Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 4 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.328.2024.2.AA

Odpisy amortyzacyjne od samochodu otrzymanego w darowiźnie.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 11 kwietnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 11 kwietnia 2024 r. – uzupełniony pismem z 7 maja 2024 r. (wpływ 7 maja 2024 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Z dniem 2 grudnia 2021 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej w zakresie działalności prawniczej (kod PKD: 69.10.Z). Wnioskodawczyni wybrała formę opodatkowania na zasadach ogólnych. Matka Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą – przeważającą działalnością gospodarczą jest działalność rachunkowo-księgowa; doradztwo podatkowe (kod PKD: 69.20.Z). W ramach prowadzonej działalności matka Wnioskodawczyni zawarła umowę leasingu samochodu osobowego. Odpisów amortyzacyjnych dokonywał leasingodawca, zaś matka Wnioskodawczyni uiszczała jedynie raty leasingowe, które stanowiły dla niej koszt prowadzenia działalności. Po zakończeniu leasingu w lutym 2024 r. matka Wnioskodawczyni wykupiła samochód do majątku osobistego.

Po wykupie:

-samochód nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych matki Wnioskodawczyni;

-matka Wnioskodawczyni nie rozliczyła faktury za wykup samochodu w działalności gospodarczej.

Matka Wnioskodawczyni darowała jej samochód na podstawie umowy darowizny z dnia 2 marca 2024 r. Darowizna została wykonana. Wydanie przedmiotu darowizny nastąpiło w dniu zawarcia umowy darowizny. Wnioskodawczyni zamierza wprowadzić samochód do prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej i go amortyzować. Rynkowa wartość samochodu wynosi (...) zł brutto. Wartość samochodu przekracza więc kwotę 36.120,00 zł określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (dalej: „u.p.s.d.”), która zwolniona jest z podatku od spadków i darowizn. Ponieważ matka Wnioskodawczyni nie amortyzowała samochodu po jego wykupieniu od leasingodawcy, nie znajduje zastosowania art. 23 ust. 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „u.p.d.o.f.”). Wnioskodawczyni nie zamierza korzystać ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn. W związku z tym Wnioskodawczyni przewiduje następujące sytuacje:

1)złożenie za pośrednictwem formularza SD-3 zeznania o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych w terminie do 6 miesięcy od zawarcia umowy darowizny,

2)złożenie za pośrednictwem formularza SD-3 zeznania o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych w terminie po upływie 6 miesięcy od zawarcia umowy darowizny.

W obu ww. przypadkach wydana zostanie dla Wnioskodawczyni decyzja przez organ podatkowy o ustaleniu wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn. Wnioskodawczyni wskazuje przy tym, że:

1)nie oczekuje interpretacji w zakresie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn,

2)zamierza zgłosić darowiznę samochodu w terminie do 6 miesięcy od dnia zawarcia umowy darowizny,

3)w prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej prowadzi ona podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Pytanie

Czy w przypadku zgłoszenia przez Wnioskodawczynię darowizny samochodu w terminie do 6 miesięcy od daty zawarcia umowy darowizny i uiszczenia przez Wnioskodawczynię podatku od darowizny samochodu, po wprowadzeniu samochodu do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawczyni uprawniona będzie do dokonywania odpisów amortyzacyjnych samochodu, które stanowić będą koszt w prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni – po uiszczeniu przez nią podatku od spadków i darowizn uprawniona będzie do wprowadzenia samochodu do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz do rozpoczęcia dokonywania odpisów amortyzacyjnych samochodu, które stanowić będą koszt w prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a tiret trzeci u.p.d.o.f. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku, jeżeli nabycie to korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn. Zgodnie z ww. przepisem jedynie w przypadku, gdy nieodpłatne nabycie korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn, odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej przedmiotu darowizny nie uważa się za koszt uzyskania przychodu.

Jak wynika z art. 9 ust. 1 pkt 1 u.p.s.d. opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 36.120 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

Wnioskodawczyni zalicza się do I grupy podatkowej (darowizny na rzecz Wnioskodawczyni dokonała matka Wnioskodawczyni). Wartość darowizny wynosi 82.100,00 zł, a więc przekracza kwotę zwolnioną z podatku.

Zgodnie zaś z art. 4a ust. 1 u.p.s.d. zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia – w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4. Zgłoszenia darowizny dokonuje się na:

formularzu SD-Z2 (dla zgłoszenia darowizny podlegającej zwolnieniu od podatku od spadku i darowizn) lub

formularzu SD-3 (dla zgłoszenia darowizny niepodlegającej zwolnieniu od podatku od spadku i darowizn).

Wnioskodawczyni może więc przed upływem 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego zgłosić darowiznę na formularzu SD-3, co spowoduje wydanie przez organ podatkowy decyzji o ustaleniu wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn. W takim przypadku, z uwagi na uiszczenie przez Wnioskodawczynię podatku od darowizny samochodu, nie znajdzie zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a tiret trzeci u.p.d.o.f., ponieważ nieodpłatne nabycie (darowizna) nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawczyni w ww. sytuacji nie ma przeciwwskazań, aby odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej samochodu stanowiły koszt uzyskania przychodu w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej. W zdarzeniu przyszłym nie znajdzie zastosowania art. 23 ust. 9 u.p.d.o.f. z uwagi na fakt, że darczyńca – matka Wnioskodawczyni – po wykupieniu samochodu od leasingodawcy nie wprowadziła samochodu do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i nie rozpoczęła dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej samochodu.

