Interpretacja indywidualna z dnia 12 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.244.2024.3.AKR

Zwolnienia od podatku sprzedaży działki nr 1 - komornik.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usługjest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 kwietnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 23 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku sprzedaży działki nr 1. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 czerwca 2024 r. (wpływ  20 czerwca 2024 r.) oraz pismem z 3 lipca 2024 r. (wpływ 3 lipca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W sprawie Km (…) jako Komornik Sądowy prowadzi Pan postępowanie przeciwko Dłużnikowi A.. Przedmiotem przeważającej działalności Dłużnika są: (…).

Dłużnik 3 stycznia 2013 r. nabył nieruchomość, dla której Sąd Rejonowy w (…) prowadzi księgę wieczystą o numerze KW (…). 31 marca 2015 r. Komornik (…) (po którym objął Pan sprawę do dalszego prowadzenia) wszczął egzekucję z ww. nieruchomości. 12 maja 2015 r., tj. po zajęciu nieruchomości, nastąpiła jej sprzedaż na rzecz osoby trzeciej – sprzedaż poza postępowaniem egzekucyjnym. Transakcja dokonana w maju 2015 r. dla prowadzonego postępowania egzekucyjnego jest nieważna.

Przedmiotowa nieruchomość stanowi nieruchomość gruntową, niezabudowaną, wykorzystywaną jako miejsca postojowe dla gości hotelu wzniesionego na sąsiadującej działce. Działka gruntu została oznaczona numerem 1 o powierzchni (…) m². Działka jest bardzo wąska i długa. Samodzielnie jest mało atrakcyjna – atrakcyjność zyskuje w połączeniu z nieruchomością sąsiednią (zabudowana obiektem hotelu) do której przylega i której służy za ciąg komunikacyjny oraz zaplecze parkingowe. Bezpośrednie sąsiedztwo działki stanowi obiekt hotelowy z restauracją i częścią rekreacyjną, domy jednorodzinne, ulica (…) oraz obiekt restauracji i obiekt (...). Nad terenem działki na skraju wschodnim przebiega linia energetyczna wysokiego napięcia – teren znajduje się w nieznacznym zakresie w strefie uciążliwości od linii energetycznej.

Działka poza zielenią jest zagospodarowana pod wjazd na teren hotelu oraz kilka miejsc parkingowych (pełnych 33 miejsca, kilka miejsc „niepełnych” – przez miejsca postojowe przebiega granica działki 1 i działki 2) – utwardzone kostką betonową. Według informacji uzyskanych od przedstawiciela właściciela powierzchnia utwardzona wynosi (…) m², zaś skarpy i trawnik (…) m².

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego fragmentu miasta (…)j – w tym zmiany fragmentów planów miejscowych obowiązujących w tym rejonie (Uchwała (…)) – nieruchomość położona jest na obszarze oznaczonym symbolem 33 U/MN, MW – terenie zabudowy usługowej nieuciążliwej; dopuszcza się uzupełniającą lub zamienną zabudowę mieszkaniową jedno- lub wielorodzinną.

Doprecyzowanie opisu sprawy

W piśmie z 20 czerwca 2024 r. (wpływ 20 czerwca 2024 r.) w odpowiedzi na pytania:

1. Czy utwardzone kostką betonową miejsca parkingowe (pełne 33 miejsca, kilka miejsc „niepełnych”) stanowią budowlę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U z 2020 r. poz. 1333 ze zm.)?

2. Jeśli odpowiedź na pytanie nr 1 jest twierdząca, to prosimy o wskazanie:

a) czy ww. budowla (tj. utwardzone miejsca parkingowe) położona na działce nr 1 została nabyta, czy wybudowana przez Dłużnika (A)? Prosimy wskazać datę nabycia lub wybudowania.

b) czy z tytułu nabycia lub wybudowania wskazanej budowli Dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego?

c) czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie ww. budowli w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą? Jeżeli tak, to prosimy wskazać:

(i)dokładną datę pierwszego zasiedlenia;

(ii)czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. budowli a dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata?

d) czy Dłużnik ponosił/poniesie wydatki na ulepszenie lub przebudowę ww. budowli w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły/będą stanowić co najmniej 30% wartości początkowej danego obiektu? Jeżeli tak, to prosimy wskazać:

(i)kiedy takie wydatki były ponoszone?

