Interpretacja indywidualna z dnia 27 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.295.2024.2.TR

Opodatkowanie świadczeń z Wielkiej Brytanii oraz ulga na powrót.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe w części dotyczącej prawa do ulgi na powrót oraz braku obowiązku składania zeznań podatkowych za okres, w którym była Pani brytyjskim rezydentem podatkowym i nieprawidłowe w części dotyczącej nieuznawania brytyjskiego zasiłku macierzyńskiego za dochód w okresie, w którym była Pani polskim rezydentem podatkowym.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 marca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 15 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 31 maja 2024 r. (wpływ 31 maja 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych

Od 31 sierpnia 2013 r. przebywała Pani na stałe na terenie Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii.

Od 10 października 2013 r. wraz z Panią przebywał tam Pani obecny współmałżonek, z którym jest Pani w trwającym związku małżeńskim od 13 października 2018 r.

Posiadają Państwo oboje listy z instytucji Państwowej Wielkiej Brytanii potwierdzające, że ostatnie lata podatkowe Państwa „ordynacją podatkową” była Wielka Brytania (Letter of Confirmation).

Oboje pozostawali Państwo w trwającym i nieprzerwanym stosunku pracy od 2013 r. do 2023 r. Stosunek pracy Pani męża zakończył się z dniem 1 lipca 2023 r., a Pani z dniem 20 sierpnia 2023 r.

Od 15 listopada 2022 r. przebywała Pani na urlopie macierzyńskim aż do 20 sierpnia 2023 r., kiedy nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy za porozumieniem stron.

Od 1 sierpnia 2023 r. podjęła Pani pracę zarobkową na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

Oboje posiadają Państwo pełną dokumentację zarobkową w postaci p60 za kolejne lata 2013-2023, oraz p45 za okres od 5 kwietnia do 1 lipca 2023 r./20 sierpnia 2023 r.

Posiadają też Państwo numery nadania statusów stałego pobytu (Settlement Status), a Państwa syn posiada podwójne obywatelstwo. Posiadają także Państwo umowy najmów mieszkań oraz personalizowane umowy z instytucjami dostarczającymi usług energetycznych, wodnych i gazowych za ww. lata.

W uzupełnieniu wniosku podała Pani, co następuje.

Wniosek dotyczy rozliczeń za lata podatkowe od 2013-2023.

W każdym z ww. lat podatkowych suma Pani przychodów objętych pytaniem przekraczała kwotę 85 528 zł.

Przedmiotowy wniosek dotyczy przychodów osiągniętych przez Panią:

·w latach 2013-2022 ze stosunku pracy (umowa o pracę na czas nieokreślony);

·od 15 listopada 2022 r. z zasiłku macierzyńskiego („matternity pay”).

Zasiłek macierzyński przysługiwał Pani z tytułu urodzenia dziecka (...) 2022 r. Do czasu rozpoczęcia okresu zasiłku macierzyńskiego pozostawała Pani w trwającym stosunku pracy nieprzerwanie od 2013 r., w tym od 19 października 2020 r. u jednego brytyjskiego pracodawcy. Zasiłek macierzyński zakończyła Pani wypowiedzeniem pracy w dniu 20 sierpnia 2023 r. z powodu stałej zmiany miejsca zamieszkania.

Posiada Pani obywatelstwo Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie od 5 kwietnia 1987 r. aż do nadal. Ponadto posiada Pani status osiedlonego „Settlement Status” w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii od 23 sierpnia 2019 r. nieprzerwanie do nadal. Dnia 5 lipca 2023 r. zgłosiła Pani do instytucji właściwej opuszczenie kraju celem zmiany miejsca ośrodka życia na Państwo Polskie.

Przeniosła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Polski 5 lipca 2023 r. – przybyła Pani samolotem z Wielkiej Brytanii do Polski celem stałej zmiany ośrodka życia. W niedługim czasie po przylocie w Izbie Celnej RP zgłoszone zostało do oclenia mienie przesiedleńcze.

W latach podatkowych: 2010, 2021 lub 2022 przebywała Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jedynie w celach urlopowych.

Od 2013 r. (włączając w to lata 2020-2022) aż do 5 lipca 2023 r. Pani miejscem zamieszkania do celów podatkowych było Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii.

