Interpretacja indywidualna z dnia 9 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.356.2024.2.DA

Możliwość skorzystania z ulgi prorodzinnej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 kwietnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 4 lipca 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan kilka lat po rozwodzie. Nie ma Pan odebranych praw rodzicielskich i aktywnie uczestniczy w życiu córki …, urodzonej w czasie trwania małżeństwa.

Dziecko przebywa u Pana w domu kilka razy w tygodniu, nocuje w co drugi weekend.

Oprócz obowiązku alimentacyjnego zapewnia Pan utrzymanie córce w postaci dostępu do internetu, form rozrywek, wyjazdów, zakupu książek oraz ubrań i wyżywienia.

W Pana ocenie, posiada Pan pełnie praw do wspólnego rozliczenia się z byłą małżonką na zasadach równych po 6 miesięcy.

Kilka lat temu zaistniała podobna sytuacja w Urzędzie Skarbowym w …, gdzie przedstawiał Pan wszelkie dowody udziału w wychowaniu córki, w postaci kserokopii paragonów oraz opisu całej sytuacji. Zostało wtedy podtrzymane Pana stanowisko o możliwości wspólnego rozliczenia. W tym roku jednak Pana była żona ponownie utrudnia Panu rozliczenie się wspólne, posługując się wydaną na tą okoliczność indywidualną interpretacją podatkową. Nie przedstawiła Panu jej do wglądu, jeśli jednak podała nieprawdziwe dane lub przedstawiła tylko swój punkt widzenia, jest Pan gotowy do osobistego stawiennictwa i konfrontacji faktów.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że w roku podatkowym 2023 pracował Pan i przebywał na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

Data urodzenia Pana córki to: ... maja 2014 r. Pana córka uczęszczała do szkoły podstawowej w ....

Data uprawomocnienia się Pana wyroku rozwodowego to: 17 kwietnia 2018 r.

Sąd rozstrzygając sprawę powierzył władzę rodzicielską obojgu rodzicom. Miejsce pobytu Pana małoletniego dziecka (córki) ustalono w miejscu zamieszkania Pana byłej żony, jednak spotkania i sprawy opieki, Sąd określił jako do porozumienia pomiędzy stronami. Według ww. porozumienia Pana córka nocuje u Pana kilka razy w miesiącu oraz przez połowę okresu wakacyjnego. Pana miejsce zamieszkania jest inne niż Pana byłej żony. Pana córka jednak posiada u Pana swój pokój, podobnie jak posiada go u Pana byłej żony.

Oczywiście wypełniał Pan wszelkie nałożone przez Sąd obowiązki, jak również wynikające z bycia ojcem, rodzicem, opiekunem prawnym. Jest to dla Pana zupełnie normalne, że odbiera Pan córkę po szkole, odrabia z nią lekcje, uczęszcza na regularne zajęcia na basenie oraz inne tego rodzaju wspólne spędzanie czasu. Na pytanie organu o treści: czy w roku (latach), którego (których) dotyczy wniosek, uczestniczył Pan w wychowaniu córki oraz faktycznie wykonywał względem niej władzę rodzicielską (...), wskazał Pan, że dbał tym samym o wszelkie sprawy, o których mówi pytanie wezwania, tj. wykonywał Pan obowiązki, dzięki którym dziecko wychowywane było w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój fizyczny i psychiczny, sprawował Pan faktyczną pieczę nad dzieckiem i jego majątkiem, troszczył się o jego rozwój duchowy, zabezpieczał jego potrzeby bytowe, zajmował się wychowaniem dziecka, uczestniczył w podejmowaniu istotnych decyzji dotyczących zdrowia, rozwoju oraz wychowania dziecka (tym samym, zapewniał i zabezpieczał Pan wszystkie jego potrzeby od bytowych, po edukacyjne, rozwojowe, zdrowotne, emocjonalne, rozwijał zainteresowania dziecka, zapewniał mu wypoczynek itp.).

Córka przebywa u Pana w co drugi dzień tygodnia oraz w co drugi weekend. Nie biorąc pod uwagę okresu, jaki córka przebywa w szkole uważa Pan, że "czasowy" podział przebywania córki z Panem oraz z matką jest 50/50.

Sąd zobowiązał Pana do płacenia alimentów. W okresie obejmującym wniosek, czyli w 2023 r. była to kwota 800 zł miesięcznie. Oczywiście partycypował Pan w innych wydatkach na córkę, np. w postaci dokładania się do opieki ortodontycznej, czy wykupieniu wycieczki kolonijnej w okresie wakacji. Poza tym w codziennych wydatkach były sprawy związane z zajęciami na basenie (zakup okularów, stroju kąpielowego), jak i przyborów szkolnych czy książek do czytania już po zajęciach szkolnych. Tak samo córka spożywała u Pana obiady, kolacje, śniadania i korzystała, jak każdy domownik z internetu czy dostępnych platform telewizyjnych (...).

Niestety nie zawarł Pan porozumienia z byłą żoną dotyczącego sposobu korzystania z ulgi na dziecko przez każdego z rodziców w roku podatkowym 2023. Pana była żona jest całkowitą przeciwniczką do korzystania przez Pana z jakichkolwiek ulg podatkowych. Pozostaje Pan z nią w stałym konflikcie i w jej mniemaniu „nie należy się Panu nic jako ojcu, obywatelowi i człowiekowi”.

W 2023 r. Pana dziecko nie przebywało w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie oraz nie osiągało dochodów.

Jest Pan również ojcem ... urodzonego ... czerwca 2022 r., będąc w drugim związku małżeńskim z Panią ....

