Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 12 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.328.2024.1.MF

Dotyczy ustalenia, czy: - niezamortyzowana wartość początkowa likwidowanych Maszyn objętych Etapem_1 stanowi dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów; - niezamortyzowana wartość początkowa likwidowanych Maszyn objętych Etapem_2 może zostać zaliczona przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów; - niezamortyzowana wartość początkowa likwidowanych Maszyn objętych Etapem_2 podlega uwzględnieniu w kosztach uzyskania przychodów w momencie podjęcia decyzji o Likwidacji, czy też dopiero w momencie zakończenia Likwidacji, tj. po ich fizycznej likwidacji i odpowiednim ujęciu tego zdarzenia w księgach Wnioskodawcy (w tym wykreśleniu z ewidencji środków trwałych).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 czerwca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 6 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy:

-niezamortyzowana wartość początkowa likwidowanych Maszyn objętych Etapem_1 stanowi dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów;

-niezamortyzowana wartość początkowa likwidowanych Maszyn objętych Etapem_2 może zostać zaliczona przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów;

-niezamortyzowana wartość początkowa likwidowanych Maszyn objętych Etapem_2 podlega uwzględnieniu w kosztach uzyskania przychodów w momencie podjęcia decyzji o Likwidacji, czy też dopiero w momencie zakończenia Likwidacji, tj. po ich fizycznej likwidacji i odpowiednim ujęciu tego zdarzenia w księgach Wnioskodawcy (w tym wykreśleniu z ewidencji środków trwałych).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych podlegającym opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Polsce na zasadzie przepisu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „Ustawa CIT”). Wnioskodawca należy do międzynarodowej Grupy X.

Przeważającym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest (…). W ramach tej działalności Wnioskodawca produkuje (…) (na zlecenie innych podmiotów).

Wnioskodawca zawarł z jedną ze spółek należących do Grupy X (dalej: „Zleceniodawca”) umowę mającą za przedmiot produkcję na rzecz Zleceniodawcy wyrobów wykorzystywanych w (…). Produkcja (…) realizowana była z wykorzystaniem maszyn i urządzeń należących do Wnioskodawcy (dalej: „Maszyny”), stanowiących środki trwałe Wnioskodawcy.

Maszyny są dedykowane do produkcji (…), tj. produkcja innych wyrobów z wykorzystaniem wszystkich Maszyn nie jest możliwa bez uprzedniego poniesienia nakładów na ich dostosowanie pod potrzeby produkcji innych wyrobów.

Wnioskodawca wprowadził Maszyny do ewidencji środków trwałych i dokonywał amortyzacji podatkowej oraz bilansowej od wartości początkowej Maszyn.

W (…) 2023 roku Zleceniodawca podjął decyzję o zaprzestaniu składania zamówień na produkcję (…) przez Wnioskodawcę, a tym samym produkcja (…) przez Wnioskodawcę została wygaszona (zakończona) w (…) 2023 r. W dacie zakończenia produkcji (…) wartość początkowa Maszyn nie była zamortyzowana w całości, tj. istniała niezamortyzowana część wartości początkowej Maszyn.

W związku z decyzją Zleceniodawcy o zaprzestaniu zlecania Wnioskodawcy produkcji (…) Wnioskodawca dokonał analizy możliwości wykorzystania Maszyn na potrzeby produkcji innych wyrobów z uwzględnieniem rachunku ekonomicznego.

W wyniku przeprowadzonej analizy Wnioskodawca stwierdził, że istnieje możliwość wykorzystania części Maszyn na potrzeby produkcji innych wyrobów, tj. tych Maszyn w odniesieniu od których nie zachodzi konieczność poniesienia znacznych nakładów dostosowawczych, których poniesienie ze względu na stan tych Maszyn i stopień ich zużycia byłoby uzasadnione w realiach racjonalnego rachunku ekonomicznego.

