Interpretacja indywidualna z dnia 2 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.311.2024.2.NM

Możliwość odliczenia kosztów w ramach tzw. ulgi na robotyzację.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie :

·pytania nr 1 – jest prawidłowe;

· pytania nr 2 – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 kwietnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia kosztów w ramach tzw. ulgi na robotyzację. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem, które wpłynęło 20 czerwca 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Podatnik (dalej również: „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, działająca pod nazwą … z siedzibą …. Firma została założona w … r.

Podatnik jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Rok podatkowy jest tożsamy z rokiem kalendarzowym, podatnik uzyskuje przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych. Podatnik nie uzyskuje dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej. Jest zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Przedmiotem działalności Podatnika jest ….

Podatnik jest jednym z wiodących producentów na rynku zaopatrującym zarówno sieci handlowe, jak i detalistów.

Średni przychód ze sprzedaży wyrobów za ostatnie dwa lata przekroczył ….

Przedmiot zapytania

W związku z rozwojem prowadzonej działalności gospodarczej i koniecznością modernizacji procesów produkcji poprzez zastąpienie procesów manualnych procesami zautomatyzowanymi, Podatnik w listopadzie 2022 r. dokonał zamówienia na zrobotyzowaną linię pakującą foremki w kartony zbiorcze, zwana dalej: Linią pakującą. Linia została zaprojektowana i wyprodukowana przez jednego z wiodących producentów z branży zajmującej się dostarczaniem technologii z zakresu automatyzacji technologii pakowania firmę ….

Linia została przyjęta do użytkowania w grudniu 2023 r. oraz wprowadzona do ewidencji środków trwałych i opatrzona numerem KŚT 489.

Zakup linii został udokumentowany fakturami zakupu, faktury zakupu zostały opłacone.

Efektem wdrożenia inwestycji było przyspieszenie procesu produkcji, zwiększenie możliwości produkcyjnych, obecnie produkcja wymaga zaangażowania mniejszej ilości pracowników, zostały w znacznym stopniu ograniczone monotonne i żmudne czynności wykonywane do tej pory przez pracowników fizycznych. Poprawione zostały również parametry produkcji.

Poniesione koszty nie zostały zwrócone Podatnikowi w jakiejkolwiek formie i nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Zakupiona linia w procesie produkcyjnym realizuje końcowy etap produkcji finalnego wyrobu, jakim jest pakowanie wytworzonego wyrobu.

Uzupełnienie wniosku

Podatnik opodatkowuje przychody z działalności gospodarczej podatkiem liniowym.

Podatnik prowadzi księgowość w postaci ksiąg rachunkowych.

Rokiem odliczenia ulgi na robotyzację w stosunku do zakupionej zrobotyzowanej linii pakującej jest rok 2023 (zeznanie podatkowe złożone w roku 2024).

Odpisy amortyzacyjne od ww. linii będą stanowiły koszt uzyskania przychodu.

Zrobotyzowana linia pakująca zgodnie ze specyfikacją techniczną i użytkową spełnia wszystkie przesłanki, tj. w szczególności stanowi maszynę:

·automatycznie sterowalną – maszyna pakująca jest sterowalna i kontrolowana przez własną jednostkę centralną (z poziomu panelu z interfejsem który jest częścią maszyny);

·programowalną – maszyna automatycznie wykonuje zaprogramowane czynności w konkretnie zaprogramowanej sekwencji ruchów;

·wielozadaniową – maszyna jest dedykowana do wykonywania wielu różnych funkcji wykorzystywanych w procesie produkcyjnym, w szczególności do pobierania formowania, zamykania i sklejania kartonów zbiorczych oraz wiek kartonowych; pobierania, transportowania i umieszczania produktów w kartonach zbiorczych w odpowiednio określonej pozycji;

·stacjonarną lub mobilną – maszyna jest stacjonarna;

·mającą co najmniej 3 stopnie swobody – maszyna posiada w sobie 2 roboty 4-osiowe i 3 roboty 3-osiowe, potrafiące pracować najmniej w 3 różnych stopniach swobody;

·posiadającą właściwości manipulacyjne – ramiona maszyny potrafią pobierać, przenosić i układać produkty wykorzystywane w procesie pakującym.

