Interpretacja indywidualna z dnia 11 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.264.2024.1.PK

Brak powstania przychodu w związku z planowanym dobrowolnym zbyciem udziałów posiadanych przez Drugiego Wspólnika - bez wynagrodzenia - w celu dokonania ich umorzenia przez Spółkę.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w związku z planowanym dobrowolnym zbyciem udziałów posiadanych przez Drugiego Wspólnika - bez wynagrodzenia - w celu dokonania ich umorzenia przez Spółkę, po stronie A. (jedynego, pozostającego w Spółce udziałowca) powstanie przychód podlegający opodatkowaniu CIT w Polsce.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką utworzoną zgodnie z prawem cypryjskim i jest rezydentem podatkowym Cypru [„A.”, „Wnioskodawca”]. Wnioskodawca posiada 91,06% udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) [„Spółka”].

Drugim udziałowcem Spółki [„Drugi Wspólnik”] posiadającym pozostałe 8,94% udziałów w Spółce jest inna spółka utworzona zgodnie z prawem cypryjskim i będąca rezydentem podatkowym Cypru.

Drugi Wspólnik rozważa wystąpienie ze Spółki poprzez umorzenie udziałów w Spółce przez niego posiadanych, objętych w przeszłości za wkład pieniężny o wartości wyższej niż wartość nominalna udziałów), w drodze ich nabycia przez Spółkę od Drugiego Wspólnika w drodze dobrowolnego umorzenia, o którym mowa w art. 199 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (t. jedn. Dz. U. z 2024 r. poz. 18; [„k.s.h.”]).

Zgodnie z art. 199 § 3 k.s.h. umorzenie dobrowolne może nastąpić bez wynagrodzenia - Drugi Wspólnik wyraża zgodę na ten sposób umorzenia jego udziałów.

Konsekwencje dobrowolnego umorzenia udziałów bez wynagrodzenia należy rozpatrywać w odniesieniu do:

• udziałowca, którego udziały mają zostać umorzone (tj. Drugiego Wspólnika);
• spółki, która ma nabyć udziały w celu ich umorzenia (tj. Spółki), oraz
• udziałowca pozostającego w Spółce (tj. A.).

Przedmiotem niniejszego wniosku jest chęć potwierdzenia, czy w związku z dobrowolnym umorzeniem udziałów posiadanych przez Drugiego Wspólnika powstanie przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych [„CIT”] w Polsce po stronie Wnioskodawcy jako jedynego udziałowca, który pozostanie w Spółce w związku z planowym umorzeniem.

Pytanie

Czy w związku z planowanym dobrowolnym zbyciem udziałów posiadanych przez Drugiego Wspólnika - bez wynagrodzenia - w celu dokonania ich umorzenia przez Spółkę, po stronie A. (jedynego, pozostającego w Spółce udziałowca) powstanie przychód podlegający opodatkowaniu CIT w Polsce?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, dobrowolne umorzenie udziałów posiadanych przez Drugiego Wspólnika w Spółce bez wynagrodzenia nie będzie się wiązać z powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu CIT w Polsce po stronie A. (tj. jedynego, pozostającego w Spółce udziałowca).

Umorzenie udziałów polega na unicestwieniu części udziałów, będących częścią kapitału zakładowego. W przypadku umorzenia udziałów dochodzi do wygaśnięcia wszelkich praw, zarówno w charakterze majątkowym jak i korporacyjnym, wynikających z posiadanych udziałów. Zasady umarzania udziałów zostały uregulowane w art. 199 k.s.h. Umorzenie udziałów jest możliwe gdy umowa spółki tak stanowi oraz wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać m.in. podstawę prawną umorzenia. W art. 199 §3 k.s.h. ustawodawca przewidział, że umorzenie udziałów może nastąpić bez wynagrodzenia - za zgodą wspólnika. W takim przypadku następuje nieodpłatne nabycie udziałów przez spółkę celem ich umorzenia.

