Interpretacja indywidualna z dnia 24 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.290.2024.1.KF

Obowiązek wydania klientom paragonów fiskalnych dokumentujących sprzedaż.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku wydania konsumentom paragonów fiskalnych dokumentujących sprzedaż pod warunkiem, że klienci żądają wystawienia faktury i wyrażają zgodę na otrzymanie tych paragonów drogą elektroniczną.

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka jest rezydentem podatkowym podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Polski. Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

Przeważającym przedmiotem działalności Spółki jest działalność w zakresie zarządzania szkodami na pojazdach i mieniu, na rzecz wiodących światowych ubezpieczycieli, brokerów i menedżerów flot oraz realizują usługi przedłużonej gwarancji i planów serwisowych dla producentów pojazdów na całym świecie.

Spółka planuje rozszerzyć prowadzoną działalność i świadczyć usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, tj. konsumentów (sprzedaż B2C). Usługi te będą miały charakter, co do zasady, poszkodowych napraw pojazdów, w szczególności naprawy blacharskie, lakiernicze, mechaniczne, itp.

Spółka będzie każdą sprzedaż na rzecz konsumenta rejestrować na posiadanej kasie rejestrującej, o której mowa w art. 111 ust. 6a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.; dalej: „ustawa o VAT”), tj. kasie umożliwiającej połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas (tzw. kasa fiskalna on-line). W konsekwencji, każda sprzedaż B2C będzie potwierdzana paragonem fiskalnym, który będzie zarówno drukowany, jak i automatycznie zapisywany w pamięci chronionej kasy rejestrującej.

Przy zlecaniu usługi, konsument będzie podpisywał odpowiedni dokument, w którym potwierdzi on żądanie wystawienia, na podstawie art. 106b ust. 3 ustawy o VAT, faktury dokumentującej nabywane od Spółki usługi, które będą dokumentowane wystawianymi przez Spółkę paragonami fiskalnymi. Jednocześnie dokument ten będzie potwierdzał udzielenie zgody przez konsumenta na wystawianie faktur w formie elektronicznej poprzez przesłanie faktury na wskazany przez konsumenta adres e-mail.

Spółka powzięła wątpliwość, czy przy powyższym sposobie działania, tj. wystawiając faktury do zarejestrowanej uprzednio na kasie rejestrującej sprzedaży (udokumentowanej paragonem fiskalnym), na Spółce spoczywa obowiązek wydania paragonu fiskalnego konsumentowi w sytuacji, gdy przed dokonaniem sprzedaży wyraził on żądanie wystawienia na jego rzecz faktury. Przedmiotem zapytania Spółki nie jest transakcja dokumentowana paragonami zawierającymi NIP nabywcy (przedsiębiorcy).

Pytanie

Czy w ramach opisanego zdarzenia przyszłego, w świetle przepisów prawa podatkowego w zakresie VAT, Spółka nie ma obowiązku wydawania klientom będącymi konsumentami paragonów fiskalnych dokumentujących sprzedaż B2C pod warunkiem, że żądają oni wystawienia faktury i wyrażają zgodę na otrzymanie jej pocztą elektroniczną?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Spółki w ramach opisanego zdarzenia przyszłego, w świetle przepisów prawa podatkowego w zakresie VAT, Spółka nie ma obowiązku wydawania klientom będącymi konsumentami paragonów fiskalnych dokumentujących sprzedaż B2C pod warunkiem, że żądają oni wystawienia faktury i wyrażają zgodę na otrzymanie jej pocztą elektroniczną.

Zgodnie z art. 111 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz dwóch rodzajów podmiotów, mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Zatem, Spółka dokonując sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (konsumentów), co do zasady, obligatoryjnie musi rejestrować sprzedaż na posiadanej kasie rejestrującej (kasa fiskalna on-line).

Według przepisu art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży:

a)w postaci papierowej lub

b)za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony.

Należy równocześnie wskazać, że zgodnie z art. 106b ust. 3 ustawy o VAT, na żądanie nabywcy (niebędącego podatnikiem VAT) towaru lub usługi, sprzedawca jest obowiązany wystawić fakturę VAT, jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę, bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Równocześnie z art. 106h ust. 1 ustawy o VAT wynika, że w przypadku, gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tą sprzedaż.

Z kolei w art. 106h ust. 3 ustawy o VAT wskazano, że w przypadku, gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę.

Zatem, biorąc pod uwagę powołane powyżej przepisy, Spółka, na żądanie klienta będącego konsumentem, ma obowiązek prawny wystawić mu fakturę dokumentującą transakcję. Równocześnie, wystawienie faktury na żądanie nie zwalnia Spółki z obowiązku zaewidencjonowania tej sprzedaży na kasie rejestrującej, a także wystawienia i wydrukowania paragonu fiskalnego.