Stanowi:

·maszynę potrafiącą wymieniać dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi/monitorującymi w celu zdalnego sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania – maszyna wymienia dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi/monitorującymi w celu zdalnego sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania;

·maszynę połączoną z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne firmy (w szczególności systemy zarządzania produkcją/planowania/projektowania produktów) – maszyna jest podłączona z siecią teleinformatyczną firmy kablem sieciowym umożliwiając wykorzystanie monitorowanych danych telemetrycznych z przebiegu procesu produkcyjnego realizowanego przez robota dla celów zarządzania i planowania produkcji;

·maszynę monitorowaną za pomocą czujników i kamer lub innych podobnych urządzeń:

-maszyna jest zaopatrzona w zestaw czujników kontrolujących ruch, przeciążenia i awarie;

-posiada czujniki podciśnienia, bramki świetlne, czujniki bezpieczeństwa strefy/obecności operatora;

-dodatkowo, maszyna posiada skaner z systemem wizyjnym który przekazuje precyzyjne położenie, kąt obrotu, powierzchnię i dane konturowe produktów wjeżdżających do robota;

·maszynę zintegrowaną z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym Spółki;

·jest zintegrowana z linią produkcyjną do produkcji …- odbiera produkty z poprzedniego cyklu produkcyjnego (wypieku i pakowania w opakowania jednostkowe),a po dokonaniu cyklu operacji, przekazuje kartony na następna linię do paletyzowania kartonów.

Zrobotyzowana linia pakująca jest kompletnym urządzeniem zaprojektowanym, dostarczonym i zainstalowanym w ramach jednej umowy z dostawcą.

Ma postać metalowego szkieletu, stanowiącego ramę montażową całego urządzenia, do którego przymocowane są:

1)Roboty wykonawcze:

·2 roboty F-4 4-osiowe;

·2 roboty F-3 3-osiowe;

·2 roboty 2-osiowe;

2)Urządzenia i maszyny peryferyjne funkcjonalnie związane z robotami takie jak:

·tory jezdne (taśmy) do przemieszczania produktów pomiędzy robotami;

·pozycjonery na torach jezdnych;

·panel sterowania z system monitoringu;

·panel sterowniczy operatora do bezpośredniego sterowania i zmiany położenia ramion robotów przy zredukowanej prędkości;

·skaner służący do rejestrowania pozycji produktów na taśmie wjazdowej i przekazywania tej informacji robotom;

·stacje załadowcze kartonów i wiek kartonowych;

·stacje klejące do kartonów i wiek kartonowych z modułem nanoszenia kleju;

·urządzenie do topieniu kleju;

·agregaty składające, centrujące i dociskające;

·wózki formatowe;

·urządzenia systemu podciśnienia;

·efektory końcowe ramion robotów: wymienne chwytaki i narzędzia służące do chwytania i manipulacji wytłoczkami, formowania i klejenia kartonów, formowania, klejenia i zamykania wiek kartonów.

Rama urządzenia wyposażona jest w wygrodzenia zabezpieczające z tworzywa sztucznego oraz bramy wraz z systemy zabezpieczeń w postaci czujników i zamków bezpieczeństwa.

Urządzenia te są funkcjonalnie związane z robotami i nie jest bez nich możliwe realizowanie swoich funkcji przez te roboty.

Opisany we wniosku wydatek nie dotyczy działań lub aktywów:

a)o których mowa w art. 2 ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz. Urz. UE L 275 z 25.10.2003, str. 32, z późn. zm. - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 7, str. 631), z wyjątkiem działań i aktywów, których prognozowane emisje gazów cieplarnianych są poniżej średniej wartości 10% najbardziej wydajnych instalacji w 2016 i 2017 r. (t ekwiwalentu CO₂/t) oraz wartości wskaźnika emisyjności (uprawnienia/t) na lata 2021-2025, określonych w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2021/447 z dnia 12 marca 2021 r. określającym zmienione wartości wskaźników emisyjności na potrzeby przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji na lata 2021-2025 zgodnie z art. 10a ust. 2 dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz. Urz. UE L 87 z 15.03.2021, str. 29);

b)związanych z działalnością:

·górniczą polegającą na wydobywaniu lub magazynowaniu paliw kopalnych oraz działalnością polegającą na przeróbce, dystrybucji lub spalaniu paliw kopalnych, z wyjątkiem projektów w zakresie wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła oraz związanej z tym infrastruktury przesyłowej i dystrybucyjnej, wykorzystujących gaz ziemny, które spełniają warunki określone w załączniku III do Wytycznych technicznych KE dotyczących stosowania zasady „Nie czyń poważnych szkód” (2021/C58/01),

·składowisk odpadów, spalarni odpadów lub instalacji do mechaniczno-biologicznego przetwarzania odpadów.

Podatnik nie będzie korzystał w roku podatkowym , w którym chce skorzystać z ulgi na robotyzację ze zwolnień podatkowych, o których mowa o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. ze zm.).

Pytania

1.Czy opisana wyżej Linia pakująca wypełnia definicję robota przemysłowego w rozumieniu art. 52jb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawy o PIT”)?

