Interpretacja indywidualna z dnia 11 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-2.4011.230.2024.3.MO

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny sygnowany datą 23 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 25 maja 2024 r. (wpływ 30 maja 2024 r.), z 29 maja 2024 r. (wpływ 29 maja 2024 r.) oraz z 2 lipca 2024 r. (wpływ 3 lipca 2024 r.). Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1) Zainteresowany będący stroną postępowania:

(…)

2) Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

(…)

Opis stanu faktycznego i zdarzeń przyszłych

Wnioskodawcy:

(…), wspólnik spółki cywilnej (…), NIP: (…), REGON: (…), prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą (…), prowadzoną pod adresem: ul. (…), NIP: (…),

(…), wspólnik spółki cywilnej (…), NIP: (…), REGON: (…), prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą (…), prowadzoną pod adresem: ul. (…), NIP: (…).

Wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej

1.Stan faktyczny oraz zdarzenia przyszłe:

Dane Wnioskodawców:

Wnioskodawcy, tj. (…) oraz (…) prowadzą działalność gospodarczą jako wspólnicy spółki cywilnej (dalej jako: Spółka), dalej jako: Wnioskodawcy.

Wnioskodawcy mają nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, dalej zwana „ustawą o PIT”). Wnioskodawcy nie posiadają statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402).

Przedmiot wniosku:

Na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.) Wnioskodawcy wnoszą o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania 5% na podstawie art. 30ca ustawy o PIT. Zgodnie z obowiązkiem wynikającym z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, poniżej przedstawiony zostanie opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, gdzie Wnioskodawcy opiszą działalność w branży IT. W dalszej kolejności Wnioskodawcy zadają pytania interpretacyjne oraz przedstawiają swoje stanowisko w zakresie wykładni przepisów oraz oceny prawnej stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego.

Opis działalności Wnioskodawców:

Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawców jest wytwarzanie programów komputerowych. Wnioskodawcy realizują projekty programistyczne począwszy od etapu analizy potrzeb Kontrahenta, poprzez projektowanie, implementację, testy, wdrożenie oraz asystę przy uruchomieniach testowych i produkcyjnych. W dalszych etapach świadczone są usługi wsparcia w modernizacji wdrożonych systemów. Zlecenia programistyczne realizowane przez Wnioskodawców w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie są wykonywane pod kierownictwem Kontrahenta. Wnioskodawcy mają możliwość wykonywania zleceń zdalnie, w różnych miejscach oraz czasie, a także nie są Oni związani sztywnymi godzinami pracy. Jednakże ze względu na specyfikę świadczonych usług istnieje możliwość uzgodnienia miejsca i czasu realizacji zlecenia pomiędzy Wnioskodawcami, a Kontrahentem.

Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawców ponoszą oni ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian Kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, na podstawie posiadanej wiedzy z zakresu technologii informatycznych oraz doświadczenia w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych, realizują zlecenia programistyczne na rzecz swoich Kontrahentów.

Na potrzeby opisu stanu faktycznego Wnioskodawcy podzielili swoją działalność na poszczególne etapy:

1. Planowanie, analiza i projektowanie oprogramowania – szczegółowa analiza indywidualnych potrzeb danego Kontrahenta lub użytkownika programu, zapoznanie się ze specyfiką jego branży oraz zbadanie i zaprojektowanie możliwych rozwiązań, dobranie odpowiednich technologii do wytworzenia oprogramowania i metod jego implementacji.

2. Praca nad wytworzeniem programu i jego implementacja – tworzenie nowych funkcjonalności w oparciu o wyniki analizy potrzeb Kontrahenta lub użytkownika programu komputerowego, przygotowywanie koncepcji rozwiązania z uwzględnieniem języków programowania i technologii wybranych na etapie projektowania oprogramowania. Przygotowywanie automatycznych testów jednostkowych oraz integracyjnych weryfikujących poprawność funkcjonalną oprogramowania na etapie jego tworzenia oraz zapewniające możliwość wykonania testów regresyjnych po wprowadzeniu koniecznych usprawnień poprawek czy też optymalizacji w kodzie źródłowym zidentyfikowanych na etapie testów systemowych, wydajnościowych, obciążeniowych lub klienckich testów akceptacyjnych. Wsparcie Kontrahenta podczas wdrażania oprogramowania oraz świadczenie pomocy technicznej w trakcie użytkowania oprogramowania związane z analizą potencjalnych błędów na etapie produkcyjnego działania oprogramowania oraz poprawą tychże błędów.

3. Integracja oprogramowania z innymi systemami oraz wsparcie wdrożenia aktualizacji systemu – Wnioskodawcy pracują również nad kompatybilnością wytworzonego programu z różnymi systemami zewnętrznego odbiorcy, a wraz z dalszym rozwojem funkcjonalności związanych z oprogramowaniem wymagane jest dostosowanie każdej aktualizacji do różnych systemów.

Wnioskodawcy realizują zlecenia programistyczne na rzecz swoich Kontrahentów, a w szczególności:

· Zintegrowano system (…). Zaimplementowano 2 serwisy: (…) oraz (…) przy pomocy (…). Funkcjonalność ta pozwala użytkownikowi na wyszukiwanie w aplikacji (…) w jedną stronę, w obie strony i do wielu destynacji. System zwraca dostępne połączenia, a po wybraniu konkretnego, istnieje możliwość wyboru taryfy uwzględniającej informacje na temat bagażu, możliwości wstępnej rezerwacji (tzw. hold) oraz elastyczności taryfy (tzw. flex). Po wybraniu danej usługi (przy spełnieniu pewnych warunków polityki podróży firmy zatrudniającej użytkownika) bilet jest automatycznie wystawiany i wysyłany na przypisany do użytkownika email.

· Wykorzystując technologie, takie jak (…) powstał moduł (...).

(...).

· Zrealizowano moduł polegający na obliczaniu konkretnej (…). W ramach wykonanych prac umożliwiono użytkownikowi platformy (…). Wybieranie przez użytkownika odpowiednich składowych (…). Pod uwagę brane są m.in. takie parametry, (...). (…).

· Dostosowano system (…) do korzystania z niego na urządzeniach mobilnych. Skupiono się na tych, które wykorzystują system (…). Wprowadzono zmiany technologiczne mające na celu zwiększenie intuicyjności oraz poprawnego zachowania aplikacji na różnych rozdzielczościach ekranu. Przebudowano niektóre elementy, które były nieklikalne lub nachodziły na inne. Wersję (…) rozszerzono do wersji (…) konteneryzując ją w taki sposób, aby można było opublikować ją w (…) celem możliwości pobrania jej przez użytkowników.

W wyniku prowadzonych prac powstają programy komputerowe – utwory na gruncie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U z 2021 r. poz. 1062 z późn. zm. – dalej jako „ustawa o PAIPP”) będące utrwaleniem przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP programy komputerowe mogą być wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. Podkreślenia wymaga, że przedmiotem ochrony na zasadach przewidzianych w powyższych regulacjach jest również utwór w wersji nieukończonej od momentu utrwalenia.

Przedmioty praw autorskich jakimi są programy komputerowe, podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box: pojęcie „program komputerowy" nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs, a także tezami znajdującymi się w doktrynie naukowej, jak i w orzecznictwie stanowiącymi, że:

– materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście »zakodować« je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania (A Michalak red., Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74);

- Nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorąw konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyr SA w Łodzi z 4 2.2010 r, I ACa 912/09, niepubl.; wyr. SA w Łodzi z 27.2.2013 r., I ACa 1157/12)”.

Wobec tego, mając na względzie szeroką definicję programu komputerowego Wnioskodawcy twierdzą, że każdy ze wskazanych efektów prac stanowi utwór i jest objęty ochroną w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wybranie rozwiązań dedykowanych wyłącznie potrzebom Kontrahenta lub konkretnego użytkownika, kompatybilnych z jego branżą oraz rzeczywistością jego działalności, wskazuje jednoznacznie na niepowtarzalność wytworzonego programu. Pracując nad wytworzeniem oprogramowania Wnioskodawcy nabywają, łączą, kształtują i wykorzystują dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji.

W ramach działalności Wnioskodawcy zdobywają, poszerzają i łączą interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwijania stworzonych przez Nich systemów i aplikacji. Wytwarzane przez Wnioskodawców Oprogramowania opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych.

Działania te prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.

Wnioskodawcy w ramach działalności gospodarczej prowadzą w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy.

Działalność ta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej nie miały miejsca, zarówno w ramach działalności prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawców, jak i Kontrahenta, na rzecz którego są realizowane zlecenia programistyczne. Wnioskodawcy w ramach bezpośrednio prowadzonej działalności gospodarczej opracowują nowe programy komputerowe na rzecz danego Kontrahenta, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzą innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikują Oni tego w takiej skali.

Zasobami wiedzy, które Wnioskodawcy wykorzystują przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli ich wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Nich wytworzony. Ustawodawca jednakże nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowościowy, jaki Wnioskodawcy uwzględniają w swojej działalności.

