Interpretacja indywidualna z dnia 27 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDWT.4011.33.2024.1.MJ

Skutki podatkowe wypłaty ekwiwalentu pieniężnego za używanie przez pracowników własnego sprzętu komputerowego oraz akcesoriów i związane z tym obowiązki płatnika.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 30 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych wypłaty ekwiwalentu pieniężnego za używanie przez pracowników własnego sprzętu komputerowego oraz akcesoriów i związanych z tym obowiązków płatnika.

Opis zdarzenia przyszłego

Są Państwo polską spółką akcyjną z siedzibą w (...), wpisaną do rejestru przedsiębiorców KRS od (...), pracodawcą oraz płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych.

Spółka zamierza wprowadzić możliwość wykorzystania przez swoich pracowników następujących własnych narzędzi niezbędnych do świadczenia przez nich pracy: a) komputer przenośny, b) akcesoria niezbędne do używania komputera przenośnego (dalej „akcesoria”) tj.: myszka komputerowa, linka zabezpieczająca, słuchawki przenośne, torba/plecak na laptopa.

W związku z powyższym, spółka planuje wdrożenie programu BYOD (ang. Bring Your Own Device, dalej jako „program”) dedykowanego dla pracowników zatrudnionych w oparciu o umowę o pracę na czas nieokreślony oraz określony. Uczestnictwo dla pracowników spółki oparte jest na zasadach dobrowolności i przeznaczone jest dla wszystkich pracowników korzystających z komputera przenośnego, niezależnie od posiadanego stanowiska i niezależnie od tego, czy w danym momencie wykonują oni swoje obowiązki w trybie zdalnym.

Program zakłada korzystanie z własnego sprzętu (nowo zakupionego lub już posiadanego) oraz akcesoriów do celów służbowych. Komputer przenośny oraz akcesoria będą nadal pozostawały własnością pracowników, jednak będą przez nich wykorzystywane do celów służbowych.

Zamierzają Państwo, w celach ewidencyjnych, zbierać od uczestników programu oświadczenia stanowiące dowód własności i adekwatności sprzętu oraz akcesoriów do pracy. Alternatywnie spółka rozważa zawarcie stosownego postanowienia potwierdzającego własność i adekwatność zgłaszanego do programu sprzętu, w deklaracji przystąpienia do programu. Dodatkowo, pracownicy przystępujący do programu będą oświadczać, iż posiadany przez nich komputer przenośny oraz akcesoria będą przez nich wykorzystywane w celach służbowych.

Zakupiony przez pracownika komputer przenośny oraz akcesoria stanowią własność pracownika i pozostaną jego własnością po zakończeniu stosunku zatrudnienia.

W ramach programu, zamierzają Państwo wypłacać ekwiwalent pieniężny za używanie przez pracowników przy wykonywaniu pracy własnego komputera przenośnego oraz akcesoriów, w określonej przez spółkę wysokości. Wysokość ekwiwalentu będzie ustalona w oparciu o dostępne informacje na temat średnich cen rynkowych dotyczących wartości komputerów oraz akcesoriów o klasie i parametrach, które wymagane są do wykonywania zadań służbowych na rzecz spółki. Kwota ekwiwalentu będzie dla wszystkich uczestników programu ustalona w jednakowej wysokości. Spółka określiła wartość ekwiwalentu w oparciu o dane rynkowe dotyczące przede wszystkim kosztów sprzętu spełniającego minimalne wymogi techniczne niezbędne do wykonywania zadań przez pracowników, wzięła pod uwagę amortyzację przedmiotowego sprzętu, żywotność tego sprzętu w ramach zwykłego użytkowania oraz koszty związane z konserwacją oraz funkcjonowaniem sprzętu. W oparciu o te dane określono zarówno samą kwotę ekwiwalentu oraz czas jakiego ekwiwalent będzie dotyczył, tj. okres 36 miesięcy korzystania ze sprzętu. W ujęciu praktycznym należy wskazać, że spółka dołożyła należytej staranności dokonując kalkulacji kosztów użytkowania sprzętu przez pracowników. Określony na tej podstawie ekwiwalent stanowi równowartość tych kosztów.

W ramach programu, zakładają Państwo dwa tryby wypłaty ekwiwalentu w zależności od rodzaju podpisanej z pracownikami umowy o pracę:

1.umowa o pracę na czas określony: ekwiwalent pieniężny na zakup komputera przenośnego, oraz akcesoriów zostanie wypłacany w częściach miesięcznych, w wysokości 1/36 ekwiwalentu; w przypadku zmiany formy umowy z umowy o pracę na czas określony na umowę o pracę na czas nieokreślony w trakcie uczestnictwa w programie, w momencie zmiany umowy pracownik otrzyma jednorazowy ekwiwalent w wysokości odpowiadającej odpowiedniej proporcji miesięcy ekwiwalentu pozostałego do upływu trzyletniego okresu w stosunku do całego, trzyletniego okresu obowiązywania ekwiwalentu.

