Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 21 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4015.86.2024.2.ASZ

Skutki podatkowe darowizny od matki.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego dotyczącego podatku od spadków i darowizn:

- w zakresie obowiązku podatkowego w Polsce − jest prawidłowe,

- w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 kwietnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 17 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania w gotówce darowizny od matki. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – w piśmie z 18 czerwca 2024 r. (wpływ 18 czerwca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Ma Pani miejsce zamieszkania w Rzeczypospolitej Polskiej (w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych); od 2014 r. na stałe mieszka Pani w Polsce oraz posiada Pani obywatelstwo Polski oraz Ukrainy. Otrzymała Pani darowiznę w formie środków pieniężnych. Darczyńcą środków pieniężnych była Pani matka, obywatelka Ukrainy, zamieszkała na stałe na Ukrainie. Pani matka dokonała darowizny kosztem majątku wspólnego jej i jej małżonka (z ich majątku wspólnego), na co jej małżonek wyraził zgodę. Darowizna nie została zawarta w formie aktu notarialnego a w zwykłej formie pisemnej, na terytorium Ukrainy.

Środki pieniężne zostały Pani przekazane przez Pani matkę w formie gotówki, w dolarach amerykańskich, na Ukrainie, w dniu (…) 2023 r. Środki te zostały następnie wpłacone przez Panią do banku (…) w Polsce na Pani rachunek bankowy za pośrednictwem kantoru (…), który przewalutował środki na złote polskie.

Środki pieniężne darowane Pani przez Pani matkę przekroczyły kwotę wolną od podatku od spadków i darowizn, to jest kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Pytanie

1. Czy przekazana darowizna przedstawiona w stanie faktycznym podlega obowiązkowi podatkowemu w podatku od spadków i darowizn w Polsce?

2. W przypadku uznania, że darowizna podlega obowiązkowi podatkowemu w podatku od spadków i darowizn w Polsce oraz zakładając, że darowizna zostanie zgłoszona do właściwego urzędu skarbowego w terminie zgodnie z art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, to czy darowizna ta może skorzystać ze zwolnienia z podatku na mocy z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn?

Pani stanowisko w sprawie

Ad. 1
Pani zdaniem, darowizna przedstawiona w stanie faktycznym podlega obowiązkowi podatkowemu w podatku od spadków i darowizn w Polsce.

Wskazała Pani, że zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem m.in. darowizny.

Dalej, zgodnie z art. 2 ww. ustawy nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą (Polski) lub praw majątkowych wykonywanych za granicą (Polski) podlega podatkowi od spadków i darowizn, jeżeli w chwili zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jak podano w opisie stanu faktycznego, jest Pani obywatelką Polski oraz mieszka w Polsce na stałe. W myśl art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn ustawa przewiduje, że obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn ciąży na podatniku mającym obywatelstwo w Polsce, nawet gdy chodzi o nabycie rzeczy lub praw majątkowych znajdujących się za granicą. Nie ma w tym przypadku znaczenia, że podatnik ma także obywatelstwo innego kraju. W rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn posiadanie obywatelstwa w Polsce jest przesłanką wystarczającą do uznania, że darowizna zawarta i wykonana poza granicami Polski jest opodatkowana podatkiem od spadków  i darowizn w Polsce.

Podsumowując, w opisanym stanie faktycznym, przekazane Pani w ramach darowizny (umowa zawarta na Ukrainie) od Pani matki środki pieniężne nie znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zostały one Pani wręczone w gotówce na terytorium Ukrainy. Jednak, z uwagi na Pani polskie obywatelstwo w momencie zawarcia umowy darowizny, nabycie środków pieniężnych na podstawie tej umowy podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn w Polsce.

Na potwierdzenie swojego stanowiska przytoczyła Pani fragment interpretacji indywidualnej.

Ad. 2

Pani zdaniem, w przypadku uznania, że darowizna podlega obowiązkowi podatkowemu  w podatku od spadków i darowizn w Polsce oraz zakładając, że darowizna zostanie zgłoszona do właściwego urzędu skarbowego w terminie zgodnie z art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy  o podatku od spadków i darowizn, to darowizna ta może skorzystać ze zwolnienia z podatku na mocy z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Wskazała Pani, że zgodnie z art. 4a ust. 1 ww. ustawy zwalnia się od podatku od spadków i darowizn nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1) zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia − w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz

2) w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a ich wartość doliczona do wartości majątku nabytego dotychczas od tej samej osoby w roku, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, i w okresie 5 lat poprzedzających ten rok przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 − udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.