W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Oprogramowanie stworzone na rzecz danego Kontrahenta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności, co oznacza, że cecha twórczości jest spełniona. Wnioskodawcy nie świadczą usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego. Wynika to z faktu, że Wnioskodawcy są twórcami swoich programów, z których osiągają przychód.

Nadto, czynności wykonywane przez Wnioskodawców nie są projektami powtarzalnymi – każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego.

Umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcami, a danym Kontrahentem wskazują, że w zakresie związanym z wytwarzaniem Oprogramowania przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie – otrzymywane przez Wnioskodawców należności będą przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego.

Wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do Oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego na podstawie zaangażowania Wnioskodawców w prace nad określonym programem komputerowym.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która skupiona jest na wytwarzaniu programów komputerowych, Wnioskodawcy ponoszą następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

a)Koszt usługi księgowej i doradczej;

Koszt poniesiony przez Wnioskodawców na księgowość pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (Ulga IP Box). Koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis. Ponadto dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów, Wnioskodawcy mają więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego. Również należy podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se.

Natomiast koszt poniesiony na usługi doradcze dotyczy możliwości skorzystania z Ulgi IP Box (zasięgnięcie porady prawnej), jak i samego złożenia wniosku o interpretację. W tym kontekście Wnioskodawcy będą mieli możliwość otrzymania odpowiedzi, czy Ich działalność gospodarcza związana jest z działalnością badawczo-rozwojową. Wnioskodawcy traktują ten koszt jako stały element prowadzenia przez Nich działalności gospodarczej. Wnioskodawcy jednocześnie oświadczają, iż poprzez koszt usługi doradczej nie mają na myśli opłaty za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.

b)Składki na ubezpieczenia społeczne;

Wnioskodawcy pod pojęciem poniesienia kosztów na „składki na ubezpieczenia społeczne” rozumieją takie wydatki, jak składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe), wpłaty na Fundusz Pracy. Niniejsze obciążenia są obowiązkowe, aby móc prowadzić legalnie jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w przypadku Wnioskodawców przekłada się na możliwość świadczenia usług programistycznych. Również nie można zapominać o celu wymienionych opłat, które mają za zadanie zapewnienie środków pieniężnych w razie niemożności wykonywania działalności przez Wnioskodawców, co w dłuższej perspektywie może wydłużyć Ich zdolność zawodową.

c)Koszty związane z wyjazdami służbowymi;

Wnioskodawcy podróżują służbowo do Kontrahenta, chociażby w celu omówienia szczegółów związanych z wytwarzanym oprogramowaniem. Wnioskodawcy mogą również podróżować celem uczestnictwa w szkoleniach i konferencjach branżowych, w związku z czym ponoszą Oni koszty dotyczące noclegu (np. zakwaterowanie w hotelu) oraz koszt dojazdu do wyznaczonego miejsca (np. bilety lotnicze, bilety kolejowe, taksówki, uber itp.).

Od 1 stycznia 2019 r. Wnioskodawcy prowadzą na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową Ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. W związku z tym, że przepisy nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, sporządzana jest ona techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego, obejmującego comiesięczne zestawienie dokumentów. Na koniec każdego okresu rozliczeniowego kalendarzowego Wnioskodawcy ustalają dochód z każdego programu komputerowego. Równolegle w tejże Ewidencji Wnioskodawcy wyodrębniają koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT i uwzględniają je we wzorze w celu ustalenia wysokości wskaźnika nexus, a następnie obliczają podstawę opodatkowania preferencyjną stawką.

Przepis art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W piśmie z 25 maja 2024 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzielili Państwo następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania:

1. W związku z tym, że w opisie sytuacji faktycznej wskazują Panowie na szereg różnych realizowanych działań i w różny sposób je Panowie określają, tj.:

Proszę wyjaśnić

a) Czy ww. działania wskazane w opisie sprawy są przedmiotem wniosku i stanowią katalog zamknięty (wskazane w opisie sformułowanie „w szczególności” sugeruje, że są to tylko niektóre z Panów działań)?

b) Jeśli odpowiedź na powyższe pytanie jest przecząca, proszę wskazać, jakie konkretne programy komputerowe (prawa autorskie do tych programów komputerowych) są przedmiotem wniosku?

Proszę przedstawić szczegółowy opis będących przedmiotem zapytania programów komputerowych wraz ze wskazaniem, czy zostały stworzone i rozwinięte/ulepszone/zmodyfikowane/udoskonalone w okresie, którego dotyczy wniosek wraz z opisem ich funkcji i przeznaczenia.

c) Czy wszystkie „aplikacje”, „serwisy”, „moduły”, „systemy”, „projekty”, „rozwiązania”, „oprogramowania”, „utwory”, „efekty”, „funkcjonalności”, „zmiany technologiczne” to programy komputerowe, które są tworzone i rozwijane/ulepszane/modyfikowane/udoskonalane bezpośrednio przez Panów?

Sposób, w jaki używają Panowie ww. pojęć nie pozwala na stwierdzenie, czy różne pojęcia określają różne efekty Panów prac, czy pojęcia te są używane zamiennie, żeby określić te same efekty Panów prac.

Odpowiedź: Działalności opisane we wniosku są jego przedmiotem i nie stanowią katalogu zamkniętego, są to tylko niektóre z działań. Jako przykład wyników prac twórczych, Wnioskodawca zamieścił we wniosku poniższy opis powstałych programów komputerowych, na skutek zleceń programistycznych, wykonanych bezpośrednio przez Wnioskodawcę:

„Wnioskodawcy realizują zlecenia programistyczne na rzecz swoich Kontrahentów, a w szczególności:

· Zintegrowano system (…). Zaimplementowano 2 serwisy: (…) oraz (…) przy pomocy (…). Funkcjonalność ta pozwala użytkownikowi na wyszukiwanie w aplikacji (…). System zwraca dostępne połączenia, a po wybraniu konkretnego, istnieje możliwość wyboru taryfy uwzględniającej informacje na temat (...).

· Wykorzystując technologie, takie jak (…) powstał moduł umożliwiający użytkownikowi (...). Moduł zawiera (…) w miejscu docelowym (…). Na liście zastosowano tzw. (…), dzięki czemu uniknięto paginacji. Po zescrolowaniu listy dogrywane jest kolejne (…)..

Obiekty są matchowane, przez co powstaje 1 profil obiektu niezależnie od tego ilu jest jego dostawców. Umożliwiono sortowanie i filtrowanie w celu ułatwienia wyboru. Po jego dokonaniu obiekt jest rezerwowany, a użytkownik dostaje potwierdzenie rezerwacji w formacie PDF na swoją skrzynkę mailową.

· Zrealizowano moduł polegający na obliczaniu konkretnej (…). W ramach wykonanych prac umożliwiono użytkownikowi platformy (…). Wybieranie przez użytkownika odpowiednich składowych (…). Pod uwagę brane są m.in. takie parametry, jak (...). Wybranie opcji (…) zwiększa kwotę całej podróży o wyliczony (…). (…). Moduł został zaprogramowany w taki sposób, że każdego dnia, o godzinie (…) na wskazany przez Kontrahenta adres (…), wgrywany jest plik (…) zawierający rekordy z nowymi i anulowanymi (…).

· Dostosowano system (…) do korzystania z niego na urządzeniach mobilnych. Skupiono się na tych, które wykorzystują system (…). Wprowadzono zmiany technologiczne mające na celu zwiększenie intuicyjności oraz poprawnego zachowania aplikacji na różnych rozdzielczościach ekranu. Przebudowano niektóre elementy, które były nieklikalne lub nachodziły na inne. Wersję (…) rozszerzono do wersji (…) konteneryzując ją w taki sposób, aby można było opublikować ją w (…) celem możliwości pobrania jej przez użytkowników.”

Wskazane we wniosku zlecenia programistyczne, realizowane na rzecz Kontrahentów stanowią konkretne „programy komputerowe”, zatem odpowiedź na to pytanie została już udzielona przed jego wystosowaniem w wezwaniu.

2. W czym przejawia się twórczy charakter Panów działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do „programów komputerowych”, których dotyczy wniosek?

