Interpretacja indywidualna z dnia 11 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.199.2024.2.PM

Skutki podatkowe w podatku od towarów i usług w zakresie - uznania wprowadzenia przez Spółkę energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacji Spółki do sieci energetycznej jako dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy; - określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla czynności wyprodukowania energii elektrycznej w instalacji; - ustalenia podstawy opodatkowania dla ww. czynności - obowiązku wystawienia na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego faktury dokumentującej dostawę energii.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie uznania wprowadzenia przez Spółkę energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacji Spółki do sieci energetycznej jako dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 1); ustalenia podstawy opodatkowania dla ww. czynności (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) oraz obowiązku wystawienia na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego faktury dokumentującej dostawę energii (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) – jest prawidłowe oraz w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla czynności wyprodukowania energii elektrycznej w instalacji (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

·uznania wprowadzenia przez Spółkę energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacji Spółki do sieci energetycznej jako dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 1);

·określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla czynności wyprodukowania energii elektrycznej w instalacji (pytanie oznaczone we wniosku nr 2);

·ustalenia podstawy opodatkowania dla ww. czynności (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) oraz

·obowiązku wystawienia na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego faktury dokumentującej dostawę energii (pytanie oznaczone we wniosku nr 4).

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 czerwca 2024 r. (wpływ 17 czerwca 2024 r.), pismem z 21 czerwca 2024 r. (wpływ 25 czerwca 2024 r.) oraz pismem z 25 czerwca 2024 r. (wpływ 28 czerwca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Przeważająca działalność Spółki to wykonywanie instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych (PKD 43.22.Z) oraz produkcja konstrukcji metalowych i ich części (PKD 25.11.Z). Działalność gospodarczą Spółka prowadzi w nieruchomościach własnych.

W roku 2023 Spółka zakupiła i zamontowała na jednym z budynków usługowych będących własnością Spółki instalację fotowoltaiczną, która została przyłączona do sieci oraz zainstalowano urządzenie pomiarowo-rozliczeniowe (licznik dwukierunkowy). Energia elektryczna z sieci fotowoltaicznej zużywana jest na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej Spółki.

Zgodnie z przepisami wprowadzonymi nowelizacją z 1 lipca 2022 r. Spółka rozliczana jest przez zakład energetyczny w nowym systemie prosumenckim opartym na tzw. net-billingu.

Zasady rozliczania w tym systemie regulują znowelizowane przepisy m. in. art. 4, art. 4b oraz art. 4c Ustawy o OZE. Sprzedawca (w przypadku Wnioskodawcy – X) dokonuje na koncie Prosumenta (Spółki) rozliczenia wartości energii elektrycznej wytworzonej w OZE wprowadzonej przez Prosumenta do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, wobec wartości energii elektrycznej pobranej z tej sieci w celu jej zużycia na potrzeby własne. Powyższe rozliczenia dokonywane są na podstawie wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego dokonującego pomiaru ilości energii elektrycznej w punkcie poboru energii Prosumenta energii odnawialnej. Wartość środków należną Prosumentowi za energię elektryczną wprowadzoną do sieci określono w ustawie o OZE jako „depozyt prosumencki”, którego dokładną definicję regulują przepisy art. 4c ust. 1-5 ustawy o OZE.

Reasumując, w net-billingu energia wprowadzona do sieci przeliczana jest na wartość pieniężną w złotówkach. Wartość ta trafia na wirtualne konto prosumenta, które prowadzi sprzedawca energii. Z tego konta prosument płaci za energię elektryczną pobraną z sieci. Jest to tak zwany „depozyt prosumencki”, który przeznaczony jest na rozliczenie zobowiązań prosumenta energii odnawialnej.

W lutym b.r. Spółka otrzymała od sprzedawcy energii elektrycznej pierwszą fakturę z rozliczeniem depozytu za miesiące z roku 2023.

Spółka ma wątpliwości związane z możliwością wystawiania faktur na zakład energetyczny.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

Na zadane w wezwaniu pytania udzielili Państwo następujących odpowiedzi:

1.Czy instalacja w której wytwarzają Państwo energię elektryczną, stanowi mikroinstalację w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii?

Odpowiedź: Tak.

2.Czy w związku z przyłączeniem do sieci mikroinstalacji są Państwo prosumentem energii odnawialnej w rozumieniu art. 2 pkt 27a ustawy o OZE?

Odpowiedź: Tak.

