Wyrok NSA z dnia 18 kwietnia 2024 r., sygn. II FSK 901/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Beata Cieloch Sędziowie Sędzia NSA Jan Grzęda Sędzia del. WSA Andrzej Melezini (spr.) Protokolant Mateusz Rumniak po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B. Sp. z o.o. z siedzibą w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 19 stycznia 2021 r. sygn. akt I SA/Gl 990/20 w sprawie ze skargi B. Sp. z o.o. z siedzibą w B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia 22 czerwca 2020 r. nr 2401-IOD2_.4100.3.2020.13 UNP: 2401-20-097475 w przedmiocie określenia wysokości dochodu za 2014 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach na rzecz B. Sp. z o.o. z siedzibą w B. kwotę 1150 (jeden tysiąc sto pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 19 stycznia 2021 r., sygn. I SA/Gl 990/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę B. Sp. z o.o. w B.(dalej jako: "Spółka") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia 22 czerwca 2020 r., nr 2401-IOD2_.4100.3.2020.13 UNP: 2401-20-097475, w przedmiocie określenia wysokości dochodu za 2014 r.

Treść orzeczenia wraz z uzasadnieniem oraz inne powoływane wyroki sądów administracyjnych dostępne są w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl.

Z uzasadnienia orzeczenia wynika, że zaskarżoną do sądu decyzją DIAS w Katowicach utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji określające Spółce wysokość dochodu w kwocie 42.939,71 zł, w miejsce dochodu wykazanego w złożonym zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za 2014 r. na kwotę 11.512,92 zł. W stanie faktycznym sprawy wspólnik i zarazem członek zarządu Spółki wykonywał bez wynagrodzenia czynności związane z transakcjami kupna i sprzedaży samochodów, w wyniku czego Spółka uzyskała w badanym roku podatkowym znaczne przychody ze sprzedaży tych pojazdów. Ponadto Spółka zaliczyła w koszty uzyskania przychodów wydatki poniesione przez nią na szkolenie osób niebędących jej pracownikami. Dwie z nich pozostawały w zatrudnieniu u innego pracodawcy, a jedna prowadziła własną działalność gospodarczą, a jednocześnie osoby te, po odbyciu szkolenia nie zostały przez Spółkę zatrudnione. Zdaniem organów podatkowych przedmiotowe świadczenia na rzecz Spółki stanowiły świadczenia nieodpłatne podlegające opodatkowaniu przy zastosowaniu przepisu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 18 ze zm., dalej jako: "u.p.d.o.p.").