Interpretacja indywidualna z dnia 1 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.119.2024.1.AM

Obowiązek prowadzenia ewidencji z tytułu zużycia wyrobów gazowych zwolnionych z opodatkowania podatkiem akcyzowym.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku akcyzowym jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 5 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązku prowadzenia ewidencji z tytułu zużycia gazu ziemnego i gazu koksowniczego, wpłynął 5 czerwca 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) działa na rynku produkcji stali. Spółka zajmuje się produkcją (…). Wnioskodawca nabywa gaz ziemny o kodzie CN 2711 21 00 oraz gaz koksowniczy o kodzie CN 2705 00 00. Spółka wskazane produkty zużywa w celach opałowych w procesach metalurgicznych. Przy nabyciu rzeczonych wyrobów gazowych, Spółka korzysta ze zwolnienia od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie.

Wnioskodawca jest finalnym nabywcą gazowym w rozumieniu przepisów ustawy o podatku akcyzowym. Wnioskodawca nie dokonuje sprzedaży [gazu] ziemnego ani gazu koksowniczego w ramach dostawy krajowej, dostawy wewnątrzwspólnotowej oraz eksportu. Gaz ziemny oraz gaz koksowniczy jest zużywany w całości na potrzeby własne Wnioskodawcy, opisane powyżej. Wnioskodawca jest zarejestrowany w Centralnym Rejestrze Pomiotów Akcyzowych.

Pytanie

Czy Wnioskodawca w opisanym stanie faktycznym z tytułu zużycia gazu ziemnego o kodzie CN 2711 21 00 oraz gazu koksowniczego o kodzie CN 2705 00 00 (stanowiących wyroby gazowe zwolnione od akcyzy na podstawie art. 31b ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym) ma obowiązek prowadzenia ewidencji?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest on zobowiązany do prowadzenia ewidencji z tytułu zużycia gazu ziemnego o kodzie CN 2711 21 00 oraz gazu koksowniczego o kodzie CN 2705 00 00, stanowiących wyroby gazowe zwolnione od akcyzy na podstawie art. 31b ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 22 załącznika nr 1 wymieniono gaz węglowy, gaz wodny, gaz generatorowy i podobne gazy, inne niż gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe o kodzie CN 2705 00 00. Z kolei w poz. 28 załącznika nr 1 wskazano gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe o kodzie CN 2711.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy o podatku akcyzowym, wyroby gazowe to wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy o podatku akcyzowym, finalny nabywca gazowy to podmiot, który:

a)nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe, lub

b)posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe

- niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym;

Natomiast jak wynika z art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy o podatku akcyzowym, podmiot zużywający to podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Zgodnie z art. 9c ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1)nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

2)sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu;

3)import wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

4)użycie wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy;

5)użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:

a) uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,

b) jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,

c) nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.

W myśl art. 31b ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych:

1)do przewozu towarów i pasażerów koleją;

2)do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;

3)w pracach rolniczych lub ogrodniczych;

4)w hodowli ryb;

5)w leśnictwie;

6)w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Jak wynika z art. 138j ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, ewidencję wyrobów gazowych prowadzą:

1)pośredniczący podmiot gazowy dokonujący sprzedaży wyrobów gazowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy gazowemu;

2)pośredniczący podmiot gazowy używający wyrobów gazowych.

Z kolei godnie z art. 138f ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, ewidencję wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie prowadzą:

1)zarejestrowany odbiorca, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca;

2)podmiot pośredniczący;

3)podmiot zużywający prowadzący działalność gospodarczą z użyciem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, z wyłączeniem podmiotu zużywającego, który wyłącznie używa do celów opałowych pozostałe węglowodory gazowe o kodach CN od 2711 12 11 do 2711 19 00.