Uzyskiwał Pan opodatkowane dochody i w 2023 r. ich wysokość wynosiła − według dokumentu PIT-11 − przychód 194 702,62 zł. Jest to przychód z tytułu umowy o pracę i wszelkie składki zdrowotne, zaliczki oraz koszty uzyskania przychodu zostały przez pracodawcę pobrane.

W 2023 r. nie prowadził Pan działalności gospodarczej.

Z tego co Pan wie, to nie dotyczyły Pana przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ani przepisy ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W 2023 r. Pana dziecko nie otrzymywało zasiłku ani renty. Otrzymywało jedynie dodatek 500+, który otrzymywała w całości Pana była żona.

Pytanie

Czy może Pan w rozliczeniu rocznym za 2023 r. wykazać 6 miesięcy ulgi na dziecko?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, za zasadne uważa Pan równe traktowanie obojga rodziców posiadających pełnie praw rodzicielskich oraz aktywnie uczestniczących w życiu małoletniego dziecka w ramach rozliczenia rocznego za 2023 r. w zakresie podatku dochodowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

W myśl art. 92 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.):

Na gruncie art. 93 § 1 ww. Kodeksu:

Jak stanowi art. 95 § 1 ww. Kodeksu:

W myśl art. 96 § 1 ww. Kodeksu:

Stosownie do art. 97 § 1 ww. Kodeksu:

Zgodnie zaś z treścią art. 107 ww. Kodeksu:

Jak wynika z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ulga na małoletnie dzieci przysługuje rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską.

Samo posiadanie władzy rodzicielskiej jest niewystarczające do zastosowania przedmiotowej preferencji. Dla nabycia prawa do ulgi konieczne jest zarówno posiadanie przez rodzica władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, jak i jej faktyczne realizowanie, czyli wykonywanie obowiązków, dzięki którym dziecko wychowywane jest w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, w szczególności sprawowanie faktycznej pieczy nad dzieckiem i jego wychowywanie, troszczenie się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka, a więc zapewnienie/zabezpieczenie wszystkich potrzeb dziecka od bytowych, po edukacyjne, rozwojowe, zdrowotne i emocjonalne. Przy czym przez wychowywanie należy rozumieć zapewnianie stałej opieki, prowadzącej do uzyskania pełnego rozwoju fizycznego i psychicznego. Chodzi zatem o aktywne uczestniczenie w wychowywaniu dziecka i realny wpływ na rozwój jego osobowości. Realizacja prawa wykonywania władzy rodzicielskiej może następować przykładowo poprzez osobiste kontakty z nauczycielami, interesowanie się stanem zdrowia dziecka i pomoc w jego leczeniu, zapewnianie wsparcia w nauce, interesowanie się sposobem spędzania wolnego czasu.

Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka. Co istotne, samo tylko uiszczanie alimentów na rzecz dziecka, czy też sporadyczne spotkania z dzieckiem nie wypełniają tak rozumianego określenia wykonywanie władzy rodzicielskiej.

Zgodnie art. 27f ust. 2 ww. ustawy:

W myśl art. 27f ust. 2a ww. ustawy:

Stosownie do art. 27f ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Art. 27f ust. 2c ww. ustawy stanowi, że:

Z art. 27f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

Zgodnie z art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Z art. 26 ww. Kodeksu wynika, że:

W myśl art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Brzmienie art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że kwotę obliczoną zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rodzice mogą odliczyć od podatku:

·w dowolnej proporcji przez nich ustalonej,

·w równych częściach w przypadku braku porozumienia między rodzicami, którzy:

-zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub

-gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim.

Natomiast w przypadkach innych niż wyżej wymienione odliczenie w wysokości 100% stosuje ten z rodziców, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.

Co istotne, ww. przepis wskazuje jedynie na podział przysługującej rodzicom ulgi prorodzinnej i nie pozbawia on samego prawa do odliczenia. Prawo do ulgi – przy spełnieniu pozostałych przesłanek – przysługuje zatem na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego podatnik wykonywał władzę rodzicielską.

Z kolei, przepis art. 27f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie dotyczy rodziców wspólnie wykonujących władzę rodzicielską, tzn. nie mają oni obowiązku ani możliwości dzielenia ulgi na dni.

Stosownie do art. 27f ust. 7 ww. ustawy:

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Mając na uwadze obowiązujące uregulowania prawne oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że skoro Sąd rozwiązując Pana małżeństwo przez rozwód pozostawił obojgu rodzicom wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem (córką), ustalając, iż miejscem zamieszkania małoletniej jest miejsce zamieszkania jej matki, przy jednoczesnym wskazaniu, że spotkania i sprawy opieki pozostawia do porozumienia pomiędzy stronami, zgodnie z którym, Pana córka przebywa u Pana w co drugi dzień tygodnia i w co drugi weekend oraz przez połowę okresu wakacyjnego oraz nie doszedł Pan do porozumienia z byłą małżonką co do podziału kwoty ulgi – nie może Pan dokonać odliczenia za 2023 r. ulgi prorodzinnej, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na małoletnie dziecko.

Do Pana sytuacji ma bowiem zastosowanie zdanie czwarte przepisu art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym w przypadkach innych niż wyżej wymienione odliczenie w wysokości 100% stosuje ten z rodziców, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy Kodeks cywilny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo, odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej, którą wskazał Pan w części E. poz. 56 wniosku ORD-IN₍₁₀₎ jako przepisy mające zastosowanie w sprawie, tutejszy Organ zaznacza, że została ona wydana w konkretnej indywidualnej sprawie podatnika w określonym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) oraz dotyczy odmiennego stanu prawnego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).