Wyrok NSA z dnia 26 stycznia 2024 r., sygn. I FSK 631/20

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Marek Olejnik, Sędzia NSA Izabela Najda – Ossowska, Sędzia WSA (del.) Dominik Mączyński (sprawozdawca), Protokolant Asystent Sędziego Łukasz Trzpiot, po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 6 lutego 2020 r., sygn. akt I SA/Po 819/19 w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 sierpnia 2019 r., nr 3001-IOV1.4103.182.2018 w przedmiocie podatku od towarów i usług za maj i październik 2013 r., maj 2014 r., oraz luty 2015 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Skarga kasacyjna.

1.1. M.K., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, pismem z dnia 30 marca 2020 r., wniosła skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 6 lutego 2020 r., I SA/Po 819/19. Wyrokiem tym Sąd oddalił skargę M.K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 sierpnia 2019 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za maj 2013 r., październik 2013 r., maj 2014 r. i luty 2015 r.

1.2. Wyrok Sądu pierwszej instancji zaskarżono w całości, zarzucając mu:

I. naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 3 § 1 i § 2 pkt 1, art. 145 § 1 pkt 1 lit. c), art. 151, art. 134 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej: p.p.s.a.), przez nienależytą realizację obowiązku kontroli legalności Decyzji wynikającą z niedostrzeżenia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu naruszenia przez Dyrektora:

1. art. 233 § 1 pkt 2 lit. a in fine oraz art. 233 § 2 w związku z art. 127 ustawy Ordynacja podatkowa, związanego z nieuzasadnionym przekazaniem sprawy Naczelnikowi do ponownego rozpoznania, z uwagi na konieczność przeprowadzenia, zdaniem Dyrektora, postępowania dowodowego przez organ pierwszej instancji w znacznej części, a więc bez wydania przez Dyrektora orzeczenia merytorycznego codo istoty sprawy, pomimo że w sprawie - wbrew twierdzeniom Dyrektora, zaakceptowanym przez WSA: