Interpretacja indywidualna z dnia 2 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.364.2024.1.AM
Brak obowiązku uwzględnienia w limicie, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT wartości usług świadczonych poza terytorium kraju oraz rejestracji jako czynny podatnik VAT.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
17 maja 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 9 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku uwzględnienia w limicie, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT wartości usług świadczonych poza terytorium kraju oraz rejestracji jako czynny podatnik VAT. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
… (dalej: „Wnioskodawca”) jest osobą fizyczną, prowadzącą w Polsce, począwszy od … 2021 roku, działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych o charakterze pomocniczym. Ewidencja Wnioskodawcy prowadzona jest w ramach zryczałtowanego podatku dochodowego.
Usługi budowlane o charakterze pomocniczym są związane bezpośrednio z nieruchomościami (w rozumieniu art. 28e ustawy o podatku od towarów i usług). Nieruchomości te położone są poza terytorium Polski (w Belgii). Usługi budowlane pomocnicze wykonywane na terytorium Belgii polegają głównie na: wstawianiu okien, drzwi, kładzeniu elewacji, docieplaniu budynków.
Wykonywane przez Wnioskodawcę usługi budowlane o charakterze pomocniczym świadczone są w Polsce oraz na terenie Belgii. Niemniej jednak Wnioskodawca nie wykonuje w Belgii usług na rzecz żadnego polskiego przedsiębiorcy, tj. spółki z siedzibą w Polsce, która świadczy usługi w Belgii. Zagraniczny (belgijski) nabywca usług Wnioskodawcy jest podmiotem, który posiada siedzibę działalności gospodarczej w Belgii.
Wnioskodawca wykonuje w Polsce usługi na rzecz polskich kontrahentów na znacznie mniejszą skalę niż za granicą (w Belgii). Wartość usług świadczonych w Polsce stanowi ok. 25% obrotów, natomiast w Belgii - ok. 75% obrotów.
Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT, gdyż jako podatnik u którego wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w żadnym roku podatkowym limitu 200.000,00 zł, korzysta ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku VAT. Wnioskodawca nie jest także zarejestrowany jako podatnik VAT-UE.
W bieżącym roku obrotowym (do dnia wniesienia niniejszego Wniosku) sprzedaż krajowa nie przekroczyła limitu zwolnienia podmiotowego. Obecnie także po uwzględnieniu (w limicie 200.000,00 zł) wartości usług świadczonych w Belgii, Wnioskodawca nie przekracza tegoż limitu.
Jednakże biorąc pod uwagę szacowaną wielkość obrotów osiąganych w Belgii oraz rosnący kurs euro, jako zdarzenie przyszłe Wnioskodawca wskazuje hipotetyczną możliwość przekroczenia w przeszłości limitu 200.000,00 zł (przy uwzględnieniu w tym limicie wartości przychodów osiąganych w Belgii).
Pytanie
Czy w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca powinien wliczyć do limitu/ująć w limicie 200.000,00 zł (pozwalającym na korzystanie ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT) wartość usług świadczonych w Belgii, a w razie przekroczenia ww. limitu zarejestrować się jako czynny podatnik VAT?
Pana stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, wartość usług świadczonych na nieruchomościach położonych w Belgii nie powinna wliczać się do limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, tj. do limitu 200.000,00 zł, gdyż limit ten odnosi się do odpłatnego świadczenia usług na terytorium RP, a więc nie obejmuje usług świadczonych poza terytorium kraju (które to nie stanowią sprzedaży w rozumieniu ustawy o VAT).
Szczegółowe uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Stosownie do treści art. 113 ust. 2 ustawy o VAT, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
1)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju:
1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
2)odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a)transakcji związanych z nieruchomościami,
b)usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c)usług ubezpieczeniowych,
- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3)odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Na podstawie art. 113 ust. 5 ustawy o VAT, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2)eksport towarów;
3)import towarów na terytorium kraju;
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.
W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest zatem określenie miejsca świadczenia danej usługi.
Biorąc pod uwagę ww. uregulowania, w pierwszej kolejności należy zauważyć, że zwolnienie wynikające z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT przestaje znajdować zastosowanie, wówczas gdy wartość sprzedaży u danego podatnika w danym roku podatkowym przekroczy kwotę 200.000,00 zł.
Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, pod pojęciem sprzedaży należy rozumieć: odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, a także eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Jednocześnie przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 1 ustawy o VAT).
Przepis art 2 pkt 22 ustawy o VAT zawiera zatem zamknięty katalog czynności, za które ustawa uznaje sprzedaż.
