Interpretacja indywidualna z dnia 28 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.305.2024.3.JK3

Wspólne rozliczenie małżonków.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 marca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 20 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości wspólnego rozliczenia małżonków. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 maja 2024 r. (wpływ 9 maja 2024 r.) oraz pismem z 10 maja 2024 r. (wpływ 10 maja 2024 r.) i z 3 czerwca 2024 r. (wpływ 3 czerwca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W okresie od 1 lutego 2016 r. prowadził Pan działalność gospodarczą - NIP (…). W roku 2022 działalność rozliczał Pan na podstawie podatku liniowego zgodnie z art. 30c. Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W dniu 8 grudnia 2022 r. zgłosił Pan zawieszenie działalności ze skutkiem na dzień 1 grudnia 2022 r. - numer wniosku (…). W tym samym miesiącu podjął Pan pracę etatową i kontynuuje ją do dzisiaj.

Faktyczne zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej nastąpiło 31 grudnia 2022 r.

W roku 2023 nie zostały uzyskane przez Pana żadne dochody w związku z działalnością z NIP (…)

21 lutego 2024 r. złożył Pan wniosek do CEIDG o numerze (…) z informacją o faktycznym zaprzestaniu prowadzenia działalności z dniem 31 grudnia 2022 r. Wniosek został zaakceptowany i pozytywnie przetworzony przez CEIDG.

Na dzień złożenia wniosku o interpretację indywidualną nie zostało złożone do US rozliczenie roczne z tytułu podatku dochodowego za rok 2023.

Jest Pan żonaty - Żona zatrudniona jest na umowę o pracę, a obecnie przebywa na urlopie macierzyńskim. Nie prowadziła nigdy działalności gospodarczej i rozlicza się za pomocą PIT- 37.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

Oboje z żoną jesteście Państwo polskimi rezydentami podatkowymi.

Pan ani Pana żona nie podlegaliście/nie będziecie podlegać w okresie będącym przedmiotem zapytania opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy o podatku tonażowym lub ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W okresie będącym przedmiotem zapytania istnieje między Panem i Pana żoną ustrój wspólności małżeńskiej.

Na pytanie, czy złożył Pan za 2023 r. PIT „zerowy” z działalności gospodarczej, co oznacza, że przez cały 2023 r.: nie osiągnął Pan przychodów?, nie poniósł Pan kosztów uzyskania przychodów? nie był Pan obowiązany lub nie korzystał Pan z uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów? nie był Pan obowiązany albo nie korzystał z uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń?; odpowiedział Pan, że nie, PIT za 2023 r. z działalności gospodarczej nie został przez Pana złożony.

Pytania

1. Czy jest Pan uprawniony do rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 2023 r. na zasadach określonych w art. 6 ust. 2 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2. Czy będzie Pan uprawniony do rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 2024 r. na zasadach określonych w art. 6 ust. 2 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

1. W Pana ocenie przysługuje Panu prawo do rozliczenia z małżonką zgodnie z art. 6 ust. 2 Ustawy o Podatku Dochodowym od Osób Fizycznych. Zgodnie ze stanem faktycznym zaprzestał Pan prowadzenia działalności z dniem 31 grudnia 2022 r. Nie osiągnął Pan żadnych przychodów z tego tytułu w latach 2023 i 2024. W związku z tym w Pana ocenie począwszy od 1 stycznia 2023 r. nie pozostaje Pan w obowiązku składania deklaracji rocznych z tytułu działalności, której prowadzenie Pan zaprzestał. Mając również na uwadze art. 9a ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie upłynął także termin na złożenie zawiadomienia o rezygnacji z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c za 2023 r. Złożenie wniosku (…) lutego 2024 r. o wykreślenie działalności z CEIDG ze wskazaniem daty faktycznego zaprzestania prowadzenia działalności z dniem 31 grudnia 2022 r. na mocy Ustawy o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy było dopuszczalne i jest prawnie skuteczne, tym bardziej że nie upłynął jeszcze termin na złożenie zeznania rocznego za 2023 r., a na dzień złożenia wniosku (...) oraz na dzień złożenia wniosku o interpretację indywidualną tego zeznania nie złożył Pan.