W związku z tym, Wnioskodawczyni nie mogłaby kontynuować amortyzacji po matce.

Powyższe stanowisko Wnioskodawczyni potwierdza m.in. interpretacja indywidualna z dnia 7 czerwca 2023 r. – pismo z dnia 7 czerwca 2023 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP3-2.4011.387.2023.3.MT – Odpisy amortyzacyjne od środka trwałego nabytego w drodze darowizny.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Przepis art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a–22o, z uwzględnieniem art. 23. W przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2) maszyny, urządzenia i środki transportu,

3) inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Z przytoczonych przepisów wynika zatem, że składnik majątkowy może być uznany za środek trwały w przypadku łącznego spełnienia następujących warunków:

·musi stanowić własność lub współwłasność podatnika,

·musi być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania – ustawodawca nie określił bliżej tych warunków, jednakże należy stwierdzić, że warunki te spełnia składnik majątku, który jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne pozwalające na jego funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem, sprawny techniczne i zalegalizowany prawnie w formie ewentualnie wymaganych uprawnień, homologacji i pozwoleń na użytkowanie,

·jego przewidywany okres używania musi być dłuższy niż rok,

·musi być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą lub oddany do używania innym podmiotom, na podstawie umów wymienionych w cyt. art. 22a ust. 1 ww. ustawy, tj. na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub leasingu.

Stosownie natomiast do art. 22c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Amortyzacji nie podlegają:

1)grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,

2)budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami, lokalne mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy,

3)dzieła sztuki i eksponaty muzealne,

4)wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 22b ust. 2 pkt 1 i 1a,

5)składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tej działalności

– zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami materialnymi i prawnymi.

Należy także wskazać na art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku, jeżeli:

-nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub

-dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub

-nabycie to korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn, lub

-nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 23 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisu ust. 1 pkt 45a lit. a nie stosuje się do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nabytych w drodze darowizny, jeżeli darczyńca dokonywał odpisów amortyzacyjnych od tych składników. W tym przypadku stosuje się odpowiednio przepisy art. 22g ust. 12 oraz art. 22h ust. 3 i nie stosuje się przepisu art. 22g ust. 15.

Dodany ust. 9 w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na zaliczenie do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze darowizny, jeżeli nabycie to korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn, w przypadku gdy środki te wykorzystywane przez darczyńcę były przez niego amortyzowane. Oznacza to, że obdarowany przyjmuje je w wartości określonej przez darczyńcę (kontynuacja). Kontynuując amortyzację tych składników, uwzględnia też wysokość dokonanych już przez darczyńcę odpisów oraz przyjętą metodę amortyzacji.

Ustawodawca wyłączył zatem w porównaniu do poprzedniego stanu prawnego możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w sytuacji, kiedy to nabycie korzystało ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Stosownie do art. 22f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się na podstawie art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jest zróżnicowany ze względu na sposób ich nabycia.

Stosownie do art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób – wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Jednocześnie – stosownie do art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 596):

Zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli: zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia – w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.

Natomiast zgodnie z art. 4a ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1-2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej.

W myśl art. 4a ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego albo w tej formie zostało złożone oświadczenie woli jednej ze stron.

Z opisu sprawy wynika, że Pani matka darowała Pani samochód osobowy na podstawie umowy darowizny z dnia 2 marca 2024 r. Wydanie przedmiotu darowizny nastąpiło w dniu zawarcia umowy darowizny. Rynkowa wartość tego samochodu wynosi (…) zł brutto. Wartość samochodu przekracza więc kwotę 36.120,00 zł określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, która jest zwolniona z podatku od spadków i darowizn. Zamierza Pani wprowadzić samochód do prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej i go amortyzować. Nie zamierza Pani korzystać ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn. W związku z tym przewiduje Pani złożenie na formularzu SD-3 zeznania o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych w terminie do 6 miesięcy od zawarcia umowy darowizny. Otrzymany przez Panią w drodze darowizny samochód nie był amortyzowany przez Pani matkę.

Z powołanego powyżej art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn wynika, że podstawowym warunkiem dla skorzystania ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn jest zgłoszenie faktu nabycia majątku naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego. Zgłoszenie powinno zostać złożone – co do zasady – na formularzu SD-Z2 – w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego.

Podkreślam, że zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa – zwolnienia podatkowe stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania. Ustawodawca, konstruując zwolnienie zawarte w przepisie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, wprowadził jednoznaczne warunki umożliwiające skorzystanie z omawianego zwolnienia dla określonej grupy osób.

Możliwość skorzystania ze zwolnienia od zapłaty podatku od spadków i darowizn przewidzianego dla członków najbliższej rodziny (art. 4a ustawy) stanowi prawo podatnika, nie obowiązek. Może zatem Pani z tego prawa zrezygnować, składając do urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych SD-3.

Zatem jeżeli w terminie do 6 miesięcy od daty zawarcia umowy darowizny złoży Pani naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych SD-3 i tym samym zrezygnuje Pani z prawa do zwolnienia określonego w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, to będzie Pani zobowiązana do zapłaty od darowanego samochodu podatku od spadków i darowizn.

Oznacza to, że zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po uiszczeniu przez Panią podatku od spadków i darowizn, będzie Pani uprawniona do wprowadzenia otrzymanego w drodze darowizny samochodu do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i ujmowania w kosztach uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej samochodu jako środka trwałego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanej przez Panią interpretacji stwierdzam, że zapadła ona w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego tę interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00