Z kolei zgodnie z brzmieniem art. 28e ustawy o VAT miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.
Ustawa o VAT nie zawiera definicji pojęcia „nieruchomość” oraz pojęcia „usługi związanej z nieruchomościami”. Niemniej jednak zgodnie z art. 13b rozporządzenia 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej:
Do celów stosowania dyrektywy 2006/112/WE za „nieruchomość” uznaje się:
a)każdą określoną część ziemi, na jej powierzchni lub pod jej powierzchnią, która może stać się przedmiotem własności i posiadania;
b)każdy budynek lub każdą konstrukcję przytwierdzone do gruntu lub w nim osadzone powyżej lub poniżej poziomu morza, których nie można w łatwy sposób zdemontować lub przenieść;
c)każdy zainstalowany element stanowiący integralną część budynku lub konstrukcji, bez którego budynek lub konstrukcja są niepełne, taki jak drzwi, okna, dachy, schody i windy;
d)każdy element, sprzęt lub maszynę zainstalowane na stałe w budynku lub konstrukcji, które nie mogą być przeniesione bez zniszczenia lub zmiany budynku lub konstrukcji.
W myśl art. 31a ust. 1 rozporządzenia 282/2011:
Usługi związane z nieruchomościami, o których mowa w art. 47 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują jedynie te usługi, które mają wystarczająco bezpośredni związek z daną nieruchomością. Usługi uważa się za mające wystarczająco bezpośredni związek z nieruchomością w następujących przypadkach:
a)gdy wywodzą się z nieruchomości, a dana nieruchomość stanowi element składowy usługi i jest elementem centralnym oraz niezbędnym z punktu widzenia świadczonych usług;
b)gdy są świadczone w odniesieniu do nieruchomości lub dla niej przeznaczone i mają na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu danej nieruchomości.
Stosownie do treści art. 28e ustawy o VAT, należy zatem przyjąć, że usługi związane z nieruchomościami położonymi w Belgii, są świadczone w Belgii i jako takie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.
Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że odpłatne świadczenie usług, których miejsce świadczenia (opodatkowania) znajduje się poza terytorium kraju (w analizowanym przypadku w Belgii) nie stanowi sprzedaży w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.
Przy ustalaniu prawa do zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT nie należy zatem uwzględniać świadczenia usług, których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju (w tym przypadku w Belgii).
W konsekwencji, Wnioskodawca nie powinien wliczać kwot z tytułu usług świadczonych w Belgii, do wartości limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, tj. 200.000,00 zł.
Jednocześnie dopóki wartość usług świadczonych przez Wnioskodawcę na terytorium kraju w danym roku podatkowym nie przekroczy kwoty 200.000.00 złotych Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku rejestracji jako czynny podatnik VAT.
Końcowo należy wskazać, że stanowisko zaprezentowane przez Wnioskodawcę znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”), oraz w orzecznictwie sądów administracyjnych dotyczącym analogicznych stanów faktycznych (do prezentowanego w niniejszym Wniosku).
W szczególności w interpretacji indywidualnej:
·DKIS z 2 lutego 2023 r., znak: 0113-KDIPT1-2.4012.897.2022.1.JSZ, dotyczącej analogicznego stanu faktycznego - Organ stwierdził, że do wartości limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, nie powinno wliczać się kwot z tytułu wykonania usług, które stosownie do art. 28e ustawy o VAT nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski. Zatem wartość usług wykonywanych na nieruchomościach znajdujących się poza terytorium kraju, do których zastosowanie znajdzie art. 28e ustawy o VAT, nie będzie wliczana do limitu zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 tejże ustawy;
·DKIS z 30 marca 2020 r., znak: 0111-KDIB3-3.4012.49.2020.1.PJ, dotyczącej usług obróbki mechanicznej świadczonych m.in. na terytorium Belgii - Organ stwierdził, że ww. usługi nie podlegają opodatkowaniu w Polsce oraz nie stanowią sprzedaży w kraju, która jest uwzględniania przy ustalaniu prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9 w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT;
·DKIS z 19 grudnia 2019 r., znak: 0113-KDIPT1-2.4012.631.2019.2.KT, dotyczącej m.in. kwestii niewliczania wartości sprzedaży z tytułu świadczonych przez polskiego przedsiębiorcę usług na rzecz podmiotu z USA do limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT - Organ stwierdził, że przy ustalaniu wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, należy brać pod uwagę jedynie wartość opodatkowanej sprzedaży towarów i usług na terytorium kraju (podobnie w interpretacji indywidualnej z 11 kwietnia 2016 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, znak: IBPP4/4512-31/16/PK);
·DKIS z 1 sierpnia 2018 r., znak 0114-KDIP1-2.4012.460.2018.1.PC, dotyczącej przychodów osiąganych na terytorium Czech (w związku ze świadczeniem usług remontowych na instalacjach rafineryjnych) - Organ stwierdził, że do wartości limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, nie wlicza się kwot z tytułu wykonania usług, które stosownie do art. 28e ustawy o VAT nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski;
·z 18 grudnia 2015 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, znak: IPPP3/4512-806/15-2/KP, dotyczącej zasad określania wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT - Organ stwierdził, że wartość usług niepodlegających opodatkowaniu na terytorium kraju lecz w miejscu, w którym zagraniczny usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej, nie podlega wliczeniu do limitu sprzedaży uprawniającego do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.
