Interpretacja indywidualna z dnia 24 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.290.2024.1.KF
Obowiązek wydania klientom paragonów fiskalnych dokumentujących sprzedaż.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
21 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku wydania konsumentom paragonów fiskalnych dokumentujących sprzedaż pod warunkiem, że klienci żądają wystawienia faktury i wyrażają zgodę na otrzymanie tych paragonów drogą elektroniczną.
Opis zdarzenia przyszłego
Spółka jest rezydentem podatkowym podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Polski. Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.
Przeważającym przedmiotem działalności Spółki jest działalność w zakresie zarządzania szkodami na pojazdach i mieniu, na rzecz wiodących światowych ubezpieczycieli, brokerów i menedżerów flot oraz realizują usługi przedłużonej gwarancji i planów serwisowych dla producentów pojazdów na całym świecie.
Spółka planuje rozszerzyć prowadzoną działalność i świadczyć usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, tj. konsumentów (sprzedaż B2C). Usługi te będą miały charakter, co do zasady, poszkodowych napraw pojazdów, w szczególności naprawy blacharskie, lakiernicze, mechaniczne, itp.
Spółka będzie każdą sprzedaż na rzecz konsumenta rejestrować na posiadanej kasie rejestrującej, o której mowa w art. 111 ust. 6a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.; dalej: „ustawa o VAT”), tj. kasie umożliwiającej połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas (tzw. kasa fiskalna on-line). W konsekwencji, każda sprzedaż B2C będzie potwierdzana paragonem fiskalnym, który będzie zarówno drukowany, jak i automatycznie zapisywany w pamięci chronionej kasy rejestrującej.
Przy zlecaniu usługi, konsument będzie podpisywał odpowiedni dokument, w którym potwierdzi on żądanie wystawienia, na podstawie art. 106b ust. 3 ustawy o VAT, faktury dokumentującej nabywane od Spółki usługi, które będą dokumentowane wystawianymi przez Spółkę paragonami fiskalnymi. Jednocześnie dokument ten będzie potwierdzał udzielenie zgody przez konsumenta na wystawianie faktur w formie elektronicznej poprzez przesłanie faktury na wskazany przez konsumenta adres e-mail.
Spółka powzięła wątpliwość, czy przy powyższym sposobie działania, tj. wystawiając faktury do zarejestrowanej uprzednio na kasie rejestrującej sprzedaży (udokumentowanej paragonem fiskalnym), na Spółce spoczywa obowiązek wydania paragonu fiskalnego konsumentowi w sytuacji, gdy przed dokonaniem sprzedaży wyraził on żądanie wystawienia na jego rzecz faktury. Przedmiotem zapytania Spółki nie jest transakcja dokumentowana paragonami zawierającymi NIP nabywcy (przedsiębiorcy).
Czy w ramach opisanego zdarzenia przyszłego, w świetle przepisów prawa podatkowego w zakresie VAT, Spółka nie ma obowiązku wydawania klientom będącymi konsumentami paragonów fiskalnych dokumentujących sprzedaż B2C pod warunkiem, że żądają oni wystawienia faktury i wyrażają zgodę na otrzymanie jej pocztą elektroniczną?
Państwa stanowisko w sprawie
W ocenie Spółki w ramach opisanego zdarzenia przyszłego, w świetle przepisów prawa podatkowego w zakresie VAT, Spółka nie ma obowiązku wydawania klientom będącymi konsumentami paragonów fiskalnych dokumentujących sprzedaż B2C pod warunkiem, że żądają oni wystawienia faktury i wyrażają zgodę na otrzymanie jej pocztą elektroniczną.
Zgodnie z art. 111 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Z powyższego jednoznacznie wynika, że obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz dwóch rodzajów podmiotów, mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.
Zatem, Spółka dokonując sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (konsumentów), co do zasady, obligatoryjnie musi rejestrować sprzedaż na posiadanej kasie rejestrującej (kasa fiskalna on-line).
Według przepisu art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży:
a)w postaci papierowej lub
b)za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony.
Należy równocześnie wskazać, że zgodnie z art. 106b ust. 3 ustawy o VAT, na żądanie nabywcy (niebędącego podatnikiem VAT) towaru lub usługi, sprzedawca jest obowiązany wystawić fakturę VAT, jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę, bądź otrzymano całość lub część zapłaty.