3.Czy, a jeśli tak, to w jaki sposób umowa między Państwem a Sprzedawcą ustala termin płatności za wprowadzenie energii elektrycznej do sieci przez Państwa?

Odpowiedź: umowa pomiędzy Sp. z o.o. a X nie ustala terminu płatności za wprowadzenie energii elektrycznej do sieci. Spółka sp. z o.o. nie otrzymuje zapłaty w formie płatności pieniężnej za wprowadzoną energię. Rozliczenie wprowadzonej energii odbywa się poprzez rozliczenie w okresach miesięcznych wartości energii pobranej z wartością wyprodukowanej energii.

Pytania

1.Czy wprowadzając energię elektryczną wyprodukowaną w instalacji Spółki do sieci energetycznej Spółka dokonuje na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy?

2.Czy obowiązek podatkowy dla czynności wyprodukowania energii elektrycznej w instalacji powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a ustawy o VAT i art. 19a ust. 7 ustawy?

3.Czy podstawę opodatkowania stanowić będzie wartość ustalona jako iloczyn ilości energii elektrycznej wprowadzonej przez Spółkę jako prosumenta do sieci – po zbilansowaniu godzinowym (czyli z uwzględnieniem bilansowania międzyfazowego) i ceny stosowanej dla danego okresu rozliczenia, pomniejszona o kwotę należnego podatku od towarów i usług?

4.Czy w przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1 i 2 należy wystawić na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego fakturę dokumentującą dostawę energii?

Państwa stanowisko w sprawie

Spółka jako prosument – czynny podatnik VAT, wprowadzając energię elektryczną wyprodukowaną w instalacji Spółki do sieci energetycznej dokonuje na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy. Czynność ta stanowi odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, wypełnia więc dyspozycję art. 19a ustawy.

Zgodnie z zasadą ogólną obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem m.in. ust. 5 i ust. 7. Dla dostawy energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury. Natomiast gdy podatnik nie wystawił faktury z tytułu dostawy energii elektrycznej lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu na jej wystawienie – w tym przypadku z chwilą upływu terminu płatności zgodnie z art. 106i ust. 3 pkt 4 ustawy o VAT – fakturę wystawia się nie później niż z upływem terminu płatności – w przypadku, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4. Spółka zobowiązana jest zatem wystawić na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego fakturę dokumentującą dostawę energii.

Podstawę opodatkowania jako prosumenta z tytułu wprowadzenia energii elektrycznej wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej stanowi wartość ustalona jako iloczyn ilości energii elektrycznej wprowadzonej przez Spółkę jako prosumenta do sieci – po zbilansowaniu godzinowym (czyli z uwzględnieniem bilansowania międzyfazowego) i ceny stosowanej dla danego okresu rozliczenia, pomniejszona o kwotę należnego podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie uznania wprowadzenia przez Spółkę energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacji Spółki do sieci energetycznej jako dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 1); ustalenia podstawy opodatkowania dla ww. czynności (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) oraz obowiązku wystawienia na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego faktury dokumentującej dostawę energii (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) – jest prawidłowe oraz w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla czynności wyprodukowania energii elektrycznej w instalacji (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Treść powyższych przepisów znajduje odzwierciedlenie w art. 9 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE z 11 grudnia 2006 r. L 347/1), zgodnie z którym:

Zgodnie z art. 2 pkt 19 i pkt 27a ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o OZE”:

Stosownie do art. 3 ustawy o OZE:

Zgodnie z art. 4 ust. 1a pkt 2 ustawy o OZE:

W myśl art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy o OZE:

Szczegółowy sposób rozliczania prosumenta z udostępnionej energii regulują przepisy art. 4 ust. 2a-7 ustawy o OZE.

Na mocy art. 4 ust. 8 ustawy o OZE:

W zakresie, w jakim przepisy ustawy o OZE dotyczą prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, wejdą one w życie 2 lipca 2024 r.

Z wniosku wynika, że są Państwo zarejestrowani jako podatnik VAT czynny. Przeważająca działalność to wykonywanie instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych oraz produkcja konstrukcji metalowych i ich części. Działalność gospodarczą prowadzą Państwo w nieruchomościach własnych. W roku 2023 zakupili Państwo i zamontowali na jednym z budynków usługowych będących Państwa własnością instalację fotowoltaiczną (mikroinstalację), która została przyłączona do sieci oraz zainstalowano urządzenie pomiarowo-rozliczeniowe (licznik dwukierunkowy). Energia elektryczna z sieci fotowoltaicznej zużywana jest na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej Spółki.

