Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 29 maja 2024 r., sygn. I SA/Ol 121/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Jolanta Strumiłło (sprawozdawca) Sędziowie sędzia WSA Przemysław Krzykowski sędzia WSA Katarzyna Górska Protokolant starszy referent Elżbieta Parda po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 maja 2024 r. sprawy ze skargi M. Z. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie z dnia 16 stycznia 2024 r., nr 2801-IOV-1.4103.36.2023 w przedmiocie podatku od towarów i usług za IV kwartał 2019 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej jako WSA) w Olsztynie decyzją z 16 stycznia 2024 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie (dalej jako Dyrektor IAS) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Olsztynie (dalej jako Naczelnik US) z 19 października 2023 r., w której określono M. Z. (dalej jako podatnik, strona, skarżący), zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za IV kwartał 2019 r.

Jak wynika z przekazanych akt sprawy i uzasadnienia rozstrzygnięcia poddanego kontroli Sądu, skarżący prowadzi od 2014 r. działalność gospodarczą pod nazwą: E. – M. Z., której przeważającym przedmiotem według wpisu w CEIDG jest realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków. Organ I instancji stwierdził, że w ramach tej działalności, podatnik wykazał w plikach JPK_VAT za X, XI i XII 2019 r. oraz w korekcie deklaracji VAT-7K za IV kwartał 2019 r. podatek naliczony w wysokości 92.679,63 zł, wynikający z 8 faktur VAT z 23 września 2019 r., 25, 28 i 30 października 2019 r., 12 i 25 listopada 2019 r. oraz 3 i 7 grudnia 2019 r., przedstawionych w tabeli na str. 11-12 decyzji organu I instancji, stwierdzających zakup materiałów remontowo-budowlanych od L. sp. z o.o. NIP [...] z siedzibą w O. (karta nr 113, tom I/I akt podatkowych, faktury: k. 353-361, t. II akt kontroli). W ocenie organu I instancji Spółka ta nie dokonała żadnej sprzedaży na rzecz podatnika. W zaistniałej sytuacji organ uznał, że faktury wystawione przez spółkę L. nie potwierdzają rzeczywistych transakcji. Powyższe ustalenia stały się podstawą do zakwestionowania stronie prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w spornych fakturach, w oparciu o art. 86 ust. 1, ust. 2 pkt 1 lit. a) i art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług (w skrócie: u.p.t.u.). W związku z tym po przeprowadzeniu kontroli Naczelnik US wszczął postępowanie podatkowe zakończone decyzją z 19 października 2023 r. Organ określił zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za IV kwartał 2019 r. w wysokości 165.318 zł. Przedstawił w decyzji ustalenia i ich znaczenie podatkowe w zakresie podatku od towarów i usług również na skutek uchybień w szeregu innych transakcjach, których jednak strona nie kwestionowała na dalszym etapie sprawy oraz w skardze do tut. Sądu.