Interpretacja indywidualna z dnia 12 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.320.2024.2.MC

Wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania f-r i prawa do odliczenia podatku VAT w czasie zawieszenia działalności gospodarczej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 maja 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 7 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie:

·prawa do wystawiania faktur w okresie zawieszenia działalności gospodarczej do umów zawartych z kontrahentem przed zawieszeniem działalności gospodarczej,

·prawa do odliczenia kwoty podatku VAT naliczonego w okresie zawieszonej działalności gospodarczej.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 czerwca 2024 r. (wpływ  26 czerwca 2024 r.) oraz z pismem z 25 czerwca 2024 r. (wpływ 28 czerwca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca zawiesił działalność gospodarczą dnia (...) 2023 r.

Przed zawieszeniem działalności, w (...) 2020 i (...) 2021 roku podpisał wieloletnie umowy na najem pojazdów, które podnajmował od 2021 roku do innego podmiotu.

W okresie zawieszenia działalności umowy nadal obowiązywały, dlatego też podatnik ujmował w swoich kosztach faktury kosztowe i w przychodach faktury sprzedażowe za podnajem i co za tym idzie, Wnioskodawca składał deklaracje VAT-7.

Oprócz faktur związanych z umowami (...), Wnioskodawca co miesiąc opłaca fakturę od dostawcy (...), umowa na dostawę (...) do miejsca wykonywanej działalności przed zawieszeniem zawarta była w (...) 2023 roku. Wnioskodawca w dalszym ciągu składa na bieżąco JPK_V7M oraz deklaracje VAT-7 za okresy, w których działalność była/jest zawieszona. Ponoszone w okresie zawieszenia działalności gospodarczej opłaty stałe są związane z przyszłą działalnością opodatkowaną podatkiem VAT. Wnioskodawca był przed zawieszeniem i jest w trakcie zawieszenia działalności gospodarczej czynnym płatnikiem podatku VAT.

W uzupełnieniu do wniosku udzieliła Pani odpowiedzi na zadane w wezwaniu przez Organ pytania:

1. Na kogo są/będą wystawiane faktury dokumentujące nabycie towarów i usług objętych zakresem wniosku?

Odp. Faktury są i będą wystawiane na (...).

2. Czy zamierza Pani wznowić prowadzenie działalności gospodarczej? Jeżeli tak, to kiedy?

Odp. Tak, zamierza Pani, nie ma wyznaczonej konkretnej daty wznowienia działalności.

3. Czy nabywane towary i usługi, objęte zakresem wniosku, w okresie zawieszenia działalności gospodarczej są związane z przyszłą działalnością i wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT?

Odp. Tak, nabywane usługi objęte zakresem wniosku, w okresie zawieszenia działalności gospodarczej są związane z przyszłą działalnością i wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

4. Czy w okresie zawieszenia działalności gospodarczej wykonywała/wykonuje Pani inne niż opisane we wniosku, czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług? Jeżeli tak to jakie to były/są czynności?

Odp. Nie, nie wykonuje Pani innych czynności.

5. Jaki jest pełny zakres usług świadczonych przez Panią w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?

Odp. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej przed zawieszeniem działalności i po wznowieniu będzie Pani świadczyć usługi działalności(...) oraz (...).

6.Na jaki okres zawiesiła Pani prowadzenie działalności?

Odp. Nie ma Pani określonego, z góry założonego terminu zawieszenia działalności gospodarczej, ale planuje Pani ją wznowić.

Pytania

1. Czy Wnioskodawca miał w przeszłości i ma w przyszłości prawo do wystawiania faktur w okresie zawieszenia działalności gospodarczej do umów zawartych z kontrahentem przed zawieszeniem działalności gospodarczej?

2. Czy Wnioskodawca miał w przeszłości i ma w przyszłości prawo do odliczenia kwoty podatku VAT naliczonego w okresie zawieszonej działalności gospodarczej?

Pani stanowisko w sprawie

Wnioskodawca uważa, że ma prawo do wystawiania faktur sprzedażowych dotyczących realizacji umów zawartych przed dniem zawieszenia działalności gospodarczej, a także ma prawo do odliczania podatku VAT naliczonego w okresie zawieszonej działalności gospodarczej.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane  w art. 86 ust. 1 ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług  (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361) zwaną dalej ustawą.

W myśl tego przepisu w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,  z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do ust. 10 ww. art. 86 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego  o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Jak stanowi art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego  o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2  lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

W myśl art. 86 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 19 ustawy, jeżeli w okresie rozliczeniowym podatnik nie wykonywał czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz nie wykonywał czynności poza terytorium kraju kwotę podatku naliczonego może przenieść do rozliczenia na następny okres rozliczeniowy.