Należy ponadto wyjaśnić, jakie konkretne działania podejmują Panowie w celu opracowania nowego „programu komputerowego” lub rozwijania/ulepszania/modyfikowania/ udoskonalania istniejącego „programu komputerowego”, a w szczególności:

a) jakie konkretne działania zmierzające do usprawnienia wytworzonego już wcześniej w praktyce gospodarczej „programu komputerowego” zostały podjęte w celu realizacji zlecanych zadań, w ramach których Panowie tworzą, ulepszają, modyfikują, udoskonalają i rozwijają „program komputerowy”?

b) w oparciu o jakie technologie informatyczne zostały wytworzone i rozwinięte/ulepszone/zmodyfikowane/udoskonalone przez Panów „programy komputerowe”? Jakie konkretnie narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w Panów praktyce gospodarczej Panowie zastosowali?

c) co powoduje, że wytworzone nowe „programy komputerowe” lub rozwinięte/ulepszone/zmodyfikowane/udoskonalone w znacznym stopniu różnią się od rozwiązań już funkcjonujących u Panów? Na czym polega oryginalność tych „programów komputerowych”?

d) zastosowanie jakich technologii informatycznych (rozwiązań, narzędzi) powoduje, iż „programy komputerowe” po ich wytworzeniu lub rozwinięciu/ulepszeniu/zmodyfikowani/udoskonaleniu różnią się od rozwiązań już funkcjonujących u Panów?

Odpowiedź: Poniższa odpowiedź obejmuje pytanie oznaczone jako a, b oraz c, d.

Działalność Wnioskodawcy, w ramach której tworzy on Oprogramowanie ma charakter twórczy o indywidualnym charakterze, jest wyrazem własnej twórczości indywidualnej, posiada charakter kreatywny, nowatorski, oryginalny w pomyśle, jest nastawiona na tworzenie nowych oryginalnych rozwiązań o charakterze unikatowym. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w zależności od potrzeb Klientów, z którymi współpracuje, a dany Zleceniodawca ma na celu zwiększenie innowacyjności archaicznych rozwiązań programistycznych w zależności od swoich potrzeb. Wnioskodawca jest w stanie stwierdzić, że tworzenie programów komputerowych ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej, w ramach której prowadzi On prace w sposób systematyczny, zaplanowany i metodyczny w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Niniejsze przesądza m.in. o elemencie „twórczym” owej działalności tzn. są to działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiadają cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia (Objaśnienia podatkowe Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box).

3. W związku ze wskazaniem we wniosku, że Panowie „prowadzą w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy” proszę wyjaśnić:

a) czy Panów działalność, w ramach której Panowie tworzą i rozwijają/ulepszają/ modyfikują/udoskonalają „programy komputerowe” prowadzona jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia? Proszę opisać na czym polega systematyczność w odniesieniu do podejmowanych przez Panów działań w zakresie opisanych we wniosku czynności?

Odpowiedź: Tak, działalność, w ramach której Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach danej umowy do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami Kontrahenta i przedstawionym przez nich planem.

b) jakie cele na wstępie postawili sobie Panowie w zakresie poszczególnych realizowanych „programów komputerowych” w poszczególnych latach oraz jakie posiadali Panowie źródła finansowania zaplanowanych prac?

Odpowiedź: Za każdym razem ten sam – stworzenie oprogramowania, które będzie działało sprawnie, bezbłędnie i będzie zawierało wszelkie zaplanowane funkcjonalności.

c) jakie konkretnie cele zostały przez Panów osiągnięte w poszczególnych latach, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania?

Odpowiedź: Przy każdym oprogramowaniu te same, czyli stworzenie oprogramowania spełniające ustalone wymagania. Wnioskodawca samodzielnie je stworzył, dysponując jedynie swoją wiedzą i doświadczeniem.

d) jakie harmonogramy w związku z tym zostały przez Panów opracowane w poszczególnych latach, a które z nich zostały faktycznie zrealizowane w stosunku do „programów komputerowych”?

Odpowiedź: Każde oprogramowanie posiadało harmonogram prac, które zostały każdorazowo zrealizowane.

4. Jakimi zasobami wiedzy dysponowali Panowie przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego „programu komputerowego”?

5. Jaki rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystują i rozwijają Panowie w ramach opisanej we wniosku działalności?

6. Przy użyciu jakich „innowacyjnych technologii” powstają poszczególne innowacyjne rozwiązania, jakie nowe zastosowania i usprawnienia odróżniają tworzone i rozwijane/ulepszane/modyfikowane/udoskonalane programy komputerowe od już istniejących?

7. Na jakich rozwiązaniach wiedzowych, technicznych, technologicznych, czy programistycznych oparte były tworzone i rozwijane/ulepszane/modyfikowane/ udoskonalane produkty, usługi, procesy?

Odpowiedź: Poniższa odpowiedź zawiera pytania 5, 6 oraz 7.

Programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony. Warto dodać, iż istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności. Należy podkreślić, iż program stworzony przez Wnioskodawcę na rzecz Zleceniodawcy ulepszył i rozwinął działanie starych programów lub też powodowało stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Warto dodać, iż istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca Wnioskodawcy polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności. Wnioskodawca tworzy programy komputerowe – utwory w rozumieniu art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wobec czego cechują się one oryginalnością i indywidualnością, co stanowczo przeczy wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania. Przed przystąpieniem do wykonania oprogramowania, Wnioskodawca każdorazowo musi wybrać odpowiednią technologię, co wiążę się z wykorzystaniem swoich zasobów wiedzy, czy też ich zwiększeniem. Nie posiadając tej wiedzy, Wnioskodawca nie byłby w stanie go stworzyć. Wobec tego do stworzenia oprogramowania Wnioskodawca za każdym razem musi wykorzystać całą swoją wiedzę programistyczną oraz doświadczenie zawodowe. Wnioskodawca nie jest podmiotem, który pełni wyłączne proste funkcje produkcyjne, ponieważ ponosi ryzyko związane ze swoją działalnością wytwórczą, ponosi za nią pełne ryzyko, a w jej następstwie zdobywa prawa do stworzonego dzieła.

W swojej działalności Wnioskodawca zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności Jego Kontrahenta, tym samym zwiększając zasoby swojej wiedzy. Wnioskodawca podkreśla, że z wykorzystaniem wszystkich możliwych zasobów wiedzy, które posiada w swojej działalności, planuje, projektuje i tworzy innowacyjne rozwiązania w branży w postaci ulepszonych produktów, procesów lub usług informatycznych. Przy czym podkreślenia wymaga, że ulepszenia są znaczące i pozwalają na zautomatyzowanie wielu procesów.

Wnioskodawca przystępując do tworzenia oprogramowania planuje jego realizację w ten sposób, aby prace odbywały się w ramach harmonogramu.

Należy także pamiętać, że ustawodawca nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowości, który Wnioskodawca uwzględnia w swojej działalności. Ponadto warto wspomnieć, że twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu. Wytworzone oprogramowania stanowią nowość w jego działalności, więc do momentu ich wytworzenia Wnioskodawca nie oferował podobnych rozwiązań.

8. Czy Panów działania polegające na rozwijaniu/ulepszaniu/modyfikowaniu/ udoskonalaniu „programów komputerowych” zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tych „programów komputerowych”?

Odpowiedź: Tak.

9. Czy wobec zaznaczenia w opisie sprawy, że „(…) Wnioskodawcy twierdzą, że każdy ze wskazanych efektów prac stanowi utwór i jest objęty ochroną w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (…)” należy rozumieć, że w każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania/ modyfikowania/udoskonalania utworów – efekty Panów samodzielnych prac są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Czy przysługują Panom majątkowe prawa autorskie do tych „programów komputerowych”?

Odpowiedź: Tak, wszystkie czynności, które Wnioskodawca realizował w zakresie wytwarzania i rozwijania/ulepszania/modyfikowania programów komputerowych, zlecane przez Kontrahenta, prowadziły do powstania utworów (odrębnych programów komputerowych), które podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do których przenoszone są prawa majątkowe.

Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów, aż do – w przypadku praw majątkowych – ich odpłatnego zbycia na rzecz Kontrahenta.

10.Czy efekty Panów prac (dotyczy zarówno tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania/ modyfikowania/udoskonalania), które nazywają Panowie „programami komputerowymi” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

· zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze były/są/będą kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

· nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

· nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahentów?

Odpowiedź: Wnioskodawca oświadcza, że efektem Jego prac, którym są programy komputerowe zawsze są utwory w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Ponadto nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Nie są również jedynie techniczną, a twórczą realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów.

11.Czy ponoszą Panowie odpowiedzialność za efekty swoich prac w stosunku do osób trzecich (innych niż kontrahent)?

Odpowiedź: Wnioskodawca występuje jako podmiot profesjonalny, w związku z czym ponosi On odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie czynności w ramach realizacji zleceń.

12.Dochodów za jaki okres albo okresy (lata podatkowe) dotyczy Panów wniosek?

Odpowiedź: Wnioskodawca wskazuje, że wniosek dotyczy od 1 stycznia 2019 r. (od tego momentu nie zmienił się opisany stan faktyczny), do czasu, aż stan faktyczny nie ulegnie zmianie.

13.Jaką formą były, są i będą opodatkowane Panów działalności gospodarcze w poszczególnych latach wskazanych w odpowiedzi na pytanie nr 12 (wg skali podatkowej, tzw. podatkiem „liniowym”, ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, w formie karty podatkowej)?

Odpowiedź: Wnioskodawca wskazuje we wniosku, że prowadzona działalność opodatkowana jest formą opodatkowania według podatku liniowego.