2.umowa o pracę na czas nieokreślony: ekwiwalent pieniężny na zakup komputera przenośnego, oraz akcesoriów zostanie wypłacony jednorazowo w momencie przystąpienia do programu w kwocie ustalonej na podstawie powyższych zasad; w przypadku zakończenia umowy o pracę z Wnioskodawcą przed upływem trzech lat od dnia otrzymania ekwiwalentu, pracownik będzie zobowiązany do zwrotu otrzymanego ekwiwalentu; zwrot nastąpi w odpowiedniej proporcji miesięcy ekwiwalentu pozostałego do upływu trzyletniego okresu w stosunku do całego, trzyletniego okresu obowiązywania ekwiwalentu.

Pytanie

Czy ekwiwalent z tytułu użytkowania własnego komputera oraz akcesoriów wypłacany pracownikom będzie stanowił przychód zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a Spółka działająca jako płatnik podatku wskazany w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, nie będzie zobowiązana zgodnie z art. 31 ustawy o PIT do obliczenia, pobrania oraz wpłaty podatku od przekazywanych pracownikom ekwiwalentów w związku z uczestnictwem w programie?

Państwa stanowisko w sprawie

Stoją Państwo na stanowisku, że wypłata ekwiwalentu pieniężnego na zasadach określonych w programie, który spółka zamierza wprowadzić, stanowi dla pracowników przychód, który będzie podlegać zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o PIT, a tym samym spółka nie będzie obowiązana do pobierania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tego tytułu.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21,52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT, źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Treść art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f ustawy o PIT wskazuje, że przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 12 ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Użyty przez ustawodawcę zwrot „w szczególności” wskazuje na katalog otwarty przychodów ze stosunku pracy, ograniczony jedynie zwolnieniami przedmiotowymi.

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o PIT wolne od podatku dochodowego są ekwiwalenty pieniężne za używane przez pracowników przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały lub sprzęt, stanowiące ich własność. Ustawa o PIT nie zawiera definicji pojęcia „ekwiwalentu”, stąd też z punktu widzenia językowego, ekwiwalent to „równowartość czegoś w naturze lub pieniądzu, rzecz zawierająca w sobie wartość innej rzeczy, równoważnik, odpowiednik, substytut” (internetowy słownik języka polskiego dostępny pod adresem: https://sjp.pl/). Powyższe wskazuje także, że podstawę określenia wysokości przysługującego pracownikom ekwiwalentu za używane przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały lub sprzęt stanowi ich równowartość. Zgodnie z zasadami logiki i doświadczenia towarzyszącego prowadzeniu działalności gospodarczej uznać należy, że równowartość używanych narzędzi, materiałów i sprzętu odnieść należy do ceny jednostkowej, odpowiadającej ich cenie nabycia, jako kategorii obiektywnej. Biorąc pod uwagę powyższe, Państwa zdaniem istnieje racjonalny związek pomiędzy kwotą wypłacaną pracownikowi a wartością używanych sprzętów i akcesoriów należących do pracownika, z uwagi na możliwość poddania miesięcznej weryfikacji wartości wypłaconego ekwiwalentu, wobec czego uznać należy, że w tym przypadku spełniony zostanie warunek ekwiwalentności wypłacanej kwoty do ponoszonych w trakcie pracy zdalnej kosztów. Własność pracowników - przedmiotowy warunek, Państwa zdaniem również należy uznać za spełniony. Pracownik na każdym etapie uczestnictwa w programie pozostanie właścicielem zarówno komputera przenośnego, jak i akcesoriów, a prawo własności na żadnym etapie nie zostanie przeniesione na spółkę.

Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego potwierdzą Państwo prawo własności do komputera przenośnego oraz akcesoriów na podstawie złożonego oświadczenia, bądź alternatywnie na etapie podpisywania deklaracji przystąpienia do programu. Cel wykorzystania, ostatni warunek kwalifikujący zastosowanie zwolnienia, w ocenie Spółki również zostanie spełniony. Założenia programu zakładają wykorzystywanie komputera przenośnego oraz akcesoriów na potrzeby wykonywanej przez pracowników pracy na Państwa rzecz i jedynie dla spełnienia tychże potrzeb program został stworzony. Przedmiotowe będzie również elementem oświadczenia, które zostanie złożone przez uczestników programu na etapie przystąpienia do programu.

