 5 marca 2019 roku sprzedał Pan wspólnie z żoną spółce … w … swoje udziały w nieruchomościach oznaczonych numerami działek 3 - 0,2784 ha, 4 - 0,0853 ha. Jednocześnie w ramach negocjacji warunków umowy z … zobowiązali Państwo nabywcę do wybudowania na działce 2 stanowiącej Państwa współwłasność wjazdu z drogi krajowej do pozostałych działek, w tym 1, na tej działce ustanowili też służebność wyjazdu dla działek 3 i 4. Zbycie przez Pana udziałów i przez Pana żonę na rzecz spółki … było udokumentowane fakturą VAT, przy nabyciu nie odliczył Pan podatku VAT, ponieważ transakcja była zwolniona z podatku od towarów i usług z uwagi na to, że stanowiła dostawę terenów niezabudowanych stanowiących grunt rolny.

9.Przed dokonaniem sprzedaży w 2019 r. wystąpili Państwo z dwoma wnioskami o wydanie interpretacji podatkowej, gdyż byli Państwo przekonani o tym, iż przedmiotowa dostawa, stanowić powinna przedmiot opodatkowania podatkiem VAT.

10.Powyższe przekonania zostały potwierdzone interpretacjami:

a.Interpretacja Dyrektora KIS z dnia 01.03.2019 znak : 0113-KDIPT1 -3.4012.51.2019.1.OS,

b.Interpretacja Dyrektora KIS z dnia 04.01.2019 znak : 0113-KDIPT1 -3.4012.850.2019.1.OS.

11.W kolejnych latach podejmował Pan próby sprzedaży lub wydzierżawienia przedmiotowej nieruchomości poprzez występowanie z konkretnymi propozycjami i materiałami marketingowymi do podmiotów, które mogłyby być zainteresowane kupnem bądź wydzierżawieniem nieruchomości.

12.Od co najmniej 4 lat wydzierżawia Pan część działki nr 1 firmom trzecim celem umieszczenia na nich reklam prowadzonych przez nich działalności gospodarczych, kwoty czynszów są opodatkowane podatkiem VAT.

13.Obie działki nie są objęte planem miejscowym zagospodarowania przestrzennego, w ewidencji gruntów opisane są jako grunt rolny.

14.Uzyskał Pan na terenie obu nieruchomości decyzję o warunkach zabudowy dla restauracji typu go thru jak : „…” – Wystąpił Pan o wydanie warunków zabudowy na restaurację kierując się przekonaniem, iż zrealizowanie takiej inwestycji w pobliżu autostrady jest prawdopodobne gospodarczo a jednocześnie posiadanie przez Pana takiej decyzji zwiększa atrakcyjność Pana nieruchomości, a tym samym zainteresowanie potencjalnych klientów.

15.Nieruchomość jest ewidencyjnie podzielona na dwie działki, stanowi jednak jedną całość gospodarczą. Z całą mocą podkreśl Pan, że działka nr 1 nie może być gospodarczo samodzielna i wykorzystywana bez działki 2, gdyż ta stanowi dla niej jedyne miejsce dojazdu z drogi publicznej. Obie działki zostały wykorzystane do dokumentacji, która pozwoliła uzyskać decyzję WZ dla restauracji „ go thru”.

16.Wspólnie z żoną zawarł Pan umowę przedwstępną sprzedaży mocą której zobowiązali się Państwo do sprzedaży przysługujących Państwu udziałów w Nieruchomości. Umowa nie przewiduje żadnych dodatkowych warunków kupna nieruchomości poza interpretacją podatkową i pozyskaniem finansowania przez kupującą Spółkę kapitałową.

17.Prowadzi Pan działalność gospodarczą we własnym imieniu, jest Pan zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług, prowadzi Pan kancelarię prawną.

18.Pana żona nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, ale jest czynnym podatnikiem VAT.

19.Kupująca spółka również jest podatnikiem czynnym podatku VAT.

20.Nabyta przez Pana nieruchomość nie była związana z prowadzoną działalnością gospodarczą, nie została ujęta w ewidencji środków trwałych.

21.Nieruchomość stanowiła Państwa majątek prywatny.

22.Pragnie Pan nadmienić, iż poza wydzierżawieniem części działki 1 podjął Pan szereg działań celem zmaksymalizowania zysku ze sprzedaży nieruchomości między innymi, mocą umowy z właścicielem sąsiedniej nieruchomości został wybudowany wjazd na przedmiotową nieruchomość, ponadto uzyskał Pan decyzję o warunkach zabudowy oraz zapewnienia od dostawców mediów o możliwości zaopatrzenia działki w prąd i wodę.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że:

1.Udziały w działkach objętych zakresem wniosku zostały nabyte na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego. Transakcja zbycia udziałów na Pana rzecz stanowiła czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

2.Zbycie udziałów na Pana rzecz w 2009 i w 2018 roku było udokumentowane aktem notarialnym (nabycie od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej).