Warto w tym miejscu przywołać także tezy z orzecznictwa sądów administracyjnych. Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21 lutego 2018 r., sygn. I FSK 739/16 oraz wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 14 stycznia 2016 r., sygn. I SA/Sz 1063/15, wartości sprzedaży dokonanej na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju przez podatnika, będącego przedsiębiorcą, do którego ma zastosowanie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, nie wlicza się do limitu kwotowego 200 000,00 zł określającego prawo do zwolnienia od podatku.
Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska w zakresie pytania sformułowanego w niniejszym Wniosku.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2)eksport towarów;
3)import towarów na terytorium kraju;
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.
W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju - rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Według art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W świetle art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie, zostały zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług w rozdziale 3 działu V „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”.
W myśl art. 28a ustawy:
Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:
1)ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
a)podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
b)osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.
2)podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
Powołany przepis wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług.
Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:
Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.
W świetle regulacji przepisu art. 28b ust. 2 ustawy:
W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.
Z powyższych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy, podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.
Według art. 28e ustawy:
Miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.
Ustawa nie zawiera definicji pojęcia „nieruchomość” oraz pojęcia „usługi związanej z nieruchomościami”. Niemniej jednak ustawodawca unijny wychodząc naprzeciw oczekiwaniom państw członkowskich wprowadził rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 1042/2013 z dnia 7 października 2013 r. (Dz. Urz. UE L Nr 284 z 26.10.2013 r., s. 1) zmianę do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1, ze zm.) – zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011 – pojęcie „nieruchomość”, jak również wyjaśnił, na czym polegają „usługi związane z nieruchomościami”.
Zgodnie z art. 13b rozporządzenia 282/2011:
Do celów stosowania dyrektywy 2006/112/WE za „nieruchomość” uznaje się:
a)każdą określoną część ziemi, na jej powierzchni lub pod jej powierzchnią, która może stać się przedmiotem własności i posiadania;
b)każdy budynek lub każdą konstrukcję przytwierdzone do gruntu lub w nim osadzone powyżej lub poniżej poziomu morza, których nie można w łatwy sposób zdemontować lub przenieść;
c)każdy zainstalowany element stanowiący integralną część budynku lub konstrukcji, bez którego budynek lub konstrukcja są niepełne, taki jak drzwi, okna, dachy, schody i windy;
d)każdy element, sprzęt lub maszynę zainstalowane na stałe w budynku lub konstrukcji, które nie mogą być przeniesione bez zniszczenia lub zmiany budynku lub konstrukcji.
W myśl art. 31a ust. 1 rozporządzenia 282/2011:
Usługi związane z nieruchomościami, o których mowa w art. 47 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują jedynie te usługi, które mają wystarczająco bezpośredni związek z daną nieruchomością. Usługi uważa się za mające wystarczająco bezpośredni związek z nieruchomością w następujących przypadkach:
a)gdy wywodzą się z nieruchomości, a dana nieruchomość stanowi element składowy usługi i jest elementem centralnym oraz niezbędnym z punktu widzenia świadczonych usług;
b)gdy są świadczone w odniesieniu do nieruchomości lub dla niej przeznaczone i mają na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu danej nieruchomości.
Jednocześnie w art. 31a ust. 2 rozporządzenia 282/2011 zawarto wykaz przykładowych usług, które należy uznać za związane z nieruchomościami, czyli usług objętych zakresem stosowania art. 47 dyrektywy 2006/112/WE.
Co więcej w art. 31a ust. 3 rozporządzenia 282/2011 zawarto wykaz przykładowych usług, których nie należy traktować jako usług związanych z nieruchomościami, czyli usług nieobjętych zakresem stosowania art. 47 dyrektywy 2006/112/WE.
