Interpretacja indywidualna z dnia 3 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-3.4012.290.2024.1.DS

Planowana sprzedaż działek oraz działek powstałych z podziału działki nie będzie skutkowała uznaniem Wnioskodawcy za podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie tym samym podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 1 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieuznania Pana za podatnika w związku z planowaną sprzedażą działek.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Od ponad 33 lat, od momentu ukończenia technikum ogrodniczego, Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne. Uprawia drzewa owocowe. Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym.

Wnioskodawca nie prowadzi i nigdy nie prowadził działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie dzierżawi ziemi od nikogo ani nie wydzierżawiał nikomu.

W skład gospodarstwa wchodzą działki 1 oraz 2. Obie położone w miejscowości (...), gmina (...), powiat (...). Działki ww. Wnioskodawca otrzymał jako darowizny.

Działkę 1 o pow. 2,17 ha Wnioskodawca otrzymał jako darowiznę od dziadków. Akt notarialny sporządzono 26 września 1989 r.

Działkę 2 o pow. 2,14 ha Wnioskodawca otrzymał jako darowiznę od rodziców. Akt notarialny sporządzono 4 lutego 2014 r.

Ww. działek Wnioskodawca nie zamierza dzielić ani sprzedawać. Nieprzerwanie uprawia na nich drzewa owocowe.

Ponadto w skład gospodarstwa wchodzą działki położone w miejscowości (...), gmina (...), powiat (...), które Wnioskodawca zakupił z żoną, będąc we wspólności majątkowej na powiększenie gospodarstwa. Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim i we wspólności majątkowej. Żona Wnioskodawcy pracuje na etacie. Nie prowadzi i nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej. Wszystkie działki były zakupione od osób fizycznych, znajdują się obok siebie i stanowią funkcjonalną całość. Są to działki na słabych gruntach i w zastoisku mrozowym. W tym roku straty w plonie z powodu przymrozków wiosennych Wnioskodawca szacuje na 70-80%, wymrożenia miały miejsce wielokrotnie w przeszłości. W związku z powyższym, żaden rolnik nie jest zainteresowany kupnem tak umiejscowionej nieruchomości.

Wykaz działek:

• działka 3 o pow. 0,94 ha zakupiona 28 października 1996 r.,
• działka 4 o pow. 0,64 ha zakupiona 21 października 1997 r.,
• oraz działki, które powstały w wyniku podziału działki 5, zakupionej 17 kwietnia 1992 r.

W wyniku podziału działki 5 powstały pierwotnie działki 6, 7, 8, i 9, 10.

Wnioskodawca nie zamierza sprzedawać działek 6, 8, 9 w związku z tym, że ww. nieruchomości nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i są wykorzystywane rolniczo. Aby móc dokonać podziału i sprzedaży mniejszych wydzielonych fragmentów nieruchomości z działki 10 należało przeprowadzić dwuetapową procedurę. Celem pierwszego postępowania było ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, drugiego zaś, zatwierdzenie podziału nieruchomości w zgodzie z warunkami określonymi w warunkach zabudowy.

W ten sposób, decyzją burmistrza (...) z 22 września 2023 r. powstały cztery działki o pow. ok. 885 m², każda o nr 11, 12, 13, 14.

Dla nowo powstałych działek Wnioskodawca nie występował i nie będzie występował o wydanie warunków zabudowy, pozwolenia na budowę ani żadnych innych. Działki nie są uzbrojone ani ogrodzone. Mają zapewnioną obsługę komunikacyjną do drogi publicznej poprzez działkę 9. W myśl obowiązujących przepisów nie można sprzedać działki bez dostępu do drogi publicznej. Wnioskodawca nie podejmuje z żoną żadnych marketingowych, profesjonalnych działań w celu ich sprzedaży. Sprzedaż nie będzie miała charakteru zorganizowanego a okazjonalny, w zależności od zainteresowania potencjalnych nabywców. Wnioskodawca nie jest w stanie stwierdzić ile działek i w jakim czasie zostanie sprzedanych.

W odniesieniu do działki 7 toczy się ta sama procedura. Zostały ustalone warunki zabudowy. Nie został jeszcze zatwierdzony podział nieruchomości, ale został zaopiniowany pozytywnie. Po zakończeniu procedury powstaną 4 działki o pow. ok. 885 m² każda. Dla tych działek również Wnioskodawca nie będzie występował o warunki zabudowy.

Wnioskodawca nie będzie ich przygotowywał do sprzedaży poprzez uzbrojenie, ogrodzenie czy usuwanie roślinności. Działki gruntu powstałe w wyniku ewentualnego podziału Wnioskodawca również zamierza zbyć, przy czym nie jest w stanie określić w jakim czasie i z jaką częstotliwością. Środki uzyskane ze sprzedaży Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na potrzeby rodziny.

Pytanie

W związku z przedstawionym stanem przyszłym, czy sprzedaż działek 11, 12, 13, 14 oraz działek powstałych z podziału działki 7 będzie traktowana jako sprzedaż majątku osobistego (sprzedaż nie podlega VAT) czy jako wykonywanie działalności gospodarczej (podlegającej opodatkowaniu VAT)?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym oraz z planowanymi zdarzeniami przyszłymi nie będzie on zobowiązany do zapłaty podatku od towarów i usług VAT w przypadku podziału nieruchomości i sprzedaży działek 11, 12, 13, 14 oraz działek powstałych przez podział działki 7, które w chwili obecnej stanowią własność Wnioskodawcy jako rolnika ryczałtowego prowadzącego gospodarstwo rolne i żony pracującej na etacie, nie prowadzącej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca jest rolnikiem z dziada, pradziada. Nieruchomości kupował z zamiarem produkcji rolnej. Nie podejmuje profesjonalnych działań w celu ich sprzedaży, a jedynie racjonalnie zarządza własnym majątkiem.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą:

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

W oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek, udziałów w działkach), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. udział w nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

W myśl art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE:

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być, np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży działek istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży ww. gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkowałoby koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Wskazany problem był przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). Z powyższego wyroku wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast - jak wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywnie działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Należy zatem ustalić, czy w analizowanej sprawie w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży działek, będzie Pan spełniać przesłanki do uznania Pana za podatnika podatku od towarów i usług.

