Interpretacja indywidualna z dnia 8 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.197.2024.2.ESD

Uznanie odpłatnego przekazania nakładów inwestycyjnych w obcym środku trwałym, za odpłatne świadczenie usług.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług– jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 3 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania odpłatnego przekazania nakładów inwestycyjnych w obcym środku trwałym, za odpłatne świadczenie usług. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 czerwca 2024 r. (wpływ 21 czerwca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina (…) (dalej Gmina) gospodaruje mieniem na podstawie przepisów zawartych w ustawie z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.), gdzie zgodnie z art. 30 ust. 2 pkt 3 do zadań Wójta należy gospodarowanie mieniem komunalnym.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych Gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gospodarowania majątkiem Gminy, która jednocześnie prowadzi działalność publiczną oraz gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT. Gmina wykonuje zatem czynności niestanowiące działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT, jak i czynności stanowiące działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT.

W roku (…) Gmina przystąpiła do realizacji projektu unijnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (...) pod nazwą „(…)”.

Budynkiem ujętym w projekcie był budynek zlokalizowany w miejscowości (…) na działce ewidencyjnej nr (…), będący własnością w części Gminy i w części Kółka Rolniczego.

W części Gminnej budynku siedzibę ma Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej oraz zakład budżetowy, będący równocześnie jego administratorem, świadczący usługi opodatkowane podatkiem VAT.

Ze względu na wymogi projektu, termomodernizacja musiała obejmować cały budynek (wymieniono okna, wykonano docieplenie i elewację). W związku z powyższym zawarto z Kółkiem Rolniczym umowę użyczenia na okres trwałości projektu, tj. końca do (…) roku.

Przeprowadzenie modernizacji skutkowało zwiększeniem wartości budynku, a w części użyczonej, należącej do Kółka Rolniczego stało się nakładem w obcym środku trwałym.

Wartość nakładów wyniosła (…) zł, z czego dofinasowanie stanowiło kwotę (…) zł, a środki własne gminy to kwota (…) zł. Wydatki inwestycyjne, które dotyczą przedmiotu projektu, zostały udokumentowane fakturami VAT wystawionymi przez Wykonawców. Od wystawionych faktur został odliczony podatek VAT naliczony obowiązującym dla danego roku prewspółczynnikiem.

Po zakończeniu trwałości projektu, Gmina podejmowała kroki w celu wydłużenia umowy użyczenia, jednak bez skutku. Wobec powyższego, Gmina zobligowana jest wystawić fakturę VAT oraz odprowadzić podatek należny do Urzędu Skarbowego. Nieodpłatne przekazanie powyższych nakładów na rzecz Kółka Rolniczego nie może być dokonane ze względu na brak możliwości prawnych, wynikających z ustawy o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2023 r. poz. 344), gdzie przepisy mówią jednoznacznie, że darowizna na rzecz dowolnego podmiotu może zostać dokonana tylko na cele publiczne, natomiast darowizna nieruchomości na cele inne niż cel publiczny może zostać dokonana tylko na rzecz Skarbu Państwa lub innej JST.

Kółko Rolnicze w powyższych pomieszczeniach prowadzi działalność gospodarczą. Działalność ta nie mieści się w katalogu „celów publicznych” ujętych w art. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Na zadane w wezwaniu do uzupełnienia wniosku pytania udzielili Państwo następujących odpowiedzi:

1.Gmina (…) jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

2.Umowa użyczenia z Kółkiem Rolniczym regulowała wyłącznie kwestię udostępniania Gminie części budynku w celu przeprowadzenia inwestycji.

3.Wydatki związane z inwestycją ponoszone były przez Gminę we własnym imieniu i na własną rzecz.

4.Inwestycja została zrealizowana w ramach zadań własnych gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym.

5.Wszystkie faktury za towary i usługi nabywane w związku z realizacją inwestycji były wystawiane na Gminę.

6.Zgodnie z zapisami §2 umowy użyczenia, Gmina będzie wykorzystywała budynek na cele związane z realizacją zadań gminy, a zgodnie z zapisami §3 umowy użyczenia Gmina zobowiązuje się do dokonywania bieżącej konserwacji, remontów oraz modernizacji budynku.

Poniesione nakłady nie będą stanowić zatem odrębnej rzeczy, a jedynie będą skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawcy roszczenia o zwrot poniesionych kosztów. W rozumieniu prawa cywilnego Gmina po zakończeniu umowy użyczenia ma prawo wystąpić o zwrot równowartości poniesionych nakładów inwestycyjnych.