2.Czy Wnioskodawca może na podstawie art. 52jb ustawy o PIT odliczyć od podstawy opodatkowania w rocznym zeznaniu podatkowym, kwotę stanowiącą 50% kosztów poniesionych w roku 2023 na robotyzację w postaci nabycia robota przemysłowego opisanego w stanie faktycznym powyżej jednorazowo, a nie w postaci odpowiedniej części odpisów amortyzacyjnych?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

W art. 52jb ust. 3 ustawy o PIT, wprowadzono definicję robota przemysłowego. Zgodnie z tą definicją, za robotą przemysłowego uważa się automatycznie sterowaną, programowalną, wielozadaniową i stacjonarną lub mobilną maszynę, o co najmniej 3 stopniach swobody, posiadającą właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych, która spełnia łącznie następujące warunki:

1)wymienia dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego: sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania;

2)jest połączona z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne podatnika, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów;

3)jest monitorowana za pomocą czujników, kamer lub innych podobnych urządzeń;

4)jest zintegrowana z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym podatnika.

Analizowana linia pakująca zgodnie ze specyfikacją techniczną i użytkową spełnia wszystkie wskazane wyżej przesłanki , tj. w szczególności stanowi maszynę:

-fabrycznie nową – maszyna jest fabrycznie nowa;

-automatycznie sterowalną – maszyna pakująca jest sterowalna i kontrolowana przez własną jednostkę centralną (z poziomu panelu z interfejsem który jest częścią maszyny);

-programowalną – maszyna automatycznie wykonuje zaprogramowane czynności w konkretnie zaprogramowanej sekwencji ruchów;

-wielozadaniową – maszyna jest dedykowana do wykonywania wielu różnych funkcji wykorzystywanych w procesie produkcyjnym, w szczególności do pobierania, formowania, zamykania i sklejania kartonów zbiorczych oraz wiek; pobierania, transportowania i umieszczania produktów w kartonach zbiorczych w odpowiednio określonej pozycji;

-stacjonarną lub mobilną – maszyna jest stacjonarna;

-mającą co najmniej 3 stopnie swobody – maszyna posiada w sobie roboty potrafiące pracować w 3 różnych stopniach swobody, tj.: ramiona potrafią uchwycić przedmiot, przesunąć go w poziomie, pionie, obrócić go w poziomie, postawić w pionie oraz przenieść i postawić w dowolnym miejscu;

-posiadającą właściwości manipulacyjne – ramiona maszyny potrafią poruszać i przenosić produkty wykorzystywane w procesie pakującym. Podajniki maszyny wykorzystywane są do pobrania kartonu/wieka z magazynu, transportu, następnie do ułożenia kartonu na stołach przeznaczonych do formowania a następnie formowania i sklejania kartonu oraz transportowania go do dalszej sekcji maszyny;

-maszynę potrafiącą wymieniać dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi/monitorującymi w celu zdalnego sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania – maszyna wymienia dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi/monitorującymi w celu zdalnego sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania;

-maszynę połączoną z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne firmy (w szczególności systemy zarządzania produkcją/planowania/projektowania produktów) – maszyna jest podłączona z siecią teleinformatyczną firmy kablem sieciowym umożliwiając wykorzystanie monitorowanych danych telemetrycznych z przebiegu procesu produkcyjnego realizowanego przez robota dla celów zarządzania i planowania produkcji;

-maszynę monitorowaną za pomocą czujników i kamer lub innych podobnych urządzeń – maszyna jest zaopatrzona w zestaw czujników kontrolujących ruch, przeciążenia i awarie. Dodatkowo, maszyna posiada skaner z systemem wizyjnym który przekazuje precyzyjne położenie, kąt obrotu, powierzchnię i dane konturowe produktów wjeżdżających do robota, posiada czujniki podciśnienia, czujniki bezpieczeństwa strefy/ obecności operatora;

-maszynę zintegrowaną z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym Spółki – maszyna stanowi element procesu produkcyjnego, odpowiedzialna jest za pobieranie produktu, formowanie kartonu zbiorczego, pakowanie produktu do kartonu zbiorczego oraz zamykanie, kartonu wiekiem , jest zintegrowana z linią produkcyjną do produkcji ….

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowe Roboty spełniają wszystkie kryteria określone w art. 52jb ust. 3 ustawy o PIT.

