Wyrok NSA z dnia 9 maja 2024 r., sygn. II GSK 295/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Rysz Sędzia NSA Mirosław Trzecki Sędzia del. WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Dorota Onyśk po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2024 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej S. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 września 2020 r. sygn. akt VI SA/Wa 2648/19 w sprawie ze skargi S. K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 8 października 2019 r. nr DZiK-II-6612-87-2/2018/DŚ w przedmiocie odmowy wpisu przedsiębiorcy do rejestru działalności regulowanej w zakresie usług detektywistycznych 1. oddala skargę kasacyjną, 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania w całości.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 17 września 2020r., sygn. akt VI SA/Wa 2648/19 oddalił skargę S. K. (dalej: Wnioskodawca, Strona, Skarżący) na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (dalej: Minister, MSWiA) z 8 października 2019 r. nr DZiK-II-6612-87-2/2018/DŚ w przedmiocie odmowy wpisu do rejestru działalności regulowanej.

Z powyższym wyrokiem nie zgodził się Wnioskodawca i wystąpił ze skargą kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA), którą zaskarżył orzeczenie w całości.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:

na podstawie art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.; dalej p.p.s.a.) zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie, a mianowicie:

1. art. 71 § 2 w zw. z art 72 § 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 z późn. zm.; dalej: u.s.d.g), polegające na uznaniu, iż przedmiotowy przepis odnosi się również do sytuacji, gdy przedsiębiorca dobrowolnie dąży do doprowadzenia prowadzonej działalności gospodarczej do stanu zgodnego z prawem, a nie został on uprzednio, do dnia złożenia przez niego wniosku o wpis, wykreślony z rejestru ani nie wydano wobec niego decyzji o zakazie prowadzenia działalności podlegającej wpisowi do rejestru działalności regulowanej, podczas gdy, zgodnie z prawidłową wykładnią termin trzyletni, do którego nawiązuje sankcja tej normy liczy się od wykrycia stanu niezgodnego z prawem, czego wyrazem powinna być decyzja o zakazie prowadzenia działalności, tym, samym norma ta nie znajdzie zastosowania do stanu faktycznego sprawy, w chwili złożenia wniosku o wpis nie orzeczono bowiem wobec Skarżącego zakazu prowadzenia działalności gospodarczej;