Interpretacja indywidualna z dnia 26 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.236.2024.2.JK

Czynności wycofania lokalu niemieszkalnego z prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej (który Pani jako osoba fizyczna będzie wykorzystywała do działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. na potrzeby najmu), nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy. W konsekwencji, ww. czynność wycofania lokalu niemieszkalnego z działalności gospodarczej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usługjest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 kwietnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 26 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku podlegania opodatkowaniu czynności przekazania, w związku z likwidacją działalności gospodarczej, lokalu niemieszkalnego do majątku prywatnego, w przypadku dalszego wynajmowania go przez Panią jako zarejestrowanego podatnika VAT, w ramach najmu prywatnego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Zainteresowana (dalej też jako: „Wnioskodawczyni”) jest obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej, jak również obywatelem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (dalej: „Wielka Brytania”). Jest stanu wolnego, nie ma dzieci i prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe.

W 2013 r. Wnioskodawczyni wyjechała do Wielkiej Brytanii w celu odbycia studiów wyższych, które – na poziomie licencjackim i magisterskim – ukończyła.

W latach 2017-2023 Zainteresowana świadczyła pracę na rzecz brytyjskich pracodawców, zaś od grudnia 2023 r. pozostaje jedynym wspólnikiem, reprezentującym 100% kapitału zakładowego, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Wielkiej Brytanii, prowadzącej tam działalność gospodarczą. Po zakończeniu studiów wyższych, w 2017 r. Wnioskodawczyni postanowiła rozpocząć aktywność zawodową w Wielkiej Brytanii, tym samym lokując tam wówczas ośrodek interesów życiowych, w związku z czym Jej miejscem zamieszkania stała się Wielka Brytania. Tym samym, od 2017 r. rozlicza podatki od wszelkich swoich dochodów w Wielkiej Brytanii, z zastrzeżeniem wypełniania w Polsce obowiązków podatkowych związanych z opisanymi niżej dochodami z prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie najmu lokalu. Mając to na uwadze, w świetle przepisów brytyjskich od 2017 r., Wnioskodawczyni posiada status rezydenta podatkowego Wielkiej Brytanii.

W 2022 r. Wnioskodawczyni kupiła mieszkanie w L., w którym do dnia złożenia wniosku zamieszkuje. W celu uniknięcia jakichkolwiek wątpliwości Zainteresowana wskazała, że przed zmianą miejsca zamieszkania na Wielką Brytanię, od urodzenia w 1994 r., miała nieprzerwane miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W Wielkiej Brytanii Wnioskodawczyni otworzyła rachunek bankowy, na który wpływało Jej wynagrodzenie a także, z którego regulowane były płatności związane z prowadzeniem gospodarstwa domowego, jak też do rachunku tego wydana została karta płatnicza. W tym czasie w Polsce była posiadaczem rachunku bankowego, niezbędnego do obsługi płatności związanych z prowadzoną w Polsce działalnością gospodarczą, o której mowa poniżej, jak też rachunku prywatnego służącego zasadniczo do regulowania płatności podczas pobytów w Polsce, w szczególności w celu uniknięcia dodatkowych opłat oraz przewalutowań związanych z korzystaniem z rachunku brytyjskiego w Polsce, jak też umożliwiającego korzystanie z użytecznych w trakcie pobytów w Polsce instrumentów płatniczych, oferowanych w ramach polskiego systemu bankowego (np. krajowe płatności on-line, czy też BLIK). W omawianym okresie, w Wielkiej Brytanii koncentrowała się zarówno aktywność zawodowa, towarzyska jak i społeczna Wnioskodawczyni. Tam też realizowała Ona zainteresowania pozazawodowe i zaspokajała swoje potrzeby kulturalne.

Od czasu wyjazdu do Wielkiej Brytanii związki Wnioskodawczyni z Polską ograniczały się do sporadycznych wizyt w Polsce, głównie przy okazji różnego rodzaju okresów świątecznych, czy też krótkich urlopów, zasadniczo w celu odwiedzin rodziców, którzy zamieszkują w Polsce. Od czasu rozpoczęcia studiów w Wielkiej Brytanii Zainteresowana nie przebywała na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przed wyjazdem do Wielkiej Brytanii Wnioskodawczyni była właścicielem lokalu mieszkalnego położonego w Polsce, który z racji wyjazdu z kraju został przez nią w 2022 r. darowany matce. Obecnie więc, poza opisanym niżej lokalem niemieszkalnym, Zainteresowana nie jest właścicielem w Polsce innych nieruchomości, jak też spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Wnioskodawczyni jest właścicielką położonego na terytorium Polski lokalu niemieszkalnego, który jest od 2020 r. wynajmowany w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, w związku z czym Zainteresowana jest wpisana jako przedsiębiorca do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, prowadzonej przez właściwego ministra („CEIDG”) i w związku z tym pozostaje zarejestrowanym w Polsce, podatnikiem VAT czynnym.