(ii)czy ulepszenie budowli prowadziło do jej przebudowy, tj. dokonania istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany jej wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków jej zasiedlenia?

(iii)czy od wydatków na ulepszenie Dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego?

(iv)czy po dokonaniu tych ulepszeń budowla była oddana do użytkowania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej oraz czy w momencie jej dostawy minie okres dłuższy niż dwa lata licząc od momentu oddania tego obiektu do użytkowania po dokonaniu ulepszeń?

3. Czy w związku z nabyciem działki nr 1 przez Dłużnika, przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

4. Czy ww. działka była przedmiotem umów najmu, dzierżawy, użyczenia lub innych umów o podobnym charakterze? Jeśli tak, to prosimy wskazać na jaki okres umowy te zostały zawarte i czy miały charakter odpłatny.

5. Czy wskazana działka była/jest wykorzystywana przez Dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, do której wykorzystywana była działka nr 1, wykonywał Dłużnik? Prosimy podać podstawę prawną zwolnienia.

6. Jeśli nie posiada Pan ww. informacji, które są niezbędne dla oceny, czy w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie zwolnienie od podatku, to prosimy jednoznacznie wskazać, czy brak tych informacji jest wynikiem podjętych przez Pana udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od Dłużnika (przy czym nie należy opisywać podejmowanych przez Pana czynności lub przesyłać zgromadzonych dokumentów, ponieważ w ramach wydawania interpretacji prawa podatkowego nie prowadzimy jako organ postępowania dowodowego)?

wskazał Pan, że:

Sprzedaż w postępowaniu egzekucyjnym została przeprowadzona w sprawie przeciwko A. Po zajęciu własność nieruchomości została przeniesiona na rzecz B – na mocy umowy sprzedaży z 12 maja 2015 r. O ile dla celów prowadzonej egzekucji rozporządzenie nieruchomością po zajęciu nie miało wpływu na dalsze postępowanie zgodnie z normą art. 930 kpc, o tyle czynność w świetle obowiązującego prawa była dokonana skutecznie i obecnie nieruchomość nie stanowi własności Spółki, a nabywca może uczestniczyć w postępowaniu w charakterze dłużnika. Od aktualnego właściciela uzyskano następujące informacje wymagane przez Dyrektora KIS.

1. Miejsca parkingowe utwardzone kostką betonową stanowią budowlę w rozumieniu przepisów prawa budowlanego.

2a) Wyżej wymieniona budowla została nabyta przez dłużną Spółkę. Następnie nieruchomość bez zmian została zbyta na rzecz B w dniu 12 maja 2015 r.

2b) Z tytułu nabycia ww. budowli nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

2c) Doszło do pierwszego zasiedlenia budowli w rozumieniu ustawy o VAT.

i) Za datę pierwszego zasiedlenia uznać należy sprzedaż obiektu na rzecz obecnego właściciela, tj. 12 maja 2015 r. – czynność była opodatkowana podatkiem VAT.

ii) Pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

2d) Ani dłużnik, ani aktualny właściciel nie ponosili wydatków na ulepszenie lub przebudowę ww. budowli w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłby co najmniej 30% wartości początkowej obiektu.

3. Dłużnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem działki nr 1.

4. Wyżej wymieniona działka nie była przedmiotem umów najmu, dzierżawy, użyczenia lub innych umów o podobnym charakterze.

5. Działka nie jest wykorzystywana przez dłużnika na cele gospodarcze. W rozmowie z właścicielem ustalono, że działka stanowi nieruchomość gruntową zabudowaną obiektem budowlanym parkingiem niepowiązanym z działalnością hotelu. Przedsiębiorca zarządzający hotelem nie zawierał żadnej umowy odnośnie działki zabudowanej parkingiem i nie pobiera z tego tytułu żadnych opłat.