W świetle przywołanych przepisów stwierdzić należy, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczeniu podlega zatem podatek naliczony, który będzie związany z transakcjami opodatkowanymi,  tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Prawo do odliczenia przysługuje także  w przypadku, gdy w danym okresie rozliczeniowym podatnik nie wykonywał czynności opodatkowanych, jednak w związku z brakiem podatku należnego, który obniża się  o podatek naliczony, podatnik ma prawo do przeniesienia tego podatku na następny okres rozliczeniowy.

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno  tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych  w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 25 ust. 2 ww. ustawy Prawo przedsiębiorców w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca:

- może wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia środków przychodów, w tym rozwiązywania zawartych wcześniej umów;

- może przyjmować należności i jest obowiązany regulować zobowiązania, powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;

- może zbywać własne środki trwałe i wyposażenie;

- ma prawo albo obowiązek uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;

- wykonuje wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa;

- może osiągać przychody finansowe, także z działalności prowadzonej przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;

- może zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą;

- może powołać albo odwołać zarządcę sukcesyjnego, o którym mowa w ustawie z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że zawieszenie działalności gospodarczej samo w sobie nie stanowi zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej przez podatnika. Podatnik, który zawiesza prowadzenie działalności gospodarczej na pewien czas, nadal pozostaje podatnikiem, z tym że w okresie zawieszenia wykonywania działalności przedsiębiorca nie prowadzi aktywnej działalności.

Zgłoszenie zawieszenia działalności gospodarczej nie oznacza zatem ustania bytu przedsiębiorcy, a jedynie przerwę w wykonywaniu działalności gospodarczej. Zatem, przedsiębiorca w okresie zawieszenia działalności gospodarczej ma m.in. prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy miał i nadal ma prawo do wystawiania faktur oraz do odliczenia kwoty podatku VAT naliczonego w okresie zawieszonej działalności gospodarczej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Aby natomiast dana czynność stanowiąca świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, była opodatkowana podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy:

Jak stanowi art. 106b ust. 1 ustawy:

W myśl art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy:

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 99 ust. 7a ustawy:

W świetle art. 99 ust. 7b ustawy:

Jak stanowi art. 99 ust. 7c ustawy:

Stosownie do treści art. 99 ust. 11b ustawy:

Zgodnie z art. 99 ust. 11c ustawy:

Na podstawie art. 109 ust. 3 ustawy:

Stosownie do art. 109 ust. 3b ustawy:

Art. 109 ust. 8a ustawy:

Art. 109 ust. 14 ustawy:

Na podstawie ww. delegacji ustawowej zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 poz. 1988 ze zm.), zwanym dalej „rozporządzeniem”. W rozporządzeniu tym określony został szczegółowy zakres danych zawartych m.in. w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy.

Jak wynika z przywołanych przepisów, ustawodawca nie nakłada na podatników podatku od towarów i usług obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami podatku VAT. Natomiast na żądanie nabywcy, niebędącego podatnikiem podatku VAT, wyrażone w odpowiednim czasie, podatnik jest zobowiązany wystawić fakturę. Podatnik jest zobowiązany wystawić fakturę również na rzecz innego podatnika podatku VAT.

Z powyższych przepisów regulujących wystawianie faktur wynika, że faktury wystawia podatnik dokonujący sprzedaży towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej transakcji. Faktury są dokumentami sformalizowanym (potwierdzającymi zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego), które powinny spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktur zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedlają one prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdzają fakt dostawy określonych towarów lub świadczenia usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego.

Pani wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą kwestii wystawienia faktur w okresie zawieszenia działalności gospodarczej, w odniesieniu do umów zawartych z kontrahentami przed zawieszeniem działalności.

Odnosząc się do kwestii obowiązku wystawiania faktur w okresie zawieszenia działalności gospodarczej stwierdzić należy, że ustawa nie definiuje pojęcia „zawieszenie działalności”. Kwestia ta została uregulowana m.in. w przepisach ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 236).

W myśl art. 3 ustawy Prawo przedsiębiorców:

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców:

Zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców:

Zgodnie z treścią przepisu art. 23 ust. 2 ustawy Prawo przedsiębiorców:

Przepis art. 24 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców:

Z kolei, w myśl art. 25 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców:

Natomiast, zgodnie z art. 25 ust. 2 ustawy Prawo przedsiębiorców:

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że zawieszenie działalności gospodarczej samo w sobie nie stanowi zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej przez podatnika. W myśl przepisów ustawy – Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej nie może wykonywać bieżącej działalności gospodarczej i osiągać z tego tytułu przychodów.