3.Z tytułu nabycia udziałów nie przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

4.Przed sprzedażą udziałów w działkach:

-w 2019 roku zobowiązali Państwo nabywcę działek 3 i 4 do wybudowania na działce 2 wjazdu z drogi krajowej do pozostałych działek,

-na działce 1 została ustanowiona służebność wyjazdu dla działek 3 i 4,

-od co najmniej 4 lat wydzierżawia Pan część działki nr 1 firmom trzecim celem umieszczenia na nich reklam prowadzonych przez nich działalności gospodarczych,

-kwoty czynszów są opodatkowane podatkiem VAT,

-uzyskał Pan na terenie obu nieruchomości decyzje o warunkach zabudowy dla restauracji typu „go thru” jak „…”

-zawarł Pan wspólnie z żoną umowę przedwstępną sprzedaży mocą której zobowiązali się Państwo do sprzedaży przysługujących Państwu udziałów w Nieruchomości.

5.Działki objęte zakresem wniosku nie są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, nie zostały ujęte w ewidencji środków trwałych.

6.Działki będące przedmiotem zbycia nie są zabudowane.

Pytanie (ostatecznie postawione w uzupełnieniu wniosku)

Czy dostawa nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług zwolniona z podatku VAT jest dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Konieczne jest tutaj odwołanie do definicji terenów budowlanych zawartych w przepisie art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z powyższym przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W orzecznictwie sądowym utarty jest pogląd, że o przeznaczeniu nieruchomości decydują akty prawa miejscowego, w pierwszej kolejności miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego, którym ustawa przyznaje charakter takiego źródła prawa. W przypadku braku planu miejscowego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy następuje na podstawie decyzji o warunkach zabudowy, która stanowi z kolei indywidualny akt prawa administracyjnego. Również elementy infrastruktury technicznej znajdującej się na przedmiotowych działkach gruntu, stanowiące własność podmiotu trzeciego, nie nadają im statusu terenów budowlanych. (Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 kwietnia 2022 r. I FSK 49/22)

Wykładnia powyższych przepisów wskazuje zatem jednoznacznie, że zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u. podlega dostawa terenu niezabudowanego, nieobjętego planem zagospodarowania przestrzennego lub decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. A contrario, z przepisów tych wynika, że dostawa terenu zabudowanego podlega opodatkowaniu VAT.

Kolejną kwestią jest podejmowanie aktywnych działań w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług powodujących, że działania podatnika mogą być uznane za wykraczające poza zarząd majątkiem prywatnym.

W orzecznictwie sądowym dominuje pogląd, iż czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własność nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej.

„Inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT" (pkt 39). Jako przykłady tych aktywnych działań Trybunał Sprawiedliwości wskazał uzbrojenie terenu oraz działania marketingowe (pkt 40). W ocenie Trybunału „Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności” (pkt 41). Wyrok NSA z 14.02.2024 r., I FSK 7&7IŹ2., LEX nr 3697849.

Przygotowanie działek do sprzedaży poprzez zwiększenie ich atrakcyjności związane z uzyskaniem warunków zabudowy świadczy o tym, że podejmował Pan planowane i zorganizowane czynności ukierunkowane na podniesienie wartości działek.

Uważa Pan, że w przypadku zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wystąpi obowiązek rozliczenia podatku od towarów i usług i opodatkowania dostawy działek właściwą stawką podatku od towarów i usług. Powyższe podyktowane jest faktem, iż Pana działania przesądzają o opodatkowaniu dostawy podatkiem VAT, z uwagi na uzyskanie:

-decyzji warunków zabudowy,

-uzyskanie zjazdu na drogę publiczną,

-zmianę przeznaczenia w ewidencji gruntów nieruchomości z rolnych na budowlano-usługowe,

-wykup od pozostałych współwłaścicieli udziałów we współwłasności nieruchomości,

-dzierżawę przez 4 lata nieruchomości celem umieszczenia na niej reklam.

Czy zaprezentowane stanowisko jest prawidłowe?

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży udziałów w działkach nr 1 i nr 2 jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielnie kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).

Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności.

Zgodnie z art. 196 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Na podstawie art. 196 § 2 ustawy Kodeks cywilny:

Art. 198 ustawy Kodeks cywilny stanowi, że:

Współwłaściciel ma względem swojego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu zaznaczenia wymaga, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy, w celu dokonania sprzedaży udziałów w działkach nr 1 i nr 2, będzie podejmował Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z orzeczenia TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE.

Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Aby ustalić, czy planowana transakcja sprzedaży udziałów w działkach nr 1 i nr 2, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, należy przeanalizować całokształt działań, jakie Pan podjął w odniesieniu do działek będących przedmiotem planowanej sprzedaży i ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności, będzie Pan spełniał przesłanki do uznania Pana za podatnika podatku od towarów i usług.

W opisie sprawy wskazał Pan, że od co najmniej 4 lat wydzierżawia Pan część działki nr 1 firmom trzecim celem umieszczenia na nich reklam prowadzonych przez nich działalności gospodarczych.