Według myśl art. 113 ust. 1 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Jak stanowi art. 113 ust. 2 ustawy:
Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
1)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
1a)sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
2)odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a)transakcji związanych z nieruchomościami,
b)usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c)usług ubezpieczeniowych
- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3)odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że:
Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
W świetle art. 113 ust. 13 ustawy:
Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1)dokonujących dostaw:
a)towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b)towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
-energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
-wyrobów tytoniowych,
-samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika,na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c)budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10lit. a i b,
d)terenów budowlanych,
e)nowych środków transportu,
f)następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron,z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
-preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
-komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
-urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
-maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g)hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
-pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
-motocykli (PKWiU ex 45.4);
2)świadczących usługi:
a)prawnicze,
b)w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c)jubilerskie,
d)ściągania długów, w tym factoringu;
3)nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
W myśl art. 96 ust. 1 ustawy:
Podmioty, o których mowa w art. 15 i art. 15a, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.
Zgodnie z art. 96 ust. 3 ustawy:
Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.
Na mocy art. 96 ust. 4 ustawy:
Naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako "podatnika VAT czynnego", a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego", i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.
Na mocy art. 96 ust. 5 ustawy:
Jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni – do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:
1)przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;
2)przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;
3)przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;
4)przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności.
Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.
Z opisu sprawy wynika, że jest Pan osobą fizyczną, prowadzącą w Polsce (począwszy od … 2021 r.) działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych o charakterze pomocniczym. Wykonywane przez Pana usługi budowlane o charakterze pomocniczym świadczone są w Polsce oraz na terenie Belgii. Usługi budowlane pomocnicze wykonywane na terytorium Belgii polegają głównie na: wstawianiu okien, drzwi, kładzeniu elewacji, docieplaniu budynków. Ww. usługi są związane bezpośrednio z nieruchomościami, położonymi poza terytorium Polski (konkretnie w Belgii). Nie jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT, gdyż ze względu na wysokość przychodów ze sprzedaży korzysta ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku VAT do limitu 200.000,00 zł. Zarówno w poprzednich latach podatkowych, jak w bieżącym roku obrotowym (do dnia wniesienia niniejszego wniosku), sprzedaż krajowa nie przekroczyła limitu zwolnienia podmiotowego. Nie jest Pan także zarejestrowany jako podatnik VAT-UE. Zagraniczny nabywca Pana usług jest podmiotem posiadającym siedzibę działalności gospodarczej w Belgii. Nie wykonuje Pan w Belgii usług na rzecz żadnego polskiego przedsiębiorcy (tj. spółki z siedzibą w Polsce świadczącej usługi w Belgii). Wykonuje Pan w Polsce usługi na rzecz polskich kontrahentów na znacznie mniejszą skalę niż za granicą (w Belgii). Wartość usług świadczonych w Polsce stanowi ok. 25% obrotów, natomiast w Belgii – ok. 75% obrotów.
Odnosząc się do kwestii objętych zakresem zadanego pytania należy zauważyć, że – jak wynika z okoliczności sprawy – świadczy Pan na terytorium Belgii usługi budowlane o charakterze pomocniczym, które na podstawie art. 28e ustawy nie podlegają opodatkowaniu w Polsce, z uwagi na fakt, że są związane bezpośrednio z nieruchomością zlokalizowaną poza krajem.
W świetle art. 2 pkt 22 ustawy podkreślić należy, że odpłatne świadczenie usług, których miejsce świadczenia (opodatkowania) znajduje się poza terytorium kraju nie stanowi sprzedaży w rozumieniu ustawy. Tym samym przy ustalaniu prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy nie uwzględnia się świadczenia usług, których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju.
W konsekwencji należy stwierdzić, że do wartości limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, nie powinien Pan wliczać kwot z tytułu wykonania usług, które stosownie do art. 28e ustawy nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski. Zatem wartość usług wykonywanych przez Pana na nieruchomościach znajdujących się poza terytorium kraju, do których zastosowanie znajdzie art. 28e ustawy, nie będzie wliczana do limitu zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1ustawy.
Jednocześnie należy wskazać, że jeżeli, w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, wartość sprzedaży opodatkowanej na terytorium Polski przekroczy kwotę 200.000 zł, to utraci Pan prawo do korzystania ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy i będzie Pan wówczas zobowiązany do rejestracji jako podatnik VAT czynny. Zwolnienie to utraci moc począwszy od czynności, którą zostanie przekroczona wskazana kwota limitu, stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy.
Wskazania wymaga również, że w przypadku wykonania jakiejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy, utraci Pan prawo do zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.
Tym samym uznałem Pana stanowisko za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),
albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).