Interpretacja indywidualna z dnia 24 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4014.189.2024.2.MD

Zawarta umowa, na mocy której Wnioskodawca obejmie udziały w spółce, nie stanowi umowy wymienionej w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, więc jej zawarcie nie podlega opodatkowaniu.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 kwietnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 8 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia udziałów spółki bez zapłaty i wynagrodzenia. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – w piśmie z 17 maja 2024 r. (data wpływu 17 maja 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A S.A., wpisana do rejestru przedsiębiorców KRS pod numerem (…) (dalej jako „A S.A.”), jest jedynym wspólnikiem spółki pod firmą B Sp. z o.o., wpisanej do rejestru przedsiębiorców KRS pod numerem (…) (dalej jako „B Sp. z o.o.”) i posiada wszystkie (…) udziały w kapitale zakładowym B Sp. z o.o..

Jest Pan obywatelem Republiki Federalnej Niemiec oraz jedynym akcjonariuszem spółki A S.A.. Posiada Pan wszystkie akcje serii A, serii B i C. Jest Pan beneficjentem rzeczywistym A S.A. i B Sp. z o.o.. Jednocześnie jest Pan jedynym członkiem zarządu B Sp. z o.o. i jedynym członkiem zarządu A S.A..

Zarządy spółek A S.A. oraz B Sp. z o.o. – w wyniku analizy prowadzonych przez obie te spółki działalności, ich potencjałów, klienteli oraz modelów biznesowych – doszły do przekonania o potrzebie przeprowadzenia połączenia A S.A. i B Sp. z o.o. w trybie przepisu art. 492 §1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych. W planowanym połączeniu B Sp. z o.o. posiadać będzie status spółki przejmującej, a A S.A. spółki przejmowanej. Wszelkie analizy dokonane przez obie spółki wskazują, że jest to działanie najbardziej optymalne, gdzie poprzez połączenie potencjałów obu spółek w ramach jednego podmiotu uda się zwiększyć konkurencyjność na rynku świadczonych usług.

Zarządy A S.A. i B Sp. z o.o. zidentyfikowały istotny problem w planowanym procesie połączenia. Jest nim fakt, że przyszła spółka przejmująca (B Sp. z o.o.) jest obecnie spółką córką spółki A S.A.. Pomimo, że przepisy Kodeksu spółek handlowych nie zawierają przepisów zabraniających dokonania połączenia, w którym spółka córka (będącą spółką z ograniczoną odpowiedzialnością) jest spółką przejmującą, to jednak na tle tego rodzaju połączenia zgłaszane są w literaturze przedmiotu liczne wątpliwości. Dotyczą one między innymi nabywania udziałów własnych przez spółkę przejmującą, co jest co do zasady działaniem zakazanym w przypadku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Inne dotyczą tego, że uzyskiwane przez spółkę przejmowaną wynagrodzenia za umarzane udziały, i tak staną się środkami spółki przejmującej w skutek połączenia.

Zarządy A S.A. i B Sp. z o.o. doszły do przekonania, że działaniem, które wyłączy ryzyko podważenia w przyszłości skuteczności i prawidłowości połączenia A S.A. i B Sp. z o.o., a zarazem znacząco przyśpieszy sam proces połączenia, jest zmiana struktury właścicielskiej A S.A..

Zarządy A S.A. i B Sp. z o.o. zakładają, że A S.A. zbędzie na rzecz beneficjenta rzeczywistego obu tych spółek – Pana – wszystkie udziały, jakie A S.A. posiada w kapitale zakładowym B Sp. z o.o.. Działanie to ma swoje istotne uzasadnienie organizacyjne. Po pierwsze, wyłącza wszelkie ryzyka związane z nabywaniem udziałów własnych przez B Sp. z o.o.. Po drugie, istotnie skraca ramy czasowe procesu połączenia, które dla B Sp. z o.o. i A S.A. ma znaczenie priorytetowe. Po trzecie, nie zaburza docelowego – zakładanego – układu struktury właścicielskiej powstałego w skutek połączenia, w którym jedynym wspólnikiem B Sp. z o.o. w skutek połączenia (i zarazem jedynym beneficjentem rzeczywistym tej spółki) ma zostać Pan.