Jak wyjaśniono wyżej - odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podejmował Pan działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta powinna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tych działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan gospodarstwo rolne i jest Pan rolnikiem ryczałtowym. Nie prowadzi Pan i nigdy Pan nie prowadził działalności gospodarczej. Nie dzierżawi Pan ziemi od nikogo ani nie wydzierżawiał Pan nikomu. W skład Pana gospodarstwa wchodzą m.in. działki położone w miejscowości (...), gmina (...), powiat (...), które zakupił Pan z żoną, będąc we wspólności majątkowej na powiększenie gospodarstwa. Pozostaje Pan w związku małżeńskim i we wspólności majątkowej. Wszystkie działki były zakupione od osób fizycznych, znajdują się obok siebie i stanowią funkcjonalną całość. Są to działki na słabych gruntach i w zastoisku mrozowym, w tym roku straty w plonie z powodu przymrozków wiosennych szacuje Pan na 70-80%, wymrożenia miały miejsce wielokrotnie w przeszłości. W związku z powyższym, żaden rolnik nie jest zainteresowany kupnem tak umiejscowionej nieruchomości.

Wykaz działek:

• działka 3 o pow. 0,94 ha zakupiona 28 października 1996 r.
• działka 4 o pow. 0,64 ha zakupiona 21 października 1997 r.
• oraz działki, które powstały w wyniku podziału działki 5 zakupionej 17 kwietnia 1992 r.

W wyniku podziału działki 5 powstały pierwotnie działki 6, 7, 8, i 9, 10.

Nie zamierza Pan sprzedawać działek 6, 8, 9 w związku z tym, że ww. nieruchomości nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i są wykorzystywane rolniczo. Aby móc dokonać podziału i sprzedaży mniejszych wydzielonych fragmentów nieruchomości z działki 10 należało przeprowadzić dwuetapową procedurę. Celem pierwszego postępowania było ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, drugiego zaś, zatwierdzenie podziału nieruchomości w zgodzie z warunkami określonymi w warunkach zabudowy.

W ten sposób decyzją burmistrza (...) z 22 września 2023 r. powstały cztery działki o pow. ok. 885 m² każda, o nr 11, 12, 13, 14.

Dla nowo powstałych działek nie występował Pan i nie będzie występował o wydanie warunków zabudowy, pozwolenia na budowę ani żadnych innych. Działki nie są uzbrojone ani ogrodzone. Mają zapewnioną obsługę komunikacyjną do drogi publicznej poprzez działkę 9. W myśl obowiązujących przepisów nie można sprzedać działki bez dostępu do drogi publicznej. Nie podejmuje Pan z żoną żadnych marketingowych, profesjonalnych działań w celu ich sprzedaży. Sprzedaż nie będzie miała charakteru zorganizowanego a okazjonalny, w zależności od zainteresowania potencjalnych nabywców. Nie jest Pan w stanie stwierdzić, ile działek i w jakim czasie zostanie sprzedanych.

W odniesieniu do działki 7 toczy się ta sama procedura. Zostały ustalone warunki zabudowy. Nie został jeszcze zatwierdzony podział nieruchomości, ale został zaopiniowany pozytywnie. Po zakończeniu procedury powstaną 4 działki o pow. ok. 885 m² każda. Dla tych działek również nie będzie Pan występował o warunki zabudowy.

Nie będzie Pan przygotowywał działek do sprzedaży poprzez uzbrojenie, ogrodzenie czy usuwanie roślinności. Działki gruntu powstałe w wyniku ewentualnego podziału również zamierza Pan zbyć, przy czym nie jest Pan w stanie określić w jakim czasie i z jaką częstotliwością. Środki uzyskane ze sprzedaży zamierza Pan przeznaczyć na potrzeby rodziny.

W odniesieniu do tak przedstawionego opisu sprawy, ma Pan wątpliwości, czy sprzedaż działek 11, 12, 13, 14 oraz działek powstałych z podziału działki 7 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W niniejszej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując dostawy działek wystąpi Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie brak jest takich przesłanek. Nie wystąpi bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż ww. działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjął Pan takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców.

Sprzedaż przez Pana opisanych we wniosku działek można więc uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Dokonując dostawy opisanych działek będzie Pan korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni Pan przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 ustawy, i nie wystąpi Pan w roli podatnika podatku od towarów i usług. Skutkiem powyższego, transakcja zbycia ww. działek nie będzie potraktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, planowana sprzedaż działek 11, 12, 13, 14 oraz działek powstałych z podziału działki 7 nie będzie skutkowała uznaniem Pana za podatnika podatku od towarów i usług zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie tym samym podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Pana stanowisko jest zatem prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja rozstrzyga kwestie skutków podatkowych sprzedaży działek dla Pana, natomiast nie rozstrzyga tej kwestii dla Pana żony.

Interpretację wydano w oparciu o przedstawiony opis zdarzenia przyszłego. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność. W konsekwencji, w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).