Treść art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT wskazuje, że na podatniku spoczywa obowiązek wystawienia i wydania nabywcy paragonu fiskalnego lub faktury, w tym faktury w formie elektronicznej. Z uwagi na użycie w wyżej przytoczonym przepisie spójnika „lub”, w ocenie Spółki jest ona zobowiązana do wystawienia i wydania nabywcy paragonu lub alternatywnie faktury. Taki sposób sformułowania przywołanego przepisu wskazuje na intencję ustawodawcy, aby nabywca mógł otrzymać wyłącznie fakturę VAT dokumentującą sprzedaż zamiast paragonu fiskalnego.

W konsekwencji, w ocenie Spółki w przypadku, gdy w prawidłowy sposób wystawi i wyda fakturę w formie elektronicznej, na zgłoszone żądanie konsumenta, nie będzie zobowiązana do wydania konsumentowi paragonu fiskalnego, mimo że sprzedaż taka będzie zaewidencjonowana na kasie rejestrującej.

Fizyczne wydawanie konsumentowi paragonu fiskalnego, który następnie w świetle art. 106h ust. 1 ustawy o VAT należałoby mu odebrać przed wystawieniem faktury, aby dołączyć go do egzemplarza faktury pozostającej u podatnika, byłoby działaniem nieracjonalnym, jeśli żądanie wystawienia faktury jest zgłoszone przez nabywcę (konsumenta) najpóźniej w momencie sprzedaży.

Tym samym, Państwa zdaniem, należy uznać, że nie jest sprzeczne z przepisami VAT, jeśli nabywcy zostanie faktycznie wydany wyłącznie jeden dokument dokumentujący sprzedaż - w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego będzie to faktura.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach podatkowych. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z 13 lipca 2022 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.219.2022.2.PRM, organ podatkowy wskazał m.in.: „Zatem wysłanie faktury w formacie PDF (faktura elektroniczna) na wskazany przez nabywcę adres e-mail lub zamieszczenie faktury na indywidualnym koncie zarejestrowanym przez Klienta, zgodnie z jego żądaniem oznacza, że dokument został Klientowi - osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej - udostępniony (wydany) i w odniesieniu do faktury elektronicznej świadczy o tym, że wypełniony został warunek, o którym mowa w art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, tj. wydano fakturę nabywcy”.

Prawidłowość powyższego stanowiska potwierdza także interpretacja indywidualna z 28 grudnia 2021 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.857.2021.1.SR, zgodnie z którą: „skoro akceptacja Regulaminu oznacza zgłoszenie żądania uzyskania faktury, zamiast paragonu fiskalnego oraz wyrażenie zgody na otrzymywanie faktury w postaci elektronicznej, to należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że ma on prawo do wydawania Klientom wyłącznie faktur elektronicznych. Zatem, należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku wydawania Klientom paragonów fiskalnych w przypadku przesyłania faktur elektronicznych w sposób przewidziany Regulaminem”.

Stanowisko Spółki zostało również potwierdzone w interpretacji indywidualnej z 20 marca 2023 r. o sygn. 0114-KDIP1-3.4012.18.2023.3.JG, zgodnie z którą: „Reasumując, wysłanie faktury elektronicznej na życzenie Klienta, środkami komunikacji elektronicznej, na które wyraził zgodę będzie spełniało przesłanki do uznania, że nastąpiło wydanie faktury w myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy. W konsekwencji, odpowiadając na Państwa pytanie stwierdzić należy, że w ramach opisanego zdarzenia przyszłego, w świetle przepisów prawa podatkowego w zakresie VAT, nie mają Państwo obowiązku wydawania klientom paragonów fiskalnych dokumentujących sprzedaż B2C, jeżeli żądają oni wystawienia faktury i wyrażają zgodę na otrzymanie jej drogą elektroniczną”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy. W myśl ust. 1 tego przepisu:

Z cytowanego wyżej art. 111 ust. 1 ustawy jednoznacznie wynika, że obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz dwóch rodzajów podmiotów, mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Jednocześnie przepisy ustawy nie zabraniają ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących na rzecz innych podmiotów. W takim przypadku należy pamiętać, że ustawodawca do takiej sprzedaży przewidział określone warunki ewidencyjne.

W myśl art. 111 ust. 6a ustawy:

Natomiast według przepisu art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy:

Paragon fiskalny stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu, natomiast dla sprzedawcy dokonanie sprzedaży i potwierdzenie tożsamości towaru.

W myśl art. 111 ust. 3a pkt 8 ustawy:

Zasady prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1625), zwanym dalej rozporządzeniem.