Na mocy art. 693 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Tak więc dzierżawa stanowi umowę dwustronnie zobowiązującą i wzajemną nakładającą na strony – zarówno wydzierżawiającego jak i dzierżawcę – określone przepisami obowiązki.

Istota umowy dzierżawy wskazuje, że na jej podstawie dochodzi do odpłatnego świadczenia usług przez właściciela na rzecz dzierżawcy. Dzierżawca za oddaną mu w dzierżawę rzecz płaci umówiony czynsz. Istnieje zatem bezpośredni związek między świadczoną usługą a przekazanym za nią wynagrodzeniem.

Zatem dzierżawa działki nr 1, stanowi odpłatne świadczenie usług, a zawarcie umowy dzierżawy powoduje wyłączenie tej części nieruchomości z majątku osobistego. Taki sposób wykorzystania przez Pana działki nr 1 sprawił, że jest ona wykorzystywana w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, a nie wyłącznie w ramach majątku osobistego. Tym samym, dokonując dostawy udziałów w ww. działce, nie będzie Pan zbywał majątku osobistego, ale majątek wykorzystywany przez Pana w działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań dzierżawa działki nr 1, stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy oraz nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Ponadto, kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje art. 535 ustawy Kodeks cywilny:

Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 ustawy Kodeks cywilny, w myśl którego:

Z kolei umowa przedwstępna została uregulowana w art. 389-396 ustawy Kodeks cywilny.

Art. 389 § 1 i § 2 ustawy Kodeks cywilny wskazuje, że:

Umowa przedwstępna jest więc jedynie zobowiązaniem do przeniesienia własności, lecz własności nie przenosi. Kupujący nie otrzymuje na mocy tej umowy żadnych uprawnień właścicielskich. Właścicielem zostaje dopiero dzięki zawarciu umowy przyrzeczonej.

Tym samym, zgodnie z powyższymi normami prawa cywilnego – umowa przedwstępna, będąca przyrzeczeniem zawarcia właściwej umowy sprzedaży, nawet jeśli sporządzona została w formie aktu notarialnego, nie powoduje przeniesienia prawa własności nieruchomości.

Z opisu sprawy wynika, że posiada Pan udziały w dwóch działkach o nr 1 i nr 2. Zawarł Pan umowę przedwstępną sprzedaży mocą której zobowiązał się Pan do sprzedaży przysługujących mu udziałów w Nieruchomości. Podjął Pan szereg działań celem sprzedaży ww. działek, m. n. :podjął Pan decyzje o podzieleniu działki nr ..., z których powstały działki nr 1 oraz nr 2. Wydzierżawił Pan część działki nr 1. Kwoty czynszów są opodatkowane podatkiem VAT. Uzyskał Pan dla obu działek decyzje o warunkach zabudowy. Ponadto prowadzi Pan działalność gospodarcza oraz jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku do towarów i usług. Ponadto podjął Pan szereg działań celem zmaksymalizowania zysku ze sprzedaży nieruchomości m. in., mocą umowy z właścicielem sąsiedniej nieruchomości został wybudowany wjazd na przedmiotową nieruchomość, ponadto uzyskał Pan decyzję o warunkach zabudowy oraz zapewnienia od dostawców mediów o możliwości zaopatrzenia działki w prąd i wodę. Dodatkowo wcześniej już dokonywał Pan sprzedaży działek jako podatnik podatku od towarów i usług.

W związku z przedstawionymi okolicznościami sprawy, uznać należy, że rodzaj podjętego przez Pana działania, świadczy o zorganizowanym charakterze sprzedaży i powoduje, że planowana sprzedaż gruntu przybiera formę zawodową (profesjonalną) w zakresie obrotu nieruchomościami. Działanie to wykracza poza zakres zarządu majątkiem prywatnym i należy je uznać za działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami. Skala dokonanych przez Pana działań, wykracza poza ramy zwykłego zarządu nieruchomością. Powyższe okoliczności powodują, że opisane czynności nie można interpretować jako rozporządzanie majątkiem prywatnym, lecz jako świadome działanie, zmierzające do osiągnięcia korzyści materialnych z tytułu jego sprzedaży. Tym samym sprzedaż udziałów w przedmiotowych nieruchomości niezabudowanych nie będzie stanowiła zwykłego wykonywania prawa własności, a Pan będzie działał w tym zakresie jak handlowiec.

Analiza przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, treści powołanych przepisów prawa, w odniesieniu do sprzedaży przez Pana udziałów w działkach nr 1 i nr 2 prowadzi do stwierdzenia, że w niniejszej sytuacji wystąpiły okoliczności, które łącznie wskazują, że sprzedaż ww. udziału w niezabudowanych nieruchomościach stanowić będzie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, należy stwierdzić, że z tytułu tej transakcji, będzie Pan podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy wykonującym działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji sprzedaż udziałów w działkach nr 1 i nr 2 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wobec powyższego, Pana stanowisko w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży udziałów w działkach nr 1 i nr 2, uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży udziałów w działkach.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).