Parking dla gości hotelowych znajduje się za budynkiem hotelowym, natomiast działka utwardzona kostką betonową przed budynkiem nie stanowi parkingu hotelowego.

6. Powyższe informacje uzyskano od właściciela nieruchomości.

Natomiast w piśmie z 3 lipca 2024 r. (wpływ 3 lipca 2024 r.) w odpowiedzi na pytania:

1. Czy działka gruntu nr 1 zabudowana parkingiem utwardzonym kostką betonową została nabyta przez Pana B do majątku prywatnego w celach osobistych, czy w celu prowadzenia działalności gospodarczej (zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm. – zwanej dalej ustawą), w tym działalności rolniczej (o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy)?

2. Czy ww. działka nr 1 zabudowana parkingiem utwardzonym kostką betonową była/jest/będzie od momentu nabycia do momentu sprzedaży wykorzystywana przez Pana B w działalności gospodarczej (zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy), w tym działalności rolniczej (o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy)?

3. Czy Pan B był/jest/będzie zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT? Jeśli tak, to prosimy podać od kiedy i z jakiego tytułu?

4. W jaki sposób działka nr 1 zabudowana parkingiem utwardzonym kostką betonową była/jest/będzie wykorzystywana Przez Pana B od momentu jej nabycia do momentu jej zbycia (czy były to czynności opodatkowane podatkiem VAT, zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT, czy niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT)? Prosimy o szczegółową odpowiedź.

5. Czy działka nr 1 zabudowana parkingiem utwardzonym kostką betonową była/jest/będzie udostępniana przez Pana B osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych (np. dzierżawy, najmu, użyczenia) lub innej umowy o podobnym charakterze? Jeśli tak, to prosimy wskazać na jaki okres umowy te zostały zawarte i czy miały charakter odpłatny.

6. Czy w związku z nabyciem działki nr 1 zabudowanej parkingiem utwardzonym kostką betonową przez Pana B, przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

7. Czy działka nr 1 zabudowana parkingiem utwardzonym kostką betonową od momentu nabycia do momentu sprzedaży była/jest/będzie wykorzystywana przez Pana B wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT? Jeżeli tak, to prosimy podać podstawę prawną zwolnienia.

8. Jeśli nie posiada Pan ww. informacji, które są niezbędne dla oceny, czy w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie zwolnienie od podatku, to prosimy jednoznacznie wskazać, czy brak tych informacji jest wynikiem podjętych przez Pana udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od Dłużnika (przy czym nie należy opisywać podejmowanych przez Pana czynności lub przesyłać zgromadzonych dokumentów, ponieważ w ramach wydawania interpretacji prawa podatkowego nie prowadzimy jako organ postępowania dowodowego)?

wskazał Pan, że:

1. Działka gruntu nr 1 zabudowana parkingiem utwardzonym kostką betonową została nabyta do jego majątku prywatnego w celach osobistych.

2. Wyżej wymieniona działka nie była od momentu nabycia do momentu sprzedaży wykorzystywana przez stawającego w prowadzonej działalności gospodarczej, albowiem Pan B nie prowadzi działalności gospodarczej.

3. Stawający nie jest, nie był i nie będzie w momencie sprzedaży zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT.

4. Wedle oświadczenia stawającego przedmiotowa nieruchomość jest udostępniona nieodpłatnie przez Pana B na rzecz gości hotelowych oraz dla kierowców poruszających się na trasie między (…). Właściciel nieruchomości nie pobiera z tego tytułu żadnych opłat.

5. Wyżej wymieniona nieruchomość jest objęta umową użyczenia zawartą w formie ustnej z Dłużnikiem (...). Właściciel reguluje należności podatkowe z tytułu posiadania ww. nieruchomości. Nie pobiera opłat za korzystanie z parkingu. Pan B zasiada w zarządzie Spółki A na stanowisku Prezesa Zarządu.

6. W związku z nabyciem działki nr 1 zabudowanej parkingiem utwardzonym kostką betonową Pan B oświadczył, że nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

7. Działka nr 1 od momentu nabycia do momentu sprzedaży nie będzie wykorzystywana przez Pana B w działalności gospodarczej – obiekt został nieodpłatnie użyczony spółce A przy czym z parkingu mogą oprócz gości hotelu korzystają inni kierowcy – parking jest ogólnodostępny i nikt nie pobiera opłat za korzystanie z placu parkingowego.