Usługi najmu przedmiotowego lokalu podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług („VAT”) i nie korzystają ze zwolnienia od tego podatku. Nabywając przedmiotowy lokal niemieszkalny Wnioskodawczyni działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a w związku z zamiarem jego wynajmowania, uzyskała zwrot kwoty podatku naliczonego zawartego w cenie tego lokalu. Zainteresowana rozważa zaprzestanie ww. działalności gospodarczej i złożenie w związku z tym wniosku o wykreślenie Jej z CEIDG. W przypadku zakończenia działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni będzie dalej wynajmować wymieniony lokal niemieszkalny w ramach majątku prywatnego, tj. źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy PIT (dalej jako: „najem prywatny”), pozostając zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Niezależnie od powyższego, Zainteresowana rozważa powrót do Polski, który będzie wiązał się z zamieszkaniem w Polsce. Wówczas, Wnioskodawczyni w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych w nieodległym czasie od przyjazdu do Polski podejmie starania w celu nabycia własności nieruchomości i jak należy założyć, nieruchomość taką nabędzie w okresie nie przekraczającym kilkunastu miesięcy od dnia powrotu do Polski. Przy czym nie można wykluczyć, że Zainteresowana stanie się właścicielem nieruchomości w Polsce, w wyniku przekazania Jej własności takiej nieruchomości przez rodziców, w ramach umowy darowizny. Jednocześnie, niezwłocznie podejmie starania w celu podjęcia zatrudnienia w Polsce lub rozpoczęcia działalności gospodarczej w Polsce (o przedmiocie innym niż najem opisanego wyżej lokalu niemieszkalnego). Po powrocie do Polski, opisany wyżej prywatny rachunek bankowy, stanie się Jej podstawowym rachunkiem bankowym, związanym z bieżącym funkcjonowaniem i prowadzeniem gospodarstwa domowego, w tym regulowaniem niezbędnych płatności, umożliwiający też korzystanie z karty płatniczej. Przy czym, nie można wykluczyć, że jeżeli Zainteresowana uzyska korzystniejszą ofertę (czy to z finansowego punktu widzenia, czy to z uwagi na funkcjonalność tego rachunku lub na instrumenty płatnicze z rachunkiem takim związane), otworzy nowy rachunek bankowy obsługujący wymienione potrzeby, związane z jej funkcjonowaniem i prowadzeniem gospodarstwa domowego. Wówczas też, w Polsce koncentrować się będzie zarówno aktywność zawodowa, towarzyska jak i społeczna Zainteresowanej. W Polsce korzystać będzie ze służby zdrowia, zapewni sobie możliwość stałego korzystania z samochodu, posiadać będzie telefon zarejestrowany u polskiego operatora, a także będzie regulowała płatności i nabywała towary i usługi związane z prowadzeniem gospodarstwa domowego. W Polsce będzie też realizowała zainteresowania pozazawodowe i zaspokajała potrzeby kulturalne.

W przypadku powrotu do Polski, Wnioskodawczyni będzie przebywać w Polsce dłużej niż 183 dni w każdym roku podatkowym. Przy czym, nie można wykluczyć, że w roku kalendarzowym będącym rokiem powrotu do Polski, powrót ten może nastąpić w drugiej połowie roku kalendarzowego i wówczas możliwa jest sytuacja, że w tym pierwszym roku kalendarzowym z tego powodu Zainteresowana będzie przebywać w Polsce 183 dni lub krócej.

Wnioskodawczyni nie wie, czy w przypadku powrotu do Polski, Jej obecne mieszkanie w L. zostanie sprzedane, czy też pozostanie Jej aktywem zaliczanym do majątku prywatnego. Jeżeli mieszkanie to nie zostanie sprzedane, Wnioskodawczyni rozważy jego wynajęcie.

W przypadku powrotu do Polski, Zainteresowana będzie dysponować certyfikatem rezydencji lub innym dowodem dokumentującym miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Wielkiej Brytanii, w okresie obejmującym trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniła miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz okres od początku roku, w którym zmieniła miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmieniła miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W celu uniknięcia jakichkolwiek wątpliwości, Zainteresowana wskazała, że dotychczas nie korzystała, w całości lub w części, ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy PIT.

