Interpretacja indywidualna z dnia 12 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.373.2024.3.AKU

Możliwość skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 kwietnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami złożonymi 15 czerwca 2024 r. i 20 czerwca 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Jest Pan rozwodnikiem wychowującym małoletniego syna urodzonego …, który jest Pana jedynym dzieckiem. Nie jest Pan opiekunem prawnym innych dzieci.

W dniu 20 lipca 2020 r. Sąd orzekł rozwód między Panem a mamą syna U. J. (sygn. Akt …).

Orzeczenie sądu:

1.Rozwiązuje przez rozwód bez orzekania o winie związek małżeński zawarty w dniu … 2011 r. w …, zarejestrowany w Urzędzie Stanu Cywilnego …, za numerem aktu …, pomiędzy K.J., urodzonym dnia … r. w … a U.J. z domu ..., urodzoną dnia …. r. w …;

2.Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim (...), urodzonym dnia … r. w …, powierza obojgu rodzicom i ustala, że miejscem pobytu dziecka będzie każdorazowe miejsce zamieszkania ojca K.J.;

3.Obciąża kosztami utrzymania małoletniego oboje rodziców i ustala je na kwotę 2000 zł miesięcznie, która będzie ponoszona przez strony w częściach równych;

4.Nie ustala kontaktów pozwanego z dzieckiem;

5.Nie orzeka o sposobie korzystania z mieszkania stron.

Od czasu rozwodu Pana stan cywilny nie uległ zmianie.

Do czerwca 2023 r. Pan i U.J. oboje wykonywaliście władzę rodzicielską. Od czerwca 2023 r. Pan zaczął samotnie wychowywać syna. Syn jest zameldowany w Pana miejscu zamieszkania (...) od 24 lutego 2023 r., gdzie mieszkacie tylko we dwóch. Mama syna zamieszkuje i pracuje kilkaset kilometrów od waszego miejsca zamieszkania, mieszkając na przemian w … i u swojego partnera pod …. Mama syna nie rozważa powrotu do …, ani okolic …. Syn od 1 września 2023 r. uczęszcza do szkoły podstawowej nr (...). Pan sam zajmuje się zawożeniem syna do szkoły, na zajęcia dodatkowe, zajmuje się wychowaniem, leczeniem, robieniem zakupów, gotowaniem, sprzątaniem, pomocą w odrabianiu lekcji, wsparciem w rozwijaniu pasji, organizuje korepetycje z języka angielskiego, bierze udział w zebraniach szkolnych, zapewnia udział syna w życiu środowiska rówieśniczego oraz dba o rozwój emocjonalny syna. W powyższych obszarach nie uczestniczy mama syna. Ponosi Pan 100% kosztów związanych z wychowaniem syna. Mama spotyka się z synem co drugi weekend przyjeżdżając do … lub zabierając go do …/… od piątku po południu do niedzieli po południu. Dodatkowo, mama spędza z synem czas w ferie zimowe (1 tydzień) oraz wakacje (4 tygodnie). Poza spotkaniami co drugi weekend/ferie/wakacje mama dziecka nie uczestniczy w wychowaniu dziecka. Jedynie sporadycznie do niego dzwoni (ok. raz na tydzień), żeby zapytać się co słychać. Mama dziecka nie bierze udziału w zebraniach szkolnych, nie ma nawet dostępu do dziennika elektronicznego.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że:

1)w2023 r. podlegał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu;

2)postanowienie Sądu o rozwodzie uprawomocniło się 20 lipca 2020 r.;

3)w 2023 r. zarówno Pan, jak i Pana była żona posiadaliście pełną władzę rodzicielską wobec syna;

4)w okresie od stycznia do czerwca 2023 r. syn mieszkał naprzemiennie z mamą w … oraz z Panem w …. Syn uczęszczał do zerówki w …. Pan natomiast odbierał syna z zerówki co drugi tydzień w czwartek i przywoził do … w niedziele. Dodatkowo, zabierał Pan syna na dłużej na ferie zimowe, Święta Wielkanocne, majówkę, Boże Ciało oraz w inne dni, kiedy była żona nie mogła zająć się synem. W tym okresie sprawował Pan z byłą żoną opiekę naprzemienną i wspólnie uczęszczaliście na uroczystości szkolne, i wspólnie podejmowaliście działania dotyczące zdrowia i rozwoju emocjonalnego syna. Dodatkowo, pokrywał Pan 100% kosztów związanych z synem. Na początku roku podjął Panz byłą żoną decyzję o tym, że syn przeprowadzi się do Pana, do … (zameldował Pan syna 24 lutego 2023 r.). Od tego czasu zaczął Pan sukcesywnie przejmować większość obowiązków, aż do czerwca kiedy przejął obowiązki w 100%.

