Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 12 czerwca 2024 r., sygn. IV SA/Wr 654/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Gabriel Węgrzyn, Sędziowie Sędzia WSA Marta Pająkiewicz-Kremis, Sędzia WSA Katarzyna Radom (sprawozdawca), Protokolant sekretarz sądowy Katarzyna Kiermacka, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 12 czerwca 2024 r. sprawy ze skargi K.B. na decyzję Wojewody Dolnośląskiego z dnia 28 sierpnia 2023 r. nr ZP-P.8640.257.2023.AK w przedmiocie odmowy uznania za osobę bezrobotną uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Starosty Świdnickiego z dnia 11 sierpnia 2023 r. nr AT.RES.4020/08708/0017/2023.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi K. B. jest decyzja Wojewody Dolnośląskiego z dnia 28 sierpnia 2023 r. utrzymująca w mocy orzeczenie Starosty Świdnickiego z dnia 11 sierpnia 2023 r. odmawiające uznania statusu bezrobotnego.

Jak wynikało z akt sprawy wnioskiem z dnia 7 czerwca 2023 r. Strona wystąpiła o rejestrację jako bezrobotna. Do akt załączyła świadectwo pracy z firmy K. sp. z o.o. za okresy od dnia 1 stycznia 2017 r. do dnia 31 marca 2020 r. w wymiarze ¼ etatu; od dnia 1 kwietnia 2020 r. do dnia 30 czerwca 2022 r. w wymiarze ½ etatu na stanowisku prezesa zarządu; oświadczenie z dnia 30 czerwca 2022 r. potwierdzające: zatrudnienie skarżącej w powołanej spółce i wskazanym okresie na stanowisku prezesa zarządu; że spółka miała dwóch właścicieli A. B. i Skarżącą lecz w dniu [...] r. A. B. zmarł, zaś w dniu [...] r. zmarł jeden z jego spadkobierców (żona). Działalność spółki od dnia 24 marca 2023 r. jest zawieszona, spółka nie zatrudnia pracowników, nie wykonuje działalności, nie posiada zarządu, oczekuje na rozwiązanie sprawy spadkowej po zmarłym właścicielu. Obecnie Skarżąca nie pełni żadnych funkcji w spółce, nie pobiera wynagrodzeń, dywidend, nie są rozstrzygnięte sprawy spadkowe. Dolnośląska Agencja Celna ma podpisaną umowę na prowadzenie spraw spółki. Skarżąca przedstawiła także świadectwo pracy z dnia 30 grudnia 2022 r. z firmy P. w Ś. potwierdzające zatrudnienie w pełnym wymiarze czasu pracy w okresie od dnia 15 listopada 2021 r. do dnia 31 grudnia 2022 r. Z dokumentu wynika, że stosunek pracy ustał w wyniku rozwiązania na podstawie art. 30 § 1 pkt 2 k.p. Skarżąca przedstawiła także zaświadczenie z ZUS w Świdnicy potwierdzające pobieranie zasiłku w kwocie wyższej od wynagrodzenia minimalnego w okresie od dnia 1 stycznia 2023 r. do 1 kwietnia 2023 r. oraz zaświadczenie lekarskie z dnia 6 czerwca 2023 r. o zdolności do powrotu do pracy zarobkowej.