Ad 2

Zgodnie z art. 52jb ust. 1 ustawy o PIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, przy czym kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Stosownie do art. 52jb ust.2 ustawy o PIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację uznaje się:

1)koszty nabycia fabrycznie nowych:

a)robotów przemysłowych,

b)maszyn i urządzeń peryferyjnych do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związanych,

c)maszyn, urządzeń oraz innych rzeczy, funkcjonalnie związanych z robotami przemysłowymi, służących zapewnieniu ergonomii oraz bezpieczeństwa pracy w odniesieniu do stanowisk pracy, gdzie zachodzi interakcja człowieka z robotem przemysłowym, w szczególności czujników, sterowników, przekaźników, zamków bezpieczeństwa, barier fizycznych (ogrodzenia, osłony) czy optoelektronicznych urządzeń ochronnych (kurtyny świetlne, skanery obszarowe),

d)maszyn, urządzeń lub systemów służących do zdalnego zarządzania, diagnozowania, monitorowania lub serwisowania robotów przemysłowych, w szczególności czujników i kamer,

e)urządzeń do interakcji pomiędzy człowiekiem a maszyną do robotów przemysłowych;

2)koszty nabycia wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do poprawnego uruchomienia i przyjęcia do używania robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1;

3)koszty nabycia usług szkoleniowych dotyczących robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w pkt 1 i 2;

4)opłaty, o których mowa w art. 23b ust. 1, ustalone w umowie leasingu, o którym mowa w art. 23f, dotyczącej robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego własność tych środków trwałych.

Co istotne ustawodawca w ust. 2 pkt 1 wprost wskazał, że poprzez „koszty uzyskania przychodu” przywołane w ust. 1 przepisu, rozumie się m.in. „koszty nabycia fabrycznie nowych: robotów przemysłowych, maszyn i urządzeń peryferyjnych do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związanych”, nie odnosząc się do kosztów uzyskania przychodu ponoszonych w postaci odpisów amortyzacyjnych w przypadku składników zakwalifikowanych jako środki trwałe.

Oznacza to, że wszystkie wydatki, które warunkowały nabycie własności robota przemysłowego, czy urządzeń bądź maszyn peryferyjnych stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację.

W ocenie Podatnika, wykładnia art. 52jb ust. 1 w zw. z ust. 2 ustawy o PIT, prowadzi do wniosku, że pod pojęciem kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację należy rozumieć koszty warunkujące nabycie własności fabrycznie nowych robotów przemysłowych, maszyn czy urządzeń peryferyjnych, z tego też powodu Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 52jb ustawy o PIT jako kosztów uzyskania przychodu poniesionych na robotyzację, 50% kosztów poniesionych na nabycie maszyn oraz urządzeń peryferyjnych jednorazowo w roku ich nabycia.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołuje wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z Warszawy (dalej: „WSA”) sygn. akt III SA/Wa 1993/23 - wyrok WSA w Warszawie z 21 grudnia 2023 r., który uznał za nieprawidłowe stanowisko przedstawione w interpretacji indywidualnej, odmawiające podatnikowi możliwość jednorazowego rozliczenia 50 % wydatków na nabycie nowych urządzeń w uldze robotyzacyjnej.

Zgodnie ze stanowiskiem WSA, prawidłowa wykładnia przepisów regulujących ulgę na robotyzację, potwierdza prawo podatnika do jednorazowego odliczenia 50% kosztów nabycia robotów przemysłowych oraz związanych z nimi maszyn i urządzeń od podstawy opodatkowania w roku podatkowym, w które je nabyto a nie poprzez odliczenie ulgi na robotyzację proporcjonalnie do odpisów amortyzacyjnych w kolejnych latach podatkowych.

W ocenie WSA, w przepisach regulujących ulgę na robotyzację brak jest wskazań odnoszących się do sposobu zaliczenia w koszty uzyskania 50% wydatków „poniesionych” w roku podatkowym na robotyzację. W szczególności brak wskazania, że należy dokonać rozliczenia ulgi poprzez zwiększenie odpisów amortyzacyjnych, co zdaniem Sądu, stanowi niedopuszczalną wykładnię zawężająca prawidłowe stosowanie przepisu, niezgodną również z wykładnią gramatyczną oraz celowościową ustawy.