Parafrazując, zakładając, że kwota środków pieniężnych nabytych w drodze darowizny przekracza kwotę wolną od podatku, zwolnienie od podatku od spadków i darowizn przysługuje w przypadku otrzymania przez nabywcę darowizny, gdy łącznie spełnione zostaną następujące warunki:

- darowizna otrzymana została przez podatnika od wstępnych (rodziców) tego podatnika, oraz

- złożone zostało przez obdarowanego zgłoszenie o nabyciu własności środków pieniężnych do właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego (poza sytuacjami przewidzianymi w art. 4a ust. 4 ww. ustawy), oraz

- udokumentowane zostało otrzymanie środków pieniężnych przez obdarowanego dowodem przekazania na rachunek płatniczy obdarowanego, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 listopada 2015 r. w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych (Dz. U. poz. 2060) w zw. z art. 4a ust. 5 cyt. ustawy, właściwym formularzem do zgłoszenia nabycia środków pieniężnych  w drodze darowizny, zwolnionej z podatku od spadków i darowizn na mocy at. 4a ust. 1  ww. ustawy, jest formularz o oznaczeniu SD-Z2.

W tym miejscu należy podkreślić, że użyte w przepisie art. 4a ust. 1 sformułowanie: „udokumentowanie ich otrzymania dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy” było już wielokrotnie przedmiotem analizy w orzecznictwie sądów administracyjnych.

Jak wyjaśniono w wyroku Naczelnego Sądy Administracyjnego z dnia 19 grudnia 2019 r., sygn. akt II FSK 293/18, według art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, warunkiem uregulowanego w nim zwolnienia podmiotowego jest udokumentowanie otrzymania środków pieniężnych tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy „dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym”.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażonym w powołanym wyroku, cytowane brzmienie warunków formalnych w projekcie zmiany ustawy o podatku od spadków  i darowizn było uzasadniane tym, że „wprowadzenie tych warunków ma na celu zapewnienie szczelności systemu podatkowego” ale również „konieczność szczególnej ochrony sytuacji majątkowej rodziny” (por. uzasadnienie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy  o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych - druk nr 736 Sejmu RP V kadencji). W konsekwencji więc, kierując się dyrektywami wykładni celowościowej nakierowanej na pełny cel omawianej regulacji, przyjąć należy, że rozumienie art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn powinno służyć celom prorodzinnym, ale także zapewniać bezpieczeństwo obrotu prawnego i systemu podatkowego.

Wyżej przywołany wyrok wpisuje się w linię orzeczniczą dotyczącą kwalifikacji przypadków otrzymania przez obdarowanych darowizny w formie gotówki do rąk własnych, którzy następnie sami dokonywali wpłat z tego tytułu na swoje rachunki bankowe. Na przykład w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 8 grudnia 2010 r., sygn. akt II FSK 1394/09, wskazano, że odmawianie w takim przypadku prawa do zwolnienia z podatku przy darowiźnie dla najbliższej rodziny tylko dlatego, że nie została dokonana za pomocą przelewu bankowego, to przesadny formalizm.

Podobnie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 kwietnia 2013 r., sygn. akt II FSK 1628/11 podkreślono, że w przepisie art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków  i darowizn zwolnienie od podatku nabycia w drodze darowizny środków pieniężnych od członków rodziny, uzależnione zostało tylko od udokumentowania otrzymania tych środków dowodem ich przekazania na rachunek bankowy nabywcy albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym. Brak przy tym wskazania, że z dowodu wpłaty lub przekazu pocztowego wynikać powinno, że wpłacającym kwotę darowizny winien być darczyńca.

Zdaniem przywołanych wyżej sądów administracyjnych, rezultaty wykładni celowościowej wspomnianego przepisu nie prowadzą do wniosku, aby warunkiem skorzystania ze zwolnienia od opodatkowania była osobista wpłata kwoty darowizny przez darczyńcę na rachunek bankowy obdarowanego. Przeciwnie − w przepisie nie ma wymogu, żeby wpłacającym kwotę darowizny był darczyńca.

Podobnie orzeczono w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 lipca 2019 r. sygn. akt II FSK 2620/17 oraz z 18 czerwca 2019 r. sygn. akt II FSK 2377/17. W tym ostatnio wymienionym wyroku, Naczelny Sąd Administracyjny uznał stanowisko organu za „nazbyt rygorystyczne i niczym nie uzasadnione”, a wręcz „oderwane od realiów życia społecznego”.