8. Powyższe informacje zostały uzyskane od aktualnego właściciela nieruchomości według jego najlepszej wiedzy na ten temat.

Pytanie

Czy sprzedaż działki gruntu 1 będzie opodatkowana podatkiem VAT?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sprecyzowane w piśmie z 3 lipca 2024 r.)

Sprzedaż nieruchomości będzie zwolniona od opodatkowania zgodnie z normą art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług  (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), zgodnie z którym:

Przepis art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej  w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Według art. 2 pkt 6 ustawy:

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno grunty, jak i budynki oraz budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność jest opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że jako Komornik Sądowy prowadzi Pan postępowanie przeciwko Dłużnikowi A. Dłużnik 3 stycznia 2013 r. nabył nieruchomość oznaczoną numerem 1 o powierzchni (…) m². 31 marca 2015 r. Komornik wszczął egzekucję  z ww. nieruchomości. 12 maja 2015 r., tj. po zajęciu ww. nieruchomości, nastąpiła jej sprzedaż na rzecz osoby trzeciej – Pana B. Działka gruntu nr 1 zabudowana parkingiem utwardzonym kostką betonową została nabyta przez Pana B do jego majątku prywatnego w celach osobistych. Przedmiotowa działka nie była od momentu nabycia do momentu sprzedaży wykorzystywana przez Pana B w prowadzonej działalności gospodarczej, bowiem nie prowadzi On działalności gospodarczej. Pan B nie jest, nie był i nie będzie w momencie sprzedaży zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT. Przedmiotowa nieruchomość jest udostępniona nieodpłatnie przez Pana B na rzecz gości hotelowych oraz dla kierowców poruszających się na trasie między (…). Właściciel nieruchomości nie pobiera z tego tytułu żadnych opłat. Nieruchomość jest objęta umową użyczenia zawartą w formie ustnej z Dłużnikiem A. Właściciel reguluje należności podatkowe z tytułu posiadania  ww. nieruchomości. Nie pobiera opłat za korzystanie z parkingu. W związku z nabyciem działki nr 1 zabudowanej parkingiem utwardzonym kostką betonową Panu B nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Pana wątpliwości dotyczą kwestii, wskazania czy sprzedaż działki gruntu nr 1  w postępowaniu egzekucyjnym będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że opodatkowanie danej czynności podatkiem od towarów i usług uwarunkowane jest łącznym spełnieniem dwóch przesłanek. Po pierwsze konkretna czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, po wtóre – musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W analizowanej sprawie rozstrzygnąć należy, kto będzie uznany za podatnika podatku VAT przy licytacyjnej sprzedaży działki nr 1 zabudowanej parkingiem utwardzonym kostką betonową.

Jak wynika z wniosku, w momencie sprzedaży ww. działki przez Komornika, prawo do rozporządzania nią jak właściciel będzie należało do Pana B.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz elementy zdarzenia przyszłego, wskazać należy, że sprzedaż ww. działki przez Dłużnika, na rzecz Pana B na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, stanowiła dostawę towarów, o której mowa  w art. 7 ust. 1 ustawy, i skutkowała przeniesieniem prawa własności do przedmiotowej działki. Wraz z przeniesieniem przez Dłużnika na rzecz Pana B własności działki nr 1, Pan B uzyskał prawo do rozporządzania działką jak właściciel. Zatem, w rozpatrywanej sprawie, od 12 maja 2015 r., tj. od dnia sprzedaży ww. działki przez Dłużnika to Pan B jest jej właścicielem.