Poniżej skrócone stanowisko Sądu WSA przywołane powyżej, umieszczone ze względu na bardzo wszechstronne opracowanie kwestii rozliczania ulgi na robotyzację – Sąd uzasadnił swoje stanowisko obszerną analizą art. 38eb z analogicznej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawy o CIT”) wprowadzające ulgę na robotyzację, w tym przywołując założenia projektodawcy, według których celem wprowadzenia ulgi na robotyzację było wprowadzenia narzędzia, które pomoże polskim firmom w zwiększaniu ich produktywności i konkurencyjności zarówno na rynku polskim i międzynarodowym: Ulga na robotyzację jest jedną z szeregu ulg proinnowacyjnych. Z ulgi na robotyzację miały w swym założeniu skorzystać polskie firmy, dla których decyzja o inwestowaniu w roboty przemysłowe jest wciąż trudna ze względu na konieczność poniesienia dużych nakładów inwestycyjnych. (...) Roboty przemysłowe pozwolą uzupełnić braki kadrowe przy pracach ciężkich, monotonnych i wykonywanych w szkodliwych warunkach. Częściowa automatyzacja produkcji będzie nie tylko tańsza, ale także bezpieczniejsza z punktu widzenia pracowników (np. wypadki, pandemia, upały). Dzięki efektywniejszym zasobom maszynowym, polskie firmy zwiększą zakres swojej produkcji i zatrudnią więcej wykwalifikowanych pracowników, którym będą mogły zaoferować lepsze warunki pracy, w tym także finansowe. Większa automatyzacja produkcji przyczyni się do stopniowej transformacji cyfrowej przedsiębiorstw. Transformacja cyfrowa przemysłu wymaga zmiany podejścia przedsiębiorców do innowacji. Podatkowe wsparcie zakupu robota przemysłowego będzie ważnym impulsem, który umożliwi przedsiębiorcom inwestowanie w bardziej efektywne i długoterminowe projekty rozwojowe". Przyjąć należy, że projektodawcy przepisów kształtujących zakres ulgi podatkowej zależało na skokowym efekcie co powinno się również przekładać na efekt podatkowy związany przede wszystkim ze preferencyjnym potrąceniem kosztu nabycia robotów i innych urządzeń oraz systemów z nimi związanych.

Sąd podkreślił, że wprowadzone do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepisy regulujące sposób odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów nabycia robotów przemysłowych oraz związanych z nimi maszyn i systemów nie są precyzyjne. Brak jest bowiem szczegółowego opisu, w jaki sposób podatnik powinien potrącić 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację.

Sąd przywołując szerokie orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego w tej kwestii podniósł, że każde nałożenie obowiązków lub ograniczenie praw, a także określenie przedmiotu zwolnienia podatkowego powinno następować w zgodzie z zasadami poprawnej legislacji, nakazujących formułowanie przepisów w sposób precyzyjny i jasny oraz poprawny pod względem językowym. Nakaz ten jest funkcjonalnie związany z zasadami pewności i bezpieczeństwa prawnego oraz ochrony zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa.

Warunek jasności oznacza obowiązek tworzenia przepisów klarownych i zrozumiałych dla ich adresatów, którzy od racjonalnego ustawodawcy mogą oczekiwać stanowienia norm prawnych niebudzących wątpliwości co do treści nakładanych obowiązków i przyznawanych praw. Związana z jasnością precyzja przepisu winna przejawiać się w konkretności nakładanych obowiązków i przyznawanych praw tak, by ich treść była oczywista i pozwalała na ich wyegzekwowanie. Z zasady określoności wynika, że każdy przepis prawny powinien być skonstruowany poprawnie z punktu widzenia językowego i logicznego - dopiero spełnienie tego warunku podstawowego pozwala na jego ocenę w aspekcie pozostałych kryteriów.

Sąd uznał, że potrącanie ulgi na robotyzację nie polega na odesłaniu do zasad regulujących amortyzację środków trwałych.

Po pierwsze przyjęcie wykładni prezentowanej przez fiskusa byłoby sprzeczne z wykładnią gramatyczną przepisów regulujących ulgę na robotyzację. Na gruncie powołanych przepisów ustawodawca zastrzegł, że odliczeniu od podstawy opodatkowania podlegają „koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację”. Ustawodawca wskazał, że od podstawy opodatkowania odliczeniu podlega 50% kosztów uzyskania przychodów „poniesionych” w roku podatkowym na robotyzację. Użyte na gruncie powołanego przepisu stwierdzenie „poniesionych” wskazuje, że pod wskazanym pojęciem należy rozumieć wszelkie koszty, które zostały faktycznie wydatkowane przez podatnika. Oznacza to, że wszystkie wydatki, które warunkują nabycie własności robota przemysłowego, czy urządzeń bądź maszyn peryferyjnych stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN pod pojęciem „nabyć - nabywać” należy rozumieć:

1.otrzymać coś na własność, płacąc za to;

2.zyskać coś lub zdobyć.

Zatem przyjmując wykładnię językową ww. przepisów ustawy wskazać należy, że kosztem uzyskania przychodów poniesionym na robotyzację są koszty warunkujące nabycie składników majątku podlegających rozliczeniu w ramach ulgi na robotyzację.