Pytanie

Czy przejście opisanego w zdarzeniu przyszłym lokalu niemieszkalnego do majątku prywatnego Zainteresowanej, w związku z likwidacją działalności gospodarczej skutkującej wykreśleniem Jej z CEiDG, w przypadku dalszego wynajmowania go w ramach najmu prywatnego przez Zainteresowaną, jako zarejestrowanego podatnika VAT czynnego, będzie zdarzeniem neutralnym w zakresie podatku od towarów i usług?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, przejście opisanego w zdarzeniu przyszłym lokalu niemieszkalnego do majątku prywatnego Zainteresowanej w związku z likwidacją działalności gospodarczej skutkującej wykreśleniem Jej z CEiDG, w przypadku dalszego wynajmowania go w ramach najmu prywatnego przez Zainteresowaną, jako zarejestrowanego podatnika VAT czynnego, będzie zdarzeniem neutralnym w zakresie podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie

Neutralny charakter przejścia lokalu niemieszkalnego do majątku prywatnego osoby fizycznej, w przypadku dalszego jego wynajmowania przez tę osobę jako podatnika VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361, ze zm.; dalej jako: „ustawa VAT”), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na gruncie tej ustawy (art. 2 pkt 6) towar zdefiniowano jako „rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii”.

Z kolei przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) – art. 7 ust. 1 ustawy VAT, zaś przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...) – art. 8 ust. 1 ustawy VAT.

Ponadto, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie zaś z ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...).

Ponadto, jak stanowi art. 90 ust. 1 ustawy VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jak z kolei stanowi ust. 2 ww. artykułu 90, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Zgodnie zaś z art. 91 ustawy VAT:

1. Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

1a . Podatnik może nie dokonywać korekty, o której mowa w ust. 1, jeżeli różnica między proporcją ustaloną zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g a proporcją ustaloną dla zakończonego roku podatkowego nie przekracza dwóch punktów procentowych.

1b. W przypadku gdy proporcja ustalona dla zakończonego roku podatkowego jest mniejsza niż proporcja ustalona zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, przepis ust. 1a stosuje się pod warunkiem, że kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu wynikająca z:

1)różnicy między ustalonymi proporcjami oraz

2)korekty, o której mowa w ust. 2, z wyłączeniem korekty środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł

– nie przekracza 10 000 zł.

2.W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

2a. Obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

3.Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

4.W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

5.W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

6.W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1)opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2)zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

7.Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

7a. W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

7b. W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

7c. Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje – korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

7d. W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

7e. Podatnik, który ponownie skorzysta ze zwolnień, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 albo art. 113 ust. 1, może dokonać korekty podatku naliczonego za pozostający okres korekty w deklaracji podatkowej składanej za ostatni okres rozliczeniowy, w którym podatnik był podatnikiem VAT czynnym.

8.Korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

9.W przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wnioskodawczyni podziela w pełni i przyjmuje za własne opisane niżej stanowisko Dyrektora KIS wyrażone w interpretacji indywidualnej z dnia 17 marca 2023 r., sygn. 0114-KDIP1-3. 4012.87.2023.1.JG. Wskazano w niej m.in., że jeżeli podatnik VAT po likwidacji działalności gospodarczej nadal wykorzystywać będzie lokal do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (będzie ten lokal wynajmował w ramach najmu prywatnego na rzecz podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą), tym samym będzie nadal prowadził działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT i posiadał status czynnego podatnika podatku od towarów i usług. Jak bowiem wyjaśnił Dyrektor KIS, w podatku VAT nie występuje pojęcie „najmu prywatnego” i „najmu w ramach działalności gospodarczej”.

W świetle przepisów ustawy VAT działalnością gospodarczą jest każda czynność najmu czy dzierżawy niezależnie od tego, czy wynajmujący działalność tę zarejestrował czy nie i niezależnie od tego czy przedmiot najmu (dzierżawy) stanowi w jego działalności środek trwały. Jak podkreślono w tej interpretacji indywidualnej, skoro składnik majątku (w rozpatrywanej w powołanej interpretacji sprawie był nim lokal mieszkalny) zarówno przed jak i po likwidacji działalności gospodarczej będzie wykorzystywany cały czas do działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy VAT, to przejście lokalu mieszkalnego do majątku prywatnego w związku z likwidacją działalności, w celu jego dalszego wykorzystywania na potrzeby wynajmu, tj. działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, nie będzie więc mieściło się w pojęciu dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy VAT, niezależnie od tego, że od nabycia lokalu odliczono podatek VAT.