Jak wskazano w stanie faktycznym Spółka na potrzeby produkcyjne nabywa gaz ziemny o kodzie CN 2711 21 00 gaz koksowniczy o kodzie CN 2705 00 00. Wskazane gazy stanowią wyroby gazowe w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym. Co ważne Wnioskodawca jest finalnym nabywcą gazowym. Spółka nie jest pośredniczącym podmiotem gazowym w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym. Wskazany gaz jest nabywany do celów opałowych w procesach metalurgicznych z zastosowaniem zwolnienia na podstawie art. 31b ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. Wnioskodawca jest ponadto zarejestrowany w Centralnym Rejestrze Podmiotów Akcyzowych.

Spółka posiada wątpliwości w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji wyrobów gazowych na podstawie art. 138f oraz 138j ustawy o podatku akcyzowym.

W tym miejscu należy zaakcentować, iż Wnioskodawca jest finalnym nabywcą gazowym. Co istotne art. 138j ustawy o podatku akcyzowym, nakłada obowiązek prowadzenia ewidencji wyrobów gazowych na pośredniczące podmioty gazowe. Ponieważ Spółka nie posiada statusu pośredniczącego podmiotu gazowego, nie jest zobowiązana do prowadzenia ewidencji wyrobów gazowych na podstawie art. 138j ustawy o podatku akcyzowym.

Z kolei, brak obowiązku prowadzenie ewidencji wyrobów o kodzie CN 2711 21 00 oraz o kodzie CN 2705 00 00 na podstawie art. 138f ustawy o podatku akcyzowym, wynika z okoliczności zaliczenia ww. wyrobów do wyrobów gazowych w odniesieniu, do których wprowadzono przepisy szczególne. Tym samym do przedmiotowych wyrobów nie znajdują zastosowania zasady ogólne określone w art. 138f ustawy o podatku akcyzowym. Innymi słowy, art. 138j ustawy o podatku akcyzowym stanowi lex specialis w odniesieniu do art. 138f , który ma charakter normy ogólnej. Zatem to art. 138j ustawy o podatku akcyzowym, reguluje kwestię obowiązku dotyczącego prowadzenia ewidencji wyrobów gazowych.

Mając na uwadze poczynione ustalenie, należy wskazać, że skoro Wnioskodawca nie jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji na podstawie art. 138j ustawy o podatku akcyzowym, czyli przepisu szczególnego, to nie jest on również zobowiązany do prowadzenia ewidencji na podstawie art. 138f ustawy o podatku akcyzowym, tj. normy ogólnej.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy nie jest on zobowiązany do prowadzenia ewidencji z tytułu zużycia gazu ziemnego o kodzie CN 2711 21 00 oraz gazu koksowniczego o kodzie CN 2705 00 00, stanowiących wyroby gazowe zwolnione od akcyzy na podstawie art. 31b ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1542, ze zm.; zwana dalej „ustawą” lub „ustawą o podatku akcyzowym”):

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:

W poz. 22 załącznika nr 1 wymieniono gaz węglowy, gaz wodny, gaz generatorowy i podobne gazy, inne niż gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe o kodzie CN 2705 00 00.

W poz. 28 załącznika nr 1 wymieniono gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe o kodzie CN 2711.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy:

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 19a:

Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy:

W myśl art. 9c ustawy:

Jak stanowi art. 11b ustawy:

Stosownie do art. 13 ust. 1 pkt 13 ustawy:

W myśl art. 31b ust. 1 ustawy:

W świetle art. 138j ust. 1 ustawy:

Zgodnie z treścią art. 138f ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym:

Z przedstawionego przez Państwa we wniosku opisu sprawy wynika, że nabywają Państwo gaz ziemny o kodzie CN 2711 21 00 oraz gaz koksowniczy o kodzie CN 2705 00 00. Wskazane wyroby gazowe zużywają Państwo do celów opałowych w procesach metalurgicznych. Przy nabyciu wskazanych powyżej wyrobów gazowych korzystają Państwo ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym ze względu na przeznaczenie.

