Wyrok WSA w Lublinie z dnia 30 stycznia 2024 r., sygn. II SA/Lu 1102/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Cylc- Malec Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Grymuza (sprawozdawca) Asesor sądowy Bartłomiej Pastucha po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 30 stycznia 2024 r. sprawy ze skargi T. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zamościu z dnia 10 października 2023 r., nr SKO.PS/40/876/2023 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 10 października 2023 r., znak: SKO.PS/40/876/2023 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Zamościu (organ) utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy Grabowiec z 5 czerwca 2023 r., znak GOPS.4042.000004.1.2023 odmawiającą przyznania T. A. (skarżąca) świadczenia pielęgnacyjnego.

Rozstrzygnięcie organu zostało wydane w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.

Wnioskiem z 9 maja 2023 r. skarżąca wystąpiła o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z koniecznością sprawowania opieki nad matką W. W., legitymującą się orzeczeniem z 24 maja 2021 r. o znacznym stopniu niepełnosprawności. Orzeczenie wydano na stałe. Zgodnie z jego treścią, niepełnosprawność istnieje od 16 stycznia 2002 r., a ustalony stopień datuje się na 26 kwietnia 2010 r.

Decyzją z 5 czerwca 2023 r., znak GOPS.4042.000004.1.2023 Wójt Gminy Grabowiec (organ I instancji) odmówił przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z uwagi na fakt, że niepełnosprawność W. W. powstała po terminie wskazanym w art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych (u.ś.r.). Ponadto, forma, rodzaj i zakres opieki nie stanowi przeszkody w wykonywaniu przez skarżącą pracy zarobkowej, choćby we własnym gospodarstwie rolnym.

Rozpoznając odwołanie od powyższej decyzji, wbrew stanowisku organu I instancji, Samorządowe Kolegium Odwoławcze orzekło, że okoliczność powstania niepełnosprawności po okresach wymienionych w art. 17 ust. 1b u.ś.r. nie powinna skutkować pozbawieniem opiekuna osoby niepełnosprawnej prawa do świadczenia pielęgnacyjnego. Z uwagi na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r. sygn. akt K 38/13, badanie czy ustalony stan faktyczny wypełnia dyspozycję normy prawnej wynikającej z art. 17 ust. 1 u.ś.r., powinno odbywać się przy uwzględnieniu zakresu, w jakim art. 17 ust. 1b u.ś.r. został uznany za niekonstytucyjny, a więc z pominięciem kryterium wieku powstania niepełnosprawności.