Ustawa (k.s.h.) wskazuje, że umorzenie udziałów prowadzi do ich swoistego prawnego unicestwienia, tj. wygaszeniu ulegają wszelkie prawa majątkowe jak i korporacyjne wynikające z konkretnych udziałów. W przypadku zbycia dobrowolnego bez wynagrodzenia na początku dochodzi do zbycia konkretnych udziałów przez udziałowca i nabycie ich przez spółkę, a dopiero potem do ich umorzenia przez spółkę w przyszłości. Działanie jest więc dwuetapowe.

Odnosząc się do skutków podatkowych dobrowolnego umorzenia udziałów bez wynagrodzenia należy - w pierwszej kolejności - wskazać na treść art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. jedn. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805; [„UPDOP”]). Zgodnie z tym przepisem przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Z powyższego wynika, że opodatkowanie CIT wystąpi wyłącznie wówczas, gdy w związku z dokonaniem danej czynności wystąpi dochód albo przychód. Dlatego też w przypadku gdy przychód ani też dochód podatkowy nie wystąpi, nie są spełnione przesłanki do zaistnienia obowiązku podatkowego. Co prawda w treści UPDOP nie znalazła się definicja legalna przychodu podatkowego - niemniej w treści art. 12 ust. 1 tejże ustawy wskazano przykładowe wyliczenie przysporzeń, których uzyskanie powoduje powstanie przychodu podatkowego.

Stosownie do art. 12 ust. 1 UPDOP, za przychody uważa się m.in.:

1.otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe;

2.wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń (...);

3.wartość, umorzonych lub przedawnionych zobowiązań (...).

Ustawodawca posługuje się otwartym katalogiem zdarzeń, których zaistnienie skutkuje powstaniem przychodu podatkowego. W piśmiennictwie i judykaturze powszechnym jest jednak pogląd, zgodnie z którym przychodami są wszystkie przysporzenia majątkowe o charakterze definitywnym, skutkujące zwiększeniem aktywów lub zmniejszeniem pasywów podatnika - z zastrzeżeniem, że w treści art. 12 ust. 4 UPDOP ustawodawca zawarł zamknięty katalog zdarzeń nieskutkujących powstaniem przychodu podatkowego.

W świetle art. 7b UPDOP przychody mogą być zakwalifikowane do przychodów z zysków kapitałowych bądź przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych. Art. 7b ust. 1 pkt 1 UPDOP wskazuje, że za przychody z zysków kapitałowych uważane są przychody z udziału w zyskach osób prawnych, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym przychody z umorzenia udziałów. Jednakże w art. 7b ust. 1 pkt 3 lit. a UPDOP jednoznacznie wskazano, że przychody ze zbycia udziału (akcji), w tym ze zbycia dokonanego celem ich umorzenia są odrębnym przychodem z zysków kapitałowych.

Należy szczególnie podkreślić, że fakt umorzenia udziałów w spółce z o.o. przez jednego ze wspólników nie determinuje obowiązku umorzenia udziałów posiadanych przez pozostałych wspólników (udziałowców). W treści UPDOP nie sposób znaleźć przepisu dotyczącego sytuacji zbycia udziałów przez innych wspólników, w tym w szczególności w treści art. 12 ust. 1 UPDOP. Jednocześnie stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 3 UPDOP, do przychodów nie zalicza się zwróconych udziałów lub wkładów w spółdzielni, umorzenia udziałów (akcji) w spółce, w tym kwot otrzymanych z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) na rzecz takiej spółki w celu umorzenia tych udziałów (akcji) - w części stanowiącej koszt ich nabycia bądź objęcia.

Ustawodawca nie wskazał, że po stronie pozostającego(-ych) w spółce z o.o. wspólnika(-ów) powstaje przychód w związku z umorzeniem udziałów innego(-ych) wspólnika (-ów) - także wówczas gdy dobrowolne umorzenie udziałów ma nastąpić bez wynagrodzenia. W związku z umorzeniem udziałów pozostający w spółce wspólnik nie osiąga jakichkolwiek korzyści majątkowych, ani też nie nabywa nowych praw (udziały wspólnika występującego ze spółki z o.o. ulegają umorzeniu, a nie przeniesieniu na udziałowca pozostającego w spółce). Co więcej, nie ma podstaw wskazywać, że może dojść do jakiegokolwiek świadczenia, nawet do niepieniężnego, czy przekazywanego w naturze na rzecz pozostającego w spółce wspólnika (udziałowca).