5)w okresie od czerwca do końca 2023 r.samotnie i faktycznie wychowuje i sprawuje Pan opiekę nad synem. Sam zajmuje się Pan zawożeniem syna do szkoły, na zajęcia dodatkowe, zajmuje się wychowaniem, leczeniem, robieniem zakupów, gotowaniem, sprzątaniem, pomocą w odrabianiu lekcji, wsparciem w rozwijaniu pasji, organizuje Pan korepetycje z języka angielskiego, bierze udział w zebraniach szkolnych, zapewnia udział syna w życiu środowiska rówieśniczego oraz dba o rozwój emocjonalny syna. W powyższych obszarach nie uczestniczy mama syna. Ponosi Pan 100% kosztów związanych z wychowaniem syna. Mama spotyka się z synem co drugi weekend przyjeżdżając do … lub zabierając go do …/… od piątku po południu do niedzieli po południu. Dodatkowo, mama spędza z synem czas w ferie zimowe (1 tydzień) oraz wakacje (4 tygodnie). Poza spotkaniami co drugi weekend/ferie/wakacje mama nie uczestniczy w wychowaniu dziecka. Jedynie sporadycznie do niego dzwoni (ok. raz na tydzień), żeby zapytać się co słychać. Mama nie bierze udziału w zebraniach szkolnych, nie ma nawet dostępu do dziennika elektronicznego.

6)w 2023 r. w stosunku do Pana i Pana dziecka nie miały zastosowania:

• przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej, podatkiem liniowym) lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (z wyjątkiem przepisów dotyczących najmu prywatnego);
• przepisy z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych;

7)Pana źródłem dochodów była w 2023 r. i jest praca na etacie w ramach umowy o pracę. Rozliczenia podatkowe składa Pan zgodnie z PIT-37;

8)w okresie, którego dotyczy wniosek, Pana dziecko nie osiągnęło żadnych dochodów.

Pytanie

Czy za 2023 r. oraz za następne lata przysługuje Panu prawo do rozliczenia swoich dochodów jako osoba samotnie wychowująca dziecko na podstawie art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Według Pana oceny, biorąc pod uwagę brzmienie art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przedstawionym opisie stanu faktycznego, spełnione są wszelkie przesłanki uprawniające Pana do rozliczenia swoich dochodów jako osoba samotnie wychowująca dziecko w roku 2023 i w latach następnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 6 ust. 4c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm., Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Stosownie do art. 6 ust. 4d ww. ustawy:

Na podstawie art. 6 ust. 4e ww. ustawy:

Art. 6 ust. 4f ww. ustawy stanowi:

W myśl art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:

·posiadania przez rodzica statusu osoby samotnie wychowującej dzieci (dziecko),

·wychowywania przez rodzica samotnie w roku podatkowym dzieci (dziecko),

·nieuzyskiwania przez rodzica i dzieci (dziecko) przychodów/dochodów, do których zastosowanie mają przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń,

·niepodlegania przez rodzica i dzieci (dziecko) opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Przepis art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może być odczytywany w ten sposób, że każda osoba mająca dzieci i znajdująca się w stanie wolnym określonym w tym przepisie jest osobą samotnie wychowującą dziecko.

Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie, tj. w roku podatkowym, zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby), zajmuje się wychowywaniem dziecka. Jak wynika z powyższego, ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych od spełnienia m.in. warunku samotnego wychowywania w roku podatkowym dzieci (dziecka) wymienionych w art. 6 ust. 4c ww. ustawy. Przepis ten wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta w roku podatkowym musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców.

Z uwagi na to, że ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęcia „wychowywać”, należy odwołać się do jego definicji słownikowych. „Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny.

Z opisu sprawy wynika, że  wyrokiem Sądu, uprawomocnionym 20 lipca 2023 r., zostało rozwiązane Pana małżeństwo. Obecnie jest Pan rozwodnikiem, od czasu rozwodu Pana stan cywilny nie uległ zmianie. Jest pan ojcem małoletniego syna , który jest Pana jedynym dzieckiem. Nie jest Pan opiekunem prawnym innych dzieci. Do czerwca 2023 r. Pan i matka dziecka oboje wykonywaliście władzę rodzicielską. Od czerwca 2023 r. Pan zaczął samotnie wychowywać i sprawować opiekę nad dzieckiem. Syn jest zameldowany w Pana miejscu zamieszkania od 24 lutego 2023 r., gdzie mieszkacie tylko we dwóch. Mama syna zamieszkuje i pracuje kilkaset kilometrów od waszego miejsca zamieszkania, nie rozważa powrotu do …, ani okolic …. Syn od 1 września 2023 r. uczęszcza do szkoły podstawowej. Sam zajmuje się Pan zawożeniem syna do szkoły, na zajęcia dodatkowe, zajmuje się wychowaniem, leczeniem, robieniem zakupów, gotowaniem, sprzątaniem, pomocą w odrabianiu lekcji, wsparciem w rozwijaniu pasji, organizuje Pan korepetycje z języka angielskiego, bierze udział w zebraniach szkolnych, zapewnia udział syna w życiu środowiska rówieśniczego oraz dba o rozwój emocjonalny syna. W powyższych obszarach nie uczestniczy mama syna. Ponosi Pan 100% kosztów związanych z wychowaniem syna. Mama spotyka się z synem co drugi weekend przyjeżdżając do … lub zabierając go do …/… od piątku po południu do niedzieli po południu. Dodatkowo, mama spędza z synem czas w ferie zimowe (1 tydzień) oraz wakacje (4 tygodnie). Poza spotkaniami co drugi weekend/ferie/wakacje mama nie uczestniczy w wychowaniu dziecka. Jedynie sporadycznie do niego dzwoni (ok. raz na tydzień), żeby zapytać się co słychać. Mama nie bierze udziału w zebraniach szkolnych, nie ma nawet dostępu do dziennika elektronicznego. Pana źródłem dochodów była w 2023 r. i jest praca na etacie w ramach umowy o pracę.