Podsumowując − przedstawione wyżej poglądy dowodzą, że użyty w przepisie art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn zwrot „udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy” należy rozumieć jako obowiązek wykazania, że doszło do transferu środków pieniężnych z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego (wykonania darowizny), przy czym drugorzędne znaczenie ma sposób dokonania tego transferu − nie musi to być transfer bezgotówkowy (z rachunku bankowego darczyńcy na rachunek bankowy obdarowanego).

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że w razie otrzymania środków pieniężnych przez nabywcę darowizny w gotówce, dla zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 4a  ust. 1 ww. ustawy, wystarczające jest wpłacenie otrzymanych w tej formie środków przez nabywcę na, np. własny rachunek bankowy − oczywiście poza spełnieniem pozostałych warunków.

Podsumowując, biorąc pod uwagę przedstawiony wyżej stan faktyczny, jak również treść ustawy o podatku od spadków i darowizn, w Pani przekonaniu, zakładając, że zgłosi Pani darowiznę w ustawowym terminie do właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego na zgłoszeniu SD-Z2, spełnione zostaną wszystkie warunki określone w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn do zastosowania przewidzianego tam zwolnienia do otrzymanej przez nią darowizny, gdyż:

- darowizna została otrzymana od Pani matki, oraz

- fakt otrzymania darowizny został potwierdzony przez Panią wpłatą środków na Pani rachunek bankowy, oraz

- darowizna zostanie zgłoszona do właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego w przewidzianym ustawowo terminie na zeznaniu oznaczonym SD-Z2.

Tym samym, Pani zdaniem, otrzymana od Pani matki darowizna, wpłacona przez Panią na własny rachunek bankowy w Polsce i zgłoszona do właściwego urzędu skarbowego w terminie zgodnie z art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, będzie korzystać ze zwolnienia z tego podatku na mocy z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Na potwierdzenie swojego stanowiska przywołała Pani wyroki:

- Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 20 grudnia 2022 r., sygn. I SA/Kr 933/22,

- Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 14 kwietnia 2022 r., sygn. I SA/Gl 1684/21 oraz

- Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 15 lutego 2022 r., sygn. I SA/Gl 1307/21.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1774 ze zm.):

Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie definiuje pojęcia darowizny. W tym zakresie konieczne jest sięgnięcie do ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).

Jak stanowi art. 888 § 1 ww. Kodeksu:

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Z art. 890 § 1 cyt. Kodeksu wynika, że:

Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Umowa darowizny ma charakter umowy zobowiązującej (konsensualnej) – do zawarcia umowy dochodzi z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia woli – jednostronnej, jako nie przynoszącej darczyńcy żadnej opłaty. Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny.

W myśl art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jak z powyższych przepisów wynika, nabycie przez osobę fizyczną rzeczy i praw majątkowych tytułem darowizny podlega podatkowi od spadków i darowizn, jeżeli:

- nabywane rzeczy znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub nabywane prawa majątkowe wykonywane są na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub

- nabywane rzeczy znajdują się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane są za granicą, jednakże w chwili zawarcia umowy darowizny nabywca jest obywatelem polskim lub ma miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Uogólniając, należy stwierdzić, że ustawodawca w ustawie o podatku od spadków i darowizn określił dwa samoistne stany prawne – normujące odmienne zdarzenia – w zakresie przysporzenia majątkowego, z którymi prawo wiąże powstanie obowiązku podatkowego  w podatku od spadków i darowizn.

Pierwszy, określony w treści art. 1 ww. ustawy, odnosi się do nabycia rzeczy lub praw na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od obywatelstwa czy też miejsca zamieszkania uprawnionej osoby fizycznej.

Drugi stan prawny, określony w art. 2 cyt. ustawy, odnosi się do posiadania obywatelstwa polskiego lub miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ustawodawca jako wiodącą przyjął zasadę domicylu, zgodnie z którą obowiązek podatkowy ciąży na osobie mającej stałe miejsce zamieszkania w Polsce, nawet gdy chodzi o nabycie rzeczy lub praw majątkowych za granicą.

Na podstawie art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Opodatkowaniu podlega nabycie, od jednego zbywcy, własności rzeczy i praw majątkowych  o czystej wartości przekraczającej 36 120 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

W myśl art. 14 ust. 1-3 cyt. ustawy:

Wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca.

Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

 1) do grupy I – małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;

 2) do grupy II – zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;

 3) do grupy III – innych nabywców.

Niezależnie od powyższego, ustawa o podatku od spadków i darowizn przewiduje w swojej treści zwolnienie podmiotowo-przedmiotowe, dla członków najbliższej rodziny.

Zgodnie z treścią art. 4a ust. 1 tej ustawy:

Zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

 1) zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia – w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz

 2) w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a ich wartość doliczona do wartości majątku nabytego dotychczas od tej samej osoby w roku, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, i w okresie 5 lat poprzedzających ten rok przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 – udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.

