Wyrok NSA z dnia 27 lutego 2024 r., sygn. II GSK 1239/20
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dorota Dąbek (spr.) Sędzia NSA Gabriela Jyż Sędzia del. WSA Marek Krawczak Protokolant Patrycja Kołtan-Kozłowska po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2024 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 sierpnia 2020 r. sygn. akt VI SA/Wa 741/20 w sprawie ze skargi Krajowego Związku Rewizyjnego Spółdzielni Mieszkaniowych w Warszawie na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 17 grudnia 2019 r. nr 1365/2019/Ub w przedmiocie stwierdzenia podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
I.
Dyrektor Zachodniopomorskiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia decyzją z 9 września 2015 r. ustalił, że E. J. (dalej: "uczestniczka postępowania", "zainteresowana"), podlegała obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu z tytułu wykonywania w okresie od 21 marca 2012 r. do 27 lipca 2012 r. umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z przepisami ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145; dalej jako: "k.c.") stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.
Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia (dalej: Prezes NFZ) decyzją z 17 grudnia 2019 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Organ odwoławczy podzielił ustalenia organu pierwszej instancji i wyrażoną przezeń ocenę prawną. Wskazał, że z zawartej umowy wynika, iż zainteresowana zobowiązała się do sporządzenia protokołu z działalności [...] w terminie do dnia 27 lipca 2012 r. Zgodnie z § 2 zawartej umowy określono wynagrodzenie w kwocie 1.820,00 zł.
Zdaniem organu zlecona do wykonania praca wymagała starannego działania opartego na posiadanej fachowej wiedzy w zakresie procedur lustracyjnych spółdzielni i odpowiednich kwalifikacji, lecz nie odznaczała się cechami twórczości charakterystycznymi dla wykonawcy dzieła. Wykonywanie spornej umowy dotyczyło nieoryginalnych czynności faktycznych związanych z wypracowaniem własnej oceny działalności spółdzielni, dokonywanej zgodnie z przepisami prawa oraz zasadami lustracji organizacji spółdzielczych na podstawie dokumentacji danej spółdzielni. Wykonywane przez zainteresowaną czynności lustratora nie zmierzały do powstania oznaczonego dzieła, ale stanowiły część procesu weryfikacji działalności organów spółdzielni pod względem legalności, gospodarności i rzetelności. Analizowana umowa nie wskazywała, by charakter wykonywanej przez zainteresowaną pracy był twórczy i jednostkowy. Zawierając z zainteresowaną sporną umowę, płatnik składek realizował ustawowe zadania wynikające z profilu bieżącej i ciągłej działalności związku rewizyjnego.