W odniesieniu do pozostałych Maszyn (tych których wykorzystanie na potrzeby produkcji innych wyrobów nie byłoby możliwe z racji na kwestie techniczno-technologiczne, albo wymagałoby znacznych nakładów, których poniesienie ze względu na stan tych Maszyn i stopień ich zużycia byłoby nieuzasadnione w realiach racjonalnego rachunku ekonomicznego) Wnioskodawca zdecydował o ich likwidacji (dalej: „Likwidacja”). Likwidacja, zgodnie z przyjętymi planami, została przeprowadzona w dwóch etapach:

a)w (…) 2023 r. w formie fizycznej likwidacji części Maszyn poprzez sprzedaż w wartości złomu (dalej: „Etap_1”);

b)w (…) 2023 r. w drodze postawienia w stan likwidacji pozostałej części Maszyn (nie objętej Etapem_1) z jednoczesnym utworzeniem odpisu księgowego na niezamortyzowaną wartość, i następującą ich fizyczną likwidacją dokonaną w (…) 2024 r. (dalej „Etap_2”).

Zaprzestając produkcji (…) Wnioskodawca nie zaprzestał prowadzić dotychczasowej działalności gospodarczej, ani też nie dokonał zmiany przedmiotu tej działalności. W dalszym ciągu Wnioskodawca kontynuował i kontynuuje nadal produkcję (…). Innymi słowy skutkiem decyzji Zleceniodawcy o zaprzestaniu zlecania Wnioskodawcy produkcji (…) nie była zmiana rodzaju działalności prowadzonej przez Wnioskodawcy.

Wnioskodawca cały czas prowadzi ten sam rodzaj działalności, a jedynie zaprzestał produkcji (…), utrzymując produkcję (…).

Pytania

1)Czy niezamortyzowana wartość początkowa likwidowanych Maszyn objętych Etapem_1 stanowi dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów?

2)Czy niezamortyzowana wartość początkowa likwidowanych Maszyn objętych Etapem_2 może zostać zaliczona przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów?

3)Czy niezamortyzowana wartość początkowa likwidowanych Maszyn objętych Etapem_2 podlega uwzględnieniu w kosztach uzyskania przychodów w momencie podjęcia decyzji o Likwidacji, czy też dopiero w momencie zakończenia Likwidacji, tj. po ich fizycznej likwidacji i odpowiednim ujęciu tego zdarzenia w księgach Wnioskodawcy (w tym wykreśleniu z ewidencji środków trwałych)?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy niezamortyzowana wartość początkowa likwidowanych Maszyn objętych Etapcm_1 stanowi dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów.

Uzasadnienie własnego stanowiska Wnioskodawcy do Pytania nr 1

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „Ustawy CIT”) „Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu szachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu”.

W ocenie Wnioskodawcy z przywołanego przepisu art. 15 ust. 1 Ustawy CIT wynika, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami (poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie, zwiększenie, zachowanie lub zabezpieczenie tego przychodu) i nie są wymienione wprost w przepisie art. 16 ust. 1 Ustawy CIT.

Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem prezentowanym przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacjach indywidualnych, zbieżnym ze stanowiskiem sądów administracyjnych, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

-musi być poniesiony przez podatnika podatku CIT, tj. w ostatecznym rozrachunku wydatek musi zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika;

-ma definitywny (rzeczywisty) charakter, tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

-pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-został poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów albo może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

-został właściwie udokumentowany,

-nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 Ustawy CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Odpowiednio do przepisu art. 16 ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów „wydatków na:

a)nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,

b)nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych czyści,

c)ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia”.

Z powołanego przepisu art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) Ustawy CIT wynika, że wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie środków trwałych innych niż wymienione w art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a) Ustawy CIT:

a)nie stanowią kosztu uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia;

b)są kosztem uzyskania przychodów (w niezamortyzowanej części) w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych.

Przenosząc powyższe na grunt przedstawionego opisu stanu faktycznego stwierdzić należy, że niezamortyzowana wartość początkowa Maszyn objętych Etapem_1 stanowi dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów. Jak zostało to bowiem wskazane w opisie stanu faktycznego końcowym etapem Likwidacji części Maszyn objętych Etapem_1 była ich sprzedaż w wartości złomu.

Z tytułu sprzedaży tej części Maszyn Wnioskodawca uzyskał przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem CIT (cena sprzedaży złomu). Konsekwentnie nastąpiło odpłatne zbycie tej części Maszyn, co w świetle przepisu art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) Ustawy CIT oznacza, że został spełniony warunek konieczny dla zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej wartości początkowej tych Maszyn.

W ocenie Wnioskodawcy, to że sprzedaż Maszyn objętych Etapem_1 jest konsekwencją ich Likwidacji (podyktowanej okolicznościami wskazanymi w przedstawionym opisie stanu faktycznego) nie jest przesłanką do uznania, że przepis art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) Ustawy CIT nie może mieć zastosowania.