Wynika to z faktu, że odpisy amortyzacyjne nie warunkują nabycia danego składnika majątkowego, lecz stanowią wyraz odliczenia w czasie wydatków poniesionych na nabycie konkretnego składnika majątkowego. W przypadku zaś środków trwałych wydatek poniesiony na nabycie dokonywany jest wcześniej, sam zaś fakt rozliczenia wskazanego wydatku w kosztach uzyskania przychodów ma miejsce po jego nabyciu w drodze odpisów amortyzacyjnych.

W art. 38eb ust. 1 i ust. 2 ustawy o CIT ustawodawca wyraźnie wskazał, że odliczeniu w ramach ulgi na robotyzację podlegają wydatki poniesione na nabycie fabrycznie nowych robotów przemysłowych, czy też maszyn i urządzeń peryferyjnych. Wykładnia powołanych przepisów prowadzić może wyłącznie do wniosku, że odliczeniu od podstawy opodatkowania podlega kwota wydatków poniesionych na nabycie wskazanego składnika majątku, tj. warunkująca nabycie własności wskazanego majątku. Art. 38eb ustawy o CIT w sposób wyraźny rozstrzyga, że odliczeniu od podstawy opodatkowania podlegają wydatki poniesione na nabycie niezależnie od tego, czy wskazany składnik majątku stanowi środek trwały, czy też inny składnik majątku spółki.

Po drugie za wskazaną powyżej wykładnią przepisów regulujących ulgę na robotyzację przemawia także ratio legis ww. przepisów, w których opisano potrzebę skokowego rozwoju gospodarki w tym zakresie. Takie rozumowanie powoduje, że za zasadne przyjąć należy stanowisko o specjalnym preferencyjnym sposobie zaliczenia do kosztów wydatków na robotyzację i uprawnienia do jednorazowego w roku nabycia maszyn oraz urządzeń peryferyjnych potrącenia 50% wydatków zgodnie z art. 38eb ustawy o CIT jako kosztów uzyskania przychodu poniesionych na robotyzację. Na potrzeby odliczenia w ramach ulgi, o której mowa w art. 38eb ustawy o CIT, bez znaczenia pozostaje fakt, że maszyny oraz urządzenia peryferyjne będą stanowiły środki trwałe, ponieważ w ramach przedmiotowej ulgi odliczeniu podlegają koszty nabycia maszyn i urządzeń peryferyjnych, a nie dokonane od nich odpisy amortyzacyjne. W konsekwencji, bez znaczenia na potrzeby kalkulacji przedmiotowego odliczenia jest wartość dokonanych w roku odpisów amortyzacyjnych od maszyn czy urządzeń peryferyjnych, ponieważ wskazane wartości nie odzwierciedlają kosztów nabycia maszyn, czy urządzeń peryferyjnych.

W ocenie sądu brak było racjonalnych powodów, aby wbrew brzmieniu ustawy oraz wbrew celowi wprowadzenia ulgi na robotyzację dokonywać wykładni przepisów ograniczających zakres zastosowania ulgi poprzez ograniczanie jej ogólnymi zasadami amortyzacji środków trwałych.

Ponadto podkreślić trzeba, że wprawdzie wszelkiego rodzaju ulgi i zwolnienia podatkowe będące odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, muszą być interpretowane ściśle, z wyłączeniem wykładni rozszerzającej, niemniej jednak, tak jak zakazana jest wykładnia rozszerzająca wyjątków, tak też niedopuszczalna jest wykładnia je zawężająca. Ponadto, zwolnienia i ulgi wprowadzone do ustawy podatkowej służą realizacji określonego, preferowanego przez ustawodawcę celu. Zatem wykładnia przepisu statuującego ulgę powinna być dokonywana w taki sposób, aby z jednej strony faktycznie nie dochodziło do rozszerzenia zakresu wykładanego przepisu, z drugiej jednak strony należy mieć na uwadze, aby w każdym przypadku faktyczny cel ulgi mógł zostać zrealizowany.

W ocenie Sądu w przepisach regulujących ulgę na robotyzację brak wskazań odnoszących się do sposobu zaliczenia w koszty uzyskania 50% wydatków „poniesionych” w roku podatkowym na robotyzację. W szczególności brak wskazania, że należy dokonać rozliczenia ulgi poprzez zwiększenie odpisów amortyzacyjnych. Tym samym uznać należy, że organ postulując wbrew wykładni gramatycznej oraz celowościowej przepisów ustawy istnienie takiego wymogu dokonał w tym zakresie wykładni zawężającej przepisów regulujących ulgę.

