Interpretacja indywidualna z dnia 2 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.267.2024.2.KW
Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów, wydatków związanych z noclegami i wyżywieniem pracowników, zleceniobiorców i podwykonawców.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia czy:
- faktury za noclegi wystawione na spółkę i płacone ze środków spółki zawierające opisy ile osób korzysta z noclegu: ilu pracowników, zleceniobiorców oraz podwykonawców (JDG i B2B) mogą być kosztem podatkowym spółki w całości- jest prawidłowe;
- faktury za posiłki, np. obiadokolacje w restauracji lub catering z dowozem na miejsce realizacji imprez wystawione na spółkę oraz zawierające opis ile osób korzystało mogą być kosztem podatkowym spółki- jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
22 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z dnia 7 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki wskazane we wniosku mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.
Uzupełnili go Państwo w odpowiedzi na wezwanie pismem z 25 czerwca 2024 r. (data wpływu 28 czerwca 2024 r.)
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Spółka prowadzi działalność w zakresie:
1. usług organizacji imprez masowych i usług wspomagających (PKD 90.02.):
- przygotowanie, organizacja i obsługa techniczna wydarzeń estradowych i plenerowych;
- realizacja techniki estradowej, nagłośnienia i oświetlenia scenicznego,
- wynajem sprzętu estradowego: nagłośnienia, oświetlenia, zadaszeń estradowych, hal namiotowych. Działalność wykonywana jest na terenie całego kraju.
2. produkcji i sprzedaży z montażem u klientów (PKD 25.11):
- konstrukcji hal namiotowych z pokryciem plandekowym,
- podłóg bankietowych, podestów estradowych.
Klientami są firmy i instytucje głównie na terenie kraju.
Spółka zatrudnia pracowników w ramach umów o pracę oraz umów-zlecenia, w okresach wzmożonej realizacji imprez. Pracownicy oraz zleceniobiorcy odbywają kilkudniowe podróże służbowe na podstawie "poleceń wyjazdu służbowego". Spółka pokrywa koszty noclegów, wyżywienia lub diet. Faktury są wystawiane na spółkę i płacone przez spółkę. Są przyporządkowane do ilości osób przebywających na delegacji.
Realizacja techniki estradowej, obsługa profesjonalnego sprzętu nagłaśniającego i oświetlenia estradowego podczas koncertów i występów artystów wymaga obsługi przez fachowców specjalizujących się w obsłudze techniki estradowej. W tym celu spółka zleca te zadania podwykonawcom na zasadzie współpracy (B2B) lub prowadzącym działalności gospodarcze jako osoby fizyczne.
Podwykonawcy oraz pracownicy Spółki, w celu realizacji imprez często wyjeżdżają wspólnie. Spółka rozważa możliwość pokrywania kosztów noclegów i wyżywienia również podwykonawcom.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego
Ad. a) ponoszenie wymienionych wydatków jest konieczne do osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów w sytuacji, kiedy realizacja zadania odbywa się w dalszej odległości od firmy (co najmniej 150 km i więcej), kiedy zakres zadań nie pozwala na zrealizowanie zadania w dniu przybycia na miejsce realizacji zadania i wymaga wcześniejszego, z co najmniej jednodniowym wyprzedzeniem przybycia na miejsce wykonania zadania,
Ad b) poniesienie przez Spółkę wydatków z tyt. odbycia podróży służbowej nie będzie miało wpływu na wysokość wynagrodzenia wypłacanego współpracownikom bez względu na ich formę zatrudnienia,
Ad c) współpracownicy zatrudnieni na podstawie wymienionych form współpracy przebywają w podróży służbowej, która trwa zazwyczaj od 2-ch do kilku dni,
Ad d) podróże służbowe odbywają się wyłącznie w celach służbowych,
Ad e) siedziba firmy mieści się w (...), w umowach o pracę, miejsce pracy pracowników jest magazyn i baza logistyczna w (...) i tam odbywa się właściwa działalność. Spółka nie ma oddziałów ani innych placówek w żadnym innym miejscu.
Ad f) wymienieni we wniosku zleceniobiorcy to osoby z którymi Spółka współpracuje na podstawie umowy zlecenia, lub podpisanej umowy B2B,
Ad g) zleceniobiorcy nie mają wpisanego miejsce świadczenia usług gdyż działalność Spółki prowadzona jest na terenie całego kraju i za granicą,
Ad h) Spółka wystawia i zamierza wystawiać każdorazowo polecenia przed odbyciem podróży służbowej przez zleceniobiorcę - dotyczy zatrudnienia na podstawie umów-zlecenia oraz umów o pracę.
