Wyrok NSA z dnia 8 maja 2024 r., sygn. I GSK 1169/20

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Wegner Sędzia NSA Piotr Pietrasz (spr.) Sędzia del. WSA Krzysztof Sobieralski Protokolant asystent sędziego Jarosław Lubryczyński po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2024 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Z. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 26 lutego 2020 r. sygn. akt I SA/Lu 569/19 w sprawie ze skargi Z. K. na decyzję Naczelnika Lubelskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Białej Podlaskiej z dnia 25 czerwca 2019 r. nr 308000-COP-1.4105.1.2019 w przedmiocie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Z. K. na rzecz Naczelnika Lubelskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Białej Podlaskiej 8100 (osiem tysięcy sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z 26 lutego 2020 r., sygn. akt I SA/Lu 569/19 na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) – zwanej dalej "p.p.s.a." oddalił skargę Z. K. na decyzję Naczelnika Lubelskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Białej Podlaskiej z 25 czerwca 2019 r. w przedmiocie podatku akcyzowego.

Podatnik zaskarżył powyższy wyrok w całości, wniósł o jego uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie kosztów postępowania. Środek odwoławczy oparto na obu podstawach.

Zarzuty naruszenia przepisów postępowania dotyczyły po pierwsze art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. w związku z art. 122 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) – zwanej dalej "o.p." poprzez niewyjaśnienie stanu faktycznego sprawy, art. 180 § 1, art. 187 § 1 i art. 188 o.p. poprzez odmowę przeprowadzenia dowodów wnioskowanych przez stronę i uznanie za dowód pustych faktur, które nie miały istotnego dla mocy dowodowej przymiotu legalności, art. 191 o.p. poprzez wydanie zaskarżonej decyzji w oparciu o niekompletny materiał dowodowy, co prowadziło do dowolnych ocen a także nieuprawnionych wniosków, w tym odmowy przyznania mocy dowodowej zestawieniom zużycia paliwa oraz przesłuchaniu strony wyjaśniającej okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia, art. 2a, art. 121 § 1 o.p. wobec wyjaśnienia wątpliwości na niekorzyść podatnika, przyjęcie odmiennych ocen sprawy względem dokumentów, które w innych postępowaniach nie zostały uznane za dowód, art. 210 § 4 o.p. wobec niedostrzeżenia istotnych braków uzasadnienia decyzji.