Warto również zauważyć, że obecnie na podstawie art. 11 ustawy z 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku których wartość początkowa nie przekracza 10 000 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas bezpośrednio koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania. Powyższe regulacje wskazują zatem, że nie jest regułą odliczanie wydatków na nabycie środków trwałych wyłącznie poprzez odpisy amortyzacyjne. W tym stanie rzeczy w ocenie Sądu dopuszczalne jest jednorazowe odliczenie od podstawy opodatkowania 50% kosztów nabycia maszyn i urządzeń peryferyjnych a następnie dalsze rozliczenie kosztów nabycia przedmiotu ulgi na ogólnych zasadach właściwych dla środków trwałych.

Konkludując Sąd stwierdził, że podatnicy spełniający warunki zastosowania ulgi na robotyzację będą uprawnieni do odliczenia od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 38eb ustawy o CIT kosztów uzyskania przychodu poniesionych na robotyzację, 50% kosztów poniesionych na nabycie fabrycznie nowych robotów przemysłowych, maszyn, urządzeń peryferyjnych do robotów przemysłowych oraz innych urządzeń, systemów i usług funkcjonalnie z nimi związanych jednorazowo w roku nabycia tych przedmiotów.

Podsumowując, Podatnik jest zdania, że na podstawie art. 52jb ustawy o PIT przysługuje Mu prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania, kwoty stanowiącej 50% kosztów poniesionych w 2023 r. na nabycie Maszyn i Urządzeń peryferyjnych jednorazowo a nie w postaci odpowiedniej części odpisów amortyzacyjnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części nieprawidłowe i w części prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny w odniesieniu do pytania nr 1, natomiast w odniesieniu do pytania nr 2 wskazuje co następuje.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 52jb ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

W myśl art. 52jb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z kolei stosownie do treści art. 52jb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 52jb ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 52jb ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 52jb ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast zgodnie z art. 52jb ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 52jb ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem, aby dany składnik majątku był uznany za środek trwały musi:

• stanowić własność lub współwłasność podatnika,
• zostać nabyty lub wytworzony we własnym zakresie przez podatnika,
• być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,
• jego przewidywany okres używania być dłuższy niż rok,
• być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością albo oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym uznaje się, że składnik majątku spełnia kryterium kompletności, jeżeli jest wyposażony we wszystkie elementy umożliwiające jego funkcjonowanie, zgodnie z przeznaczeniem. Natomiast sformułowanie „zdatny do użytku” należy rozumieć jako możliwość faktycznego oraz prawnego użytkowania.

Przewidywany okres używania powyżej jednego roku (czyli co najmniej rok i jeden dzień) jest warunkiem uznania składnika majątku za środek trwały czy wartość niematerialną i prawną. Zależy zatem od tego możliwość zaliczenia wydatków na nabycie takiego składnika majątku do kosztów uzyskania przychodu.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że w 2023 r. dokonał Pan zakupu zrobotyzowanej linii pakującej (robot przemysłowy). Linia pakująca została wprowadzona do ewidencji środków trwałych i opatrzona numerem KŚT 489. Zakup linii został udokumentowany fakturami zakupu, faktury zakupu zostały opłacone.

Z wniosku wynika, że planuje Pan w stosunku do wydatków poniesionych na zakup fabrycznie nowego robota przemysłowego, które nie były i nie będą zwrócone Panu w jakiejkolwiek formie oraz nie zostały i nie zostaną odliczone od podstawy obliczenia podatku, skorzystać z ulgi na robotyzację przez odliczenie od podstawy opodatkowania 50% wydatków poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, o których mowa w art. 52jb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się więc do istoty Pana wątpliwości interpretacyjnych w pierwszej kolejności zauważyć trzeba, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie natomiast z art. 22k ust. 14 ustawy:

Stosownie do art. 26e ust. 3k ustawy (do którego stosowania odsyła art. 52jb ust. 8):

W tym miejscu wspomnieć należy, iż

(Komentarz do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prof. dr hab. Witold Modzelewski, Małgorzata Słomka, Jerzy Bielawny, Krzysztof Radzikowski, Wojciech Safian, Marcin Szymocha, Mateusz Wojciechowski, Marek Zagórski, Piotr Zyśk - art. 22a (środki trwałe).

Jeżeli jednak podatnik uzna, że dany składnik majątku nie będzie przez niego używany dłużej niż rok, np. planuje sprzedać go przed upływem roku od daty nabycia, wówczas ma prawo wydatki poniesione na jego nabycie zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Gdyby jednak po upływie roku okazało się, że założenie to było błędne, podatnik poniesie konsekwencje przewidziane odpowiednio w art. 22e ustawy.