Ad i) zleceniobiorcy, z którymi Spółka zawarła umowy zlecenia nie prowadzą działalności gospodarczej,
Ad j) wydatki związane z noclegami i wyżywieniem pracowników, zleceniobiorców i podwykonawców Spółka będzie pokrywać:
- w celu sprawnego, rzetelnego, solidnego wykonania zadania,
- a także dla dobrego wizerunku firmy zarówno z punktu widzenia podwykonawców jak i zleceniobiorców Spółki - klientów, którzy będą widzieli, że Spółka dba o personel,
Ad k) zarówno zleceniobiorca jaki osoba działająca na podstawie umowy B2B ma zapis w umowach brzmiący: „W razie konieczności Zleceniodawca pokrywa koszty podróży w tym transport, zakwaterowanie i wyżywienie.". Podwykonawcy Ci wymagają tego od Spółki. Wspomniana zaś w pkt Ad e) baza logistyczna służy za miejsce spotkania, z którego zabiera się potrzebny do realizacji zadania sprzęt techniczny,
Ad I) zarówno pracownicy, zleceniobiorcy i podwykonawcy muszą skorzystać z noclegów i wyżywienia, ażeby wykonać zadanie przed nimi postawione więc trudno tu mówić o dobrowolności, a raczej jest to konieczność i element wykonania zadania,
Ad m) wszystkie koszty, o których mowa we wniosku spółka pokrywała i pokrywa z własnych środków obrotowych i nie są one zwracane spółce w żaden sposób, ale są elementem kalkulacji kosztów przedstawianych kontrahentowi Spółki -klientowi.
Pytania
1. Czy faktury za noclegi wystawione na spółkę i płacone ze środków spółki zawierające opisy ile osób korzysta z noclegu: ilu pracowników, zleceniobiorców oraz podwykonawców (JDG i B2B) mogą być kosztem podatkowym spółki w całości?
2. Czy faktury za posiłki, np. obiadokolacje w restauracji lub catering z dowozem na miejsce realizacji imprez wystawione na spółkę oraz zawierające opis ile osób korzystało mogą być kosztem podatkowym spółki?
Państwa stanowisko w sprawie
Pokrycie kosztów noclegów/wyżywienia podwykonawców wg spółki będzie rozwiązaniem bardziej ekonomicznym -tańszym. Rezerwacja kilkuosobowych pokoi i jedna faktura zbiorcza pozwala na uzyskanie niższej ceny za osobę.
Zdaniem spółki w przypadku zawarcia umów o współpracy z podwykonawcami oraz pokrycia kosztów noclegów/wyżywienia tychże osób przyniesie ekonomiczne korzyści dla spółki.
Spółka będzie mogła wynegocjować z podwykonawcami lepsze ceny nabywanych usług, co będzie miało odzwierciedlenie w wartości faktur wystawianych dla spółki za realizację usług technicznej obsługi imprez (realizacja dźwięku, oświetlenia, obsługa multimedialna itp.).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT,
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.
Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.
Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.
W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:
- wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
- został właściwie udokumentowany,
- nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 updop, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.
Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:
- przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz
- potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.
W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.
Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:
a.„celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,
b.„zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast
c.„zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.
Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto, poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.
Podatnik, oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą, winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik, uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu, odnosi ewidentne korzyści, ponieważ o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.
Zgodnie z utrwalonym poglądem judykatury: „Warunkiem uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu jest łączne spełnienie następujących warunków: faktycznego (rzeczywistego) poniesienia wydatku przez podatnika, istnienie związku z prowadzoną przez podatnika działalnością oraz poniesienie go w celu uzyskania przychodu, jego zwiększenia bądź zachowania źródła przychodu. Nie każdy zatem wydatek, nawet związany z prowadzoną działalnością gospodarczą jest kosztem podatkowym, zmniejszającym podstawę opodatkowania, ale tylko taki, który realizuje cel wskazany w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Cel ten musi być widoczny, a ponoszone koszty winny go realizować bądź co na najmniej zakładać realnie możliwość jego osiągnięcia”. (por. wyrok NSA z 2 sierpnia 2012 roku, sygn. akt II FSK 41/11, uchwała NSA z 24 stycznia 2011 r., sygn. akt II FPS 6/10, oraz uchwała z 12 grudnia 2011 roku, sygn. akt II FPS 2/11). Poza tym, „przy ustaleniu kosztów uzyskania przychodów każdy wydatek - poza wyraźnie wskazanymi w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem bezpośredniego lub pośredniego związku z przychodem i racjonalnością działania dla osiągnięcia tego przychodu. Sytuacje, w których ów związek przyczynowy nie jest jednoznaczny, należy rozwiązywać według zasad racjonalnego rozumowania, odrębnie w odniesieniu do każdego przypadku” (por. wyrok NSA z 9 września 2011 roku, sygn. akt II FSK 1118/10). Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego kosztu (por. wyrok NSA z 1 marca 2016 roku, sygn. akt II FSK 4009/13).
Kosztami podatkowymi mogą być co do zasady tzw. „koszty pracownicze”, jednak tylko te, które wykazują związek z uzyskanym przychodem lub zachowaniem (zabezpieczeniem) źródła przychodów. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz zwrot kosztów podróży służbowych, zakwaterowania, różnego rodzaju świadczenia dodatkowe.