Reasumując, w przedstawionym opisie stanu faktycznego niezamortyzowana wartość początkowa likwidowanych Maszyn objętych Etapem_1 stanowi dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów na zasadzie przepisu art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) w zw. z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT.

Własne stanowisko Wnioskodawcy do Pytania nr 2

Zdaniem Wnioskodawcy niezamortyzowana wartość początkowa likwidowanych Maszyn objętych Etapem_2 może zostać zaliczona przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów.

Uzasadnienie własnego stanowiska Wnioskodawcy do Pytania nr 2

Zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 6 Ustawy CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów „strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności”.

W ocenie Wnioskodawcy z przepisu art. 16 ust. 1 pkt 6 Ustawy CIT wynika, że niezamortyzowana wartość początkowa likwidowanego środka trwałego nie stanowi kosztu uzyskania przychodów jedynie w przypadku, gdy środek trwały utracił przydatność wskutek zmiany rodzaju działalności prowadzonej przez podatnika podatku CIT. A contrario, strata powstała w związku z likwidacją środka trwałego spowodowana innymi przyczynami niż zmiana rodzaju działalności może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.

Skoro bowiem ustawodawca wyraźnie wyłącza z kosztów podatkowych straty związane z likwidacją środków trwałych wynikającą ze zmiany rodzaju działalności, oznacza to że straty związane z likwidacją środków trwałych uwarunkowaną innego rodzaju przyczynami, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów na zasadach ogólnych, tj. nie podlegają wyłączeniu na podstawie przepisu art. 16 ust. 1 pkt 6 Ustawy CIT.

Prawidłowość takiego stanowiska znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 lipca 2023 r. (znak: 0114-KDIP2-1.4010.301.2023.l.JF) - „W świetle tego przypisu, w przypadku gdy likwidacja środków trwałych została dokonana z tej przyczyny, że dotychczas wykorzystywany środek trwały utracił przydatność z racji zmiany rodzaju działalności, to poniesiona strata nie stanowi kosztu podatkowego. Oznacza to, że strata powstała w związku z likwidacją środków trwałych spowodowana innymi przyczynami niż zmiana rodzaju działalności może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów”.

Takie samo stanowisko Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zajął w interpretacji indywidualnej z dnia 24 maja 2019 r. (znak: 0111-KDIB2-3.4010.84.2019.5.LG) - „Skoro art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. zawiera zamknięty katalog wydatków, które nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, a wśród tych wydatków ustawodawca nie wymienia strat powstałych w związku z likwidacją nie w pełni zamortyzowanych środków trwałych, jeżeli środki te zostały zlikwidowane z przyczyn innych aniżeli wskazane w treści w art. 16 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.p., tj. nie zostały zlikwidowane z powodu utraty ich przydatności gospodarczej na skutek zmiany rodzaju działalności, oznaczy to, że straty te podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów z uwzględnieniem przesłanek wskazanych w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.”.

Zdaniem Wnioskodawcy, straty z likwidacji spowodowanej zdarzeniami wskazanymi w przedstawionym opisie stanu faktycznym nie mogą zostać zakwalifikowane jako będące konsekwencją zmiany rodzaju działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie dokonał bowiem zmiany rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej, w której wykorzystywane były Maszyny. Wnioskodawca w dalszym ciągu prowadzi działalność tego samego rodzaju, w której nadal wykorzystywane są podobnego rodzaju urządzenia, w tym także część Maszyn w odniesieniu do których Wnioskodawca nie podjął decyzji o ich likwidacji, lecz zdecydował - w oparciu o wyniki przeprowadzonej analizy możliwości ich wykorzystania na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę produkcji innych wyrobów wykorzystywanych w produkcji (…) - o dalszym wykorzystywaniu ich w prowadzonej działalności gospodarczej.

Brak możliwości wykorzystania Maszyny objętych Etapem_2 w tej działalności wynika wyłącznie z faktu zaprzestania udzielania zleceń przez Zleceniodawcę na produkcję (,,,) oraz niemożnością ich wykorzystywania w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności. Z punktu widzenia racjonalności podejmowanych działań, ekonomicznego uzasadnienia nie znajdowało bowiem (jak zostało to wskazane w opisie stanu faktycznego) podejmowanie działań zmierzających do dostosowania Maszyn objętych Etapem_2 do produkcji innych wyrobów, które w praktyce wymagałoby istotnych nakładów finansowych nieuzasadnionych rachunkiem ekonomicznym.