Równocześnie z art. 106h ust. 1 ustawy o VAT wynika, że w przypadku, gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tą sprzedaż.
Z kolei w art. 106h ust. 3 ustawy o VAT wskazano, że w przypadku, gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę.
Zatem, biorąc pod uwagę powołane powyżej przepisy, Spółka, na żądanie klienta będącego konsumentem, ma obowiązek prawny wystawić mu fakturę dokumentującą transakcję. Równocześnie, wystawienie faktury na żądanie nie zwalnia Spółki z obowiązku zaewidencjonowania tej sprzedaży na kasie rejestrującej, a także wystawienia i wydrukowania paragonu fiskalnego.
Treść art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT wskazuje, że na podatniku spoczywa obowiązek wystawienia i wydania nabywcy paragonu fiskalnego lub faktury, w tym faktury w formie elektronicznej. Z uwagi na użycie w wyżej przytoczonym przepisie spójnika „lub”, w ocenie Spółki jest ona zobowiązana do wystawienia i wydania nabywcy paragonu lub alternatywnie faktury. Taki sposób sformułowania przywołanego przepisu wskazuje na intencję ustawodawcy, aby nabywca mógł otrzymać wyłącznie fakturę VAT dokumentującą sprzedaż zamiast paragonu fiskalnego.
W konsekwencji, w ocenie Spółki w przypadku, gdy w prawidłowy sposób wystawi i wyda fakturę w formie elektronicznej, na zgłoszone żądanie konsumenta, nie będzie zobowiązana do wydania konsumentowi paragonu fiskalnego, mimo że sprzedaż taka będzie zaewidencjonowana na kasie rejestrującej.
Fizyczne wydawanie konsumentowi paragonu fiskalnego, który następnie w świetle art. 106h ust. 1 ustawy o VAT należałoby mu odebrać przed wystawieniem faktury, aby dołączyć go do egzemplarza faktury pozostającej u podatnika, byłoby działaniem nieracjonalnym, jeśli żądanie wystawienia faktury jest zgłoszone przez nabywcę (konsumenta) najpóźniej w momencie sprzedaży.
Tym samym, Państwa zdaniem, należy uznać, że nie jest sprzeczne z przepisami VAT, jeśli nabywcy zostanie faktycznie wydany wyłącznie jeden dokument dokumentujący sprzedaż - w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego będzie to faktura.
Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach podatkowych. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z 13 lipca 2022 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.219.2022.2.PRM, organ podatkowy wskazał m.in.: „Zatem wysłanie faktury w formacie PDF (faktura elektroniczna) na wskazany przez nabywcę adres e-mail lub zamieszczenie faktury na indywidualnym koncie zarejestrowanym przez Klienta, zgodnie z jego żądaniem oznacza, że dokument został Klientowi - osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej - udostępniony (wydany) i w odniesieniu do faktury elektronicznej świadczy o tym, że wypełniony został warunek, o którym mowa w art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, tj. wydano fakturę nabywcy”.
Prawidłowość powyższego stanowiska potwierdza także interpretacja indywidualna z 28 grudnia 2021 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.857.2021.1.SR, zgodnie z którą: „skoro akceptacja Regulaminu oznacza zgłoszenie żądania uzyskania faktury, zamiast paragonu fiskalnego oraz wyrażenie zgody na otrzymywanie faktury w postaci elektronicznej, to należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że ma on prawo do wydawania Klientom wyłącznie faktur elektronicznych. Zatem, należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku wydawania Klientom paragonów fiskalnych w przypadku przesyłania faktur elektronicznych w sposób przewidziany Regulaminem”.