Z uzasadnienia do projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw druk sejmowy nr 1532 (s. 94) wynika, iż ulga funkcjonować będzie na kształt podobny do już obowiązującej, sprawdzonej ulgi na badania i rozwój. Podatnikowi, prowadzącemu działalność przemysłową (produkcyjną), będzie przysługiwać prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów, które już wcześniej zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Dodatkowe odliczenie nie będzie mogło przekroczyć 50% wysokości kosztów.

W przepisach o uldze na robotyzację ustawodawca odwołuje się w art. 52jb ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do treści art. 26e ust. 3k, wraz ze wskazaniem o ich „odpowiednim stosowaniu”, co prowadzi to do wniosku, że w przypadku ulgi na robotyzację za „koszty kwalifikowane” należy uznawać nie koszty nabycia fabrycznie nowych robotów przemysłowych oraz innych wymienionych maszyn i urządzeń, lecz dokonane w roku podatkowym odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych.

Za przyjęciem takiego stanowiska przemawia również, że ustawodawca w pkt 2, pkt 3 i 4 ust. 2 art. 52jb cytowanej wyżej ustawy odnosi się do pojęcia:

·innych środków trwałych wymienionych w pkt 1;

·innych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w pkt 1 i 2; oraz

·innych środków trwałych wymienionych w pkt 1, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego własność tych środków trwałych.

Ponadto w ust. 6 art. 52jb omawianej ustawy, wprowadzając negatywne konsekwencje niedotrzymania warunków omawianej preferencji ustawodawca odnosi się wyłącznie do pojęcia „Podatnik, który zbył środki trwałe (…)” wymienione w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 przed końcem okresu ich amortyzacji, a w przypadku umowy leasingu, o którym mowa w art. 23f - przed końcem podstawowego okresu umowy leasingu, jest obowiązany w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym nastąpiło to zbycie, do zwiększenia podstawy obliczenia podatku o kwotę odliczeń uprzednio dokonanych na podstawie ust. 1 – czyli o 50% odpisów zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Ustawodawca nie wprowadza takich negatywnych skutków w przypadku zbycia innych składników majątku niż środki trwałe (…) co uzasadnia twierdzenie, iż ulga na robotyzację odnosi się wyłącznie do składników majątku spełniających kryteria środka trwałego.

W innym przypadku zastosowanie tej preferencji do „kosztu nabycia” innego składnika majątku niż środek trwały, w przypadku jego zbycia nie rodziłoby obowiązku zwiększenia podstawy obliczenia podatku o kwotę odliczenia, tj. o kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na zakup fabrycznie nowego robota przemysłowego wraz z urządzeniami peryferyjnymi.

W analizowanej sprawie zastosowanie wyłącznie wykładni literalnej art. 52jb ust. 2 pkt 1 w związku z ust. 3 ustawy bez uwzględnienia pozostałych uregulowań prawnych odnoszących się do elementów konstrukcyjnych przedmiotowej ulgi prowadzi do skutków niemożliwych do pogodzenia z punktu widzenia racjonalnego ustawodawcy.

Należy zatem uznać, iż w zakresie składników wymienionych w art. 52jb ust. 2 pkt 1, ulga na robotyzacje odnosi się wyłącznie do składnika majątku będącego środkiem trwałym, natomiast „kosztem kwalifikowanym” są odpisy amortyzacyjne od środka trwałego zaliczone uprzednio do kosztów uzyskania przychodów.

W analizowanym przypadku, w związku z tym, że Pana składnik majątku – linia pakująca (robot przemysłowy) spełnia definicję środka trwałego ww. przepis pozwalać będzie na odliczenie maksymalnie 50% odpisów amortyzacyjnych (dokonanych w roku podatkowym), w momencie gdy stają się one kosztem uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadnormatywne odliczenie przysługuje tylko w odniesieniu do tych odpisów amortyzacyjnych, które stanowią koszt uzyskania przychodu w trakcie obowiązywania ulgi.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku okoliczności, nie można zgodzić się więc z Pana poglądem, w świetle którego na podstawie art. 52jb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przysługuje Panu prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania, kwoty stanowiącej 50% kosztów poniesionych w 2023 r. na nabycie maszyn i urządzeń peryferyjnych jednorazowo a nie w postaci odpowiedniej części odpisów amortyzacyjnych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Ponadto wyjaśnić należy, że powołany przez Pana wyrok sądu administracyjnego wydany został w indywidualnej sprawie podatnika i kształtuje sytuację prawną tego podatnika w sprawie będącej przedmiotem rozstrzygnięcia, przy tym dotyczy on konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych i nie ma mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy go traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako: „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji w zakresie pytania nr 1 jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.