14.Jeżeli wniosek dotyczy również dochodów za przyszłe okresy (lata następne), czy będą one uzyskiwane w takich samych okolicznościach faktycznych, jak w przedstawionych we wniosku (jeżeli nie, należy wyczerpująco przedstawić okoliczności ich uzyskiwania)?

Odpowiedź: Wnioskodawca wskazuje, że wniosek dotyczy okresu od 1 stycznia 2019 r. od tego momentu nie zmienił się opisany stan faktyczny, który będzie obowiązywać również w przyszłości.

15.W jaki sposób umowy z kontrahentami regulują kwestię Panów wynagrodzeń? Czy otrzymują Panowie wynagrodzenia:

·wyłącznie z tytułu przenoszenia na kontrahenta praw do „programu komputerowego” (jeśli tak, proszę wskazać, jakie to prawa);

• także z tytułu innych czynności (jeśli tak, proszę wskazać jakich i czy ulgą IP Box zamierzają Panowie objąć również dochody z tych tytułów).

Odpowiedź: Wnioskodawca w ramach umowy zobowiązał się do tworzenia oraz rozwijania oprogramowania. Ulgą IP Box Wnioskodawca zamierza objąć tylko te dochody, które są bezpośrednio związane z wytwarzaniem programów komputerowych. Wnioskodawca jest w stanie ustalić wartość tego dochodu dzięki prowadzonej na bieżąco ewidencji.

16.Jak należy rozumieć, że „Wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do Oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego na podstawie zaangażowania Wnioskodawcy w prace nad określonym programem komputerowym”? w szczególności:

· na jakiej podstawie (w oparciu o jakie kryteria) jest ustalane Panów „zaangażowanie w prace nad określonym programem komputerowym”, skoro „programy komputerowe” są w całości efektami Panów prac?

• w jaki sposób Panów „zaangażowanie” czy poziom „zaangażowania” przekłada się na wartość Panów wynagrodzeń?

Odpowiedź: Zgodnie z umową należne wynagrodzenie zawiera w sobie wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich. Przy pomocy ewidencji Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować odpowiednią wartość wynagrodzenia, które ma skorzystać z ulgi. Zaangażowanie mierzone jest czasem jaki jest Wnioskodawcy potrzebny do wytworzenia programu komputerowego.

17.Jakie „okresy rozliczeniowe” przewidują poszczególne umowy z kontrahentami? Czy:

· są to stałe okresy czasowe (np. okresy miesięczne), czy

• zakończenie okresu rozliczeniowego ma miejsce po spełnieniu określonych warunków przewidzianych w umowie (np. po zakończeniu przez Panów określonych prac albo etapu prac) – jeśli tak, proszę wskazać spełnienie jakich warunków lub zaistnienie jakich okoliczności wyznacza koniec okresu rozliczeniowego?

Odpowiedź: Poszczególne umowy z Kontrahentami jako okresy rozliczeniowe przewidują stałe okresy czasowe, zwykle są to okresy miesięczne. Zakończenie okresu rozliczeniowego jest niezależne od spełnienia jakichkolwiek warunków przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z umową należne wynagrodzenie zawiera w sobie wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich. Przy pomocy ewidencji Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować odpowiednią wartość wynagrodzenia, które ma skorzystać z ulgi. Zaangażowanie mierzone jest czasem jaki jest Wnioskodawcy potrzebny do wytworzenia programu komputerowego.

Zaangażowanie w prace nad określonym programem komputerowym jest ustalane na podstawie prowadzonej ewidencji, w której Wnioskodawca wskazuje ile czasu zajmował się danym programem. Kryterium, w oparciu o które ustalane jest zaangażowanie, stanowi czas, który Wnioskodawca poświęcił na tworzenie danej części programu komputerowego.

18.Jak na gruncie poszczególnych umów z kontrahentami wygląda relacja między przeniesieniem przez Panów na kontrahenta praw do konkretnych efektów Panów prac a upływem okresu rozliczeniowego, momentem wypłaty wynagrodzeń oraz wartością tych wynagrodzeń?

Odpowiedź: Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta po upływie okresu rozliczeniowego autorskie prawa majątkowe do wytworzonej części programu komputerowego, która stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Za przeniesienie autorskich praw majątkowych do programu komputerowego oraz świadczenie usług, Wnioskodawca otrzymuje po upływie okresu rozliczeniowego wynagrodzenie wypłacane na podstawie wystawionej przez Wnioskodawcę faktury. Wartość wynagrodzenia wyliczana jest na podstawie tego, ile czasu w ciągu jednego okresu rozliczeniowego Wnioskodawca poświęcił na tworzenie programu komputerowego, a ile na działania nietwórcze (np. czynności administracyjne), następnie określa jaka była to część całego czasu poświęconego na świadczenie usług w danym okresie rozliczeniowym. Na podstawie takich obliczeń Wnioskodawca ustala wysokość wynagrodzenia z tytułu przeniesienia praw autorskich do oprogramowania.

19.Jak należy rozumieć sformułowanie: „Na koniec każdego okresu rozliczeniowego kalendarzowego Wnioskodawcy ustalają dochód z każdego programu komputerowego” (które sugeruje cykliczność ustalania dochodów z poszczególnych „programów komputerowych”) w kontekście okoliczności, że przenoszą Panowie prawa do „programów komputerowych” na kontrahentów (a więc dokonują jednorazowych czynności, po których prawa do poszczególnych „programów” nie są już Panów składnikami majątków wykorzystywanych w działalności gospodarczej)?

Odpowiedź: Wnioskodawca po zakończeniu okresu rozliczeniowego przenosi na Kontrahenta prawa do wytworzonej części programu komputerowego, który stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, za co otrzymuje na koniec okresu rozliczeniowego wynagrodzenie.

20.Czy sposób „przenoszenia” na kontrahentów praw do programów komputerowych każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tejże ustawy?

Odpowiedź: Tak, „przeniesienie” majątkowych praw autorskich do programu komputerowego każdorazowo następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawach autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. Ustawy.

21.Czy w związku z wykonywanymi umowami zawartymi z kontrahentami wystawiają Panowie faktury, jeśli tak, to czy wyodrębniają one wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Panów prac na kontrahentów? Jeśli nie, proszę wskazać dlaczego i w jaki sposób określają Panowie wartością wynagrodzeń z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich?

Odpowiedź: Wystawiane faktury przychodowe wyodrębniają wynagrodzenie z tytułu świadczenia przez Wnioskodawcę usług na rzecz danego Kontrahenta, zaś wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych lub ich części, zawiera się w tym wynagrodzeniu.

Faktury nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac Wnioskodawcy dla Kontrahenta, ponieważ Wnioskodawca nie jest do tego zobligowany.

22.W jaki sposób poszczególne umowy z kontrahentami regulują kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Panów na kontrahenta praw do konkretnych stworzonych przez Panów „programów komputerowych”? W jaki sposób odbywa się wyodrębnienie konkretnych „programów komputerowych” i przeniesienie praw do tych efektów Panów prac na kontrahenta (jakie czynności realizujecie odpowiednio Panowie i kontrahent)? Co potwierdza przeniesienie tych praw?

Odpowiedź: W umowach pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentami, strony ustaliły, iż Kontrahent nabywa autorskie prawa majątkowe do utworów będących przedmiotem prawa autorskiego stworzonych przez Wnioskodawcę w ramach świadczonych usług:

a)z chwilą przyjęcia (przekazania) utworu podlegającego ochronie określonej w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 123 z późn. zm.). Potwierdzeniem przeniesienia praw jest wówczas przekazanie wytworzonego utworu Kontrahentowi przez Wnioskodawcę, co bezpośrednio regulują zapisy zawarte w umowie;

b)z chwilą wytworzenia utworu, podlegającego ochronie określonej w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 123 z późn. zm.). Potwierdzeniem przeniesienia praw jest wówczas samo wytworzenie przez Wnioskodawcę ww. programu.

Wyodrębnienie konkretnego programu komputerowego i przeniesienie praw do tego efektu pracy na Kontrahenta jest każdorazowo możliwe dzięki prowadzonej na bieżąco ewidencji.

23.Jak należy rozumieć stwierdzenie, że koszt usługi doradczej „Wnioskodawcy traktują (…) jako stały element prowadzenia przez Nich działalności gospodarczej”? Czy koszt usługi doradczej miał charakter jednorazowy? Jeśli nie, proszę wskazać jak często ponoszą Panowie te koszty?

Odpowiedź: Wnioskodawca wskazuje, że pod pojęciem poniesienia wydatków na usługę doradczą rozumie wydatki na usługi doradztwa podatkowego dotyczące zagadnień tzw. ulgi IP Box świadczone przez profesjonalny podmiot zewnętrzny. Wnioskodawca pragnie wskazać, że wydatki na usługi doradcze nie obejmują opłaty za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Wskazane wydatki Wnioskodawca ponosi w związku z prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalnością związaną z wytwarzaniem oprogramowania. Wnioskodawca oświadcza, że koszt usługi doradczej nie miał charakteru jednorazowego, ponosił on kilkukrotnie wydatki na usługi doradcze.