Od początku roku do 5 kwietnia 2023 r. Pani miejscem zamieszkania dla celów podatkowych było Zjednoczone Królestwo. Od 5 kwietnia 2023 r. kiedy to w Wielkiej Brytanii zaczyna się rok podatkowy 2023/2024 nie przebywa Pani na terenie i nie pozostaje w stosunku zatrudnienia w Wielkiej Brytanii dłużej niż 183 dni. Stosunek zatrudnienia ustał 20 sierpnia 2023 r. co stanowi 137 dni w roku podatkowym 2023/2024 w Wielkiej Brytanii.

Dokument p60 jest brytyjskim odpowiednikiem zeznania rocznego (PIT) wystawianym każdego roku, poza zakończeniu roku podatkowego w rozumieniu przepisów podatkowych Wielkiej Brytanii (tj. od 5 kwietnia do 5 kwietnia roku następnego). Natomiast dokument p45 jest dokumentem rozliczenia podatkowego częściowego, kiedy to następuje ustanie stosunku pracy u pracodawcy przed zakończeniem roku podatkowego. Jeżeli nastąpiłoby podjęcie nowego zatrudnienia, dokument p45 służy nowemu pracodawcy do obliczenia prawidłowej podstawy do opodatkowania, kiedy jednak zatrudnienie nie jest podejmowane; służy jako ostateczny dokument rozliczeniowy z Urzędem Podatkowym Wielkiej Brytanii.

W wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski podlega Pani nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, dlatego próbuje Pani ustalić czy należy się Pani ulga dla powracających z zagranicy.

Posiada Pani wszystkie dokumenty rozliczeniowe podatkowe w latach 2013-2023, rachunki za mieszkania, media, jak i oficjalne listy z instytucji Brytyjskich potwierdzające Pani nadanie statusu osoby osiedlonej, jak i potwierdzające rezydencję podatkową brytyjską za te lata.

Po przeprowadzce do Polski miała Pani bliższe relacje rodzinne w Polsce, ponieważ wraz z Panią przeprowadził się Pani małżonek i syn.

Po przeprowadzce do Polski czuła Pani bliższą więź z Polską, ponieważ zawsze Pani odczuwała, że Polska jest Pani ojczyzną.

W latach 2013-2023 brała Pani aktywny udział w wyborach lokalnych w Wielkiej Brytanii. Była Pani tam również honorowym dawcą krwi ze złotym statusem. Ponadto wspierała Pani działalności polonijne, jak i akcje charytatywne, mające na celu pomoc młodzieży w Polsce (przekazywanie plastikowych nakrętek), za co dostała Pani osobiste podziękowania od Prezydenta Miasta w Polsce. Od momentu powrotu do Polski aktywnie bierze Pani udział w wyborach samorządowych, jak i stara się Pani charytatywnie wspierać samotnej matki.

Od zawsze wiązała Pani plany urlopowe z Polską i tak samo ma to miejsce obecnie.

Większe zobowiązania w latach 2013-2023 miała Pani w Wielkiej Brytanii. Od 1 czerwca 2023 r., kiedy to wynajęli Państwo mieszkanie w Polsce, aby zaplanować przeprowadzkę, zakończyła Pani wszystkie zobowiązania, jakie miała Pani w Wielkiej Brytanii. Obecnie w UK opłaca Pani jedynie abonament telefoniczny na telefon komórkowy i dostęp do platformy internetowej.

W latach 2013-2023 korzystała Pani ze służby zdrowia w Wielkiej Brytanii. Wszelka pomoc ze strony Polskiej miała charakter doraźny podczas urlopów wypoczynkowych w ramach ubezpieczenia kartą EKUZ. Od 5 lipca 2023 r. do 20 sierpnia 2023 r. w Polsce posiadała Pani formę U1 (zgoda strony brytyjskiej na przewlekłe leczenie w Polsce). Od dnia 1 sierpnia 2023 r. podjęła Pani jednak zatrudnienie na pełen etat w firmie polskiej i przeszła Pani na ubezpieczenie powszechne ZUS.

Do dnia dzisiejszego posiada Pani 2 telefony komórkowe zarejestrowane o statusie aktywny:

a)numer brytyjski aktywny od 2014 r. obecnie w abonamencie;

b)numer polski aktywny od 2006 r. w ciągłym abonamencie.