W celu przeprowadzenia opisanego powyżej procesu połączenia B Sp. z o.o. i A S.A., zawrze Pan z A S.A. umowę (dalej jako „Umowa”), mocą której dojdzie do przeniesienia z A S.A. na Pana wszystkich (…) udziałów istniejących w kapitale zakładowym B Sp. z o.o.. Do elementów podmiotowo istotnych Umowy zaliczyć trzeba:

1)A S.A. przeniesie na Pana (…) udziałów istniejących w kapitale zakładowym B Sp. z o.o.;

2)nie będzie Pan zobowiązany do uiszczenia jakiegokolwiek wynagrodzenia na rzecz A S.A. w związku z przejętymi udziałami;

3)zobowiąże się Pan, że jako wspólnik B Sp. z o.o. będzie uczestniczył aktywnie w procesie połączenia A S.A. i B Sp. z o.o. i jako wspólnik B Sp. z o.o. opowie się za połączeniem obu podmiotów;

4)w związku z połączeniem nie będzie się Pan domagał żadnych dodatkowych korzyści majątkowych niż tych, które wynikać będą z planu połączenia;

5)w związku z połączeniem nie będzie się Pan domagał utworzenia i przyznania większej ilości udziałów niż te, które będą już Panu przypadać w spółce B Sp. z o.o.;

6)zobowiąże się Pan, że jeżeli połączenie nie zostanie dokonane do 31 grudnia 2025 r., to przeniesie Pan zwrotnie na A S.A. wszystkie (…) udziały;

7)zobowiąże się Pan, że jeżeli nastąpi podjęcie uchwały o podziale zysku spółki B Sp. z o.o., to wszelkie uzyskane w ten sposób środki przekaże Pan na rachunek bankowy A S.A.,

8)naruszenie przez Pana warunków umowy wiązać się będzie z obowiązkiem zapłaty na rzecz A S.A. kary umownej i odszkodowania przenoszącego wysokość zastrzeżonej kary umownej.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że w wyniku zawarcia umowy pomiędzy Panem a A S.A. (opisanej we wniosku), A S.A. zbędzie na Pana rzecz wszystkie (…) udziały istniejące w kapitale zakładowym B Sp. z o.o.. Udziały te w wyniku zawarcia umowy formalnie będą należeć do Pana. Istotny jest tutaj cel, który przyświeca temu, aby nabył Pan udziały. Jest nim to, aby uprościć i uczynić wolnym od wątpliwości (wynikających z tego że spółka przejmowana jest aktualnie wyłącznym wspólnikiem spółki przejmującej) proces połączenia A S.A. i B Sp. z o.o., a w konsekwencji osiągnąć jedne z zakładanych celów połączenia a więc ten, gdzie po połączeniu ww. spółek jest Pan wyłącznym wspólnikiem B Sp. z o.o..

Umowa, na podstawie której A S.A. zbędzie na Pana rzecz wszystkie (…) udziały istniejące w kapitale zakładowym B Sp. z o.o. nie będzie jedną z umów wskazanych w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych bądź art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Planowana umowna będzie umową nienazwaną, dwustronnie zobowiązującą, która wywoła skutek rozporządzająco-zobowiązujący w postaci przeniesienia na Pana udziałów. Po Pana stronie wywoła skutek zobowiązujący, gdzie będzie Pan obowiązany m.in.: uczestniczyć aktywnie w procesie połączenia A S.A. i B Sp. z o.o. i jako wspólnik B Sp. z o.o. opowiedzieć się za połączeniem obu podmiotów, w wyniku którego nie uzyska żadnych dodatkowych korzyści z faktu posiadania udziałów B Sp. z o.o.. Osiągnięte korzyści będą wynikały tylko i wyłącznie z faktu posiadania akcji A S.A.. Nie będzie Pan domagał się utworzenia i przyznania większej ilości udziałów niż te, które będą Panu już przypadać w spółce B Sp. z o.o.. Dodatkowo umowa przewidywać będzie, że jeżeli połączenie nie zostanie dokonane do (…) r., to przeniesie Pan zwrotnie na A S.A. wszystkie (…) udziały. Naruszenie warunków umowy przez Pana wiązać się będzie z obowiązkiem zapłaty na rzecz A S.A. kary umownej i odszkodowania przenoszącego wysokość zastrzeżonej kary umownej. Tylko z powodu takich postanowień przyszłych umów wykluczone jest, aby przyjąć, że będziemy mieli do czynienia z którąś z umów o jakiej mowa w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych bądź art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Zakładana umowa nie zawiera essentialia negotii tychże umów nazwanych.

Wskazał Pan, że umowa darowizny jest umową nazwaną, która stypizowana została w art. 888 i n. Kodeksu cywilnego. Jej istotą jest chęć dokonania przysporzenia majątkowego obdarowanego - bez żadnego ekwiwalentu w zamian za to przysporzenie. Darowizna jest umową konsensualną, jednostronnie zobowiązującą i kauzalną (por. L. Stecki, w: SPP, t. 7, 2011, s. 340-341). Causa tej umowy to causa donandi a więc wola obdarowania innego.