Ponadto z wniosku wynika, że są Państwo finalnym nabywcą gazowym w rozumieniu przepisów ustawy o podatku akcyzowym oraz są Państwo zarejestrowani w Centralnym Rejestrze Podmiotów Akcyzowych. Nie dokonują Państwo sprzedaży gazu ziemnego ani gazu koksowniczego w ramach dostawy krajowej, dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu, bowiem zużywają Państwo te wyroby w całości na potrzeby własne.

Państwa wątpliwości dotyczą obowiązku prowadzenia ewidencji z tytułu zużycia gazu ziemnego o kodzie CN 2711 21 00 oraz gazu koksowniczego o kodzie CN 2705 00 00.

Jak wskazali Państwo we wniosku, są Państwo finalnym nabywcą gazowym. Przepis art. 138j ustawy natomiast odnosi się do pośredniczących podmiotów gazowych.

Tym samym, w przedstawionych okolicznościach sprawy oraz w odniesieniu do obowiązujących przepisów, stwierdzić należy, że nie są Państwo zobowiązani do prowadzenia ewidencji wyrobów gazowych na podstawie art. 138j ustawy o podatku akcyzowym.

Odnosząc się do obowiązku prowadzenia ewidencji na podstawie art. 138f ustawy o podatku akcyzowym, należy wskazać, że obowiązek dotyczący prowadzenia ewidencji wyrobów gazowych jest ściśle związany z wyodrębnieniem instytucji pośredniczącego podmiotu gazowego oraz finalnego nabywcy gazowego. Rozróżnienie tych dwóch instytucji na gruncie ustawy o podatku akcyzowym miało na celu wyodrębnienie również ciążących na tych podmiotach obowiązków, w tym odmiennego ukształtowania obowiązków ewidencyjnych.

Jeśli podmiot posiada status finalnego nabywcy gazowego, wówczas jak wskazano wyżej, nie prowadzi ewidencji wyrobów gazowych o której mowa w art. 138j ustawy, ponieważ przepis ten nie nakłada takiego obowiązku na finalnych nabywców gazowych. Z kolei, brak obowiązku ewidencjonowania wyrobów o kodzie CN 2711 21 00 oraz kodzie CN 2705 00 00 na podstawie art. 138f ustawy wynika z faktu zaliczenia tych wyrobów do kategorii wyrobów gazowych i objęcia ich przepisami szczególnymi, wyłączającymi je z ewidencji prowadzonej na zasadach ogólnych - w tym wypadku z art. 138f ustawy. Z tego względu gaz ziemny o kodzie CN 2711 21 00 oraz gaz koksowniczy o kodzie CN 2705 00 00 zużywane przez podmiot będący finalnym nabywcą gazowym nie powinny być ewidencjonowane ani na podstawie art. 138f ust. 1 pkt 3 ustawy, ani na podstawie art. 138j ustawy.

Innymi słowy, art. 138j ustawy odnoszący się do wyrobów gazowych, jak słusznie Państwo wskazali, stanowi lex specialis w odniesieniu do art. 138f, który ma charakter normy ogólnej. Zatem samodzielnie reguluje obowiązek dotyczący prowadzenia ewidencji wyrobów gazowych i stanowi normę bardziej szczegółową w odniesieniu do normy ogólnej.

Zatem w odniesieniu do niniejszej sprawy należy wskazać, że skoro nie są Państwo zobowiązani do prowadzenia ewidencji na podstawie art. 138j ustawy, czyli przepisu szczególnego, to należy stwierdzić, że nie są Państwo również zobowiązani do prowadzenia ewidencji na podstawie art. 138f ustawy, tj. normy ogólnej.

Z tego względu Państwa stanowisko dotyczące braku obowiązku prowadzenia ewidencji dla wyrobów gazowych na podstawie art. 138f oraz art. 138j ustawy o podatku akcyzowym należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja dotyczy wyłącznie zagadnień objętych treścią pytania i została wydana w oparciu o przedstawiony opis stanu faktycznego, którego elementami była klasyfikacja objętych wnioskiem wyrobów akcyzowych jak i fakt stosowania zwolnienia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.