Wyrok NSA z dnia 18 października 2023 r., sygn. I OSK 1867/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Mariola Kowalska Sędziowie: sędzia NSA Elżbieta Kremer sędzia del. WSA Maria Grzymisławska-Cybulska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 18 października 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 11 kwietnia 2022 r. sygn. akt III SA/Kr 1627/21 w sprawie ze skargi K. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia [...] października 2021 r. znak [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zadłużenia z tytułu świadczeń z funduszu alimentacyjnego 1. uchyla zaskarżony wyrok, zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Krakowa z dnia [...] sierpnia 2021 r. nr [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie na rzecz K. N. kwotę 720 zł (siedemset dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 11 kwietnia 2022 r. sygn. III SA/Kr 1627/21 oddalił skargę K. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 18 października 2021 r. znak SKO.A1./4112/94/2021 w przedmiocie odmowy umorzenia zadłużenia z tytułu świadczeń z funduszu alimentacyjnego.

Uzasadniając swoje stanowisko Sąd Wojewódzki wskazał, że z punktu widzenia rozstrzygnięcia niniejszej sprawy nader istotne znaczenie ma to, że kwestia ewentualnego umorzenia należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego za ten sam okres była jest przedmiotem ostatecznego, a nawet prawomocnego rozstrzygnięcia. Sąd Wojewódzki wskazał, że okres objęty obecnym rozstrzygnięciem jest nieco dłuższy, obejmuje dodatkowo sierpień 2018 roku oraz październik-kwiecień 2019 roku. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalając wcześniej skargę K. N. na decyzję odmowną, wskazał że argumenty dotyczące sytuacji zdrowotnej, dochodowej, zwłaszcza w kontekście możliwości poprawy tej sytuacji, przemawiają za wystąpieniem przez skarżąca do sądu powszechnego o obniżenie zasądzonych od niej na rzecz dzieci alimentów. Choroba skarżącej niewątpliwie ogranicza jej możliwości zarobkowe, które uwzględniane są przy ustalaniu wysokości alimentów. Natomiast nie podejmowanie działań zmierzających do obniżenia alimentów może świadczyć tym, że skarżąca odmiennie postrzega swoja sytuację, bądź jej działanie zmierza do uzyskania wyższych świadczeń z funduszu alimentacyjnego. W obu przypadkach brak jest podstaw do przyjęcia, że istotnie spełnia przesłanki do udzielenia ulgi w postaci umorzenia należności stanowiących dług publiczny w stosunku do Funduszu Alimentacyjnego. Sąd Wojewódzki wskazał wówczas, że skarżąca nigdy nie realizowała zobowiązań wobec Funduszu i nie podjęła żadnych starań celem zmniejszenia zadłużenia poprzez choćby złożenie pozwu o zmniejszenie alimentów. Nie można takiej postawy łączyć z chorobą skoro równocześnie składa kolejne wnioski o umorzenie zadłużenia. Postawy tej nie uzasadnia stan zdrowia. Nie kwestionując trudnego położenia skarżącej zarówno pod względem zdrowotnym jak i materialnym, wskazano, że ocena legalności zaskarżonej decyzji nie dostarcza żadnych podstaw do jej eliminacji z obrotu prawnego" (wyrok z dnia 18 października 2019 r., III SA/Kr 853/19).