Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Opolu z dnia 15 maja 2024 r., sygn. I SA/Op 176/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Sędkowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Asesor sądowy WSA Anna Komorowska-Kaczkowska Protokolant Referent Grażyna Sułkowska-Kosmider po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 maja 2024 r. sprawy ze skargi A. P. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia 16 listopada 2023 r., nr 1601-IOV-1.4103.49.2023 w przedmiocie podatku od towarów i usług za 2019 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej przez A. P. (dalej jako: skarżący, strona, podatnik) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia 16.11.2023 r., którą organ ten działając na podstawie przepisu art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.) [dalej: O.p.] – utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu z 21.04..2023 r., którą określono w podatku od towarów i usług:

1) zobowiązanie podatkowe podlegające wpłacie do urzędu skarbowego za wrzesień 2019 r. w kwocie 15 142 zł,

2) nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy:

- za październik 2019 r. w kwocie 21 746 zł,

- za listopad 2019 r. w kwocie 14 446 zł,

- za grudzień 2019 r. w kwocie 57 368 zł.

Zaskarżone rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu przeprowadził wobec podatnika kontrolę podatkową w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania w podatku od towarów i usług za okres od 1 września do 31 grudnia 2019 roku, w toku której ustalił, że głównym przedmiotem działalności skarżącego było świadczenie usług związanych z wykonywaniem posadzek, które to usługi skarżący opodatkowywał wg stawki 23% lub 8% (gdy usługi te dotyczyły budowy lub remontów obiektów budownictwa mieszkaniowego) albo też wykazywał jako świadczenie usług, dla których podatnikiem jest nabywca (w przypadku spełnienia warunków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931, dalej: ustawa o VAT, ustawa, u.p.t.u.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00