Według § 2 pkt 1 lit. a) i pkt 16 rozporządzenia:

Zgodnie z § 2 pkt 6 rozporządzenia:

W myśl § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia:

Stosownie do § 19 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia:

Jak wskazano w § 19a rozporządzenia:

Odnośnie dokumentowania zdarzeń poprzez wystawianie faktur należy wskazać, że zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 31 i 32 ustawy:

W myśl art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy:

Jak wynika z przywołanych przepisów podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Generalnie ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT. Jednakże na żądanie nabywcy, niebędącego podatnikiem podatku VAT, wyrażone w odpowiednim czasie, podatnik jest zobowiązany wystawić fakturę.

Wszystkie elementy, jakie powinna zawierać faktura określa art. 106e ust. 1 ustawy.

Treść art. 106g ust. 1 ustawy stanowi, że:

W myśl art. 106g ust. 3 pkt 1 ustawy:

Zgodnie z art. 106h ustawy:

Stosowanie przesyłu elektronicznego faktur wymaga uprzedniej akceptacji przez odbiorcę dla takiego sposobu przekazywania tego dokumentu. Jednocześnie należy wskazać, że nie istnieją żadne szczególne wymogi dotyczące samej formy i treści akceptacji wysyłania, w tym udostępniania faktur w formie elektronicznej przez nadawcę faktur. Szczegółowe kwestie w zakresie sposobu wyrażenia lub cofnięcia zgody przez odbiorcę na przesyłanie faktur w formie elektronicznej pozostają w gestii stron i stanowią element umowy przez nie zawartej.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest rezydentem podatkowym podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Polski. Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Przeważającym przedmiotem działalności Spółki jest działalność w zakresie zarządzania szkodami na pojazdach i mieniu, na rzecz wiodących światowych ubezpieczycieli, brokerów i menedżerów flot oraz realizują usługi przedłużonej gwarancji i planów serwisowych dla producentów pojazdów na całym świecie. Spółka planuje rozszerzyć prowadzoną działalność i świadczyć usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, tj. konsumentów (sprzedaż B2C).

Państwa wątpliwości sprowadzają sie do ustalenia, czy nie mają Państwo obowiązku wydawania konsumentom paragonów fiskalnych dokumentujących sprzedaż pod warunkiem, że klienci żądają wystawienia faktury i wyrażają zgodę na otrzymanie jej drogą elektroniczną.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości wskazać należy, że przepisy o podatku od towarów i usług nie precyzują pojęcia „wydać”. W celu jego wyjaśnienia należy odwołać się do definicji słownikowej. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego – „wydać” oznacza tyle co dać, przydzielić komuś.

Mając na uwadze powyższe przepisy wskazać należy, że przez fakturę rozumie się nie tylko dokument w formie papierowej, ale także w formie elektronicznej, który może być wystawiony i otrzymany w dowolnym formacie elektronicznym, pamiętając o tym, aby zawierał elementy wymagane przepisami ustawy.

W omawianej sytuacji Spółka będzie każdą sprzedaż na rzecz konsumenta rejestrować na posiadanej kasie rejestrującej. Każda sprzedaż B2C będzie potwierdzana paragonem fiskalnym, który będzie zarówno drukowany, jak i automatycznie zapisywany w pamięci chronionej kasy rejestrującej. Przy zlecaniu usługi, konsument będzie podpisywał odpowiedni dokument, w którym potwierdzi on żądanie wystawienia faktury dokumentującej nabywane od Spółki usługi, które będą dokumentowane wystawianymi przez Spółkę paragonami fiskalnymi. Jednocześnie dokument ten będzie potwierdzał udzielenie zgody przez konsumenta na wystawianie faktur w formie elektronicznej poprzez przesłanie faktury na wskazany przez konsumenta adres e-mail.

Zatem wysłanie faktury środkami komunikacji elektronicznej, zgodnie z żądaniem Klienta oznacza, że dokument został klientowi – osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej - udostępniony (wydany) i w odniesieniu do faktury elektronicznej świadczy o tym, że wypełniony został warunek, o którym mowa w art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, tj. wydano fakturę nabywcy.

Reasumując, wysłanie faktury elektronicznej na życzenie Klienta, środkami komunikacji elektronicznej, na które wyraził zgodę będzie spełniało przesłanki do uznania, że nastąpiło wydanie faktury w myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy.

W konsekwencji, odpowiadając na Państwa pytanie stwierdzić należy, że w ramach opisanego zdarzenia przyszłego, w świetle przepisów prawa podatkowego w zakresie VAT, nie mają Państwo obowiązku wydawania klientom paragonów fiskalnych dokumentujących sprzedaż B2C, jeżeli żądają oni wystawienia faktury i wyrażają zgodę na otrzymanie jej drogą elektroniczną.

Dodatkowe informacje

Zaznaczenia wymaga, że Organ podatkowy jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).