Odpowiedź Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej na interpelację nr 804 w sprawie wsparcia instytucjonalnej pieczy zastępczej i oceny funkcjonowania zespołów do obsługi placówek opiekuńczo-wychowawczych

Treść interpelacji:

W oparciu o raport Najwyższej Izby Kontroli (znak: KPS.430.9.2022) z wynikami kontroli programu pn.: „Wsparcie systemu pieczy zastępczej w procesie deinstytucjonalizacji”, jak również w oparciu o interwencje ze strony rzecznika praw obywatelskich z 2022 r., z których wynika, że:

- minister do spraw rodziny nie dofinansowywał i w IX kadencji Sejmu RP nadal nie dofinansowywał lokalnych programów wspierania rodziny i pieczy zastępczej;

- minister do spraw rodziny w IX kadencji Sejmu RP nie opracował programów rządowych mających na celu rozwiązanie problemów związanych z rozwojem rodzinnych form pieczy zastępczej;

- ministerstwo w IX kadencji Sejmu RP w sposób opieszały prowadziło prace nad nowelizacją ustawy o pieczy zastępczej;

- minister do spraw rodziny w IX kadencji Sejmu RP nie realizował części zadań określonych ustawą, np. nie opracowywał, ani nie wdrażał rządowych programów wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej, a także nie dofinansowywał programów gminnych i powiatowych w tym obszarze;

- ministerstwo w IX kadencji Sejmu RP nie uruchomiło narzędzi wspierających proces deinstytucjonalizacji pieczy zastępczej, pomimo wydatkowania na ten cel ponad 4 mln zł, co w ocenie NIK było działaniem niegospodarnym;

- minister w IX kadencji Sejmu RP nie przeprowadzał systemowej analizy, która pozwalałaby na sprawdzanie efektów podejmowanych przez niego działań.

W niniejszej interpelacji chciałabym zwrócić się z pytaniami o planowane przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej sposoby rozwiązania wyżej wymienionych problemów.

Dla uzupełnienia kontekstu historycznego i politycznego poruszonych powyżej zagadnień pragnę nadmienić, iż NIK podjęła kontrolę ze względu na niewielki przyrost wskaźnika deinstytucjonalizacji, tj. procentowego udziału dzieci przebywających w rodzinnej pieczy zastępczej od wejścia w życie ustawy w 2012 r. W ciągu dziewięciu lat (do 2021 r.) wskaźnik ten wzrósł zaledwie o niecałe 4 pp.