W opisanej sytuacji nie nastąpi bowiem przeniesienie nieruchomości na cele osobiste, tylko lokal będzie w dalszym ciągu wykorzystywany w sposób ciągły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zatem, wycofanie składnika majątku przedsiębiorstwa nie będzie mieściło się w pojęciu dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy VAT, ponieważ składnik majątku (lokal mieszkalny) pozostanie własnością tej samej osoby fizycznej i nadal będzie wykorzystywany przez tę osobę do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

W ocenie Zainteresowanej, analogiczna sytuacja ma miejsce w sprawie niniejszej, a zatem przejście lokalu niemieszkalnego, którego właścicielem jest Wnioskodawczyni, do Jej majątku prywatnego w związku z likwidacją działalności gospodarczej i dalsze jego wykorzystywanie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, w świetle ww. przepisów ustawy VAT.

Analogiczny pogląd płynie również z interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 3 października 2023 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.335.2023.3.KM.

Co się zaś tyczy przepisów art. 91 ustawy VAT, nieco upraszczając to na potrzeby niniejszego uzasadniania Zainteresowana wskazuje, że dotyczą one korekty podatku naliczonego (w tym również tzw. korekty wieloletniej, dotyczącej m.in. nieruchomości), mającej miejsce w sytuacji:

(i)zmiany tzw. struktury sprzedaży (proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego od towarów lub usług, które są wykorzystywane do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, którego nie można przyporządkować do poszczególnych rodzajów tych czynności) (ust. 1-6) albo

(ii)zmiany pierwotnego przeznaczenia towaru lub usługi (ust. 7). Przy czym przepisy ust. 7a-9 ww. artykułu nie mają w analizowanej sprawie znaczenia.

Omawiany lokal niemieszkalny został przez Zainteresowaną nabyty wyłącznie w celu wykorzystywania go do wykonywania czynności opodatkowanych i tylko do świadczenia takich usług jest on wykorzystywany. W związku z tym nie zajdą jakiekolwiek zmiany, które uzasadniałyby dokonanie korekty wieloletniej, związanej ze zmianą tzw. struktury sprzedaży. Ponadto, w związku z rozważaną likwidacją działalności gospodarczej i wykreśleniem jej z CEIDG, nie dojdzie do zmiany pierwotnego przeznaczenie tego lokalu, który nadal, i przez tego samego podatnika, będzie wynajmowany a usługi te będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

To powoduje, że art. 91 ustawy o VAT, nie będzie mieć w niniejszej sprawie zastosowania.

Analogiczny pogląd, który Wnioskodawczyni podziela w pełni i przyjmuje za własny, płynie również z powołanej wyżej interpretacji indywidualnej z dnia 17 marca 2023 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.87.2023.1.JG.

We wniosku o udzielenie powołanej interpretacji indywidualnej wnioskodawca wskazał, że w związku z prowadzoną działalnością nabył on lokal mieszkalny z zamiarem jego odpłatnego wynajmu, lokal ten został oddany w odpłatny najem podmiotom trzecim, po czym wnioskodawca ten podjął decyzję o likwidacji działalności gospodarczej. Po likwidacji tej działalności gospodarczej pozostanie czynnym podatnikiem podatku VAT i będzie nadal świadczył usługę wynajmu przedmiotowego lokalu. Mając to na uwadze, Dyrektor KIS wskazał, że: „w analizowanym przypadku nie nastąpi zmiana przeznaczenia wycofanego z działalności gospodarczej składnika majątku. Wyłączony składnik majątku nadal będzie wynajmowany, czyli wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W konsekwencji, do opisanej sytuacji nie będą miały zastosowania przepisy art. 91 ustawy i tym samym, najem wycofanej z działalności gospodarczej nieruchomości, nie spowoduje powstania obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, który Pan odliczył przy zakupie lokalu”.

Tym samym, przejście opisanego w zdarzeniu przyszłym lokalu niemieszkalnego do majątku prywatnego Zainteresowanej w związku z likwidacją działalności gospodarczej skutkującej wykreśleniem Jej z CEiDG, w przypadku dalszego wynajmowania go w ramach najmu prywatnego przez Zainteresowaną, jako zarejestrowanego podatnika VAT czynnego, będzie zdarzeniem neutralnym w zakresie podatku od towarów i usług. W szczególności nie będzie stanowić czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, jak też nie powstanie w związku z nim obowiązek korekty, o której mowa w art. 91 ustawy VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wnioskujest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2016 r. str. 1 ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatnie z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Z kolei zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

W myśl art. 659 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Jak wynika z art. 659 § 2 Kodeksu cywilnego:

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, najem składników majątku wycofanych uprzednio z prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pani właścicielką położonego na terytorium Polski lokalu niemieszkalnego, który jest od 2020 r. wynajmowany w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, w związku z czym jest Pani wpisana jako przedsiębiorca do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, prowadzonej przez właściwego ministra („CEIDG”) i w związku z tym pozostaje zarejestrowanym w Polsce, podatnikiem VAT czynnym.