24.O jakich konkretnie wydatkach mowa jeśli wskazują Panowie, że ponoszą koszty związane z wyjazdami służbowymi? W złożonym wniosku wskazali Panowie wyłącznie przykładowe i wybrane (np., itp.) koszty. Proszę o szczegółowe informacje w tym zakresie i wskazanie, w formie katalogu zamkniętego, wszystkich wydatków zaliczanych przez Panów do tej kategorii wydatków. Jaki dokładnie jest cel tych wyjazdów? Czy są to podróże służące zdobywaniu nowych klientów czy może są to wyjazdy do konkretnych, posiadanych już kontrahentów?

Odpowiedź: Pod pojęciem kosztów dotyczących wyjazdów służbowych, udziałem w szkoleniach i konferencjach Wnioskodawca ma na myśli wydatki na: zakwaterowanie w hotelu, bilety lotnicze, bilety kolejowe, taksówki, uber, dieta, bilety wstępu. W kwestii szkoleń i konferencji, Wnioskodawca ponosi wydatki na szkolenia i kursy, zależne od realizowanego przez niego zadania, wynikające z konieczności zapoznania się z nową technologią, uzupełnienia wiedzy potrzebnej do realizacji konkretnego zadania.

Wnioskodawca wskazuje jednak, że nie wyklucza w przyszłości poniesienia innych wydatków z tej kategorii. Powyższe koszty Wnioskodawca ponosi od początku prowadzenia działalności związanej z tworzeniem, rozwijaniem, ulepszaniem oprogramowania, której dotyczy wniosek. Służą one Wnioskodawcy do realizacji wielu zleceń programistycznych.

25.Jaki jest funkcjonalny związek poszczególnych wydatków z Panów trzeciego pytania z poszczególnymi działaniami polegającymi na tworzeniu i rozwijaniu/ulepszaniu/ modyfikowaniu/udoskonalaniu „programów komputerowych”?

Odpowiedź: Wnioskodawca oświadcza, iż w części opisującej stan faktyczny we wniosku szczegółowo uargumentował powiązanie wymienionych kosztów, które są podstawowymi kosztami ponoszonymi przez niemal każdego programistę z prowadzeniem działalności programistycznej, a co za tym idzie z wytworzeniem oprogramowania. Wszystkie wymienione w pytaniu interpretacyjnym koszty są związane z wytwarzanymi przez Wnioskodawcę programami komputerowymi, a sposób powiązania każdego z ponoszonych wydatków został przedstawiony we wniosku. Koszty te są bezpośrednio i funkcjonalnie związane z wytworzeniem oprogramowania (jak i powstaniem praw autorskich przysługujących do niego). Jednakże dla dodatkowego unaocznienia Organowi bezpośredniego powiązania wskazanych kosztów z wytworzeniem, rozwojem i ulepszeniem oprogramowania, rozwinie swoją odpowiedź:

1)koszty usługi księgowej i doradczej;

koszt poniesiony przez Wnioskodawcę na księgowość pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej; koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis; ponadto dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów Wnioskodawca ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego; należy również podkreślić, że prowadzeniem księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se; natomiast koszt poniesiony na usługi doradcze dotyczy możliwości skorzystania z ulgi IP Box (zasięgnięcie porady prawnej); w tym kontekście Wnioskodawca będzie miał możliwość otrzymania odpowiedzi, czy jego działalność gospodarcza związana jest z działalnością badawczo-rozwojową; Wnioskodawca traktuje te koszty jako stały element prowadzenia działalności gospodarczej;

2)składki na ubezpieczenia społeczne;

Wnioskodawca pod tym pojęciem rozumie takie wydatki jak składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe), wpłaty na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych; niniejsze obciążenia są obowiązkowe, aby móc prowadzić legalnie jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w przypadku Wnioskodawcy przekłada się na możliwość świadczenia usług programistycznych; również nie można zapominać o celu wymienionych opłat, które mają za zadanie zapewnienie środków pieniężnych w razie niemożności wykonywania działalności przez Wnioskodawcę, co w dłuższej perspektywie może wydłużyć jego zdolność zawodową;

3)koszty związane z wyjazdami służbowymi

Wnioskodawca często podróżuje służbowo, w związku z czym ponosi On koszty związane z noclegiem (np. zakwaterowanie w hotelu) oraz koszty dojazdu do wyznaczonego miejsca (np. bilety autostradowe, bilety lotnicze, bilety kolejowe, taksówki).

26.Czy którekolwiek z opisanych wydatków, których dotyczy Panów trzecie pytanie były/są/będą ponoszone wyłącznie w celu prowadzenia przez Panów działań polegających na tworzeniu, rozwijaniu/ulepszaniu/modyfikowaniu/udoskonalaniu „programów komputerowych”?

Odpowiedź: Wszystkie wymienione we wniosku koszty są kosztami uzyskania przychodu faktycznie ponoszonymi, funkcjonalnie związanymi z przychodami osiąganymi z poszczególnych praw własności intelektualnej, tj. z działań polegających na tworzeniu i rozwijaniu „programów komputerowych”. Wszystkie z nich są bezpośrednio związane z powstaniem przychodu z poszczególnych praw własności intelektualnej.

27.W jaki sposób, według jakich kryteriów przyporządkowują Panowie poszczególne wydatki z Panów trzeciego pytania do działań obejmujących tworzenie i rozwijanie/ulepszanie/modyfikowanie/udoskonalanie „programów komputerowych”? Czy zawsze zaliczają Panowie do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisują Panowie do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „programu komputerowego”? Czy stosują Panowie inne zasady przyporządkowania wydatków do wskaźników nexus? (jeśli tak, proszę wyjaśnić te zasady).

Odpowiedź: Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość wskazanych we wniosku wydatków do wytworzenia konkretnych autorskich praw majątkowych do programów komputerowych lub ich części stosując w tym celu proporcję przychodową. Wnioskodawca nie zalicza do wskaźnika nexus wszystkich wydatków jakie przypisuje do kosztów uzyskania przychodu, tylko te bezpośrednio związane z wytwarzaniem oprogramowania/jego części.

28.O jakiej „odpowiedniej metodyce alokacji” mowa jest w pytaniu nr 3? Czy stosowany jest klucz przychodowy, o którym mowa w art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Odpowiedź: W przypadku gdy w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca osiąga przychody ze świadczenia usług innych niż programistyczne, koszty przyporządkowane są do przychodu, na który miały bezpośredni wpływ. Jeśli alokacja konkretnego kosztu nie jest możliwa, koszty te rozliczane są na wszystkie osiągnięte przychody w danym miesiącu, poprzez zastosowanie proporcji przychodowej.

Na koniec każdego miesiąca kalendarzowego Wnioskodawca ustala dochód z każdego programu komputerowego. Równolegle, na koniec każdego okresu rozliczeniowego (miesiąc) w prowadzonej Ewidencji, Wnioskodawca wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT i uwzględnia je we wzorze w celu ustalenia wysokości wskaźnika nexus, a następnie oblicza podstawę opodatkowania preferencyjną stawką.

Wnioskodawca wskazuje, że stosowany jest klucz przychodowy, o którym mowa w art. 22 ust. 3 ustawy.

29.Czy przyjęta „metodyka alokacji” (prawdopodobnie sposób alokacji kosztów – klucz podziału kosztów wskazany w pytaniu nr 3) stosowany jest wyłącznie w przypadku, gdy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztu (kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) z konkretnym przychodem z danego kwalifikowanego IP nie jest możliwe w danym stanie faktycznym (dany koszt dotyczy wielu źródeł oraz wielu kwalifikowanych IP i nie ma możliwości zastosowania właściwej metodologii jego przypisania, tj. takiej, która będzie odzwierciedlać adekwatne „powiązanie” odpowiedniej części danego kosztu służącego wyliczeniu wskaźnika nexus, z przychodami z konkretnego kwalifikowanego IP)? – proszę udzielić jednoznacznej odpowiedzi.

Odpowiedź: Tak, przyjęta metodyka alokacji, stosowana jest wyłącznie w przypadku, gdy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztu z konkretnym przychodem z danego kwalifikowanego IP nie jest możliwe w danym stanie faktycznym.

Ponadto w piśmie z 2 lipca 2024 r., uzupełnili Państwo opis sprawy o następujące informacje:

1)

a) jakie konkretne działania zmierzające do usprawnienia wytworzonego już wcześniej w praktyce gospodarczej „programu komputerowego” zostały podjęte w celu realizacji zlecanych zadań, w ramach których Panowie tworzą, ulepszają, modyfikują, udoskonalają i rozwijają „program komputerowy”?