2. W związku z uzasadnieniem dotyczącym pytania 1 i zaprzestaniu prowadzenia działalności gospodarczej stoi Pan na stanowisku, że zarówno w roku 2024, jak i latach późniejszych, jest to prawnie skuteczne i przysługuje Panu prawo do rozliczenia z małżonką zgodnie z art. 6 ust. 2 Ustawy o Podatku Dochodowym od Osób Fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pan przedstawił we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Jednakże art. 6 ust. 2 ww. ustawy przewiduje możliwość preferencyjnego opodatkowania dochodów osiąganych przez małżonków. Powołany przepis stanowi, że:

Stosownie do treści art. 6 ust. 2a powołanej ustawy:

W myśl art. 6 ust. 3 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 6 ust. 8 pkt 1 powołanej ustawy:

Zgodnie zaś z art. 70 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 dalej: ustawa zmieniająca), przepisy ustaw zmienianych w art. 1, art. 2 i art. 9 stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r., z wyjątkiem art. 6 ust. 2, 3a i 8, art. 6a ust. 1 i ust. 2 pkt 2, art. 21 ust. 1 pkt 3 i 95b, art. 26 ust. 7a pkt 2a-3a, 6-6b, 12, 13 i pkt 15 lit. d, ust. 7e i ust. 7f pkt 1 lit. aa i art. 27f ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, które mają zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2021 r.

Z uzasadnienia do zmiany brzmienia art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynika że prawo do preferencyjnego opodatkowania dochodów małżonków oraz osób samotnie wychowujących dzieci projekt ustawy przewiduje w szczególności poszerzenie prawa do wspólnego opodatkowania małżonków i osób samotnie wychowujących dzieci w odniesieniu do tych podatników, do których mają zastosowanie przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub przepisy o ryczałcie, w zakresie opodatkowania przychodów innych niż z tytułu tzw. najmu prywatnego i którzy przez cały rok podatkowy nie osiągnęli przychodów, ani nie ponieśli kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w tych przepisach, nie są również obowiązani lub nie korzystają z uprawnienia na podstawie tych przepisów do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, ani nie są obowiązani albo nie korzystają z uprawnienia na podstawie tych przepisów do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń, tj. podatników, którzy złożą „zerowy” PIT-36L lub PIT-28 (art. 6 ust. ust. 2 i 4 ustawy PIT).

Zatem ustawą zmieniającą złagodzono warunki preferencyjnego opodatkowania dochodów małżonków. Nowe zasady wspólnego opodatkowania dochodów małżonków, wprowadzone ustawą zmieniającą obowiązują od 1 stycznia 2022 r. i mają zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2021 r.

Wobec powyższego, w świetle ww. przepisów ustawy, z wnioskiem o wspólne opodatkowanie dochodów mogą wystąpić małżonkowie, jeżeli spełnią łącznie, określone w art. 6 ust. 2 i 8 ustawy, następujące warunki:

• są polskimi rezydentami podatkowymi,
• pozostają w związku małżeńskim i we wspólności majątkowej:
•  przez cały rok podatkowy albo
•  od dnia zawarcia związku małżeńskiego do ostatniego dnia roku podatkowego
•  w przypadku gdy związek małżeński został zawarty w trakcie roku podatkowego,
• nie stosują przepisów o 19% podatku liniowym lub przepisów ustawy o ryczałcie (z wyjątkiem dotyczących najmu prywatnego) w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń,
• nie podlegają opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy o podatku tonażowym lub ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Wskazać należy, że ustawodawca wprowadzając uprawnienie polegające na możliwości wspólnego rozliczenia się małżonków, wyraźnie określił warunki jakie należy spełnić by móc z niego skorzystać. Spełnienie ww. warunków powoduje możliwość skorzystania z prawa do łącznego opodatkowania dochodów małżonków.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 9a ust. 1:

W myśl art. 9a ust. 2 cyt. ustawy:

Zgodnie z art. 9a ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w kontekście terminu dla rezygnacji z opodatkowania przychodów na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazują:

• 20 dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej w roku podatkowym, albo
• 31 grudnia roku podatkowego, jeżeli pierwszy przychód z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

Punktem wyjścia dla obliczania powyższego terminu jest fakt osiągnięcia przychodu z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej.

Dopóki zatem podatnik nie osiągnie w danym roku podatkowym przychodu z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej, może złożyć rezygnację z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, przy czym ostatecznym terminem dla tej rezygnacji w tym przypadku jest dzień 31 grudnia tego roku.