Odpłatne przekazanie nakładów na rzecz Kółka Rolniczego zostanie przeprowadzone poprzez wystawienie faktury VAT przez Gminę i odprowadzenie podatku VAT w należnej wysokości do właściwego Urzędu Skarbowego.

7.Ustalona kwota rozliczenia odpowiada wprost kwocie poniesionych nakładów przez Gminę przypadających na część budynku należącego do Kółka Rolniczego.

8.Koszty poniesionych nakładów to koszty wyłącznie prac termomodernizacyjnych, które nie zawierają kosztów zużytych mediów.

9.Wynagrodzenie należne Gminie odpowiadać będzie równowartości kosztów poniesionych na termomodernizację części użyczonej budynku i wynosić będzie (…) zł, co będzie stanowić podstawę opodatkowania.

10.Otrzymane wynagrodzenie będzie jedynym wynagrodzeniem należnym Gminie z tytułu przekazania nakładów.

11.Powołany przez Gminę zapis o umorzeniu dotyczy amortyzacji nakładów jako środka trwałego, zgodnie z art. 32 ustawy o rachunkowości, mówiący o systematycznym rozłożeniu jego wartości na lata amortyzacji.

Pytanie (ostatecznie przeformułowane w piśmie z 21 czerwca 2024 r.)

Czy w przedstawionym stanie faktycznym odpłatne przekazanie nakładów inwestycyjnych w obcym środku trwałym przez Gminę na rzecz Kółka Rolniczego stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) podlegające opodatkowaniu VAT?

Państwa stanowisko w sprawie (doprecyzowane w piśmie z 21 czerwca 2024 r.)

Aby określić, czy odpłatne przekazanie przez Gminę nakładów na rzecz właściciela nieruchomości będzie podlegało opodatkowaniu VAT, należy zbadać czy w analizowanej sytuacji zostały spełnione łącznie następujące dwie przesłanki:

1)Gmina w przedmiotowej transakcji musi działać w charakterze podatnika VAT;

2)Przedmiot transakcji musi podlegać opodatkowaniu VAT.

Zatem, w pierwszej kolejności należy rozważyć czy Gmina przedmiotowej transakcji Gmina działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: „UPTU”), „podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności”.

Z kolei zgodnie z art. 15 ust. 2 UPTU „działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”.

Na podstawie art. 15 ust. 6 UPTU „nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych”.

Z przytoczonych powyżej regulacji wynika, iż Gmina działa w charakterze podatnika VAT przy realizowaniu czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Zawarcie umowy użyczenia stanowi czynność cywilnoprawną. Ponadto odpłatne zbycie nakładów w obcym środku trwałym ma zdaniem Wnioskodawcy charakter czynności mieszczącej się w sferze cywilnoprawnej.

Gmina dokonując odpłatnego zbycia nakładów w obcym środku trwałym nie występuje zatem w charakterze organu władzy publicznej. Oznacza to, że w tym dokonując transakcji odpłatnego zbycia przedmiotowych nakładów będzie działać w charakterze podatnika VAT, a nie w charakterze organu władzy publicznej.

Analizując drugą przesłankę należy podkreślić, iż zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 UPTU „opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju”.

Natomiast w myśl art. 7 ust. 1 UPTU przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W art. 2 pkt 6 UPTU wskazano, że ilekroć w przepisach ustawy jest mowa z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z powyższego wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu, która nie jest dostawą towaru. Zatem odpłatne przeniesienie własności nakładów inwestycyjnych na rzecz Kółka Rolniczego stanowić będzie świadczenie usług na gruncie ustawy o VAT.

Definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Z treści art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu. Słownik języka polskiego definiuje czasownik „świadczyć” jako „wykonywać coś na czyjąś rzecz”, „świadczenie” zaś, to obowiązek wykonywania, przekazania czegoś.

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby niebędące dostawą. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Usługą nie będzie natomiast takie świadczenie, którego treścią jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stanowi ono bowiem dostawę towarów. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do usług każde świadczenie nie będące dostawą towarów. Jeśli tylko mamy do czynienia ze świadczeniem, to na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi ono albo usługę, albo dostawę towarów.

Ponadto, zgodnie z art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. 2023 r. poz. 1610; dalej: KC), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Stosownie do treści art. 47 ust. 1 KC część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Z treści ust. 2 wynika natomiast, że częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

W myśl ust. 3 przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

Jeżeli zatem użytkownik nieruchomości poniesie nakłady inwestycyjne w danych nieruchomościach, połączone z rzeczą główną w sposób uniemożliwiający ich odłączenie bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego, to takie nakłady pozostają własnością innego podmiotu, tj. właściciela danej nieruchomości. Tym samym, nie mogą one stanowić samodzielnego przedmiotu dostawy.

