Nałożenie kary administracyjnej w sprawie ubezpieczeń obowiązkowych - Wyrok NSA z dnia 21 maja 2024 r., sygn. II GSK 1104/21

W przypadku wielokrotnego niewypłacenia przez zakład ubezpieczeń odszkodowań w terminie określonym w art. 14 ust. 1 lub 2 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, KNF jest zobligowana do zastosowania środków nadzorczych przewidzianych w art. 362 ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, co może obejmować nałożenie kary pieniężnej.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Kręcisz Sędzia NSA Cezary Pryca Sędzia del. WSA Jacek Boratyn (spr.) Protokolant Paweł Cholewski po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2024 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. S.A. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 września 2020 r. sygn. akt VI SA/Wa 736/20 w sprawie ze skargi A. S.A. w W. na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego z dnia [...] stycznia 2020 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od A. S.A. w W. na rzecz Komisji Nadzoru Finansowego 10 800 (dziesięć tysięcy osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 28 września 2020 r., sygn. VI SA/Wa 736/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej WSA w Warszawie), po rozpoznaniu sprawy ze skargi P. S.A., z siedzibą w W. (dalej zwanego spółką lub skarżącą), na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego (KNF) z dnia 9 stycznia 2020 r., nr DPS-DPSZPO.6064.1.2019, w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej, oddalił skargę.

W stanie faktycznym sprawy pismem z dnia 3 lipca 2019 r. KNF zawiadomiła spółkę o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w przedmiocie nałożenia na zakład ubezpieczeń kary pieniężnej, na podstawie art. 362 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 381 ze. zm., dalej zwanej ustawą o działalności ubezpieczeniowej), w związku z art. 14 ust. 3a ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2214 ze. zm., dalej zwanej ustawą o ubezpieczeniach obowiązkowych), wobec stwierdzenia niewypłacania odszkodowań w terminach, o których mowa w art. 14 ust. 1 lub 2 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych lub niedopełnieniem obowiązku, o którym mowa w art. 14 ust. 3 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, w sprawach wymienionych poszkodowanych.