Usługi najmu przedmiotowego lokalu podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT i nie korzystają ze zwolnienia od tego podatku. Nabywając przedmiotowy lokal niemieszkalny działała Pani w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a w związku z zamiarem jego wynajmowania, uzyskała zwrot kwoty podatku naliczonego zawartego w cenie tego lokalu.

Rozważa Pani zaprzestanie ww. działalności gospodarczej i złożenie w związku z tym wniosku o wykreślenie z CEIDG. W przypadku zakończenia działalności gospodarczej, będzie Pani dalej wynajmować wymieniony lokal niemieszkalny w ramach majątku prywatnego, pozostając zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Pani wątpliwości dotyczą określenia, czy wycofanie ww. lokalu niemieszkalnego do Pani majątku prywatnego, w związku z likwidacją działalności gospodarczej skutkującej wykreśleniem Pani z CEiDG, w przypadku dalszego wynajmowania go przez Panią, jako zarejestrowanego podatnika VAT czynnego, w ramach najmu prywatnego, będzie zdarzeniem neutralnym w zakresie podatku od towarów i usług.

Odnosząc się do Pani wątpliwości stwierdzić należy, że czynność wycofania lokalu niemieszkalnego z prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, który następnie zamierza Pani wynajmować, w ramach majątku prywatnego, pozostając zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, gdyż w przedmiotowej sprawie nie nastąpi dostawa towarów na Pani cele osobiste i ww. lokal w dalszym ciągu będzie służył do wykonywanych przez Panią czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Należy zauważyć, że oddając w najem ww. składnik majątku, po jego uprzednim wycofaniu z działalności gospodarczej, nie utraci Pani statusu czynnego podatnika podatku VAT w tym zakresie. Wynika to z faktu, że oddanie przedmiotowego lokalu w najem poza dotychczasową działalnością gospodarczą – na gruncie ustawy – skutkować będzie wykonywaniem działalności gospodarczej (polegającej na wynajmie nieruchomości), zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy oraz dokonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu (czynsz z tytułu najmu), określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jak wskazano wyżej, świadczenie usług najmu stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, w odniesieniu do czynności wycofania lokalu niemieszkalnego z prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej (który Pani jako osoba fizyczna będzie wykorzystywała do działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. na potrzeby najmu), nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy. W konsekwencji, ww. czynność wycofania lokalu niemieszkalnego z działalności gospodarczej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wskazać również należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy:

Stosownie do art. 91 ust. 4 ustawy:

Natomiast jak stanowi art. 91 ust. 5 ustawy:

Na podstawie art. 91 ust. 6 ustawy:

W myśl art. 91 ust. 7 ustawy:

Jak stanowi art. 91 ust. 7a ustawy:

Jak wynika z okoliczności sprawy jest Pani właścicielką lokalu niemieszkalnego, który jest od 2020 r. wynajmowany w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej i w związku z tym pozostaje Pani zarejestrowanym w Polsce, podatnikiem VAT czynnym. Usługi najmu przedmiotowego lokalu podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT i nie korzystają ze zwolnienia od tego podatku. Nabywając przedmiotowy lokal niemieszkalny działała Pani w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a w związku z zamiarem jego wynajmowania, uzyskała zwrot kwoty podatku naliczonego zawartego w cenie tego lokalu. Rozważa Pani zaprzestanie ww. działalności gospodarczej i złożenie w związku z tym wniosku o wykreślenie z CEIDG. W przypadku zakończenia działalności gospodarczej, będzie Pani dalej wynajmować wymieniony lokal niemieszkalny w ramach majątku prywatnego, pozostając zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Zatem lokal niemieszkalny nadal będzie przez Panią wykorzystywany do działalności gospodarczej – do czynności opodatkowanych. Tym samym, nie nastąpi w tym przypadku zmiana przeznaczenia ww. nieruchomości, a tylko taka sytuacja rodzi obowiązek korekty.

W konsekwencji, wycofanie z działalności gospodarczej wskazanej nieruchomości, nie spowoduje obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego zawartego w cenie tego lokalu, na podstawie art. 91 ustawy.

Tym samym Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna rozstrzyga w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 6 dotyczącego podatku od towarów i usług. Natomiast wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych podlega odrębnemu rozpatrzeniu.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pani ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Panią w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).