Stanowisko Spółki zostało również potwierdzone w interpretacji indywidualnej z 20 marca 2023 r. o sygn. 0114-KDIP1-3.4012.18.2023.3.JG, zgodnie z którą: „Reasumując, wysłanie faktury elektronicznej na życzenie Klienta, środkami komunikacji elektronicznej, na które wyraził zgodę będzie spełniało przesłanki do uznania, że nastąpiło wydanie faktury w myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy. W konsekwencji, odpowiadając na Państwa pytanie stwierdzić należy, że w ramach opisanego zdarzenia przyszłego, w świetle przepisów prawa podatkowego w zakresie VAT, nie mają Państwo obowiązku wydawania klientom paragonów fiskalnych dokumentujących sprzedaż B2C, jeżeli żądają oni wystawienia faktury i wyrażają zgodę na otrzymanie jej drogą elektroniczną”.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy. W myśl ust. 1 tego przepisu:
Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Z cytowanego wyżej art. 111 ust. 1 ustawy jednoznacznie wynika, że obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz dwóch rodzajów podmiotów, mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Jednocześnie przepisy ustawy nie zabraniają ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących na rzecz innych podmiotów. W takim przypadku należy pamiętać, że ustawodawca do takiej sprzedaży przewidział określone warunki ewidencyjne.
W myśl art. 111 ust. 6a ustawy:
Kasa rejestrująca musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie, przechowywanie i bezpieczne przesyłanie danych z kasy rejestrującej na zewnętrzne nośniki danych oraz umożliwiać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określone w art. 111a ust. 3. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej musi posiadać numer unikatowy nadawany w drodze czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.
Natomiast według przepisu art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy:
Podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży:
a) w postaci papierowej lub
b) za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony.
Paragon fiskalny stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu, natomiast dla sprzedawcy dokonanie sprzedaży i potwierdzenie tożsamości towaru.
W myśl art. 111 ust. 3a pkt 8 ustawy:
Podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonać wydruku dokumentów wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, z wyjątkiem dokumentów, o których mowa w pkt 1 lit. b.
Zasady prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1625), zwanym dalej rozporządzeniem.
Według § 2 pkt 1 lit. a) i pkt 16 rozporządzenia:
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1) dokumencie fiskalnym - rozumie się przez to wystawiany przy użyciu kasy, zawierający w szczególności logo fiskalne i numer unikatowy:
a) w przypadku kas on-line - paragon fiskalny, paragon fiskalny anulowany, fakturę, fakturę anulowaną i raport fiskalny;
16) paragonie fiskalnym albo fakturze - rozumie się przez to dokument fiskalny wystawiany przy użyciu kasy dla nabywcy, potwierdzający dokonanie sprzedaży.
Zgodnie z § 2 pkt 6 rozporządzenia:
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kasie on-line - rozumie się przez to kasę, o której mowa w art. 111 ust. 6a ustawy.
W myśl § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia:
Podatnicy, prowadząc ewidencję:
- wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności, z zastrzeżeniem § 12;
Stosownie do § 19 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia:
Podatnicy, prowadząc ewidencję przy użyciu kasy on-line, wystawiają paragony fiskalne i paragony fiskalne anulowane w postaci papierowej i w postaci elektronicznej, z zastrzeżeniem § 12 i § 19a.
Jak wskazano w § 19a rozporządzenia:
Podatnicy, prowadząc ewidencję przy użyciu kas on-line, mogą wystawiać i wydawać nabywcy, za jego zgodą i w sposób z nim uzgodniony, paragon fiskalny lub fakturę w postaci elektronicznej. Jeżeli rozpoczęta sprzedaż nie zostanie dokonana, podatnik może wystawić paragon fiskalny anulowany lub fakturę anulowaną w postaci elektronicznej.
Odnośnie dokumentowania zdarzeń poprzez wystawianie faktur należy wskazać, że zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:
Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.
Stosownie do art. 2 pkt 31 i 32 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:
- elektronicznej - rozumie się przez to fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym.
W myśl art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy:
Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:
a)czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,
b)czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,
- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.
Jak wynika z przywołanych przepisów podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Generalnie ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT. Jednakże na żądanie nabywcy, niebędącego podatnikiem podatku VAT, wyrażone w odpowiednim czasie, podatnik jest zobowiązany wystawić fakturę.
Wszystkie elementy, jakie powinna zawierać faktura określa art. 106e ust. 1 ustawy.
Treść art. 106g ust. 1 ustawy stanowi, że:
Faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.
W myśl art. 106g ust. 3 pkt 1 ustawy:
W przypadku faktur przesyłanych w formie elektronicznej podatnik dokonujący sprzedaży lub upoważniona przez niego do wystawiania faktur osoba trzecia przesyła je lub udostępnia nabywcy - zachowując je jednocześnie w swojej dokumentacji.