W tym miejscu należy podkreślić, że – zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa – wszelkie preferencje podatkowe stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania; muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego. Nadto, przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego i próbach odkodowania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową.

Wskazać również należy, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym przewidzianej w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Niezbędną przesłanką w przedmiotowej sprawie jest, jak już wcześniej zaznaczono, aby osoba, która chce skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów w trakcie roku podatkowego faktycznie samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców wychowywała dziecko. Podkreślić należy, że wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do „jego utrzymania” czy też czasowego (doraźnego) przebywania z nim, lecz obejmuje ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej i psychicznej oraz zapewnienia mu materialnych podstaw rozwoju.

Z istoty pojęcia „osoba samotnie wychowująca dzieci” należy wyprowadzić taki stan, w którym nie wystąpi konkurencja wspomnianych w analizowanym przepisie art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osób.

Użycie określenia „osoba samotnie wychowująca dzieci” oznacza zatem, że intencją ustawodawcy było przyznanie prawa do rozliczenia dochodów jako osoba samotnie wychowująca dziecko jednemu z rodziców lub opiekunów prawnych, który faktycznie wychowuje dziecko.

W przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic który faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. Nie jest przy tym konieczne, aby drugi z rodziców był całkowicie wyeliminowany z opieki i wychowania dziecka. Dla przykładu w sytuacji, gdy dziecko zamieszkując wraz z jednym rodzicem, pozostaje pod jego stałą, codzienną opieką, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie (np. w określonych, ustalonych przez sąd przedziałach czasowych), status samotnego rodzica ma ten, przy którym dziecko zamieszkuje i który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. Fakt utrzymywania kontaktów pomiędzy dzieckiem i drugim rodzicem, nie pozbawia pierwszego rodzica (przy którym dziecko mieszka) prawa do opodatkowania swoich dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pojęcie wychowywania dziecka uszczegółowił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 31 maja 2011 r., sygn. akt II FSK 30/10, w uzasadnieniu którego znalazło się następujące stwierdzenie: „Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu oraz systemu wartości oraz postaw emocjonalnych.”

Podstawową kwestią jest zatem ustalenie, który z rodziców faktycznie wychowuje dziecko, gdy rodzice nie pozostają w związku małżeńskim i żadnego z rodziców sąd nie pozbawił władzy rodzicielskiej, a jednocześnie matka/ojciec dziecka częściowo wypełnia postanowienia wyroku sądowego w zakresie realizacji kontaktów z dzieckiem/świadczeń alimentacyjnych. Jednakże wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do łożenia na jego utrzymanie oraz do czasowego (doraźnego) z nim przebywania. Wychowywanie dziecka obejmuje bowiem ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej, emocjonalnej i psychicznej wraz z materialną podstawą rozwoju. Oznacza to, że wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na tym, że rodzic osobiście zajmuje się sprawami małoletniego dziecka, czyli podejmuje trud wykonywania wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój.

Zatem, prawo do omawianej preferencji podatkowej będzie przysługiwało jedynie temu z rodziców, czy opiekunów prawnych, który będąc osobą stanu wolnego (za wyjątkiem ściśle w ustawie określonym) faktycznie w roku podatkowym samotnie dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim samodzielnie ciągłą opiekę, bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym.

Zatem, skoro – jak wskazał Pan we wniosku − Pana była żona w 2023 r. zamieszkiwała osobno (w innej miejscowości) i poza spotkaniami co drugi weekend/ferie/wakacje nie uczestniczyła w wychowaniu dziecka, jedynie sporadycznie do niego dzwoniła (ok. raz na tydzień), a dziecko w ww. okresie mieszkało z Panem, to uznać należy, że w 2023 r. był Pan osobą samotnie wychowującą dziecko. Na powyższe stwierdzenie nie ma wpływu fakt, że przez część 2023 roku dzielił Pan obowiązki rodzicielskie z matką dziecka,  gdyż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają wymogu, iż osoba powinna samotnie wychowywać dziecko przez cały rok. Oznacza to, że może to być tylko część roku podatkowego.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane przepisy prawa, należy uznać Pana w 2023 r. za osobę samotnie wychowującą dziecko i tym samym, przysługuje Panu prawo do rozliczenia się za 2023 r. w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, określony w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przysługiwać także będzie Panu prawo do skorzystania z ww. preferencyjnego opodatkowania dochodów, które uzyska w latach następnych, jeżeli nie zmieni się stan faktyczny lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383, ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383, ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi Pan zastosować się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).