Podatnik, który zawiesza prowadzenie działalności gospodarczej na pewien czas, nadal pozostaje podatnikiem, z tym że w okresie zawieszenia wykonywania działalności przedsiębiorca nie prowadzi aktywnej działalności. Zgłoszenie zawieszenia działalności gospodarczej nie oznacza zatem ustania bytu przedsiębiorcy, a jedynie przerwę w wykonywaniu działalności gospodarczej. Zatem, przedsiębiorca w okresie zawieszenia działalności gospodarczej ma m.in. prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, a fakt zawieszenia działalności nie ma wpływu na obowiązki przedsiębiorcy związane z naliczeniem podatku należnego przy wykonywaniu czynności opodatkowanych.

W niniejszej sprawie, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przed zawieszeniem jak i po jej wznowieniu świadczyła Pani i będzie świadczyć Pani usługi(...) oraz (...). Ponadto – jak Pani wskazała – przed zawieszeniem działalności, w (...) 2020 i (...) 2021 roku podpisała Pani wieloletnie umowy na (...), które podnajmowała od 2021 roku do innego podmiotu. Pomimo zawieszenia działalności umowy nadal obowiązywały.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług różni się od definicji działalności gospodarczej zawartych w art. 3 ustawy Prawo przedsiębiorców czy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) oraz innych ustawach podatkowych. Powyższa definicja ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 194 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Zatem, mimo zawieszenia działalności gospodarczej, świadcząc ww. usługi najmu nie przestaje Pani być podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem czynności najmu wykonywane przez Panią (jako Stronę umowy najmu) stanowią odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy. A zatem w tym zakresie nadal jest Pani podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zarejestrowany podatnik VAT czynny zobowiązany jest do dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu poprzez wystawianie faktur VAT, za wyjątkiem sytuacji, o których mowa w ww. art. 106 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług oraz do składania miesięcznych deklaracji podatkowych i zapłaty należnego podatku.

Reasumując, w opisanej sytuacji, mimo zawieszenia swojej dotychczasowej działalności gospodarczej prowadzonej w zakresie świadczenia usług (...) oraz (...), winna Pani świadczone przez siebie usługi najmu dokumentować fakturami VAT spełniającymi wymogi określone w ustawie oraz składać deklaracje podatkowe dla potrzeb podatku od towarów i usług i uiszczać należne zobowiązanie w obowiązujących ustawowo terminach, o ile w rozliczeniu danego miesiąca wystąpi podatek należny do zapłaty.

Tym samym, w okresie zawieszenia działalności gospodarczej, w związku z otrzymanym wynagrodzeniem na podstawie umów zawartych przed zawieszeniem działalności gospodarczej, jest i będzie Pani zobowiązana do wystawiania faktur na rzecz kontrahenta.

Tym samym, Pani stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznałem za prawidłowe.

Kolejna Pani wątpliwość dotyczy prawa do odliczenia kwoty podatku VAT naliczonego w okresie zawieszonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy:

Na podstawie art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy:

W myśl art. 86 ust. 11 ustawy:

Zgodnie z art. 86 ust. 19 ustawy:

W świetle przywołanych przepisów stwierdzić należy, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczeniu podlega zatem podatek naliczony, który będzie związany z transakcjami opodatkowanymi,  tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego  z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Prawo do odliczenia przysługuje także w przypadku, gdy w danym okresie rozliczeniowym podatnik nie wykonywał czynności opodatkowanych, jednak w związku  z brakiem podatku należnego, który obniża się o podatek naliczony, podatnik ma prawo do przeniesienia tego podatku na następny okres rozliczeniowy.

Stosownie do art. 87 ust. 5a ustawy:

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

W świetle powyższej regulacji, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

W myśl art. 96 ust. 4 ustawy:

Stosownie do art. 96 ust. 9a pkt 1 ustawy:

W myśl art. 96 ust. 9b i 9c ustawy:

Przepisy art. 96 ust. 9a pkt 1, ust. 9b i 9c – regulują kwestie związane z wykreśleniem z rejestru jako podatnika VAT z uwagi na zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej oraz obowiązkiem zawiadamiania o wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu VAT w związku z zawieszeniem wykonywania działalności.

Zgodnie z art. 96 ust. 9g ustawy:

Ponadto, obowiązki podatników zostały wskazane w przytoczonych wcześniej art. 99 oraz art. 109 ustawy.

Odnosząc się do Pani wątpliwości należy ponownie wyjaśnić, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia zawieszenia działalności gospodarczej. Kwestia ta uregulowana została m.in. w przytoczonych wcześniej przepisach ustawy Prawo przedsiębiorców.