W świetle powyższego czynności egzekucyjne – a więc licytacja komornicza mająca za przedmiot działkę nr 1 – powinny uwzględniać aktualnego właściciela rozporządzającego rzeczą (towarem), w imieniu którego powinny być dokumentowane czynności prawne obejmujące wskazaną działkę.­­­­­­

Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie doszło do wydania przez Dłużnika towaru, w tym przypadku działki nr 1, w konsekwencji czego nabywca (Pan B) zaczął dysponować towarem jak właściciel, należy uznać, że dokonano dostawy działki w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 930 § 1 ustawy z dnia 17 listopada  1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1550 ze zm.):

Jak wynika z powyższego przepisu Kodeksu postępowania cywilnego, sprzedaż nieruchomości zajętych w postępowaniu egzekucyjnym jest ważna z punktu widzenia zasad prawa i nie wyklucza dalszego prowadzenia postępowania egzekucyjnego. Ponadto, w takich sytuacjach sam nabywca nieruchomości jest traktowany jak dłużnik.

W kwestii zbycia zajętej nieruchomości przez dłużników wypowiedział się Sąd Najwyższy  w wyroku z 7 lutego 2008 r. sygn. akt V CSK 426/07, w których stwierdził, że:

Zatem w rozpatrywanej sprawie, jak już wcześniej zostało wskazane, od dnia zakupu,  tj. od 12 maja 2015 r., nowym właścicielem działki nr 1 jest Pan B, który nabył przedmiotową działkę do majątku osobistego.

W przedmiotowym przypadku należy więc rozważyć kwestię, czy Pan B, który nabył działkę nr 1 od Dłużnika, będzie działać jako podatnik podatku od towarów i usług w odniesieniu do sprzedaży tej działki, a tym samym sprzedaż ta będzie wykonywana w ramach działalności gospodarczej.

Jak wykazano powyżej, definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że właściwym jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi działalność gospodarczą wówczas, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania tej nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być  np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Aby ocenić czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymagana jest ocena każdorazowo odnosząca się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Należy w tym miejscu wskazać, że w myśl art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Istotnymi cechami tej umowy są zatem dwa elementy: oddanie rzeczy do używania na pewien czas i nieodpłatność. Umowa użyczenia nie przenosi własności rzeczy. Oznacza to, że oddanie do bezpłatnego używania na podstawie umowy użyczenia jest nieodpłatnym świadczeniem usług.

Na podstawie powołanych wyżej przepisów prawa, nie można uznać Pana B za podatnika podatku VAT z uwagi na nieodpłatne użyczenie działki nr 1, ponieważ ww. świadczenie nie stanowi czynności wymienionej w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Powyższe potwierdza wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 1 kwietnia 1982 r. w sprawie C-89/81 Staatssecretaris van Financiën v. Hong-Kong Trade Development Council, w którym wskazano, że podmiot prowadzący stale i wyłącznie działalność nieodpłatną nie może być uznany za podatnika.

Zatem, dostawa działki nr 1 będzie dokonywana z majątku osobistego Pana B i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest przesłanek, aby w związku z tą transakcją uznać Pana B (występującego, z racji nabycia działki nr 1 będącej przedmiotem postępowania egzekucyjnego, w charakterze dłużnika w zakresie tego składnika majątkowego) za podatnika tego podatku w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy prowadzącego działalność gospodarczą  w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Z zawartego we wniosku opisu sprawy nie wynika bowiem taka aktywność Pana B, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, działka nr 1 nie była/nie jest wykorzystywana w celach zarobkowych, do osiągnięcia korzyści majątkowych. Oznacza to więc, że działania Pana B wobec posiadanej nieruchomości (działki nr 1) należy uznać za działania związane z wykonywaniem przysługującego mu prawa własności. Sprzedaż działki nr 1 zabudowanej parkingiem utwardzonym kostką betonową w ramach postępowania egzekucyjnego nie będzie więc podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, Pan – jako komornik sądowy – dokonujący w toku postępowania egzekucyjnego prowadzonego przeciwko Dłużnikowi (A) sprzedaży działki nr 1 – niebędącej w chwili licytacji własnością Dłużnika, lecz Pana B – nie będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku VAT od dostawy nieruchomości (uprzednio zbytej przez Dłużnika A), dokonywanej w trybie egzekucji.

Podsumowując, stwierdzić należy, że sprzedaż działki gruntu 1 nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem Pana stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo  o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).