Wyrok NSA z dnia 26 marca 2024 r., sygn. II FSK 800/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka, Sędzia WSA (del.) Krzysztof Kandut (spr.), Protokolant Magdalena Sadzyńska, po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej C. sp. z o.o. z siedzibą w B.. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 3 grudnia 2020 r., sygn. akt I SA/Po 141/20 w sprawie ze skargi C. sp. z o.o. z siedzibą w B. na decyzję Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w A. z dnia 3 stycznia 2020 r., nr 398000-COP.4100.1.2019.RTY w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2016 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla decyzję Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w A. z dnia 3 stycznia 2020 r., nr 398000-COP.4100.1.2019.RTY, 3) zasądza od Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w A. na rzecz C. sp. z o.o. z siedzibą w B. kwotę 11.200 (słownie: jedenaście tysięcy dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z 3 grudnia 2020 r. sygn. akt I SA/Po 141/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę C. spółka z o.o.
w B. (dalej zwana: spółka, strona lub skarżąca) na decyzję Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w A. z 3 stycznia 2020 r.
nr 398000-COP.4100.1.2019.RTY w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2016 rok.
Z ustaleń objętych w/w wyrokiem wynika, że Naczelnik [...] Urzędu Celno-Skarbowego w A. decyzją z 17 maja 2019 r., utrzymaną w następstwie odwołania decyzją tego organu z 3 stycznia 2020 r., określił spółce zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za 2016 rok w wysokości wyższej, niż zadeklarowała ona w zeznaniu podatkowym za ten okres. Powodem było stwierdzone zawyżenie kosztów uzyskania przychodów o 135.000 zł w związku z zaliczeniem w ich ciężar wydatków na nabycie udziałów wspólników w celu ich umorzenia, przekraczających wartość nominalną tych udziałów, a nadto zawyżenie kosztów uzyskania przychodów o 444.911,11 zł z tytułu opłat licencyjnych dokonanych na rzecz podmiotu powiązanego, które to opłaty nie miały celu gospodarczego, a zamiarem stron tych transakcji było uzyskanie przez spółkę wyłącznie korzyści podatkowej stanowiącej nadużycie prawa. Wydatki ponoszone z tytułu licencji na korzystanie ze znaku towarowego nie mogły przyczynić się do uzyskania przychodu, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodu, gdyż po utracie własności znaku towarowego spółka nadal, tak samo jak przed tym zdarzeniem, postępowała jak właściciel znaku.