Stosownie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.
Zgodnie ze stanowiskiem zaprezentowanym w wyroku NSA z 31 stycznia 2017 r., sygn. akt II FSK 3994/14: „Kosztem reprezentacji jest wydatek, którego wyłącznym lub dominującym celem jest wykreowanie pozytywnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu firmy czy wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Z tego względu ocena wydatku pod kątem wypełnienia tak pojmowanych przesłanek reprezentacji wymaga szczegółowej oceny w kontekście całokształtu okoliczności sprawy. Wykluczenie natomiast danego wydatku z kosztów reprezentacji wymaga oceny, czy spełnia on kryterium celu, o jakim mowa w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., a zatem czy został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła. Wypełnienie kryterium celu oznacza zaliczenie przez podatnika wydatku do kosztów uzyskania przychodów”.
W myśl art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1465 ze zm., dalej: Kodeks pracy)
Pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.
Z treści wniosku i jego uzupełnienia wynika, że przy realizacji projektów korzystają Państwo z pracy własnych pracowników, osób zatrudnionych na podstawie umów cywilnoprawnych oraz podwykonawców działających w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. W celu sprawnego, rzetelnego, solidnego wykonania zadania, ponoszą Państwo wydatki związane z noclegami i wyżywieniem pracowników, zleceniobiorców i podwykonawców. Ponoszone koszty mają na celu usprawnienie organizacji realizacji projektów oraz ekonomiczne korzyści dla spółki. Poniesienie przez Spółkę wydatków z tyt. odbycia podróży służbowej nie będzie miało wpływu na wysokość wynagrodzenia wypłacanego współpracownikom bez względu na ich formę zatrudnienia. Jednakże, zarówno zleceniobiorca jak i osoba działająca na podstawie umowy B2B ma zapis w umowach brzmiący: „W razie konieczności Zleceniodawca pokrywa koszty podróży w tym transport, zakwaterowanie i wyżywienie.". Podwykonawcy Ci wymagają tego od Spółki. Spółka będzie mogła wynegocjować z podwykonawcami lepsze ceny nabywanych usług, co będzie miało odzwierciedlenie w wartości faktur wystawianych dla spółki za realizację usług technicznej obsługi imprez (realizacja dźwięku, oświetlenia, obsługa multimedialna itp.). Ponadto, Pokrycie kosztów noclegów/wyżywienia podwykonawców wg spółki będzie rozwiązaniem bardziej ekonomicznym -tańszym. Rezerwacja kilkuosobowych pokoi i jedna faktura zbiorcza pozwala na uzyskanie niższej ceny za osobę. Zdaniem spółki w przypadku zawarcia umów o współpracy z podwykonawcami oraz pokrycia kosztów noclegów/wyżywienia tychże osób przyniesie ekonomiczne korzyści dla spółki. Spółka będzie mogła wynegocjować z podwykonawcami lepsze ceny nabywanych usług, co będzie miało odzwierciedlenie w wartości faktur wystawianych dla spółki za realizację usług technicznej obsługi imprez (realizacja dźwięku, oświetlenia, obsługa multimedialna itp.). Wydatki poniesione na noclegi i wyżywienie dokumentowane są fakturami wystawionymi na Spółkę i płacone przez Spółkę.
Odbywanie podróży i korzystanie z wyżywienia przez podwykonawców oraz zleceniobiorców uzależnione jest od konieczności skutecznej i optymalnej realizacji projektów, i ma na celu szybką i sprawną ich realizację.
Ponadto, pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.
Mając na uwadze powyższe zauważyć zatem należy, że celem zapewnienia wyżywienia oraz noclegów na rzecz zleceniobiorców i podwykonawców oraz pracowników jest usprawnienie organizacji pracy, w tym szybkie i sprawne wykonanie zleconych prac, a tym samym skuteczna realizacja projektów. W przypadku pracowników powyższe wynika także z odrębnych regulacji.
Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że wskazane we wniosku wydatki ponoszone przez Spółkę będą spełniały wynikające z art. 15 ust. 1 updop przesłanki zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu. Ponadto, wydatki te nie zostały wyłączone z kosztów na podstawie art. 16 updop. W świetle powyższego, należy więc uznać, że wydatki związane z wyżywieniem oraz noclegiem osób wykonujących usługi na rzecz Spółki w tym pracowników, stanowić będą dla Państwa koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 updop.
Przemawiają za tym następujące okoliczności:
- koszty ponosi/będzie ponosić Spółka i nie są/będą one Państwu zwracane,
- wydatki te poniesione/ponoszone są/będą w celu szybkiej i sprawnej realizacji zleceń,
- wydatki udokumentowane są/będą odpowiednimi fakturami,
- wydatki nie znajdują się w katalogu wyłączeń zawartych w art. 16 ust. 1 updop.
Wobec powyższego, Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa. Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i/lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).