Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 24 stycznia 2024 r., sygn. II SA/Bd 1005/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Elżbieta Piechowiak (spr.) Sędziowie sędzia WSA Joanna Brzezińska sędzia WSA Joanna Janiszewska-Ziołek po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 24 stycznia 2024 r. sprawy ze skargi D. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] czerwca 2023 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza [...] z dnia [...] maja 2023 r. nr [...]

Uzasadnienie

II SA/Bd 1005/23

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 16 maja 2023 r., znak: DPŚ-ŚR.524.50.2023.KM, Burmistrz B. odmówił D. P. (dalej: skarżąca) przyznania świadczenia w formie świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej wnioskowanego z tytułu opieki nad niepełnosprawną matką – I. B., legitymującą się orzeczeniem Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w M. z dnia 15 lutego 2022 r. kwalifikującym ją do osób o znacznym stopniu niepełnosprawności.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że w orzeczeniu o niepełnosprawności matki skarżącej nie wskazano daty od kiedy istnieje niepełnosprawność, zaś znaczny stopień jej niepełnosprawności datowany jest od 3 stycznia 2022 r. W ocenie organu powyższa okoliczność stanowi przesłankę negatywną przyznania wnioskowanego świadczenia wskazaną w art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 390 – dalej "u.ś.r."). Ponadto organ podkreślił, że skarżąca jest osobą bierną zawodowo i nie pracuje od wielu lat co oznacza, że skarżąca nie musiała zrezygnować z zatrudnienia w związku z koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawną matką.

Od powyższej decyzji organu I instancji skarżąca wniosła odwołanie domagając się przyznania jej prawa do wnioskowanego świadczenia. Skarżąca podniosła, że zajmuje się swoją matką 24 godziny na dobę, co uniemożliwia jej podjęcie jakiejkolwiek pracy. Wskazała, że matka choruje na chorobę Parkinsona, porusza się przy balkoniku z asystą innej osoby i wymaga stałej rehabilitacji. Podkreśliła, że podjęłaby pracę gdyby nie opieka nad mamą. Skarżąca wskazała również, że była czynna zawodowo do urodzenia dzieci. Następnie zajmowała się chorymi teściami od 1997 do 2012 r. Po śmierci teściów próbowała wrócić na rynek pracy, ale bezskutecznie. Następnie zajęła się opieką nad matką.