Biorąc pod uwagę, że planowane umorzenie udziałów nastąpi bez wynagrodzenia (co z kolei skutkuje brakiem uzyskania po stronie Wnioskodawcy jakiegokolwiek przychodu z tytułu zbycia udziałów), to w UPDOP brak jest przepisu umożliwiającego przypisanie Wnioskodawcy jakiegokolwiek przysporzenia, a więc również przychodu z tego tytułu.

Prezentowane stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Administracji Skarbowej [„Dyrektora KIS”] z 25 stycznia 2021 r. (znak: 0111-KDIB1 -4010.580.2020.1.BS), w której organ uznał za prawidłowe stanowisko, zgodnie z którym w związku z planowanym dobrowolnym umorzeniem udziałów posiadanych przez wspólników mniejszościowych w kapitale spółki, bez wypłaty wynagrodzenia, po stronie wspólnika większościowego (jako wspólnika pozostającego w spółce), nie powstanie przychód w podatku dochodowym od osób prawnych.

Dodatkowo, tożsamy pogląd został również zaprezentowany m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektora KIS w odniesieniu do pozostających w spółkach [w których udziały są umarzane] udziałowców będących osobami fizycznymi:

• z 4 lipca 2023 r., znak: 0115-KDIT1.4011.343.2023.2.DB,
• z 29 czerwca 2023 r., znak: 0113-KDIPT2-3.4011.338.2023.2.MS,
• z 14 marca 2023 r., znak: 0112-KDIL2-1.4011.26.2023.2.TR.

Przekładając prezentowane stanowiska na sytuację Wnioskodawcy należy uznać, że w przypadku dobrowolnego umorzenia udziałów posiadanych w Spółce przez Drugiego Wspólnika nie wystąpi przychód do opodatkowania CIT po stronie jedynego, pozostającego w Spółce udziałowca, tj. po stronie A.

Za prawidłowością powyższego stanowiska przemawia dodatkowo fakt, że Wnioskodawca pozostaje cypryjskim rezydentem podatkowym. Co za tym idzie, ewentualny przychód dla A. związany z umorzeniem udziałów posiadanych przez Drugiego Wspólnika powinien być rozpatrywany w kontekście opodatkowania jedynie na Cyprze. Jak wynika bowiem z treści art. 13 ust. 4 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 4 czerwca 1992 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 117 poz. 523; [„PL-CY UPO”]): Zyski z przeniesienia tytułu własności majątku, inne niż wymienione w ustępach 1, 2 i 3 niniejszego artykułu, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący tytuł własności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Przywołane w cytowanym powyżej przepisie ustępy 1-3 nie znajdują zastosowania w odniesieniu do udziałów posiadanych przez Drugiego Wspólnika w Spółce, a co za tym ewentualne skutki przeniesienia własności tychże udziałów na Spółkę (celem ich umorzenia) może wiązać się z opodatkowaniem jedynie w państwie rezydencji podmiotu przenoszącego tytułu własności, tj. na Cyprze. Jeżeli zatem weźmie się dodatkowo pod uwagę fakt, że A. nie jest podmiotem przenoszącym własność udziałów w Spółce, nie sposób argumentować, że w świetle art. 13 PL-CY UPO Polska posiada prawa do opodatkowania ewentualnego przychodu po stronie pozostającego w Spółce wspólnika będącego (podobnie jak Drugi Wspólnik) rezydentem podatkowym Cypru - zwłaszcza że PL-CY UPO nie zawiera tzw. klauzuli nieruchomościowej, która, ogólnie mówiąc, pozwalałaby na opodatkowanie zysku ze sprzedaży udziałów spółki, której aktywa składają się głównie z nieruchomości położonych w państwie siedziby tejże spółki. Podsumowując powyższe rozważania należy stwierdzić, że w przypadku umorzenia udziałów posiadanych przez Drugiego Wspólnika w Spółce bez wynagrodzenia nie powstanie - po stronie Wnioskodawcy (jedynego, pozostającego w Spółce udziałowca) - przychód do opodatkowania CIT w Polsce.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Natomiast w myśl art. 3 ust. 2 ustawy o CIT:

Określając podmiotowy zakres obowiązywania ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawodawca polski przyjął dwie zasady: nieograniczonego obowiązku podatkowego, dotyczącego osób prawnych mających siedzibę lub zarząd w Polsce (zasada rezydencji - art. 3 ust. 1 ustawy o CIT) i ograniczonego obowiązku podatkowego, dotyczącego tych osób prawnych, które nie mają siedziby lub zarządu w Polsce (zasada źródła - wyrażona w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT). Zasada ograniczonego obowiązku podatkowego wynika z zasady źródła, która wiąże się z opodatkowaniem dochodu powstałego na terytorium państwa polskiego bez względu na miejsce (kraj), w którym podatnik ma siedzibę lub zarząd.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 3 ust. 4 ustawy o CIT:

Ponadto zgodnie z art. 3 ust. 5 ustawy o CIT:

Zasady umarzania udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością uregulowane zostały w art. 199 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18; dalej: „k.s.h.”).

Zgodnie z art. 199 § 1 k.s.h.:

Jak wynika z powyższego przepisu, spółka umarzająca udziały nabywa udziały celem ich umorzenia, tzn. ich prawnego unicestwienia. Prawne unicestwienie udziałów polega na wygaśnięciu wszelkich praw, zarówno o charakterze majątkowym, jak i korporacyjnym wynikających z umarzanych udziałów.

Stosownie do art. 199 § 2 ww. ustawy:

W myśl art. 199 § 3 cyt. ustawy:

Zgodnie z Ksh wyróżnić zatem można trzy sposoby umarzania udziałów:

 1. umorzenie dobrowolne - w którym wspólnik musi wyrazić zgodę na umorzenie posiadanych przez niego udziałów; dochodzi do niego w drodze wykupu przez spółkę udziałów i ich umorzenia;

 2. umorzenie przymusowe - niezależne od zgody wspólnika, zgodnie z przesłankami określonymi w umowie spółki, które umożliwiają podjęcie stosownej uchwały o umorzeniu;

 3. umorzenie automatyczne (warunkowe) - w konstrukcji podobne do umorzenia przymusowego; dochodzi do skutku w razie ziszczenia się określonych w umowie spółki zdarzeń, z tym, że nie jest wymagana uchwała o umorzeniu.

Biorąc powyższe po uwagę wskazać należy, że umarzanie udziałów - co do zasady - odbywa się za wynagrodzeniem. Jednak w ramach umorzenia dobrowolnego dopuszcza się także umorzenie nieodpłatne. W takiej sytuacji dochodzi najpierw do zbycia tych udziałów przez udziałowca i nabycia ich przez spółkę, a dopiero w drugiej kolejności do ich umorzenia przez spółkę w przyszłości. Zatem, w przypadku umorzenia dobrowolnego dochodzi do nabycia udziałów przez spółkę i odrębnie ich umorzenia - w dwóch etapach działań.

Zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z udziału w zyskach osób prawnych, w tym m.in. przychody z umorzenia udziału (akcji). Natomiast przychody ze zbycia udziału (akcji), w tym ze zbycia dokonanego celem ich umorzenia zostały wprost wymienione jako odrębne przychody z zysków kapitałowych, zgodnie z art. 7b ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o CIT:

Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 2 zdanie 1 tej ustawy:

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy o CIT wynika, że dochód podatkowy stanowi różnicę pomiędzy osiągniętym przychodem, a kosztami jego uzyskania. Co istotne, dochód podatkowy ustalany jest wyłącznie na podstawie przepisów prawa podatkowego. Wpływ na wysokość dochodu podatkowego mają bowiem tylko wymienione w ustawie przychody i koszty uzyskania przychodów, zasady przypisywania ich do danego roku podatkowego oraz przewidziane w tej ustawie zwolnienia i ulgi podatkowe.

Wskazać zatem należy, że opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób prawnych wystąpi w stosunku do tych kategorii, które zgodnie z ustawą o CIT, stanowią odpowiednio dochód albo przychód. W konsekwencji, jeśli określonej kategorii nie można uznać za przychód, ani też za dochód podatkowy, to kategoria ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że są Państwo spółką utworzoną zgodnie z prawem cypryjskim i rezydentem podatkowym Cypru. Posiadają Państwo 91,06% udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) („Spółka”).