Są Państwo rozliczani przez zakład energetyczny w nowym systemie prosumenckim opartym na tzw. net-billingu.

Sprzedawca (zakład energetyczny) dokonuje na Państwa (Prosumenta) koncie rozliczenia wartości energii elektrycznej wytworzonej w OZE wprowadzonej przez Państwa do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, wobec wartości energii elektrycznej pobranej z tej sieci w celu jej zużycia na potrzeby własne. Powyższe rozliczenia dokonywane są na podstawie wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego dokonującego pomiaru ilości energii elektrycznej w punkcie poboru energii Państwa energii odnawialnej.

Energia wprowadzona do sieci przeliczana jest na wartość pieniężną w złotówkach. Wartość ta trafia na wirtualne konto Państwa, które prowadzi sprzedawca energii. Z tego konta płacą Państwo za energię elektryczną pobraną z sieci. Jest to tak zwany „depozyt prosumencki”, który przeznaczony jest na rozliczenie zobowiązań prosumenta energii odnawialnej.

W lutym 2024 r. otrzymali Państwo od sprzedawcy energii elektrycznej pierwszą fakturę z rozliczeniem depozytu za miesiące z roku 2023.

W związku z przyłączeniem do sieci mikroinstalacji są Państwo prosumentem energii odnawialnej w rozumieniu art. 2 pkt 27a ustawy o OZE?

Umowa pomiędzy Państwem a zakładem energetycznym nie ustala terminu płatności za wprowadzenie energii elektrycznej do sieci. Nie otrzymują Państwo zapłaty w formie płatności pieniężnej za wprowadzoną energię. Rozliczenie wprowadzonej energii odbywa się poprzez rozliczenie w okresach miesięcznych wartości energii pobranej z wartością wyprodukowanej energii.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii uznania wprowadzenia przez Państwa energii elektrycznej wyprodukowanej w Państwa instalacji do sieci energetycznej jako dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

W świetle zacytowanych wyżej przepisów, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług sprzedaż energii elektrycznej (stanowiącej towar), w tym energii wyprodukowanej z odnawialnych źródeł energii za wynagrodzeniem, co do zasady wpisuje się w definicję działalności gospodarczej i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów na zasadach dla niej określonych. Kwalifikacji tej nie zmienia treść art. 4 ust. 8 ustawy o OZE, gdyż ustawa definiuje we własnym zakresie działalność gospodarczą i definicja ta jest szersza niż np. zakres działalności gospodarczej wynikający z ustawy Prawo przedsiębiorców.

Znajduje to potwierdzenie w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-219/12 Fuchs, w którym Trybunał uznał, że:

Ustawa nie definiuje, co należy rozumieć przez czynność odpłatną. Jednak dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika z ww. art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą będącą świadczeniem wzajemnym. Dostawcę towarów lub usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego). Za dokonanie tych czynności wynagrodzenie musi być wyrażalne w pieniądzu, co jednak nie oznacza, że musi mieć ono postać pieniężną, gdyż wynagrodzenie (odpłatność) jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową (zapłatą za towar lub usługę może być inny towar lub usługa), albo mieszaną (zapłata w części pieniężna, a w części rzeczowa). Innymi słowy, musi istnieć możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za dostawę towarów lub świadczenie usług.

Jak wskazano, sprzedaż energii elektrycznej (stanowiącej towar), w tym energii wyprodukowanej z odnawialnych źródeł energii za wynagrodzeniem, co do zasady wpisuje się w definicję działalności gospodarczej i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów, co znajduje potwierdzenie w ww. wyroku TSUE w sprawie C‑219/12.

W okolicznościach niniejszej sprawy sprzedaż energii elektrycznej należy rozpatrywać więc jako działalność gospodarczą w kontekście art. 15 ust. 2 ustawy, a Państwa w związku z tą dostawą należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji jako zarejestrowany podatnik VAT czynny, poprzez wprowadzanie energii do sieci energetycznej, dokonują Państwo (będąc prosumentem energii odnawialnej) na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, stwierdzam, że wprowadzając energię elektryczną wyprodukowaną w Państwa instalacji do sieci energetycznej, dokonują Państwo na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

Zatem Państwa stanowisko w kwestii dotyczącej pytania oznaczonego we wniosku nr 1 uznałem jako prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą ponadto określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w ww. sytuacji (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy:

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Zgodnie z treścią art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a ustawy:

Jak stanowi art. 19a ust. 7 ustawy:

Według art. 2 pkt 31 ustawy:

Faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku od towarów i usług, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Art. 106b ust. 1 ustawy stanowi, że:

Na mocy art. 106i ust. 3 pkt 4 ustawy:

Z powyższych regulacji wynika, że w przypadku dostaw energii elektrycznej na rzecz innego podatnika podatku VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, zaś faktura powinna być wystawiona najpóźniej z chwilą upływu terminu płatności. W sytuacji, gdy podatnik nie wystawił w tym terminie faktury lub wystawił ją z opóźnieniem – obowiązek podatkowy powstanie z chwilą upływu terminu na jej wystawianie, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu – z chwilą upływu terminu płatności.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że w tym przypadku przez „termin płatności” rozumie się termin płatności za dostawę energii wprowadzonej do sieci przez prosumenta.

W opisie sprawy wskazali Państwo, że umowa pomiędzy Państwem a przedsiębiorstwem energetycznym nie ustala terminu płatności za wprowadzenie energii elektrycznej do sieci. Jednakże z przedstawionego opisu sprawy wynika również, że rozliczenie wprowadzonej energii odbywa się poprzez rozliczenie w okresach miesięcznych wartości energii pobranej z wartością wyprodukowanej energii.

Tak więc przedstawiony model rozliczeń między stronami wskazuje na zastosowanie kompensaty należności wzajemnych, gdyż kwota należna do zapłaty przez Państwa z tytułu pobranej przez Państwa energii jest pomniejszana o kwotę należną Państwu od sprzedawcy energii, w związku z energią wprowadzoną do sieci. Nie można zatem przyjąć, że nie występuje żaden termin płatności należności (rozliczeń) ze sprzedawcą energii na Państwa rzecz za energię wprowadzoną do sieci, a w konsekwencji, że termin ten nie determinuje momentu powstania obowiązku podatkowego. Jest bowiem mowa o okresach rozliczeniowych i kompensatach należności.

Podsumowując, stwierdzam, że obowiązek podatkowy dla czynności wyprodukowania energii elektrycznej w instalacji powstaje – co do zasady – z chwilą wystawienia faktury, zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a ustawy, jednak nie później niż z upływem ww. terminu płatności.

Tym samym Państwa stanowisko w kwestii dotyczącej pytania oznaczonego we wniosku nr 2 uznałem jako nieprawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą w dalszej kolejności określenia podstawy opodatkowania dla ww. czynności (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

W myśl art. 4 ust. 3a ustawy o OZE:

Zgodnie z art. 4b ust. 1 ustawy o OZE:

Przepisy art. 4c ust. 1-5 ustawy o OZE definiują tzw. „depozyt prosumencki”:

W myśl art. 40 ust. 1a ustawy o OZE:

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy:

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy:

Natomiast jak stanowi art. 29a ust. 7 ustawy:

Z przytoczonego powyżej przepisu art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Kluczowa dla konstrukcji podstawy opodatkowania jest analiza pojęcia wynagrodzenia rozumianego jako wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług.

Z kolei z przytoczonych powyżej przepisów ustawy o OZE wynika, że w przypadku gdy prosument energii odnawialnej lub prosument zbiorowy energii odnawialnej czy prosument wirtualny wytworzył energię elektryczną w odnawialnym źródle energii i wprowadził ją do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej w okresie od 1 lipca 2022 r. do 30 czerwca 2024 r., wartość energii elektrycznej (o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2 ustawy o OZE) jest wyznaczana dla każdego miesiąca kalendarzowego zgodnie z art. 4b ust. 1 ustawy o OZE, tj. jako iloczyn sumy ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej przez prosumenta energii odnawialnej lub prosumenta zbiorowego energii odnawialnej w poszczególnych okresach rozliczania niezbilansowania (t) składających się na dany miesiąc kalendarzowy, oznaczonej w art. 4 ust. 2b symbolem Eb (t) przyjmującym wartości ujemne oraz rynkowej miesięcznej ceny energii elektrycznej, o której mowa w art. 4b ust. 5 ustawy o OZE, wyznaczonej dla danego miesiąca kalendarzowego.

Wskazana wartość (iloczyn energii wprowadzonej po zbilansowaniu międzyfazowym i ceny rynkowej) jest wartością należną za wytworzenie i wprowadzenie przez prosumenta energii do sieci.

Natomiast depozyt prosumencki pokazujący wartość środków należną prosumentowi za energię elektryczną wprowadzoną do sieci (ilość energii i wartość tej energii), jak wynika z przepisów ustawy o OZE, przeznaczony jest na rozliczenie zobowiązań prosumenta energii odnawialnej z tytułu zakupu energii elektrycznej od sprzedawcy prowadzącego konto prosumenta.