Należy podkreślić, że w przypadku darowizny środków pieniężnych oba warunki wskazane  w art. 4a ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy muszą być spełnione łącznie, aby można było zastosować zwolnienie.

Zgodnie z art. 4a ust. 3 cyt. ustawy:

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1-2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej.

Jak wynika z art. 4 ust. 4 cyt. ustawy:

Zwolnienia określone w ust. 1 oraz art. 4a i art. 4b stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub terytorium takiego państwa.

Z treści wniosku wynika, że od 2014 r. na stałe mieszka Pani w Polsce oraz posiada Pani obywatelstwo polskie. Otrzymała Pani darowiznę od matki, obywatelki Ukrainy, zamieszkałej na stałe na Ukrainie, w formie środków pieniężnych. Środki pieniężne zostały Pani przekazane przez Pani matkę w formie gotówki, w dolarach amerykańskich, na Ukrainie w dniu (…) 2023 r. Środki te zostały następnie wpłacone przez Panią do banku  w Polsce na Pani rachunek bankowy za pośrednictwem kantoru, który przewalutował środki na złote polskie. Darowizna nie została zawarta w formie aktu notarialnego a w zwykłej formie pisemnej na terytorium Ukrainy.

Przenosząc powołane powyżej przepisy na grunt przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że ww. darowizna podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków  i darowizn w Polsce.

Wynika to z faktu, że posiada Pani polskie obywatelstwo oraz posiada miejsce stałego pobytu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 2 ustawy o podatku od spadków  i darowizn, a tym samym nabycie środków pieniężnych tytułem darowizny podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Zatem w tej części Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Natomiast w celu ustalenia, czy w opisanej we wniosku sytuacji spełnione są warunki do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania należy przeanalizować przesłanki wskazane  w powołanych powyżej przepisach.

Z treści przepisu art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn wynika, że w przypadku gdy przedmiotem darowizny są środki pieniężne, dla skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania konieczne jest spełnienie trzech warunków:

- otrzymanie darowizny od jednej z osób wymienionych w tym przepisie;

- złożenie zgłoszenia o nabyciu własności środków pieniężnych (poza sytuacją przewidzianą w art. 4a ust. 4 ustawy);

- udokumentowanie ich otrzymania dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.

W przypadku darowizny środków pieniężnych warunkiem niezbędnym do skorzystania z omawianego zwolnienia – jak już wyżej wskazano – jest m.in. fakt udokumentowania przez obdarowanego ich otrzymania dowodem przekazania na swój rachunek bankowy albo rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym.

Zapis ten należy rozumieć w ten sposób, że warunkiem wystarczającym do skorzystania ze zwolnienia podatkowego uregulowanego w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn jest udokumentowanie przekazania środków pieniężnych we wskazany w tym przepisie sposób przez darczyńcę na rzecz obdarowanego. Tym samym, podejmowanie innych czynności w celu udokumentowania otrzymania środków pieniężnych tytułem darowizny jest niewystarczające albo zbędne.

W opisanej we wniosku sytuacji nie można uznać udokumentowania otrzymania przez Panią środków pieniężnych w sposób określony w art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, tj. dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym. Jak wynika z opisu sprawy środki pieniężne zostały Pani przekazane w gotówce. Dopiero później zostały przez Panią wpłacone na konto. Taki sposób działania nie wyczerpuje norm omawianego przepisu. Z opisu stanu faktycznego wprost wynika, że darowiznę otrzymała Pani „do ręki”, a nie w sposób wskazany w ww. przepisie.

Podkreślenia wymaga, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

W konsekwencji, otrzymane – tytułem darowizny − od Pani matki środki pieniężne nie korzystają ze zwolnienia określonego w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków  i darowizn.

Zatem w tej części Pani stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej wskazujemy, że została ona wydana w indywidualnej sprawie innego podmiotu i nie wiąże Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Natomiast odnosząc się do powołanych przez Panią we wniosku wyroków sądowych wyjaśniamy, że powołane wyroki są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają. Zatem wskazane we wniosku wyroki sądu nie mają wpływu na podjęte w tej interpretacji rozstrzygnięcie.

Należy jednak zauważyć, że w kwestii opodatkowania darowizny środków pieniężnych powzięta została uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 20 marca 2023 r. sygn. akt III FPS 3/22. Stanowisko zajęte w przedmiotowym rozstrzygnięciu jest zbieżne z tą uchwałą.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja jest zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo=

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00