Planowana umowa będzie umową wzajemną, dwustronnie zobowiązującą i tworzącą skutek rozporządząjąco-zobowiązujący. Po Pana stronie będą wyraźnie zaakcentowane zobowiązania wynikające z faktu przeniesienia na Pana udziałów B Sp. z o.o..

Umowa darowizny nie przewiduje, aby obdarowany był na podstawie umowy darowizny zobowiązany do konkretnego świadczenia. Tymczasem na podstawie planowanej umowy będzie Pan zobowiązany np. uczestniczyć w procesie połączenia spółek, ma Pan nie pobierać z tego tytułu żadnych dodatkowych korzyści, a jeżeli nastąpi podjęcie uchwały o podziale zysku spółki B Sp. z o.o., to wszelkie uzyskane w ten sposób środki przekaże na rachunek bankowy A S.A.. Co nie mniej istotne, umowa przewidywać będzie zobowiązanie do zwrotnego przeniesienia udziałów w przypadku niedojścia do skutku w postaci połączenia spółek, gdzie tego rodzaju rozwiązań nie sposób dostrzec w konstrukcji umowy darowizny.

Przejmie Pan udziały B Sp. z o.o., lecz w wyniku tego będzie zobowiązany wobec A S.A. do konkretnego świadczenia. Co istotne, niewykonanie tych zobowiązań rodzić będzie odpowiedzialność odszkodowawczą, która w tym przypadku będzie dodatkowo wzmocniona karą umowną.

Tytułem prawnym do zawarcia umowy to przede wszystkim swoboda kontraktowania stron oparta o art. 353¹ Kodeksu cywilnego, która w tym konkretnym przypadku jest następstwem istniejących struktur i zależności korporacyjnych, w których jest Pan akcjonariuszem A S.A., która jest następnie udziałowcem B Sp. z o.o. oraz woli tych podmiotów do ukształtowania wzajemnych praw i obowiązków w wyniku połączenia w najbardziej właściwy dla nich sposób.

Pytanie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych

Czy zawarcie pomiędzy A S.A. a Panem Umowy rodzić będzie skutek w postaci opodatkowania czynności zbycia (…) udziałów istniejących w kapitale zakładowym B Sp. z o.o. podatkiem od czynności prawnych (winno być: cywilnoprawnych)? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, nie będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku do czynności cywilnoprawnych w związku z nabyciem (…) udziałów istniejących w kapitale zakładowym B Sp. z o.o. na podstawie Umowy.

Za powyższym stanowiskiem przemawia kilka okoliczności:

Po pierwsze, celem umowy nie jest przeniesienie prawa z udziałów B Sp. z o.o., aby te stały się Pana własnością i mogły być przez Pana przedmiotem dowolnego rozporządzenia, w szczególności pobierania z nich jakichkolwiek korzyści majątkowych. Cel zostanie ściśle określony w Umowie i będzie nim przeprowadzenie, w konkretnych ramach czasowych, procesu połączenia A S.A. i B Sp. z o.o..

Po drugie, z racji przyjęcia do swojego majątku (…) udziałów B Sp. z o.o. nie uzyska Pan w procesie połączenia A S.A. i B Sp. z o.o. niczego więcej, niż gdyby proces połączenia odbywał się, kiedy A S.A. pozostawał wspólnikiem B Sp. z o.o..

Po trzecie, A S.A. nie będzie poszkodowane w wyniku utraty (…) udziałów B Sp. z o.o., albowiem w procesie połączenia będzie spółką przejmowaną, która utraci byt prawny, wskutek czego jej majątek i tak stanie się majątkiem B Sp. z o.o..

Po czwarte, art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi, że podatkowi podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych. Z przepisu tego wynika zatem, że podatkiem tym opodatkowana jest czynność prawna w postaci umowy sprzedaży, którą bez wątpienia nie będzie Umowa.

Jest tak między innymi z uwagi na fakt: (i) braku określenia w Umowie ceny, która jest elementem przedmiotowo istotnym umowy sprzedaży, a więc bez niej nie ma mowy o istnieniu umowy sprzedaży; (ii) określenia procesyjnego celu Umowy, którym jest przeniesienie udziałów dla wykonania procesu połączenia; (iii) zobowiązania Pana do zwrotnego przeniesienia udziałów B Sp. z o.o. w przypadku braku połączenia A S.A. i B Sp. z o.o.; (iv) nieuzyskania przez Pana żadnych dodatkowych korzyści majątkowych w wyniku połączenia A S.A. i B Sp. z o.o. ponad te, które i tak (jako beneficjent rzeczywisty B Sp. z o.o. i A S.A.) odniósłby Pan w procesie połączenia A S.A. i B Sp. z o.o..