Zgodnie z art. 106h ustawy:
1.W przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.
2.Przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą wystawianą przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.
3.W przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę.
4.Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy paragon został uznany za fakturę wystawioną zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3.
Stosowanie przesyłu elektronicznego faktur wymaga uprzedniej akceptacji przez odbiorcę dla takiego sposobu przekazywania tego dokumentu. Jednocześnie należy wskazać, że nie istnieją żadne szczególne wymogi dotyczące samej formy i treści akceptacji wysyłania, w tym udostępniania faktur w formie elektronicznej przez nadawcę faktur. Szczegółowe kwestie w zakresie sposobu wyrażenia lub cofnięcia zgody przez odbiorcę na przesyłanie faktur w formie elektronicznej pozostają w gestii stron i stanowią element umowy przez nie zawartej.
Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest rezydentem podatkowym podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Polski. Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Przeważającym przedmiotem działalności Spółki jest działalność w zakresie zarządzania szkodami na pojazdach i mieniu, na rzecz wiodących światowych ubezpieczycieli, brokerów i menedżerów flot oraz realizują usługi przedłużonej gwarancji i planów serwisowych dla producentów pojazdów na całym świecie. Spółka planuje rozszerzyć prowadzoną działalność i świadczyć usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, tj. konsumentów (sprzedaż B2C).
Państwa wątpliwości sprowadzają sie do ustalenia, czy nie mają Państwo obowiązku wydawania konsumentom paragonów fiskalnych dokumentujących sprzedaż pod warunkiem, że klienci żądają wystawienia faktury i wyrażają zgodę na otrzymanie jej drogą elektroniczną.
Odnosząc się do Państwa wątpliwości wskazać należy, że przepisy o podatku od towarów i usług nie precyzują pojęcia „wydać”. W celu jego wyjaśnienia należy odwołać się do definicji słownikowej. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego – „wydać” oznacza tyle co dać, przydzielić komuś.
Mając na uwadze powyższe przepisy wskazać należy, że przez fakturę rozumie się nie tylko dokument w formie papierowej, ale także w formie elektronicznej, który może być wystawiony i otrzymany w dowolnym formacie elektronicznym, pamiętając o tym, aby zawierał elementy wymagane przepisami ustawy.
W omawianej sytuacji Spółka będzie każdą sprzedaż na rzecz konsumenta rejestrować na posiadanej kasie rejestrującej. Każda sprzedaż B2C będzie potwierdzana paragonem fiskalnym, który będzie zarówno drukowany, jak i automatycznie zapisywany w pamięci chronionej kasy rejestrującej. Przy zlecaniu usługi, konsument będzie podpisywał odpowiedni dokument, w którym potwierdzi on żądanie wystawienia faktury dokumentującej nabywane od Spółki usługi, które będą dokumentowane wystawianymi przez Spółkę paragonami fiskalnymi. Jednocześnie dokument ten będzie potwierdzał udzielenie zgody przez konsumenta na wystawianie faktur w formie elektronicznej poprzez przesłanie faktury na wskazany przez konsumenta adres e-mail.
Zatem wysłanie faktury środkami komunikacji elektronicznej, zgodnie z żądaniem Klienta oznacza, że dokument został klientowi – osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej - udostępniony (wydany) i w odniesieniu do faktury elektronicznej świadczy o tym, że wypełniony został warunek, o którym mowa w art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, tj. wydano fakturę nabywcy.
Reasumując, wysłanie faktury elektronicznej na życzenie Klienta, środkami komunikacji elektronicznej, na które wyraził zgodę będzie spełniało przesłanki do uznania, że nastąpiło wydanie faktury w myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy.
W konsekwencji, odpowiadając na Państwa pytanie stwierdzić należy, że w ramach opisanego zdarzenia przyszłego, w świetle przepisów prawa podatkowego w zakresie VAT, nie mają Państwo obowiązku wydawania klientom paragonów fiskalnych dokumentujących sprzedaż B2C, jeżeli żądają oni wystawienia faktury i wyrażają zgodę na otrzymanie jej drogą elektroniczną.
Dodatkowe informacje
Zaznaczenia wymaga, że Organ podatkowy jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).