Państwa zdaniem w świetle powyższego, w opisanym zdarzeniu przyszłym, w przypadku wypłaty ekwiwalentu na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich sprzętu, narzędzi przedmiotowy ekwiwalent będzie stanowił dla nich przychód ze stosunku pracy, korzystający ze zwolnienia z opodatkowania. W omawianej sytuacji bowiem uznać należy, że spełnione pozostaną wszystkie wymienione powyżej warunki do skorzystania ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust 1 pkt. 13 ustawy o PIT. Spełnienie powyższych warunków kwalifikujące do zastosowania zwolnienia ekwiwalentu znajduje również potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, m. in. z dnia 14 lipca 2016 r. o sygn. nr IPPB2/4511-401 /16-3/MK1, w której organ wprost dopuszcza możliwość zastosowania zwolnienia przy spełnieniu powyższych warunków: „podsumowując, w przypadku gdy powyższe warunki wypłacanego ekwiwalentu zostaną spełnione, a więc ekwiwalent będzie wypłacony w pieniądzu i będzie odpowiadał poniesionym przez pracowników wydatkom w związku z wykorzystywaniem sprzętu, które stanowić będą ich własność oraz rzeczy te będą wykorzystywane przez pracowników do wykonywania pracy na rzecz pracodawcy, to wypłacony jednorazowo ekwiwalent będzie zwolniony od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.”

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 9 ust. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.). Zgodnie z jego treścią:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy jednym ze źródeł przychodów jest:

stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Natomiast zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 13 cytowanej ustawy, wolne od podatku dochodowego są:

Ekwiwalenty pieniężne za używane przez pracowników przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały lub sprzęt, stanowiące ich własność.

Z powyższego przepisu wynika, że kwota wypłaconego ekwiwalentu korzysta ze zwolnienia od podatku po spełnieniu łącznie następujących warunków:

–ekwiwalent musi być wypłacony w pieniądzu,

–kwota ekwiwalentu powinna odpowiadać poniesionym przez pracownika wydatkom, to znaczy musi zachodzić racjonalny związek pomiędzy kwotą wypłaconą pracownikowi a wartością używanych dla celów pracodawcy narzędzi, materiałów lub sprzętu należących do pracownika oraz stopniem zużycia rzeczy dokonanego w trakcie tego używania,

–narzędzia, materiały lub sprzęt muszą stanowić własność pracownika,

–narzędzia, materiały lub sprzęt należące do pracownika muszą być wykorzystywane przy wykonywaniu pracy na rzecz pracodawcy.

Ekwiwalent zgodnie z definicją słownikową oznacza rzecz zastępującą inną rzecz o równej wartości, odpowiednik, równoważnik. Ekwiwalent nie zawsze będzie oznaczał zwrot faktycznie poniesionych wydatków przez pracownika. Jako kwotę ekwiwalentu można przyjąć z góry określoną sumę, która spełni przesłanki warunkujące uznanie jej za ekwiwalent.

W myśl zaś art. 32 ust. 1 ww. ustawy:

Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że zamierzają Państwo wprowadzić możliwość wykorzystania przez swoich pracowników własnych narzędzi niezbędnych do świadczenia przez nich pracy: a) komputer przenośny, b) akcesoria niezbędne do używania komputera przenośnego. W związku z powyższym, spółka planuje wdrożenie programu dedykowanego pracownikom zatrudnionym w oparciu o umowę o pracę na czas nieokreślony oraz określony. Uczestnictwo pracowników spółki oparte jest na zasadach dobrowolności i przeznaczone jest dla wszystkich pracowników korzystających z komputera przenośnego, niezależnie od posiadanego stanowiska i niezależnie od tego, czy w danym momencie wykonują oni swoje obowiązki w trybie zdalnym. Program zakłada korzystanie z własnego komputera przenośnego (nowo zakupionego lub już posiadanego) oraz akcesoriów do celów służbowych. Komputer przenośny oraz akcesoria będą nadal pozostawały własnością pracowników, jednak będą przez nich wykorzystywane do celów służbowych. Zakupiony przez pracownika komputer przenośny oraz akcesoria stanowią własność pracownika i pozostaną jego własnością po zakończeniu stosunku zatrudnienia. W ramach programu, zamierzają Państwo wypłacać ekwiwalent pieniężny za używanie przez pracowników przy wykonywaniu pracy własnego komputera przenośnego oraz akcesoriów, w określonej przez spółkę wysokości.

Odnosząc przedstawione uregulowania prawne na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że w przypadku gdy opisane powyżej warunki w stosunku do ww. ekwiwalentu zostaną spełnione, a więc ekwiwalent będzie wypłacony w pieniądzu i będzie odpowiadał poniesionym przez pracowników wydatkom w związku z wykorzystywaniem sprzętu komputerowego oraz akcesoriów, które stanowić będą ich własność oraz rzeczy te będą wykorzystywane przez pracowników do wykonywania pracy na rzecz pracodawcy, to wypłacony ekwiwalent będzie zwolniony od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym na Państwu jako płatniku, nie będzie ciążył obowiązek obliczenia, pobrania oraz wpłacenia w ciągu roku zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od przekazywanych pracownikom ekwiwalentów na podstawie art. 32 ww. ustawy.

Zatem Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanej przez Państwa interpretacji indywidualnej organ informuje, że wydana została ona w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Państwo do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).