Z opisu sprawy wynika, że od 1 lutego 2016 r. prowadził Pan działalność gospodarczą wybierając formę opodatkowania przychodów podatkiem liniowym 19%. Pana działalność gospodarcza została zawieszona 8 grudnia 2022 r., a 21 lutego 2024 r. złożył Pan wniosek do CEIDG o faktycznym zaprzestaniu prowadzenia działalności z dniem 31 grudnia 2022 r. W roku 2023 nie zostały uzyskane przez Pana żadne dochody w związku z działalnością gospodarczą. Za 2023 r. nie złożył Pan zeznania z działalności gospodarczej. W 2023 r. spełniał Pan warunki określone w art. 6 ust. 2 i ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Razem z małżonką jesteście Państwo polskimi rezydentami podatkowymi.

Powziął Pan wątpliwość, czy przysługuje Panu prawo do preferencyjnego rozliczenia się wspólnie z małżonką za 2023 r. i 2024 r.

Ze stanu faktycznego jednoznacznie wynika, że dopiero 21 lutego 2024 r. złożył Pan wniosek do CEIDG o zaprzestaniu prowadzenia działalności gospodarczej.

Zastrzec należy, że wspólne rozliczenie z małżonkiem jest możliwe, także w sytuacji, gdy do któregoś z małżonków mają/miały zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o ryczałcie dotyczy działalności gospodarczej, ale ma on „zerowy” PIT-36L lub PIT-28, co oznacza, że:

• przez cały rok podatkowy nie osiągnął przychodów, ani
• nie poniósł kosztów uzyskania przychodów, ani
• nie był obowiązany lub nie korzysta z uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, ani
• nie jest obowiązany albo nie korzystają z uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń.

Organ zauważa, że z informacji zawartych we wniosku wynika, że w 2023 r. nie osiągnął Pan żadnych przychodów z działalności gospodarczej. Wskazał Pan natomiast, że z tytułu działalności gospodarczej nie złożył Pan „zerowego” PIT-36L za 2023 r. W Pana ocenie począwszy od 1 stycznia 2023 r. nie pozostaje Pan w obowiązku składania deklaracji rocznych z tytułu działalności, której prowadzenie zaprzestał Pan.

W przypadku, kiedy podatnik nie osiąga przychodów z działalności gospodarczej obowiązek w zakresie składania zeznań podatkowych nie ustaje. Z obowiązku tego nie zwalnia fakt, że w ramach tego źródła przychodu nie są uzyskiwane żadne przychody. Nawet w czasie formalnego zawieszenia działalności podatnik może uzyskać przychód będący wynikiem jego wcześniejszych działań.

Skoro wyrejestrował Pan działalność gospodarczą 21 lutego 2024 r., to w odniesieniu do lat 2023 i 2024 miał/ma Pan obowiązek złożenia zeznania podatkowego PIT-36L.

Zatem w sytuacji gdy nie złożył/ nie złoży Pan „zerowych” zeznań podatkowych PIT-36L za 2023 r. i 2024 r. (o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny i prawny) nie może Pan dokonać łącznego opodatkowania przychodów z małżonką w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w PIT-37 za ww. lata.

Pana stanowisko uznano za nieprawidłowe, gdyż uważa Pan, że nie ma obowiązku składania deklaracji rocznych z tytułu prowadzonej działalności za 2023 r. i 2024 r.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że na ocenę niniejszej sprawy w aspekcie prawidłowego rozliczenia rocznego nie wpływa możliwości zgłoszenia z datą wsteczną likwidacji działalności gospodarczej, na mocy odrębnych przepisów (wykreślenia z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej), niebędących przepisami prawa podatkowego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonaliśmy wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego Organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

W interpretacji dokonano oceny stanowiska w kontekście zadanych pytań, a mianowicie odniesiono się jedynie do lat 2023 – 2024.

Ponadto ocena stanowiska została dokonana jedynie na podstawie przepisów prawa podatkowego. Organ nie odniósł się do oceny terminu wykreślenia Pana z CEIDG, gdyż kwestia ta nie podlega ocenie w procesie wydawania interpretacji indywidualnych na podstawie art. 14b § 1.

Definicja prawa podatkowego zawarta jest w art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023. poz. 2383 ze zm.), w świetle której, ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego – rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).