Odpowiedź: Wnioskodawca każdorazowo usprawnia wytworzony wcześniej pogram komputerowy za pomocą tworzonego kodu źródłowego, ingeruje On w bazę. Na podstawie wiedzy oraz zdobytego doświadczenia jako programista modyfikuje go, w wyniku czego powstaje nowy utwór. Wykorzystuje przy tym technologie, takie jak (…). Podlega on ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

b) w oparciu o jakie technologie informatyczne zostały wytworzone i rozwinięte/ulepszone/zmodyfikowane/udoskonalone przez Panów „programy komputerowe”? Jakie konkretnie narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w Panów praktyce gospodarczej Panowie zastosowali?

Odpowiedź: Wnioskodawca opiera swoje rozwiązania o zdobytą wiedzę programistyczną, którą nabył świadcząc usługi programistyczne. Wnioskodawca dzięki nabytemu doświadczeniu jest w stanie korzystając z zasobów wiedzy tworzyć, rozwijać oraz udoskonalać programy komputerowe, które po Jego ingerencji stanowią utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca świadczy usługi oraz rozwiązania niedostępne na rynku, ponieważ rozwiązania stosowane przez Niego są tworzone na bieżąco na podstawie wytworzonych, jak i tworzonych utworów w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

c) co powoduje, że wytworzone nowe „programy komputerowe” lub rozwinięte/ulepszone/zmodyfikowane/udoskonalone w znacznym stopniu różnią się od rozwiązań już funkcjonujących u Panów? Na czym polega oryginalność tych „programów komputerowych”?

Odpowiedź: Wnioskodawca tworząc programy komputerowe każdorazowo ingeruje w kod źródłowy i każda zmiana skutkuje powstaniem nowego utworu. Nowy, ulepszony charakter produktów nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów. Oprogramowanie to jest nowością w działalności Wnioskodawcy, ponieważ wcześniej nie tworzył on tego typu programów komputerowych. Wytworzone programy komputerowe wyróżnia ich zastosowanie, którego nie ma na rynku, nie zostały wytworzone podobne rozwiązania.

d) zastosowanie jakich technologii informatycznych (rozwiązań, narzędzi) powoduje, iż „programy komputerowe” po ich wytworzeniu lub rozwinięciu/ulepszeniu/zmodyfikowaniu/udoskonaleniu różnią się od rozwiązań już funkcjonujących u Panów?

Odpowiedź: Wnioskodawca każdorazowo korzystając z technologii, takich jak (…) rozwiązania jakie wprowadza do istniejących powodują całkowitą zmianę zastosowania programu komputerowego w wyniku czego powstaje nowy utwór podlegający ochronie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w zależności od potrzeb Klientów, z którymi współpracuje, a dany Zleceniodawca ma na celu zwiększenie innowacyjności archaicznych rozwiązań programistycznych w zależności od swoich potrzeb w wyniku czego nowopowstałe programy komputerowe różnią się od już istniejących.

2)jakimi zasobami wiedzy dysponowali Panowie przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego „programu komputerowego”?

Odpowiedź: Wnioskodawca bazuje na zdobytym doświadczeniu, które jest nieodłącznym elementem pracy w rozumieniu tworzenia programu komputerowego. Wnioskodawca dzięki nabytym umiejętnością poprzez tworzenie programów komputerowych jest w stanie wprowadzać innowacyjne zastosowania do tych istniejących w wyniku czego powstaje utwór, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

3)przy użyciu jakich „innowacyjnych technologii” powstają poszczególne innowacyjne rozwiązania, jakie nowe zastosowania i usprawnienia odróżniają tworzone i rozwijane/ulepszane/modyfikowane/udoskonalane programy komputerowe od już istniejących?

Odpowiedź: Wykorzystując technologie, takie jak (…) oraz przy pomocy (…) realizuje zlecenia na rzecz Kontrahenta. Zastosowanie w pracy Wnioskodawcy mają innowacyjne rozwiązania, takie jak tworzenie kodu źródłowego jako integralną część oprogramowania, tworzenie kodu źródłowego od podstaw. Stąd też Wnioskodawca konsekwentnie usprawnia istniejące programy komputerowe oraz tworzy je od nowa, wynikiem tych prac są programy komputerowe, które zostały stworzone za pomocą innowacyjnych technologii wytworzonych przez Wnioskodawcę.

4)na jakich rozwiązaniach wiedzowych, technicznych, technologicznych, czy programistycznych oparte były tworzone i rozwijane/ulepszane/modyfikowane/ udoskonalane produkty, usługi, procesy?

Odpowiedź: Wnioskodawca bazuje na zdobytym doświadczeniu, które jest nieodłącznym elementem pracy w rozumieniu tworzenia programu komputerowego oraz wiedzy. Wnioskodawca dzięki nabytym umiejętnością poprzez tworzenie programów komputerowych jest w stanie wprowadzać innowacyjne zastosowania do tych istniejących w wyniku czego powstaje utwór, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Warto dodać, iż istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności.

5) czy autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przysługiwało/przysługuje/będzie przysługiwać Panu w zakresie wytworzonej części takiego programu komputerowego, czy raczej przysługiwało/przysługuje/ będzie przysługiwać niepodzielnie w stosunku do całości wytworzonego wspólnie programu komputerowego wszystkim współautorom?

Odpowiedź: Wnioskodawca ponownie podkreśla, że jest wyłącznym twórcą programu komputerowego do którego prawa autorskie Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta. Utwór wytworzony przez Wnioskodawcę podlega ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Członkom zespołu programistycznego nie przysługują prawa autorskie do wytworzonej przez Wnioskodawcę części finalnego oprogramowania.

6) w sytuacji, gdy w efekcie prowadzonych przez Pana prac powstawała/powstaje/będzie powstawała część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne osoby – stanowi program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ww. ustawy, to czy wszyscy współtwórcy, w tym Pan przenoszą razem (łącznie) na rzecz Kontrahenta (jako współwłaściciele) na podstawie odrębnej, wspólnie zawartej umowy prawo do stworzonego przez nich łącznie programu komputerowego?

Odpowiedź: Część programu (nowa funkcjonalność), którą tworzy Wnioskodawca, jest utworem (odrębnym programem komputerowym) w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Finalne oprogramowanie (produkt) składa się z wielu części, a Wnioskodawca jest autorem jednej z owych części tego (finalnego) oprogramowania, podobnie jak pozostali członkowie zespołu. Każdy z nich tworzy część finalnego oprogramowania, każda z tych części stanowi utwór. Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta prawa autorskie wyłącznie do wytworzonej przez siebie części finalnego oprogramowania.

Pytania

1. Czy bezpośrednio podejmowana przez Wnioskodawców działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?

2. Czy odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego przez Wnioskodawcę w ramach wykonywanych zleceń programistycznych, stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, a tym samym Wnioskodawcy osiągają dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ustawy o PIT?

3. Czy wydatki ponoszone przez Wnioskodawców w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na:

a)koszt usługi księgowej i doradczej,

b)składki na ubezpieczenia społeczne,

c)koszty związane z wyjazdami służbowymi,

w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

4. Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym oraz stanowiskach Wnioskodawców do zadanych pytań możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego dochodu z praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

Artykuł 5a pkt 38 ustawy o PIT normuje działalność badawczo-rozwojową jako: działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zdaniem Wnioskodawców, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową ich działalność spełnia cechy takowej:

a) nowatorskość i twórczość: Wnioskodawcy tworzą Oprogramowanie w zależności od potrzeb Kontrahentów, z którymi współpracują, a dany Kontrahent ma na celu zwiększenie innowacyjności rozwiązań programistycznych w zależności od swoich potrzeb;

b) nieprzewidywalność: Kontrahenci, z którymi Wnioskodawcy współpracują oczekują od Nich wykonywania prac, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań (programów komputerowych), pomimo korzystania z istniejących metod i narzędzi informatycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację archaicznych rozwiązań;

c) metodyczność: Wnioskodawcy zobowiązani są w ramach danej umowy do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy, którą zobowiązani są należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami Kontrahenta i przedstawionym przez nich planem. Innymi słowy, ich działalność prowadzona jest w sposób systematyczny;

d) możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawców, w ramach wykonywanych bezpośrednio przez Nich działalności gospodarczej, jest przeniesienie autorskich praw majątkowych z oprogramowania na Kontrahenta, co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia.

Zdaniem Wnioskodawców, prowadzą Oni działalność badawczo-rozwojową podejmowaną w sposób systematyczny w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań – wytwarzają nowe, nieistniejące wcześniej funkcjonalności na podstawie posiadanej wiedzy, które wpływają na innowacyjność wytwarzanych rozwiązań programistycznych. Czynią to na podstawie nabywanej, łączonej, kształtowanej i wykorzystywanej dostępnej aktualnie wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wnioskodawcy podejmują pracę nad jakimś projektem posiadając nakreślony cel, którym jest wytworzenie oprogramowania rozwiązującego problemy nakreślone przez Kontrahenta przy negocjowaniu współpracy.