Tym samym, decyzja o Likwidacji Maszyn objętych Etapcm_2 nie była podyktowana zmianą profilu działalności Wnioskodawcy, co w konsekwencji prowadzi do wniosku, że przepis art. 16 ust. 1 pkt 6 Ustawy CIT nie wyłącza możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej wartości początkowej Maszyn objętych Etapem_2.

Stwierdzając jak powyżej Wnioskodawca zauważa, że Ustawa CIT zarówno w przepisie art. 16 ust. 1 pkt 6, jak i w jakimikolwiek innym, nie definiuje pojęcia „utraty przydatności gospodarczej środka trwałego”. Nie istnieje zatem na gruncie Ustawy CIT katalog zdarzeń jakie ustawodawca uznawałaby na potrzeby przepisu art. 16 ust. 1 pkt 6 Ustawy CIT za będące przypadkiem „utraty przydatności gospodarczej środka trwałego”.

W ocenie Wnioskodawcy oznacza to, że o „utracie przydatności gospodarczej środka trwałego” można mówić zarówno w sytuacji w jakiej środek trwały uległ fizycznemu zużyciu wskutek długotrwałego wykorzystywania (w skutek czego utracił swoje parametry konieczne dla sprawnego funkcjonowania), jak i w sytuacji w jakiej środek trwały generuje wysokie koszty związane z jego wykorzystywaniem w prowadzonej działalności, lub dostosowaniem do bieżących potrzeb produkcyjnych (koszty adaptacji, koszty modyfikacji), a także w przypadkach w jakich z przyczyn innych niż związane ze zmianą profilu działalności wykorzystanie środka trwałego przestaje być możliwe.

Prawidłowość takiego stanowiska znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 grudnia 2018 r. (znak: 0111-KDIB2-3.4010.332.2018.1.PB) - „Przez utratę przydatności gospodarczej środków trwałych należy rozumieć, nie tylko ich fizyczne zużycie, np. w wyniku długotrwałej eksploatacji, a więc utratę cech zapewniających zdatność do użytku, lecz także brak opłacalności korzystania z nich czy w ogóle brak możliwości korzystania z tych środków trwałych”.

Reasumując, w przedstawionym opisie stanu faktycznego niezamortyzowana wartość początkowa likwidowanych Maszyn objętych Etapem_2 stanowi dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów na zasadzie przepisu art. 16 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT.

Własne stanowisko Wnioskodawcy do Pytania nr 3

Zdaniem Wnioskodawcy niezamortyzowana wartość początkowa likwidowanych Maszyn objętych Etapem_2 podlega uwzględnieniu w kosztach uzyskania przychodów dopiero w momencie zakończenia Likwidacji, tj. po ich fizycznej likwidacji i odpowiednim ujęciu tego zdarzenia w księgach Wnioskodawcy (w tym wykreśleniu z ewidencji środków trwałych).

Uzasadnienie własnego stanowiska Wnioskodawcy do Pytania nr 3

W ocenie Wnioskodawcy Ustawa CIT nie zawiera szczególnego przepisu odnoszącego się wprost do momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, które utraciły przydatność gospodarczą na skutek zdarzeń innych niż zmiana rodzaju działalności. Prowadzi to do wniosku, że w tym zakresie mają zastosowanie zasady ogólne.

Zdaniem Wnioskodawcy niezamortyzowaną wartość początkową nie w pełni umorzonych środków trwałych podlegających likwidacji należy uznać za koszt uzyskania przychodu inny niż bezpośrednio związany z przychodem. Tym samym w odniesieniu do takiego kosztu będzie mieć zastosowanie przepis art. 15 ust. 4d Ustawy CIT zgodnie z którym „Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich czyść dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, której dotyczą.

Odpowiednio do przepisu art. 15 ust. 4e Ustawy CIT „Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów”.

W ocenie Wnioskodawcy zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej wartości początkowej likwidowanego środka trwałego możliwe nie wcześniej niż po spełnieniu łącznie następujących warunków:

a)fizycznej likwidacji środka trwałego,

b)odpowiedniego ujęcia w księgach tego zdarzenia.