Przy odsprzedaży nakładów inwestycyjnych nie dochodzi zatem do przeniesienia prawa do dysponowania towarem jak właściciel, ponieważ przedmiot użyczenia przez cały okres trwania tego stosunku pozostaje własnością właściciela gruntu.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego w przedmiotowej sprawie Gmina dokonała termomodernizacji budynku należącego w części do Kółka Rolniczego i w części do Gminy. Wnioskodawca korzystał z części nieruchomości należącej do Kółka Rolniczego na podstawie umowy użyczenia. W związku z tym realizując projekt dokonał nakładów na cudzą nieruchomość (inwestycja w obcym środku trwałym). Po zakończeniu umowy użyczenia części nieruchomości Gmina zamierza dokonać rozliczenia nakładów z dotychczasowym właścicielem nieruchomości. Przekazanie poczynionych przez Gminę nakładów na rzecz dotychczasowego właściciela części nieruchomości (Kółka Rolniczego) nastąpi odpłatnie.

W konsekwencji zdaniem Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie dojdzie do odpłatnego świadczenia usług podlegającego opodatkowaniu VAT z zastosowaniem stawki 23%.

Powyższe stanowisko potwierdzają również organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych wskazując, iż odpłatne zbycie nakładów poczynionych na cudzej nieruchomości, dla celów VAT, powinno być traktowane jako odpłatne świadczenie usług, a w konsekwencji podlegać opodatkowaniu stawką 23%, zgodnie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 UPTU.

Pogląd ten został zaprezentowany w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w tym, m.in. z 30 marca 2023 r. sygn. 0111-KDIB3-1.4012.95.2023.2.IK oraz z 17 marca 2023 r. sygn. 0114-KDIP1-1.4012.113.2023.1.MM.

Podsumowując odpłatne przekazanie nakładów inwestycyjnych w obcym środku trwałym przez Gminę na rzecz Kółka Rolniczego stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 UPTU podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT z zastosowaniem stawki podstawowej wynoszącej 23%. Dokonując przedmiotowej transakcji Gmina będzie bowiem występować w charakterze podatnika podatku VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku– jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.):

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Z treści art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu. Słownik języka polskiego definiuje czasownik „świadczyć” jako „wykonywać coś na czyjąś rzecz”, „świadczenie” zaś, to obowiązek wykonywania, przekazania czegoś.

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby niebędące dostawą. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Usługą nie będzie natomiast takie świadczenie, którego treścią jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stanowi ono bowiem dostawę towarów. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do usług każde świadczenie nie będące dostawą towarów. Jeśli tylko mamy do czynienia ze świadczeniem, to na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi ono albo usługę, albo dostawę towarów.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów czy świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby czynność podlegała opodatkowaniu, musi być wykonana przez podatnika.

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Organy władzy publicznej mają na gruncie podatku od towarów i usług szczególny status, wynikający z art. 15 ust. 6 ustawy:

Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj.:

·gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań, oraz

·gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności:

·czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników,

·czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Są to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy i innych umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 609 ze zm.):

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Na mocy art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Realizuje zadania własne zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. W roku (…) Gmina przystąpiła do realizacji projektu unijnego pn. „(…)”. Budynkiem ujętym w projekcie był budynek zlokalizowany w miejscowości (…), będący własnością w części Gminy i w części Koła Rolniczego. Ze względu na wymogi projektu, termomodernizacja musiała obejmować cały budynek. W związku z powyższym Gmina zawarła z Kółkiem Rolniczym umowę użyczenia na okres trwałości projektu. Umowa użyczenia regulowała wyłącznie kwestie udostępniania Gminie części budynku w celu przeprowadzenia inwestycji. Zgodnie z zapisami ww. umowy Gmina będzie wykorzystywała budynek na cele związane z realizacją zadań Gminy, oraz Gmina zobowiązuje się do dokonywania bieżącej konserwacji, remontów oraz modernizacji budynku. Przeprowadzenie modernizacji skutkowało zwiększeniem wartości budynku, a w części użyczonej, należącej do Kółka Rolniczego stało się nakładem w obcym środku trwałym. Wydatki inwestycyjne, które dotyczą przedmiotu projektu, zostały udokumentowane fakturami VAT wystawionymi przez Wykonawców. Zgodnie z obowiązującymi przepisami Gmina ma prawo wystąpić o zwrot równowartości poniesionych nakładów inwestycyjnych. Odpłatne przekazanie nakładów na rzecz Kółka Rolniczego zostanie przeprowadzone poprzez wystawienie faktury VAT przez Gminę i odprowadzenie podatku VAT w należnej wysokości. Wynagrodzenie należne Gminie będzie równowartości kosztów poniesionych na termomodernizację części użyczonej budynku, co będzie stanowić podstawę opodatkowania. Otrzymane wynagrodzenie będzie jedynym wynagrodzeniem należnym Gminie z tytułu przekazania nakładów.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy odpłatne przekazanie nakładów inwestycyjnych w obcym środku trwałym przez Gminę na rzecz Kółka Rolniczego stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na treść art. 710-719 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).