Jak już wcześniej podkreślono, zawieszenie działalności gospodarczej samo w sobie nie stanowi zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej przez podatnika. Podatnik, który zawiesza prowadzenie działalności gospodarczej na pewien czas, nadal pozostaje podatnikiem podatku od towarów i usług, z tym że w okresie zawieszenia wykonywania działalności przedsiębiorca nie prowadzi aktywnej działalności. Zgłoszenie zawieszenia działalności gospodarczej nie oznacza zatem ustania bytu przedsiębiorcy, a jedynie przerwę w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Zatem, przedsiębiorca w okresie zawieszenia działalności gospodarczej ma m.in. prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

Wskazać w tym miejscu należy, iż Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w orzeczeniu w sprawie C-98/98 wyjaśnił, że ogólne koszty działalności podatnika spełniają co do zasady wymagany przez przepisy związek z całokształtem (opodatkowanej lub nieopodatkowanej) działalności podatnika. Podatek od towarów i usług naliczony z tytułu takich kosztów podlegać zatem będzie odliczeniu na zasadach ogólnych, odpowiednich dla działalności prowadzonej przez podatnika.

Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej prawo do odliczenia podatku zostaje przyznane podatnikowi nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a jedną lub większą liczbą transakcji objętych podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia, ale tylko wówczas gdy koszty nabytych usług należą do jego kosztów ogólnych i jako takie stanowią elementy cenotwórcze dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Koszty te zachowują bowiem bezpośredni i ścisły związek z całą działalnością gospodarczą podatnika.

W takich przypadkach podatek naliczony z tytułu wydatków podlegać będzie odliczeniu na zasadach ogólnych, odpowiednich dla działalności prowadzonej przez podatnika.

Zawieszając działalność gospodarczą podatnik, co do zasady, nie wykonuje czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a co za tym idzie, nie ma obowiązku składania deklaracji i rozliczenia podatku VAT za zawieszone okresy rozliczeniowe. Zachowuje przy tym prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych zakupów, które są niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów (utrzymania działalności).

Nie ulega wątpliwości, że prawo do odliczenia przysługuje w przypadku tych wydatków, których przedsiębiorca dokonuje stale na podstawie umowy podpisanej przed zawieszeniem i kontynuowanej po ponownym rozpoczęciu działalności. Należy ponadto przyjąć, że  w przypadku „nowych” zakupów (które nie wynikają z kontynuacji wcześniejszych zobowiązań) prawo do odliczania podatku naliczonego będzie ewentualnie przysługiwało  w odniesieniu do tych towarów i usług, których nabycie w okresie zawieszenia bezpośrednio wiąże się z zabezpieczeniem potrzeb przedsiębiorstwa, tak aby mogło kontynuować działalność gospodarczą po jej odwieszeniu.

Zakwalifikowanie poniesionych wydatków w czasie zawieszenia działalności w dużej mierze zależy od rodzaju działalności. Tym samym, przyznanie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w okresie zawieszenia wymaga każdorazowo dokonania wnikliwej analizy całokształtu okoliczności towarzyszących nabyciu towarów i usług oraz oceny czy jest ono niezbędne dla działalności gospodarczej podatnika po jej odwieszeniu.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, jak wskazała Pani we wniosku, oprócz faktur związanych z (...), co miesiąc opłaca Pani fakturę od dostawcy (...), umowa na dostawę (...) do miejsca wykonywanej działalności zawarta była w (...) 2023 roku czyli przed zawieszeniem działalności gospodarczej. Ponadto, wskazała Pani, iż nabywane usługi objęte zakresem wniosku, w okresie zawieszenia działalności gospodarczej są związane z przyszłą działalnością i wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Dodatkowo należy zaznaczyć, że zamierza Pani wznowić prowadzenie działalności gospodarczej, jednak na chwilę obecną trudno jest Pani jednoznacznie określić kiedy dokładnie działalność gospodarcza zostanie wznowiona.

Mając zatem na uwadze obowiązujące przepisy oraz opis sprawy stwierdzam, że przysługuje i będzie przysługiwało Pani prawo do odliczenia kwoty podatku VAT naliczonego od wydatków stanowiących kontynuację kosztów ponoszonych przed zawieszeniem działalności gospodarczej wymienionych we wniosku, tj. dostawa (...), (...). Przy czym wskazuję, że prawo do odliczenia z faktur dokumentujących ww. wydatki przysługuje/będzie przysługiwało Pani, o ile nastąpi wznowienie działalności gospodarczej, w ramach której przedmiotowe usługi będą związane z czynnościami opodatkowanymi oraz pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy.

Tym samym Pani stanowiskow zakresie pytania nr 2 uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia

·zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, to Pani ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno -skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie reguluje wprost okoliczności, czy i kiedy dochodzi do zawieszenia działalności, tym samym w tej kwestii nie zajęto stanowiska. Zatem, niniejsza interpretacja nie ocenia prawidłowości zawieszenia przez Panią działalności gospodarczej, lecz przyjmuje to jako element opisu sprawy i w takich okolicznościach rozstrzygnięto odpowiedzi na sformułowane przez Panią we wniosku pytania. Interpretacja dotyczy wyłącznie Pani praw i obowiązków wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).