Do marca 2023 r. posiadała Pani samochód o brytyjskim numerze rejestracyjnym na terenie Wielkiej Brytanii, który został wyrejestrowany i zbyty. Od czerwca 2023 r. do dnia dzisiejszego jest Pani właścicielem pojazdu o polskim numerze rejestracyjnym.

Pytania (po uzupełnieniu wniosku)

1)Czy przysługuje Pani ulga na powrót, gdyż nie został spełniony warunek zgłoszenia do polskiego urzędu podatkowego po 2019 r. (Brexit) faktu przeniesienia ośrodka życia do Wielkiej Brytanii?

2)Czy istniała konieczność składania przez Panią zeznań podatkowych za lata poprzednie (od 2019 - Brexit) w Rzeczypospolitej Polskiej po opuszczeniu przez Wielką Brytanię Wspólnoty Europejskiej, podczas gdy „ordynacją podatkową” właściwą dla Pani miejsca zamieszkania była Wielka Brytania?

3)Czy zasiłek macierzyński powinna Pani zakwalifikować jako dochód, gdyż w Wielkiej Brytanii nie jest on traktowany jako dochód?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie:

1)Przysługuje Pani ulga na powrót.

2)Nie musi Pani składać zeznań podatkowych za lata 2013-2022.

3)Macierzyński z Wielkiej Brytanii nie powinien być zakwalifikowany jako dochód.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Na podstawie art. 3 ust. 2a przywołanej ustawy:

W myśl art. 3 ust. 2b ww. ustawy:

Stosownie jednak do art. 4a tejże ustawy:

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik ma miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w przywołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP. Tym samym, określona osoba, która ma ścisłe powiązania biznesowe czy gospodarcze w Polsce, a całą rodzinę i znajomych w innym państwie, może w takiej sytuacji podlegać opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Wymienione powyżej kryteria stosuje się jednak z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zatem w przedmiotowej sprawie znajdują zastosowanie przepisy Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250 poz. 1840), zmodyfikowane Konwencją wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzoną w Paryżu 24 listopada 2016 r., podpisaną w Paryżu 7 czerwca 2017 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1369).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 tej Konwencji:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ww. Konwencji:

Przy czym wskazać należy, że zarówno Polska, jak i Wielka Brytania, notyfikowały ww. Konwencję polsko-brytyjską do objęcia Konwencją wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzoną w Paryżu 24 listopada 2016 r., podpisaną w Paryżu 7 czerwca 2017 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1369). Konwencja MLI, której celem było jednorazowe zmodyfikowanie sieci umów o unikaniu podwójnego opodatkowania bez konieczności czasochłonnych negocjacji bilateralnych, została ratyfikowana przez Polskę 23 stycznia 2018 r., a przez Wielką Brytanię 29 czerwca 2018 r. Dniem wejścia w życie postanowień Konwencji MLI dla Polski jest 1 lipca 2018 r., natomiast dla Wielkiej Brytanii 1 października 2018 r.

Przepisy Konwencji MLI stosowane są równolegle z przepisami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (Konwencja MLI nie działa jak protokół zmieniający). W praktyce przepisy Konwencji MLI mają pierwszeństwo przed regulacjami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (tzn. jeśli przepisy umowy będą sprzeczne z przepisami Konwencji MLI, to przepisy Konwencji MLI będą miały zastosowanie jako akt późniejszy).

Dla celów stosowania prawa, postanowienia Konwencji MLI muszą być interpretowane równolegle z Konwencją między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, z uwzględnieniem stanowisk Umawiających się Państw w zakresie przyjęcia Konwencji MLI. Stanowisko Polski zostało przedstawione w oświadczeniu rządowym z 6 czerwca 2018 r. w sprawie mocy obowiązującej Konwencji wielostronnej implementującej środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzonej w Paryżu 24 listopada 2016 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1370), natomiast wspólne stanowisko Polski i Wielkiej Brytanii zostało przedstawione w oświadczeniu rządowym z 11 października 2018 r. w sprawie mocy obowiązującej w relacjach między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej Konwencji wielostronnej implementującej środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzonej w Paryżu 24 listopada 2016 r., oraz jej zastosowanie w realizacji postanowień Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 2253).