Wnioskodawcy prowadzą pracę według ścisłego harmonogramu – począwszy od wymagań umownych dotyczących poprawnej dokumentacji swojej działalności, oprogramowanie wymaga wielu składowych tworzonych w odpowiedniej kolejności i z należytą uwagą.

Wnioskodawcy zawsze starają się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności Ich Kontrahenta. Wnioskodawcy, z wykorzystaniem wszystkich możliwych wiadomości naukowych jakie posiadają w swojej działalności planują, projektują i tworzą innowacyjne rozwiązania w branży w postaci produktów, procesów lub usług programistycznych. Wnioskodawcy wykorzystują przy tym własną inwencję twórczą oraz korzystają z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Programy komputerowe stworzone przez Nich na rzecz Kontrahentów ulepszyły i rozwijały działanie starych programów lub też powodowały stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej bądź nowatorskich, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Zdaniem Wnioskodawców, stworzone programy stanowią przejaw Ich twórczej działalności oraz są one innowacyjne zarówno w prowadzonej bezpośrednio przez Nich działalności, jak i Ich Kontrahenta.

Jak wskazano w Objaśnieniu Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (IP Box), twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu.

Twórczość Wnioskodawców odnosi się również do przejawu Ich działalności – autorskich praw do programów komputerowych podlegających ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Ochrona ta obejmuje również fragmenty utworu i utwory w wersji nieukończonej.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawców, prowadzą Oni działalność badawczo-rozwojową.

Ad 2.

Art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8.

Przy czym, by można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej, przepis ten wymaga aby spełnione zostały dwa kryteria:

a) przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

b) prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Oprogramowanie stanowi przedmiot ochrony praw autorskich. Artykuł 74 ustawy o PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyr. TS z 22 grudnia 2010 r., C-393/09, Bezpečnostni softwarová asociace, ECLI:EU:C:2010:816). Do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy o PAIPP zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74).

Zdaniem Wnioskodawców, prawo autorskie do programów komputerowych wytwarzanych przez nich w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej we wniosku działalności zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawców w ramach prowadzonej bezpośrednio przez nich działalności opisanej we wniosku, która ich zdaniem, stanowi działalność badawczo-rozwojową.

Dochodem z kwalifikowanego IP, zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:

* z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego IP;

* ze sprzedaży kwalifikowanego IP;

* z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

* z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:

a) przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej oraz;

b) należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT;

c) podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zdaniem Wnioskodawców, wytwarzane przez nich prawa autorskie stanowią kwalifikowane IP, co zostało wykazane w zakresie pytania nr 1. Zgodnie z postanowieniami konkretnej umowy współpracy w ramach wykonywanych usług przenoszone są przez Wnioskodawców na rzecz danego Kontrahenta wytworzone oprogramowania oraz majątkowe prawa autorskie do tychże oprogramowań. W zamian za wykonane usługi Wnioskodawcy otrzymują umówione wynagrodzenie – należność ta obejmuje honorarium za przeniesienie całości autorskich praw majątkowych do programu komputerowego.

Zdaniem Wnioskodawców, odpłatne zbycie autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania należy zakwalifikować jako kategorię sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Ad 3.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3/a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Na mocy art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1. Jednocześnie w przypadku, gdy Wnioskodawcy nie nabywają wyników prac badawczo-rozwojowych ani kwalifikowanych praw własności intelektualnej wskaźnik ten będzie wynosić 1 w momencie gdy Wnioskodawcy osiągną dochód.

Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawców działalności gospodarczej jest w przeważającym zakresie tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach wykonania umowy na rzecz określonego Kontrahenta. Za świadczone usługi Wnioskodawcy otrzymują ustalone honorarium, które obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych.

W związku z wykonywaną przez Wnioskodawców działalnością, ponoszą Oni wydatki na:

a)koszt usługi księgowej i doradczej,

b)składki na ubezpieczenia społeczne,

c)koszty związane z wyjazdami służbowymi.

Powyższe wydatki ponoszone przez Wnioskodawców są również kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów – tj. prowadzonej przez nich pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawców, ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego Oprogramowania, należy uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez nich działalność, stanowiącą, Ich zdaniem, działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wskazanym powyżej (oznaczone jako lit. a we wskaźniku z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT).

Ad 4.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT „Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania”. Spełnienie powyższych przesłanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do skorzystania z 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą kwalifikowanego IP. W związku z tym Wnioskodawcy spełniają wszystkie przesłanki do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.).

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 tej ustawy:

Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Z opisu sprawy wynika, że prowadzą Państwo działalność gospodarczą jako wspólnicy spółki cywilnej. Głównym przedmiotem Państwa działalności jest wytwarzanie programów komputerowych. Realizują Państwo projekty programistyczne począwszy od etapu analizy potrzeb Kontrahenta, poprzez projektowanie, implementację, testy, wdrożenie oraz asystę przy uruchomieniach testowych i produkcyjnych. W dalszych etapach świadczone są usługi wsparcia w modernizacji wdrożonych systemów.

Realizują Państwo zlecenia programistyczne na rzecz swoich Kontrahentów, a w szczególności:

· Zintegrowano system (…). Zaimplementowano 2 serwisy: (…) oraz (…) przy pomocy (…). Funkcjonalność ta pozwala użytkownikowi na wyszukiwanie w aplikacji (…) w jedną stronę, w obie strony i do wielu destynacji. (...).

· Wykorzystując technologie, takie jak (…) powstał moduł umożliwiający użytkownikowi na wybór miejsca zakwaterowania podczas podróży służbowej. Moduł zawiera (…) w miejscu docelowym oraz mapę z oznaczonymi (…). Na liście zastosowano tzw. (…), dzięki czemu uniknięto paginacji. Po zescrolowaniu listy dogrywane jest kolejne (…) i tak dalej, aż do wyświetlenia wszystkich dostępnych obiektów. Na liście (…). Ich dostawca to (…) połączony z modułem poprzez (…) połączony przy pomocy tej samej technologii.

Obiekty są matchowane, przez co powstaje 1 profil obiektu niezależnie od tego ilu jest jego dostawców. Umożliwiono sortowanie i filtrowanie w celu ułatwienia wyboru. Po jego dokonaniu obiekt jest rezerwowany, a użytkownik dostaje potwierdzenie rezerwacji w formacie PDF na swoją skrzynkę mailową.

· Zrealizowano moduł polegający na obliczaniu konkretnej (…). W ramach wykonanych prac umożliwiono użytkownikowi platformy (…). Wybieranie przez użytkownika odpowiednich składowych (…). Pod uwagę brane są m.in. takie parametry, (...). Wybranie opcji (…) zwiększa kwotę (…). (…). Moduł został zaprogramowany w taki sposób, że każdego dnia, o godzinie (…) na wskazany przez Kontrahenta adres (…), wgrywany jest plik (…) zawierający rekordy z nowymi i anulowanymi (…).

· Dostosowano system (…) do korzystania z niego na urządzeniach mobilnych. Skupiono się na tych, które wykorzystują system (…). Wprowadzono zmiany technologiczne mające na celu zwiększenie intuicyjności oraz poprawnego zachowania aplikacji na różnych rozdzielczościach ekranu. Przebudowano niektóre elementy, które były nieklikalne lub nachodziły na inne. Wersję (…) rozszerzono do wersji (…) konteneryzując ją w taki sposób, aby można było opublikować ją w (…) celem możliwości pobrania jej przez użytkowników.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena, czy prowadzone przez Państwa prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Państwa efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy.

Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazali Państwo, że wybranie rozwiązań dedykowanych wyłącznie potrzebom Kontrahenta lub konkretnego użytkownika, kompatybilnych z jego branżą oraz rzeczywistością jego działalności, wskazuje jednoznacznie na niepowtarzalność wytworzonego programu. Wytwarzane przez Państwa oprogramowania opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Państwa działalność polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej nie miały miejsca, zarówno w ramach działalności prowadzonej bezpośrednio przez Państwa, jak i Kontrahenta, na rzecz którego są realizowane zlecenia programistyczne. Czynności wykonywane przez Państwa nie są projektami powtarzalnymi – każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego. Oprogramowanie stworzone na rzecz danego Kontrahenta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Nie świadczą Państwo usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego. W uzupełnieniach wniosku wskazali Państwo, że każdorazowo usprawniają wytworzony wcześniej pogram komputerowy za pomocą tworzonego kodu źródłowego, ingerują Państwo w bazę, na podstawie wiedzy oraz zdobytego doświadczenia jako programiści modyfikują go Państwo, w wyniku czego powstaje nowy utwór. Wykorzystują Państwo przy tym technologie, takie jak (…) oraz (…). Państwa działalność, w ramach której tworzą Państwo Oprogramowanie ma charakter twórczy o indywidualnym charakterze, jest wyrazem własnej twórczości indywidualnej, posiada charakter kreatywny, nowatorski, oryginalny w pomyśle, jest nastawiona na tworzenie nowych oryginalnych rozwiązań o charakterze unikatowym. Tworzą Państwo oprogramowanie w zależności od potrzeb Klientów, z którymi Państwo współpracują, a dany Zleceniodawca ma na celu zwiększenie innowacyjności archaicznych rozwiązań programistycznych w zależności od swoich potrzeb. Są Państwo w stanie stwierdzić, że tworzenie programów komputerowych ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Państwa działalności gospodarczej, w ramach której prowadzą Państwo prace w sposób systematyczny, zaplanowany i metodyczny w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Wykorzystują Państwo przy tym własną inwencję twórczą i korzystają z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Niniejsze przesądza m.in. o elemencie „twórczym” owej działalności tzn. są to działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiadają cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia.

