Wyrok NSA z dnia 10 stycznia 2024 r., sygn. I GSK 1688/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Piotr Pietrasz Sędzia NSA Bogdan Fischer Sędzia del. WSA Marek Sachajko (spr.) po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Dolnośląskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa we Wrocławiu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 11 maja 2022 r. sygn. akt III SA/Wr 23/21 w sprawie ze skargi B. S. na decyzję Dyrektora Dolnośląskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa we Wrocławiu z dnia 16 października 2020 r. nr 9001-00000013169/20 w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności z tytułu realizacji programu rolnośrodowiskowego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (WSA, Sąd I instancji) wyrokiem z 11 maja 2022 r. w sprawie ze skargi B. S. (skarżący, strona) na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa we Wrocławiu (organ) z dnia 16 października 2020 r. nr 9001-00000013169/20 w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności z tytułu realizacji Programu rolnośrodowiskowego PROW 2007-2013 uchylił zaskarżoną decyzję.

Od powyższego wyroku skargę kasacyjną złożył organ. Na podstawie art. 174 pkt 1 p.p.s.a. zarzucił naruszenie prawa materialnego tj.:

- § 32 ust. 1 i 2 i 5 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania "program rolnośrodowiskowy" objętego Programem Rozwoju Obszarów wiejskich na lata 2007-2013 (Dz.U. z 2013r, poz. 361 ze zm., dalej - rozporządzenie rolnośrodowiskowe) w związku z art. 44 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1974/2006 ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów wiejskich (EFRROW) (Dz. Urz. UE seria L z 2006r., Nr 368, poz. 15 ze zm.), polegające na ich błędnej wykładni, które skutkowało niezasadnym przyjęciem, że niezbędnym warunkiem skuteczności przejęcia zobowiązania rolnośrodowiskowego nie jest przeniesienie posiadania gruntów rolnych w drodze umowy (sprzedaży, dzierżawy lub innej umowy) zawartej bezpośrednio pomiędzy dotychczasowym posiadaczem tychże gruntów realizującym program rolnośrodowiskowy, a nowym posiadaczem tych gruntów, który podjął się kontynuacji zobowiązania rolnośrodowiskowego, w sytuacji gdy w ocenie skarżącego wymagane jest, aby przejęcie gruntów i zobowiązania rolnośrodowiskowego nastąpiło od osoby realizującej dotychczasowe zobowiązanie rolnośrodowiskowe, co wynika z art. 44 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1974/2006, który wskazuje na bezpośredni związek pomiędzy osobą, która podjęła zobowiązanie (beneficjent wsparcia) a osobą przejmującą gospodarstwo lub jego część od beneficjenta;