Konwencja wchodzi w życie z pierwszym dniem miesiąca następującego po upływie terminu trzech miesięcy kalendarzowych, następujących po dacie zdeponowania piątego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia (art. 34 ust. 1 Konwencji MLI).

Dla każdego Sygnatariusza, który dokonuje ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia niniejszej Konwencji po zdeponowaniu piątego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, niniejsza Konwencja wejdzie w życie z pierwszym dniem miesiąca następującego po upływie terminu trzech miesięcy kalendarzowych, rozpoczynającego bieg z datą zdeponowania przez tego Sygnatariusza jego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia (art. 34 ust. 2 ww. Konwencji).

Z kolei, zasady stosowania jej postanowień w odniesieniu do danej Umowy Podatkowej wynikają z art. 35 ww. Konwencji.

Zgodnie z zasadami ogólnymi określonymi w art. 35 ust. 1 Konwencji MLI,

Postanowienia Konwencji MLI będą miały zastosowanie w odniesieniu do Umowy podatkowej począwszy od innych dat niż data wejścia w życie. Przy tym, poszczególne postanowienia Konwencji MLI mogą być stosowane w różnych datach, zależnie od rodzaju podatków (podatki pobierane u źródła lub inne podatki) oraz od wyborów dokonanych przez Umawiające się Państwa w ich stanowiskach w zakresie przyjęcia Konwencji MLI.

W konsekwencji, jeżeli również w ww. stanowiskach nie wskazano inaczej, to zgodnie z art. 35 ust. 1 Konwencji MLI:

W wyniku wejścia w życie Konwencji MLI, przepis art. 4 ust. 1 i ust. 2 ww. Konwencji polsko-brytyjskiej nie uległ zmianie.

Dla potrzeb dokonania interpretacji ww. przepisu, należy sięgnąć do Komentarza Modelowej Konwencji OECD. Głównym celem Modelowej Konwencji OECD jest umożliwienie rozwiązywania w sposób jednolity najczęściej występujących problemów w zakresie międzynarodowego prawnego podwójnego opodatkowania. Zgodnie z zaleceniami Rady OECD, państwa członkowskie przy zawieraniu lub rewizji dwustronnych konwencji powinny stosować się do Modelowej Konwencji i do interpretacji zawartej w Komentarzu do tej Konwencji. Postanowienia Konwencji zyskały powszechne (światowe) uznanie wyrażające się włączaniem ich do większości dwustronnych umów. Wiele umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, które zawarła Polska z innymi krajami została sporządzona w zgodzie z postanowieniami Modelowej Konwencji OECD, w tym Konwencja zawarta między Polską a Wielką Brytanią.

Według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, że osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania. Istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

W zakresie powiązań gospodarczych, wyjaśniam, że jest to miejsce, z którym dana osoba ma ścisłe powiązania ekonomiczne. W tym względzie należy wziąć pod uwagę przede wszystkim związki ekonomiczne osoby fizycznej z danym państwem, wśród których istotne są: miejsce wykonywania działalności zarobkowej, główne źródła dochodów podatnika, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, zaciągnięte kredyty, konta bankowe, miejsce, z którego osoba zarządza swoim mieniem itd.

Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej zostały wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy, czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast, jeśli podatnik ma miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce płaci podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Jak wynika ze stanu faktycznego opisanego we wniosku i jego uzupełnieniu, 5 lipca 2023 r. przeniosła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Polski z Wielkiej Brytanii, gdzie przebywała Pani na stałe od 31 sierpnia 2013 r. Przedmiotowy wniosek dotyczy natomiast przychodów osiągniętych przez Panią:

·przed 5 lipca 2023 r., tj. w latach 2013-2022 ze stosunku pracy (umowa o pracę na czas nieokreślony);

·zarówno przed, jak i po 5 lipca 2023 r., tj. od 15 listopada 2022 r. do 20 sierpnia 2023 r. z zasiłku macierzyńskiego („matternity pay”).

