Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 5 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.185.2024.2.KL

Opodatkowanie sprzedaży udziału prawa użytkowania wieczystego nieruchomości.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usługjest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 kwietnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek sygnowany datą 24 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania sprzedaży udziału 1/10 prawa użytkowania wieczystego nieruchomości.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 czerwca 2024 r. (wpływ 23 czerwca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w postępowaniu egzekucyjnym, oznaczonym sygn. akt (…) prowadzi egzekucję przeciwko dłużnikowi A.

Według informacji zamieszczonych na portalu podatki.gov.pl dłużnik figuruje jako podatnik czynny w rejestrze VAT.

Egzekucja w sprawie prowadzona jest z udziału 1/10 prawa użytkowania wieczystego nieruchomości położonej pod adresem: B, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą (…) stanowiąca działkę nr 1.

Działka jest działką niezabudowaną, nie ogrodzoną o powierzchni 123 m2. Działka posiada uzbrojenie w wodę, energię elektryczną, światłowód i kanalizację. Aktualne użytkowanie działki – teren parkingu i drogi dojazdowej.

W toku podjętych czynności ustalono, że dłużnikowi przysługiwało prawo odliczenia podatku od towarów i usług. Nabycie nieruchomości nastąpiło z podatkiem VAT w wysokości 23%.

Komornik podjął udokumentowane działania celem ustalenia żądanych informacji. Podjęcie działań przez komornika zostało udokumentowane w aktach sprawy. Dłużnik stał się użytkownikiem wieczystym nieruchomości na podstawie umowy sprzedaży aktem notarialnym sporządzonym w dniu 25 kwietnia 2018 r. przed notariuszem Repertorium (...). Dłużnik nie złożył oświadczenia czy w przypadku sprzedaży nieruchomości na wolnym rynku zostałby naliczony podatek VAT.

W chwili obecnej na terenie, na którym jest położona przedmiotowa działka nie jest uchwalony miejscowy planu zagospodarowania przestrzennego. Wyceniana nieruchomość jest w chwili obecnej wykorzystywana – jako parking i droga dojazdu. Nieruchomość gruntowa, znajduje się na terenie miasta. Działka ma kształt regularny. Działka posiada dostęp do drogi publicznej.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

 W odpowiedzi na pytania Organu zawarte w wezwaniu do uzupełnienia wniosku:

1.Czy działka nr 1 była/jest wykorzystywana przez Dłużnika w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą?

Wskazał Pan, że:

Działka nr 1 była i jest wykorzystywana przez Dłużnika w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361)”.

2.Czy Dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu działki 1 Jeżeli tak, to czy Dłużnik z tego prawa skorzystał i odliczył podatek VAT?

Wskazał Pan, że:

Dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu działki 1. Dłużnik z tego prawa skorzystał i odliczył podatek VAT”.

3.Czy „parking” i „droga” posadowione na działce nr 1 stanowią budynek/budowlę lub ich część w rozumieniu art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2024 r. poz. 725)? Informacji prosimy udzielić odrębnie dla „parkingu” i „drogi”.

Wskazał Pan, że:

Parking” i „droga” posadowione na działce nr 1 nie stanowią budynku/budowli lub ich części w rozumieniu art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2024 r. poz. 725)”.

5.Czy działka nr 1 była przedmiotem najmu, dzierżawy, użyczenia itp.? Jeżeli tak, to należy wskazać:

·kiedy została oddana w najem, dzierżawę, użyczenie (należy wskazać dzień, miesiąc i rok)?

·czy to udostępnienie miało charakter odpłatny czy nieodpłatny?

Wskazał Pan, że:

Komornik nie ma wiedzy w żądanym zakresie. Komornik podjął udokumentowane działania celem ustalenia żądanych informacji. Brak możliwości uzyskania informacji oraz podjęcie działań przez komornika zostało udokumentowane w aktach sprawy. Ponadto w części nie jest możliwe uzyskanie żądanych informacji gdyż nie są to informacje niezbędne do celowego prowadzenia egzekucji”.

6.Czy dla działki nr 1 do dnia sprzedaży zostanie uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego? Jeśli tak, to jakie przeznaczenie ww. działki wynika/wynikać będzie z ww. miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego? Czy przeznaczenie będzie dopuszczało posadowienie na przedmiotowej działce jakichkolwiek budynków, czy budowli?

Wskazał Pan, że:

Udzielenie informacji nie jest możliwe ani przez komornika, ani przez kogokolwiek. Żądanie dotyczy zdarzeń przyszłych niepewnych. Komornik nie ma wiedzy czy w przyszłości jakiś podmiot lub osoba wystąpią o ustalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego”.

7.Kto i z czyjej inicjatywy wystąpił/wystąpi o uchwalanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla działki nr 1?

Wskazał Pan, że:

Udzielenie informacji nie jest możliwe ani przez komornika ani przez kogokolwiek. Żądanie dotyczy zdarzeń przyszłych niepewnych. Komornik nie ma wiedzy czy w przyszłości jakiś podmiot lub osoba wystąpią o ustalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego”.