Zatem prowadzona przez Państwa działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnili Państwo we wniosku, że w ramach działalności gospodarczej prowadzą Państwo w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Państwa działania prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. W uzupełnieniu wniosku stwierdzili Państwo, że podejmowana działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Zobowiązani są Państwo w ramach danej umowy do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy, którą zobowiązani są Państwo należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami kontrahenta i przedstawionym przez nich planem. Cel, który Państwo sobie postawili w zakresie wytworzenia nowego i rozwiniętego programowania za każdym razem jest ten sam – stworzenie oprogramowania, które będzie działało sprawnie, bezbłędnie i będzie zawierało wszelkie zaplanowane funkcjonalności. Każde oprogramowanie posiadało harmonogram prac, które zostały każdorazowo zrealizowane. Przy każdym oprogramowaniu osiągnęli Państwo cel, którym było stworzenie oprogramowania spełniające ustalone wymagania, które samodzielnie Państwo stworzyli, dysponując jedynie swoją wiedzą i doświadczeniem.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanych przez Państwa programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach bezpośrednio prowadzonej działalności gospodarczej opracowują Państwo nowe programy komputerowe na rzecz danego Kontrahenta, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikują Państwo tego w takiej skali. Zasobami wiedzy, które Państwo wykorzystują przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli Państwa wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Państwa wytworzony. Wskazują Państwo także, że wykonywane czynności nie są projektami powtarzalnymi – każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego. W uzupełnieniach wniosku dodali Państwo, że bazują na zdobytym doświadczeniu, które jest nieodłącznym elementem pracy w rozumieniu tworzenia programu komputerowego oraz wiedzy. Dzięki nabytym umiejętnością poprzez tworzenie programów komputerowych są Państwo w stanie wprowadzać innowacyjne zastosowania do tych istniejących w wyniku czego powstaje utwór, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony. Istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności. Należy podkreślić, iż program stworzony przez Państwa na rzecz Zleceniodawcy ulepszył i rozwinął działanie starych programów lub też powodował stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Państwa praca polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności. Tworzą Państwo programy komputerowe – utwory w rozumieniu art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wobec czego cechują się one oryginalnością i indywidualnością, co stanowczo przeczy wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania. Przed przystąpieniem do wykonania oprogramowania, każdorazowo muszą Państwo wybrać odpowiednią technologię, co wiążę się z wykorzystaniem swoich zasobów wiedzy, czy też ich zwiększeniem. Nie posiadając tej wiedzy, nie byliby Państwo w stanie go stworzyć. Wobec tego do stworzenia oprogramowania za każdym razem muszą Państwo wykorzystać całą swoją wiedzę programistyczną oraz doświadczenie zawodowe. W swojej działalności zawsze starają się Państwo dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności Państwa Kontrahenta, tym samym zwiększając zasoby swojej wiedzy. Z wykorzystaniem wszystkich możliwych zasobów wiedzy, które posiadają Państwo w swojej działalności, planują, projektują i tworzą innowacyjne rozwiązania w branży w postaci ulepszonych produktów, procesów lub usług informatycznych. Ulepszenia są znaczące i pozwalają na zautomatyzowanie wielu procesów. Przystępując do tworzenia oprogramowania planują Państwo jego realizację w ten sposób, aby prace odbywały się w ramach harmonogramu.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystują Państwo istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

· nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

· łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

· kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

· wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazują Państwo we wniosku, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na podstawie posiadanej wiedzy z zakresu technologii informatycznych oraz doświadczenia w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych, realizują Państwo zlecenia programistyczne na rzecz swoich Kontrahentów. Pracując nad wytworzeniem oprogramowania nabywają, łączą, kształtują i wykorzystują Państwo dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji. W ramach działalności zdobywają, poszerzają i łączą Państwo interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwijania stworzonych przez Państwa systemów i aplikacji. Zasobami wiedzy, które Państwo wykorzystują przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli Państwa wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Państwa wytworzony. W uzupełnieniu wniosku dodają Państwo, że program stworzony przez Państwa na rzecz Zleceniodawcy ulepszył i rozwinął działanie starych programów lub też powodowało stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Państwa praca polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności. Tworzą Państwo programy komputerowe – utwory w rozumieniu art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wobec czego cechują się one oryginalnością i indywidualnością, co stanowczo przeczy wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania. Przed przystąpieniem do wykonania oprogramowania, każdorazowo muszą Państwo wybrać odpowiednią technologię, co wiąże się z wykorzystaniem swoich zasobów wiedzy, czy też ich zwiększeniem. Nie posiadając tej wiedzy, nie byliby Państwo w stanie go stworzyć. Wobec tego do stworzenia oprogramowania za każdym razem muszą Państwo wykorzystać całą swoją wiedzę programistyczną oraz doświadczenie zawodowe. Nie są Państwo podmiotem, który pełni wyłącznie proste funkcje produkcyjne, ponieważ ponoszą ryzyko związane ze swoją działalnością wytwórczą, ponoszą za nią pełne ryzyko, a w jej następstwie zdobywają prawa do stworzonego dzieła. Każde oprogramowanie posiadało harmonogram prac, które zostały każdorazowo zrealizowane.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, należy stwierdzić, że działalność prowadzona przez Państwa polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Państwa ani też całość prowadzonej przez Państwa działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowych produktów – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniach i w warunkach działalności wynikające z wniosku i jego uzupełnień.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Zgodnie natomiast z ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Stosownie do treści art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

- tworzą Państwo wymienione w opisie sprawy programy komputerowe w ramach prowadzonej przez Państwa działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

- efektami Państwa twórczych prac są odrębne programy komputerowe – utwory podlegające ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych; przysługują Państwu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów;

- po zakończeniu okresu rozliczeniowego przenoszą Państwo na Kontrahentów prawa autorskie wraz z otrzymaniem wynagrodzenia;

- w zakresie związanym z wytwarzaniem programów komputerowych przenoszą Państwo wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie – otrzymywane przez Państwa należności będą przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programów komputerowych;

- od 1 stycznia 2019 r. prowadzą Państwo odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Autorskie prawo do programu komputerowego tworzonego przez Państwa w ramach prowadzonej działalności gospodarczej było/jest/będzie kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem należy stwierdzić, że odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programów komputerowych w ramach wykonywanych przez Państwa zleceń programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód ten stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym mogą Państwo zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie przepisów art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za lata 2019-2024. Jeśli Państwa sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się, będą Państwo mogli skorzystać z omawianej preferencji także za kolejne lata podatkowe.

Przechodząc do kwestii, które z wydatków ponoszonych przez Państwa w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami poniesionymi na prowadzoną bezpośrednio przez Państwa działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wyjaśniam, co następuje.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych Ministra Finansów z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Objaśnienia podatkowe wskazują zatem na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

W celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. c, pkt 153 lit. c i pkt 154 w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez podatnika w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania, można przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia oprogramowania według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Przechodząc do Państwa wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Państwa wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem i rozwinięciem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów zposzczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinni Państwo również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także zauważyć, że w przypadku poniesienia wydatku na zakup środka trwałego, który podlega amortyzacji podatkowej oraz ma związek z wytworzeniem i rozwojem kwalifikowanego IP, cały wydatek nie może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Zatem wydatki, które Państwo ponoszą na:

a) koszty usługi księgowej i doradczej,

b) koszty związane z wyjazdami służbowymi do Kontrahenta oraz w celu uczestnictwa w szkoleniach i konferencjach branżowych(zakwaterowanie w hotelu, bilety lotnicze, bilety kolejowe, taksówki, uber, dieta, bilety wstępu),

c) składki na ubezpieczenia społeczne (składki emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe), wpłaty na Fundusz Pracy,

przy zachowaniu właściwej proporcji, należy uznać za koszty, o których mowa w lit. a wzoru do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

-zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto zaznaczam, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Państwa chroniła.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytań). Inne kwestie wynikające z uzupełnienia, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone. W szczególności dotyczy to kosztów wpłat na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzeń przyszłych i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan (…) (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji Podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).