Jak wynika z treści art. 4c ust. 4 ustawy o OZE:

Depozyt zapisany na koncie prosumenckim służy więc wyłącznie do regulowania zobowiązań, natomiast w żaden sposób nie wpływa na kwestię ustalania podstawy opodatkowania.

Fakt wzajemnego kompensowania zobowiązania prosumenta wobec przedsiębiorstwa energetycznego i tego przedsiębiorstwa wobec prosumenta, pozostaje bez wpływu na określenie wysokości podstawy opodatkowania.

Mając na uwadze konstrukcję normatywną podstawy opodatkowania, wyrażoną w przytoczonym powyżej art. 29a ust. 1 ustawy oraz powołane przepisy ustawy o OZE, należy podkreślić, że podstawą opodatkowania jest w istocie kwota należna, co istotne, pomniejszona o należny z tytułu danej dostawy podatek.

Kwotę należną dla Państwa (prosumenta) z tytułu dostawy wytworzonej energii elektrycznej w instalacji fotowoltaicznej stanowi wartość ustalona jako iloczyn ilości energii elektrycznej wprowadzonej przez Państwa do sieci po zbilansowaniu międzyfazowym i rynkowej ceny energii elektrycznej. Wskazana wartość (iloczyn energii wprowadzonej po zbilansowaniu międzyfazowym i ceny rynkowej) – jak stwierdzono powyżej – jest wartością należną Państwu z tytułu rozliczenia wprowadzonej do sieci energii elektrycznej wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej, obejmującą całość należnego Państwu świadczenia od zakładu energetycznego, którą – w celu określenia podstawy opodatkowania – należy pomniejszyć o kwotę występującego dla tej dostawy podatku należnego. Wskazuje to, że ww. wartość (iloczyn energii wprowadzonej do sieci po zbilansowaniu międzyfazowym i ceny rynkowej) stanowi kwotę brutto z tytułu dostawy wprowadzonej przez Państwa (tj. prosumenta) do sieci energii elektrycznej wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej, to znaczy kwotę zawierającą w sobie podatek VAT.

Podatek z tytułu tej dostawy należy więc liczyć od sumy wskazanej wartości (iloczynu energii wprowadzonej po zbilansowaniu międzyfazowym i ceny rynkowej), tj. metodą „w stu”.

Podsumowując, stwierdzam, że podstawę opodatkowania stanowi wartość ustalona jako iloczyn ilości energii elektrycznej wprowadzonej przez Państwa jako prosumenta do sieci – po zbilansowaniu godzinowym (czyli z uwzględnieniem bilansowania międzyfazowego) i ceny stosowanej dla danego okresu rozliczenia, pomniejszona o kwotę należnego podatku od towarów i usług.

Tym samym Państwa stanowisko w kwestii dotyczącej pytania oznaczonego we wniosku nr 3 uznałem jako prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również kwestii obowiązku wystawienia na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego faktury dokumentującej dostawę energii (pytania oznaczone we wniosku nr 4).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 i pkt 22 ustawy:

Treść wystawianej faktury została wskazana w art. 106e ust. 1 ustawy.

Jak rozstrzygnięto powyżej, jako prosument energii odnawialnej oraz podatnik VAT czynny, poprzez wprowadzanie energii do sieci energetycznej dokonują Państwo na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 1 podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Dla tej czynności działają Państwo jako podatnik podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym dokonują Państwo sprzedaży w myśl art. 2 pkt 22 ustawy, a tym samym stosownie do ww. art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy są Państwo obowiązani udokumentować powyższą czynność wystawiając na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego fakturę na dostawę energii elektrycznej.

Podsumowując, stwierdzam, że mają Państwo obowiązek wystawić na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego fakturę dokumentującą dostawę energii.

Tym samym Państwa stanowisko w kwestii dotyczącej pytania oznaczonego we wniosku nr 4 uznałem jako prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

W myśl art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto informuję, że 25 czerwca 2024 r. wpłynęło do mnie pismo z 21 czerwca 2024 r., stanowiące wniosek o przywrócenie terminu na złożenie pisma stanowiącego uzupełnienie braków formalnych wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Z uwagi na fakt, iż pismo to wpłynęło przed wydaniem rozstrzygnięcia w sprawie, wydana interpretacja uwzględnia treść złożonego przez Państwa uzupełnienia do wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).