Wyrok WSA w Kielcach z dnia 5 czerwca 2024 r., sygn. II SA/Ke 221/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Miziołek (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Beata Ziomek, Sędzia WSA Jacek Kuza, , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 5 czerwca 2024 r. sprawy ze skargi L. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z dnia 22 lutego 2024 r. znak: SKO.PS-80/1463/517/2024 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach na rzecz L. P. kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z 22 lutego 2024 r. znak: SKO.PS-80/1463/517/2024 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Kielcach (zwane dalej "SKO"), po rozpatrzeniu odwołania L. P. (zwanego dalej "stroną") od decyzji wydanej z upoważnienia Prezydenta Miasta Skarżyska-Kamiennej z 2 stycznia 2024 r. znak: SR/5231/ SP/000042/01/2024 orzekającej o odmowie świadczenia w formie: świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad osobą niepełnosprawną o odpowiedniej niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności, wnioskowanego na J. P., utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu decyzji SKO wyjaśniło, że z wnioskiem o ustalenie prawa do ww. świadczenia – w związku z opieką nad J. P. (matka), która jest wdową i legitymuje się orzeczeniem Powiatowego Zespołu Orzekania o Niepełnosprawności w Skarżysku-Kamiennej z 12 października 2011 r. o zaliczeniu do osób o znacznym stopniu niepełnosprawności wystąpił jej syn (strona). Tym samym bezspornym jest, że J. P. jest osobą legitymującą się znacznym stopniem niepełnosprawności w rozumieniu art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jedn. Dz. U. z 2023 r. poz. 390, ze zm.), zwanej dalej "u.ś.r.". Akta sprawy potwierdzają również, że stałą i faktyczną opiekę nad matką sprawuje jej syn, który nie pracuje zawodowo. Organ I instancji odmówił stronie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego ze względu na niespełnienie przesłanki określonej w art. 17 ust. 1b u.ś.r., wskazując że niepełnosprawność matki odwołującego się powstała po 25. roku życia. W rezultacie, w ocenie SKO organ I instancji dopuścił się uchybienia prawa materialnego, gdyż nie wziął pod uwagę treści wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r. o sygn. akt K 38/13 i wydał decyzję w oparciu o niekonstytucyjną normę prawną. Okoliczność, iż niepełnosprawność osoby wymagającej opieki nie powstała w wieku określonym w art. 17 ust. 1b ustawy nie wyklucza bowiem możliwości uzyskania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, gdyż nie ma znaczenia wiek, w którym ta niepełnosprawność powstała, istotne zaś jest, że występuje ona w stopniu znacznym.