Jak stanowi art. 710 ustawy Kodeks cywilny:

Zatem umowa użyczenia jest z natury umową nieodpłatną. Umowa użyczenia nie przenosi własności rzeczy. Powyższe oznacza, że oddanie do bezpłatnego używania na podstawie umowy użyczenia jest nieodpłatnym świadczeniem usług.

Jak stanowi art. 45 ustawy Kodeks cywilny,

Wyjaśnić jednocześnie należy, że przedmioty praw majątkowych mogą mieć charakter materialny albo niematerialny, a rzeczy stanowią jedną z kategorii przedmiotów, do których odnosi się treść praw majątkowych. Wyodrębnione przedmioty mające charakter materialny, czyli rzeczy, dzielone są tradycyjnie na nieruchomości i ruchomości (red. prof. dr hab. Maciej Gutowski, „Kodeks cywilny. Tom I. Komentarz do art. 1-449”, C.H. Beck 2016, komentarz do art. 45 k.c.)

Na podstawie art. 46 § 1 ustawy Kodeks cywilny,

Z powyższej definicji wynika, że na gruncie polskiego prawa można wyodrębnić trzy rodzaje nieruchomości w sensie prawnym:

·grunty (stanowiące część powierzchni ziemskiej),

·budynki trwale z gruntem związane (tzw. nieruchomości budynkowe),

·części tych budynków (tzw. nieruchomości lokalowe).

Stosownie natomiast do treści art. 47 § 1-3 ustawy Kodeks cywilny,

Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

Jak stanowi art. 48 ustawy Kodeks cywilny,

Tak więc rzecz, która stała się częścią składową innej rzeczy (rzeczy nadrzędnej), traci samodzielny byt prawny i dzieli losy prawne rzeczy nadrzędnej.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy należy wskazać, że z punktu widzenia prawa cywilnego nakłady na nieruchomość (np. wybudowanie budynku lub budowli oraz ulepszenie istniejących budynków lub budowli) stanowią część składową gruntu i tym samym własność właściciela gruntu. Wszystko to, co zostało trwale z gruntem złączone, stanowi bowiem jego część składową. A zatem w sytuacji, gdy dzierżawca/najemca/ użytkownik poniesie nakłady na majątku, który nie stanowi jego własności (np. wybuduje budynek, bądź poniesie wydatki związane z wykonaniem szeregu prac adaptacyjnych i wykończeniowych), nakłady te staną się częścią nieruchomości i przypadną właścicielowi nieruchomości.

W rozpatrywanej sprawie nakłady inwestycyjne stanowią część składową nieruchomości, których właścicielem jest Użyczający. Przedmiotem rozliczenia będą wyłącznie poniesione nakłady, stanowiące inwestycję w obcym środku trwałym. Przedmiotowe nakłady inwestycyjne nie stanowią zatem, odrębnej rzeczy, a jedynie powodują po Państwa stronie powstanie roszczenia, względem właściciela nieruchomości, o zwrot poniesionych kosztów.

Podmiot, który poniósł nakłady dysponuje pewnym prawem do poniesionych nakładów i może to prawo przenieść na rzecz innego podmiotu. Wskazać zatem należy, że nakład jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem obrotu gospodarczego.

Z uwagi na powyższe, odpłatna czynność zbycia nakładów, jako przekazanie za wynagrodzeniem ulepszeń na cudzą rzecz, stanowi odpłatne świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, a tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem z uwagi na fakt, że poniesione przez Państwa wydatki na nieruchomość stanowią nakład w obcym środku trwałym (usługę), ich rozliczenie z Kółkiem Rolniczym będzie stanowić – zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy – świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy.

Zatem rozliczenie przez Państwa nakładów inwestycyjnych będzie stanowić odpłatne świadczenie usług na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług podlegające opodatkowaniu.

Podsumowując, stwierdzam, że odpłatne przekazanie nakładów inwestycyjnych w obcym środku trwałym przez Gminę na rzecz Kółka Rolniczego stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym, Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

W niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi w zakresie zadanego pytania. Inne kwestie nieobjęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego, Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).