Wyrok NSA z dnia 22 lutego 2024 r., sygn. II OSK 1310/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Miron Sędziowie Sędzia NSA Tomasz Bąkowski (spr.) Sędzia del. WSA Piotr Broda Protokolant asystent sędziego Julia Słomińska po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej H.B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 2 lutego 2021 r. sygn. akt II SA/Kr 1305/20 w sprawie ze skargi H.B. na uchwałę Rady Miasta K. z dnia [...] 2011 r. nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "K.1" oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 2 lutego 2021 r., sygn. akt II SA/Kr 1305/20, oddalił skargę H.B. na uchwałę Rady Miasta K. z dnia [...] 2011 r., nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "K.1".

Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Skarżąca H.B. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę z 19 października 2020 r. na powyższą uchwałę, zarzucając jej:

1. rażące naruszenie art. 9 ust. 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 z późn.zm., dalej: "u.p.z.p.") w zw. z art. 20 ust. 1 u.p.z.p. przez istotne naruszenie zasad sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego polegające na uchwaleniu ww. planu w sposób istotnie naruszający ustalenia Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta K., zatwierdzonego uchwałą Rady Miasta K. z dnia [...] 2003 r., nr [...] (dalej: "studium");

2. naruszenie art. 1 ust. 2 pkt 6 i 7 w zw. z art. 3 ust. 1 w zw. z art. 6 ust. 1 u.p.z.p. w zw. z art. 140 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm., dalej: "k.c.") oraz w zw. z art. 21 ust. 1 w zw. z art. 64 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm., dalej: "Konstytucja RP") przez pogwałcenie zasad sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego polegające na przekroczeniu granic władztwa planistycznego, nieuzasadnionym i niecelowym ograniczeniem prawa własności skarżącej skutkującym bezpodstawnym i bezprawnym ustaleniem zakazu zabudowy części nieruchomości (dz. [...]1) oraz zakazu lokalizacji ciągów komunikacyjnych innych niż piesze i rowerowe (dz. [...]2), a to przez celowe objęcie części działki nr [...]1 i całej działki [...]2 pasem przeznaczonym na urządzoną zieleń publiczną i zieleń izolacyjną, a przez to radykalnym obniżeniem jej wartości.