Po piąte, ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych zawiera zamknięty katalog czynności prawnych, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Umowa, która ma być zawierana pomiędzy A S.A. a Panem nie przybierze postaci którejkolwiek z czynności wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Powyżej przywołaliśmy tylko tę część Pana stanowiska która odnosi się do podatku od czynności cywilnoprawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1-3 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 295):

Podatkowi podlegają:

1)następujące czynności cywilnoprawne:

a)umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

b)umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

c)(uchylona),

d)umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

e)umowy dożywocia,

f)umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,

g)(uchylona),

h)ustanowienie hipoteki,

i)ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

j)umowy depozytu nieprawidłowego,

k)umowy spółki.

2)zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4;

3)orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym, o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Zatem, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Należy wskazać, że w myśl art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Umowa jest to czynność prawna zawierająca co najmniej dwa zgodne oświadczenia woli zmierzające do powstania, zmiany lub ustania stosunku prawnego. Strony mają prawnie zagwarantowaną swobodę:

-w wyborze kontrahenta,

-ukształtowania treści konkretnego stosunku zobowiązaniowego (w granicach wyznaczonych przez właściwość, naturę tego stosunku, przepisy bezwzględnie obowiązujące oraz zasady współżycia społecznego),

-w nadaniu określonej formy oświadczeń woli stron.

Uczestnicy obrotu, zawierający umowę, mają dodatkowo wybór pomiędzy ustawowo określonymi wzorcami umów (tzw. „umowami nazwanymi”, tj. „zaproponowanymi przez ustawodawcę” poprzez uregulowanie ich postanowień w przepisach prawa cywilnego) oraz stosunkami, których postanowienia nie mieszczą się w takich wzorcach (tzw. umowy nienazwane).

W przepisach dotyczących podatku od czynności cywilnoprawnych brak jest definicji umowy sprzedaży, do której Pan się odwołuje. W takim przypadku należy posłużyć się definicją zawartą w ustawie Kodeks cywilny.

W myśl art. 535 ustawy Kodeks cywilny:

Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Definicję tę stosuje się także do sprzedaży praw majątkowych. Przedmiotem umowy sprzedaży może być prawo własności rzeczy, energia, woda, prawa zbywalne, zbiory rzeczy lub praw (przedsiębiorstwo lub spadek) (wynika to z art. 555 Kodeksu cywilnego). Zatem katalog składników, które mogą być przedmiotem sprzedaży jest szeroki i może obejmować wszystkie elementy, które są zbywalne i za które nabywca jest skłonny zapłacić określoną cenę.

Z treści wniosku wynika, że zarządy spółek A S.A. oraz B Sp. z o.o. doszły do przekonania o potrzebie przeprowadzenia połączenia A S.A. i B Sp. z o.o. w trybie przepisu art. 492 §1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych. W planowanym połączeniu B Sp. z o.o. posiadać będzie status spółki przejmującej, a A S.A. spółki przejmowanej. Zarządy A S.A. i B Sp. z o.o. doszły do przekonania, że działaniem, które wyłączy ryzyko podważenia w przyszłości skuteczności i prawidłowości połączenia A S.A. i B Sp. z o.o., a zarazem znacząco przyśpieszy sam proces połączenia, jest zmiana struktury właścicielskiej A S.A.. Zarządy A S.A. i B Sp. z o.o. zakładają, że A S.A. zbędzie na rzecz beneficjenta rzeczywistego obu tych spółek – Pana – wszystkie udziały, jakie A S.A. posiada w kapitale zakładowym B Sp. z o.o.. W celu przeprowadzenia opisanego powyżej procesu połączenia B Sp. z o.o. i A S.A., zawrze Pan z A S.A. Umowę, mocą której dojdzie do przeniesienia z A S.A. na Pana wszystkich (…) udziałów istniejących w kapitale zakładowym B Sp. z o.o..

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że umowa, na podstawie której A S.A. zbędzie na Pana wszystkie (…) udziały istniejące w kapitale zakładowym B Sp. z o.o. nie będzie jedną z umów wskazanych w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Planowana umowna będzie umową nienazwaną, dwustronnie zobowiązującą, która wywoła skutek rozporządzająco-zobowiązujący.

Skoro zatem wskazał Pan, że zawarta między Panem a A S.A. umowa, na mocy której obejmie Pan udziały spółki B Sp. z o.o., nie stanowi umowy wymienionej w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, a w szczególności umowy sprzedaży, to zawarcie tej umowy nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Opodatkowaniu bowiem, jak już wyżej wskazaliśmy, podlegają czynności wymienione w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Skoro więc zawarta umowa nie przybierze formy żadnej ze wskazanych w tym przepisie czynności, to nie będzie Pan z tytułu zawarcia ww. umowy opodatkowany podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ta interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od czynności cywilnoprawnych, w zakresie podatku od spadków i darowizn zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja jest zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.