Prawidłowość takiego stanowiska znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 lipca 2023 r. (znak: 0114-KDIP2-1.4010.301.2023.1.JF) - „Przy czym ujęcie w kosztach podatkowych nie może nastąpić wcześniej niż fizyczna likwidacja. Koszt ten winien być rozpoznany w momencie faktycznej likwidacji środka trwałego (data sporządzenia protokołu zakończenia fizycznej likwidacji środka trwałego) pod warunkiem ujęcia tego zdarzenia w księgach. Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że skoro likwidacja środka trwałego (Maszyny) nie była spowodowana utratą przydatności gospodarczej środka trwałego na skutek zmiany rodzaju działalności, Spółka będzie miała prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość niezamortyzowaną likwidowanego środka trwałego (likwidowanej Maszyny). Koszt ten Spółka będzie miała prawo uwzględnić jako koszt uzyskania przychodów pod datą zakończenia faktycznej (całościowej) likwidacji środka trwałego, czyli po zakończeniu ostatniego etapu likwidacji oraz wystawienia odpowiednich dokumentów potwierdzających fizyczną likwidację, tj. pod datą ujęcia (zaksięgowania) w księgach tego zdarzenia. Tym samym koszt w postaci niezamortyzowanej wartości środka trwałego Spółka będzie miała prawo uwzględnić jako koszt uzyskania przychodów pod datą zakończenia pełnego procesu likwidacji środka trwałego, czyli po zakończeniu ostatniego etapu likwidacji i spełnieniu wszystkich wymogów co do możliwości zaliczenia tego wydatku jako koszt uzyskania przychodów. Zatem, w związku z powyższą argumentacją, koszt należy rozpoznać jako koszt uzyskania przychodu po zakończeniu procesu likwidacji Maszyny, w tym: po wykreśleniu Maszyny z ewidencji środków trwałych oraz sporządzeniu odpowiedniej dokumentacji powiązanej z likwidacją środka trwałego (tj. w 2023 r.)”.

Tak samo Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wypowiedział się w interpretacji indywidualnej z dnia 28 grudnia 2021 r. (znak: 0111-KDIB1-1.4010.583.2021.2.ŚS) - „Odnosząc się natomiast do kwestii ustalenia, czy wartość nieumorzona baterii stanowi koszt uzyskania przychodów oraz w jakim okresie i w jakiej wysokości, należy zauważyć, że w procesie likwidacji środka trwałego należy wyróżnić trzy etapy:

- moment jego przeznaczenia do likwidacji,

- moment jego postawienia w stan likwidacji, z którym wiąże się jego wyksięgowanie z ewidencji bilansowej, a ujęcie go w ewidencji pozabilansowej,

- moment zakończenia likwidacji, czyli jego ostateczne wyksięgowanie z ewidencji pozabilansowej.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że warunkiem zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nieumorzonej wartości środka trwałego jest jego faktyczna likwidacja.

Z czynności tej sporządza się protokół fizycznej likwidacji, który oznacza zakończenie procesu likwidacji środka trwałego”.

Przenosząc powyższe na grunt przedstawionego opisu stanu faktycznego podjęcie w grudniu 2023 r. decyzji o Likwidacji Maszyn objętych Etapem_2 nie było wystarczającą podstawą do zaliczenia niezamortyzowanej wartości początkowej tych Maszyn do kosztów uzyskania przychodów. Dopiero w momencie w jakim Likwidacja zostanie ukończona (nastąpi fizyczna likwidacja Maszyn objętych Etapem_2 oraz zostanie dokonane wykreślenie ich z ewidencji środków trwałych) Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczenia niezamortyzowanej wartości początkowej tych Maszyn do kosztów uzyskania przychodów na zasadzie przepisu art. 15 ust. 4d w zw. z art. 15 ust. 4e i w powiązaniu z art. 16 ust. 1 pkt 6 Ustawy CIT.

Reasumując, w przedstawionym opisie stanu faktycznego niezamortyzowana wartość początkowa likwidowanych Maszyn objętych Etapem_2 podlega uwzględnieniu w kosztach uzyskania przychodów dopiero w momencie zakończenia Likwidacji, tj. po ich fizycznej likwidacji i odpowiednim ujęciu tego zdarzenia w księgach Wnioskodawcy (w tym wykreśleniu z ewidencji środków trwałych).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będący przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lubniewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej zgodnie z którym:

interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00