8.Czy na moment sprzedaży dla działki nr 1 będzie obowiązywała decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i jakie warunki zabudowy będą wynikać z tej decyzji?

Wskazał Pan, że:

„Udzielenie informacji nie jest możliwe ani przez komornika ani przez kogokolwiek. Żądanie dotyczy zdarzeń przyszłych niepewnych”.

9.Czy działka nr 1 stanowi składnik majątkowy działalności gospodarczej Dłużnika? Czy jest ona wprowadzona do środków trwałych zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym?

Wskazał Pan, że:

Zgodnie z oświadczeniem dłużnika działka nr 1 stanowi składnik majątkowy działalności gospodarczej Dłużnika i jest ona wprowadzona do środków trwałych zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym”.

10.Czy działka nr 1 była wykorzystywana przez Dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, do której wykorzystywana była przedmiotowa działka, wykonywał Dłużnik – prosimy podać podstawę prawną zwolnienia?

Wskazał Pan, że:

Komornik nie ma wiedzy w żądanym zakresie. Komornik podjął udokumentowane działania celem ustalenia żądanych informacji. Brak możliwości uzyskania informacji oraz podjęcie działań przez komornika zostało udokumentowane w aktach sprawy. Ponadto w części nie jest możliwe uzyskanie żądanych informacji gdyż nie są to informacje niezbędne do celowego prowadzenia egzekucji”.

11.Jeśli nie posiada Pan ww. informacji, które są niezbędne dla oceny, czy w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie zwolnienie od podatku, to prosimy jednoznacznie wskazać, czy brak tych informacji jest wynikiem podjętych przez Pana udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od Dłużników (przy czym nie należy opisywać podejmowanych przez Pana czynności lub przesyłać zgromadzonych dokumentów, ponieważ w ramach wydawania interpretacji prawa podatkowego nie prowadzimy jako organ postępowania dowodowego)?

Wskazał Pan, że:

„Komornik podjął udokumentowane działania celem ustalenia żądanych informacji. Brak możliwości uzyskania informacji oraz podjęcie działań przez komornika zostało udokumentowane w aktach sprawy. Ponadto w części nie jest możliwe uzyskanie żądanych informacji gdyż nie są to informacje niezbędne do celowego prowadzenia egzekucji”.

Pytanie

Czy sprzedaż w drodze licytacji publicznej dokonana przez Komornika Sądowego udziału 1/10 prawa użytkowania wieczystego nieruchomości położonej pod adresem: B, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą o numerze (...) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Wnioskodawca twierdzi, iż zgodnie z przepisami art. 43 ust. 21 ustawy będzie zobowiązany do pobrania i płacenia podatku VAT na rachunek właściwego urzędu skarbowego z tytułu dokonania dostawy towaru w trybie licytacji publicznej, tj. licytacji udziału 1/10 prawa użytkowania wieczystego nieruchomości położonej pod adresem: B, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą o numerze (…).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie art. 18 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2022 r. poz. 479) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), zgodnie z którym:

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1)przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2)wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3)wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4)wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5)ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6)oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7)zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej

(Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1)określone udziały w nieruchomości,

2)prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,

3)udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność jest opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników majątku przedsiębiorstwa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy, wskazać należy, że w przypadku, gdy dłużnik – właściciel danej nieruchomości – jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy nieruchomości.

Z opisu sprawy wynika, że Pan, jako Komornik Sądowy, prowadzi postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikowi, który figuruje jako podatnik czynny w rejestrze VAT. Egzekucja prowadzona jest z udziału 1/10 prawa użytkowania wieczystego nieruchomości położonej pod adresem: B, stanowiącej działkę nr 1. Działka jest niezabudowana, nie ogrodzona o powierzchni 123 m2. Działka posiada uzbrojenie w wodę, energię elektryczną, światłowód i kanalizację. Aktualne użytkowanie działki – to parking i droga dojazdowa. Działka była i jest wykorzystywana przez dłużnika w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Działka nr 1 stanowi składnik majątkowy działalności gospodarczej dłużnika i jest ona wprowadzona do środków trwałych zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym. Nabycie nieruchomości nastąpiło z podatkiem VAT w wysokości 23%. Dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu działki. Dłużnik z tego prawa skorzystał i odliczył podatek VAT. Ustalił Pan, iż „Parking” i „droga” posadowione na działce nie stanowią budynku/budowli lub ich część w rozumieniu art. 3 ust. 2 i 3 ustawy Prawo budowlane. W chwili obecnej na terenie, na którym jest położona przedmiotowa działka nie jest uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Nie posiada Pan wiedzy na temat, czy dla działki do dnia sprzedaży zostanie uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Nie posiada Pan wiedzy, czy na moment sprzedaży dla działki będzie obowiązywała decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Nie posiada Pan wiedzy, czy działka była wykorzystywana przez Dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

Wskazał Pan również, że Komornik podjął udokumentowane działania celem ustalenia ww. informacji. Brak możliwości uzyskania informacji oraz podjęcie działań przez Komornika zostało udokumentowane w aktach sprawy.