Drugim udziałowcem Spółki („Drugi Wspólnik”) posiadającym pozostałe 8,94% udziałów w Spółce jest inna spółka utworzona zgodnie z prawem cypryjskim i będąca rezydentem podatkowym Cypru.

Drugi Wspólnik rozważa wystąpienie ze Spółki poprzez umorzenie udziałów w Spółce przez niego posiadanych, objętych w przeszłości za wkład pieniężny o wartości wyższej niż wartość nominalna udziałów), w drodze ich nabycia przez Spółkę od Drugiego Wspólnika w drodze dobrowolnego umorzenia, o którym mowa w art. 199 § 1 ustawy Kodeks spółek handlowych.

Wskazali Państwo, że zgodnie z art. 199 § 3 k.s.h. umorzenie dobrowolne może nastąpić bez wynagrodzenia, o ile Drugi Wspólnik wyrazi na to zgodę na ten sposób umorzenia jego udziałów.

Państwa wątpliwość dotyczą ustalenia, czy w związku z dobrowolnym umorzeniem udziałów posiadanych przez Drugiego Wspólnika powstanie przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych („CIT”) w Polsce po Państwa stronie jako jedynego udziałowca, który pozostanie w Spółce w związku z planowym umorzeniem.

Przepisy ustawy o CIT nie zawierają definicji legalnej przychodu podatkowego.

W art. 12 ust. 1 tej ustawy zawarto jedynie przykładowe wyliczenie przysporzeń, których uzyskanie powoduje powstanie przychodu podatkowego. Katalog ten nie jest jednak zamknięty, na co wskazuje użycie przez ustawodawcę we wskazanym artykule sformułowania „przychodami są (...) w szczególności”.

W piśmiennictwie i judykaturze, przyjmuje się jednak zgodnie, że przychodami są wszystkie przysporzenia majątkowe o charakterze definitywnym, które skutkują zwiększeniem aktywów lub zmniejszeniem pasywów podatnika.

Ponadto, w art. 12 ust. 4 ustawy o CIT, wskazano enumeratywnie zdarzenia, które nie stanowią przychodu.

Analizując art. 12 ustawy o CIT można stwierdzić, że - co do zasady - przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną. Tym samym, na gruncie ustawy o CIT przychód powinien cechować się definitywnością i określonością. Zgodnie z takim podejściem, za przychód podatkowy może być uznany tylko definitywny, trwały i ostateczny (bezzwrotny) przyrost majątkowy.

I tak, przykładowo, stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 tej ustawy:

Odnosząc powyższe do przedstawionego zdarzenia przyszłego wskazać należy, że w wyniku planowanego dobrowolnego umorzenia bez wynagrodzenia udziałów posiadanych przez Drugiego Wspólnika po Państwa stronie jako jedynego udziałowca, który pozostanie w Spółce nie powstanie przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych („CIT”) w Polsce . W związku z planowym umorzeniem nie dojdzie do powstania żadnego przysporzenia majątkowego. Nieodpłatny charakter takiej operacji skutkuje tym, że nie otrzymają żadnych realnych, określonych wartości w sensie ekonomicznym. Brak jest zatem przesłanek do uznania, że w wyniku zbycia udziałów bez wynagrodzenia w celu umorzenia przez Drugiego Wspólnika, po Państwa stronie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Tym samym, Państwa należało uznać za prawidłowe.

Mając na uwadze powyższe w przedmiotowym przypadku bezzasadnym pozostaje rozpatrzenie postanowień umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 4 czerwca 1992 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 117, poz. 523 z późn. zm.) zmienionej Protokołem podpisanym w Nikozji dnia 22 marca 2012 r. stanowiącym integralną część umowy oraz zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę i Cypr dnia 7 czerwca 2017 r. (Dz. U. z 2019 r. poz. 1006, dalej: „umowa polsko-cypryjska”).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa we wniosku interpretacji indywidualnych, wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku. Zostały wydane w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Nie mogą one zatem przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego. Każdą sprawę tut. organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).