Po przeprowadzeniu analizy Pani sprawy, stwierdzam, że na gruncie opisanego stanu faktycznego oraz przywołanych przepisów prawa, co do przychodów osiągniętych przez Panią od 31 sierpnia 2013 r. do 5 lipca 2023 r. na terytorium Polski miała Pani jedynie ograniczony obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ww. ustawy, objawiający się w podleganiu obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zatem, Pani brytyjskie dochody (przychody) w przedmiotowym okresie – tj. ze stosunku pracy oraz z zasiłku macierzyńskiego – nie podlegały opodatkowaniu w Polsce, w związku z czym nie była Pani zobowiązana do ich rozliczenia w zeznaniach podatkowych i opodatkowania w Polsce.

Tym samym, Pani stanowisko, zgodnie z którym nie musi Pani składać zeznań podatkowych za lata 2013-2022 jest prawidłowe.

Przechodząc natomiast do kwestii opodatkowania brytyjskiego zasiłku macierzyńskiego po zmianie Pani miejsca zamieszkania i rezydencji na Polską 5 lipca 2023 r. – czyli w okresie gdy miała Pani już w Polce nieograniczony obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ww. ustawy – wskazuję, co następuje.

Konwencja polsko-brytyjska nie określa specyficznych zasad opodatkowania zasiłków macierzyńskich, niestanowiących wynagrodzenia ze stosunku pracy, zatem należy zakwalifikować je jako inne dochody.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 Konwencji polsko-brytyjskiej:

Zasiłki macierzyńskie z Wielkiej Brytanii otrzymane przez osobę mającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terenie Polski, określone w art. 21 ust. 1 ww. Konwencji, podlegają zatem opodatkowaniu tylko w Polsce.

Oznacza to, że do ich opodatkowania stosuje się przepisy polskiego prawa podatkowego obowiązujące w danym roku podatkowym.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z treści tego przepisu wynika zatem, że opodatkowane podatkiem dochodowym są wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Zgodnie zaś z art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl natomiast art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Użyte w ww. przepisie sformułowanie „w szczególności”, świadczy o tym, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy i jednocześnie niekwalifikowane do żadnej z kategorii przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzam, że na gruncie opisanego stanu faktycznego, brytyjski zasiłek macierzyński w części otrzymanej przez Panią od momentu zmiany rezydencji podatkowej na polską 5 lipca 2023 r. generuje dochód w rozumieniu art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ze źródła przychodów, określonego jako inne, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 tejże ustawy.

Tym samym, Pani stanowisko zgodnie, z którym zasiłek macierzyński z Wielkiej Brytanii nie powinien być zakwalifikowany jako dochód jest nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do Pani wątpliwości dotyczących ulgi na powrót, wskazuję, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:

Stosownie do art. 21 ust. 43 ww. ustawy:

Powyższe przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 23 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.).

Ponadto z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:

Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Jak już wyżej wywiodłem, z analizy sprawy wynika, że od 5 lipca 2023 r. podlega Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Zatem, warunek wskazanyw art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.

Następny warunek określa art. 21 ust. 43 pkt 2 ww. ustawy. W okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających rok 2023, w którym przeprowadziła się Pani na stałe do Polski oraz w roku 2023 do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Polski, nie miała Pan miejsca zamieszkania na terytorium Polski. Spełniła więc Pani również wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 ww. ustawy.

Jednym z warunków wymienionych w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) ustawy jest posiadanie przez podatnika obywatelstwa polskiego. Ten wymóg również został przez Panią wypełniony.

Kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest, stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia. Jak Pani podała, posiada Pani listy z instytucji Państwowej Wielkiej Brytanii potwierdzające, że ostatnie lata podatkowe Pani „ordynacją podatkową” była Wielka Brytania (Letter of Confirmation). Posiada Pani wszystkie dokumenty rozliczeniowe podatkowe w latach 2013-2023, rachunki za mieszkania, media, jak i oficjalne listy z instytucji Brytyjskich potwierdzające Pani nadanie statusu osoby osiedlonej, jak i potwierdzające rezydencję podatkową brytyjską za te lata.

Zatem, w warunkach opisanego stanu faktycznego ma Pani prawo do skorzystania z tzw. ulgi na powrót, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na zasadach wynikajacych z tego przepisu, czyli w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku 2023, albo od początku roku 2024 – w limitowanej tym przepisem wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł.

Tym samym, Pani stanowisko zgodnie, z którym przysługuje Pani ulga na powrót jest prawidłowe, aczkolwiek musi Pani mieć na uwadze wskazany ww. przepisem limit.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzeń.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).