Pana wątpliwości dotyczą wskazania, czy sprzedaż w drodze licytacji publicznej udziału 1/10 prawa użytkowania wieczystego nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W pierwszej kolejności, należy ponownie wskazać, że sprzedaż składników majątkowych wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie udział 1/10 prawa użytkowania wieczystego nieruchomości stanowiącej działkę mający być przedmiotem sprzedaży w drodze licytacji komorniczej stanowi składnik majątkowy działalności gospodarczej dłużnika i jest ona wprowadzona do środków trwałych zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym.

W konsekwencji, sprzedaż udziału 1/10 prawa użytkowania wieczystego nieruchomości stanowiącej działkę będzie dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a dłużnika z tytułu tej transakcji należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Tym samym, przedmiotowa sprzedaż będzie stanowiła – wskazaną w art. 7 ust. 1 ustawy – odpłatną dostawę towarów, która zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przy czym, wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku VAT dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

Art. 2 pkt 33 ustawy stanowi, że:

Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o terenach budowlanych – rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią akty prawa miejscowego, tj. miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W konsekwencji, generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy – są zwolnione od podatku VAT.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Jednocześnie należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”, „budowli”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 682).

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane:

Ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane:

Ilekroć w ustawie jest mowa o budynku – należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Na mocy art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane:

Ilekroć w ustawie jest mowa o budowli – należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy:

Przez pierwsze zasiedlenie – rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W tym miejscu należy nadmienić, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a)stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Jak wynika z powyższego, prawo do zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów, będących przedmiotem sprzedaży, nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a oraz pkt 9 ustawy, należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

1) towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

2) przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw nieruchomości i ruchomości prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących danej dostawie. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 43 ust. 21 ustawy:

Jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.

Wobec powyższego, dokonana w trybie egzekucji dostawa towarów, jest opodatkowana, jeżeli udokumentowane działania w celu potwierdzenia zwolnienia podjęte przez komornika lub organ egzekucyjny były z powodu dłużnika bezskuteczne.

Z wniosku wynika, że działka będąca przedmiotem postępowania egzekucyjnego jest niezabudowana. „Parking” i „droga” posadowione na działce nie stanowią budynku/budowli lub ich części w rozumieniu art. 3 ust. 2 i 3 ustawy. Działka posiada uzbrojenie w wodę, energię elektryczną, światłowód i kanalizację. W chwili obecnej na terenie, na którym jest położona przedmiotowa działka nie jest uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Wskazał Pan, że nie ma wiedzy czy w przyszłości jakiś podmiot lub osoba wystąpią o ustalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla działki. Nie posiada Pan również informacji czy na moment sprzedaży dla działki będzie obowiązywała decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego. Wskazał Pan, że dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu działki. Dłużnik z tego prawa skorzystał i odliczył podatek VAT. Jednak nie ma Pan wiedzy, czy ww. działka od momentu zakupu była wykorzystywana i do jakich celów, w tym czy była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że skoro działka jest niezabudowana to do dostawy tej działki nie będą mieć zastosowania przepisy art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy. Dla dostawy ww. działki niezabudowanej należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 oraz pkt. 2 ustawy.

Jednakże przedstawiony we wniosku opis sprawy nie pozwala stwierdzić, czy sprzedaż przez Komornika w drodze licytacji publicznejudziału 1/10 prawa użytkowania wieczystego działki będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż brak jest informacji niezbędnych do jednoznacznego dokonania takiej oceny na podstawie ww. przepisu.

Przy czym, jak wynika z wniosku brak informacji, które są niezbędne do oceny, czy w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie ww. zwolnienie od podatku jest wynikiem podjętych przez Pana działań potwierdzających brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji.

W związku z powyższym, w odniesieniu do dostawy udziału 1/10 prawa użytkowania wieczystego działki znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy, pozwalający przyjąć, że warunki zastosowania dla ww. dostawy zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy nie są spełnione, skoro podjęte przez Pana udokumentowane działania nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do ww. dostawy zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Zaznaczyć należy, że kwestia oceny działań podjętych przez Pana – Komornika nie była przedmiotem interpretacji.

Nadmienić należy, że z opisu sprawy wynika, iż do sprzedaży ww. działki nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwagi na fakt, iż nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w tym przepisie. Dłużnikowi bowiem przy nabyciu ww. działki przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Podsumowując stwierdzić należy, że sprzedaż w drodze licytacji publicznej dokonana przez Komornika Sądowego udziału 1/10 prawa użytkowania wieczystego działki położonej pod adresem: B, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą o numerze (…) będzie opodatkowana podatkiem VAT według właściwej stawki, w związku z art. 43 ust. 21 ustawy.

Tym samym, Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00