Interpretacja indywidualna z dnia 17 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.87.2023.1.JG

SkutkI podatkowe związane z likwidacją działalności gospodarczej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 lutego 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 20 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych związanych z likwidacją działalności gospodarczej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Pan R. K. począwszy od 21 stycznia 2020 r. ma zarejestrowaną jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą (…), m.in. w zakresie wynajmu nieruchomości. Wraz z rejestracją działalności gospodarczej dokonał Pan również rejestracji jako podatnik VAT czynny. Działalność pozostawała w zawieszeniu od 1 marca 2020 r. do 11 lipca 2022 r., wobec czego pismem Naczelnika Urzędu Skarbowego z 21 stycznia 2021 r. nr (…) został Pan poinformowany, iż w związku z zawieszeniem działalności (na okres dłuższy niż 6 kolejnych miesięcy), został on z urzędu wykreślony z rejestru podatników VAT. Przy czym, jak wskazano w ww. piśmie, w momencie odwieszenia działalności zostanie Pan automatycznie przywrócony do rejestru, bez konieczności dokonywania ponownej rejestracji – co też nastąpiło z dniem 11 lipca 2022 r.

W ramach analizowanej działalności gospodarczej nabył Pan lokal mieszkalny – umowa przedwstępna została zawarta w styczniu 2020 r., natomiast umowa końcowa w październiku 2021 r. – z zamiarem jego odpłatnego wynajmu. W związku z nabyciem analizowanej nieruchomości poniósł Pan wydatki, które każdorazowo udokumentowane były fakturami VAT – gdzie jako nabywca wskazana była Pana działalność gospodarcza.

W ramach przedmiotowych wydatków wymienić należy w szczególności faktury VAT dokumentujące zakup lokalu (płatne w kilku transzach), a także jego wykończenie i wyposażenie, czy też koszty zawarcia aktu notarialnego. Z tytułu ww. wydatków dokonał Pan odliczenia podatku naliczonego z dokumentujących je faktur VAT. Lokal mieszkalny, po dokonaniu niezbędnych prac wykończeniowych oraz wyposażeniu, został oddany w odpłatny wynajem na rzecz podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie krótko i średniookresowego wynajmu podmiotom trzecim.

Stosowna umowa w tym zakresie pomiędzy Panem a najemcą została zawarta 12 lipca 2022 r. Pragnie Pan wskazać, iż w myśl wydanej 8 października 2021 r. przez Ministra Finansów Interpretacji ogólnej w sprawie opodatkowania wynajmu nieruchomości mieszkalnych na cele mieszkaniowe, znak sprawy: PT1.8101.1.2021, wynajem na rzecz pomiotu, o którym mowa powyżej, podlega opodatkowaniu VAT według podstawowej stawki 23%. Zgodnie z powyższym wystawia Pan comiesięcznie na rzecz najemcy fakturę VAT obejmującą czynsz najmu, jak i obciążenia administracyjne związane z najmem, ze stawką 23% i dokonuje comiesięcznego rozliczenia VAT należnego z tego tytułu. Poza wynajmem przedmiotowego lokalu nie wykonuje i nie wykonywał Pan jakichkolwiek innych czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Innymi słowy, nie ponosi/nie ponosił Pan kosztów, ani też nie dokonuje/nie dokonywał Pan odliczenia VAT z tytułu wydatków innych niż związane z jedyną świadczoną przez Pana w ramach działalności gospodarczej usługą najmu lokalu mieszkalnego, o której mowa powyżej.

Z uwagi na szereg zaistniałych okoliczności podjął Pan decyzję o likwidacji działalności gospodarczej z dniem 28 lutego 2023 r. W konsekwencji, lokal mieszkalny, po wykreśleniu Pana z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (dalej: CEiDG), stanie się częścią Pana majątku prywatnego. Niemniej, będzie Pan kontynuował, w sposób ciągły, wynajem analizowanej nieruchomości w ramach majątku prywatnego i pozostanie z tego tytułu czynnym podatnikiem VAT. Innym słowy, będzie Pan nadal świadczył usługę wynajmu przedmiotowego lokalu na rzecz podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie krótko i średniookresowego wynajmu podmiotom trzecim. Będzie Pan wystawiał comiesięcznie na rzecz tego podmiotu fakturę VAT obejmującą czynsz najmu, jak i obciążenia administracyjne związane z najmem, ze stawką 23% i będzie Pan dokonywał comiesięcznego rozliczenia VAT należnego z tego tytułu. Nie korzystał Pan i nie będzie korzystał ze zwolnienia podmiotowego z VAT do limitu rocznego obrotu 200 tys. PLN (tym samym, planuje Pan jako osoba fizyczna pozostać zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT).

Pytania

1. Czy przejście lokalu mieszkalnego do Pana majątku prywatnego w związku z likwidacją działalności gospodarczej (wykreśleniem z CEiDG) będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu VAT?

2. Czy w związku z likwidacją działalności gospodarczej i dalszym wynajmem lokalu mieszkalnego w sposób ciągły w ramach majtku prywatnego, będzie Pan zobowiązany do dokonania korekty odliczonego podatku VAT?

3. Czy w związku z likwidacją działalności gospodarczej będzie Pan zobowiązany do złożenia VAT-Z, o którym mowa w art. 96 ust. 6 ustawy?

Pana stanowisko w sprawie

1. Przejście lokalu mieszkalnego do Pana majątku prywatnego w związku z likwidacją działalności gospodarczej (wykreśleniem z CEiDG) będzie stanowić czynność neutralną w zakresie podatku VAT.

2. W związku z likwidacją działalności gospodarczej i dalszym wynajmem lokalu mieszkalnego, w sposób ciągły, w ramach majątku prywatnego, nie będzie Pan zobowiązany do dokonania korekty odliczonego podatku VAT.

3. Wnioskodawca, w związku z likwidacją działalności gospodarczej, nie będzie zobowiązany do złożenia VAT-Z, o którym mowa w art. 96 ust. 6 ustawy VAT.

Uzasadnienie

Ad 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT): opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy: przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, zaś zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT: przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z kolei, jak stanowi art. 8 ust. 1 tej ustawy: przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy: przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT: podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei, jak wskazuje art. 15 ust. 2 ww. ustawy: działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zwrócić uwagę, że przedstawione definicje uzależniają kwalifikację danej czynności jako działalności gospodarczej od spełnienia kryteriów materialnych, tj. ciągłość i cel zarobkowy. Bez znaczenia pozostają tu natomiast przesłanki formalne, takie jak zarejestrowanie, czy też brak takiej rejestracji w CEiDG. Mówiąc inaczej, status podatnika VAT można uzyskać nawet wówczas, jeżeli działalność nie jest zgłoszona do CEiDG.

Podobne nie traci się statusu podatnika VAT w przypadku likwidacji działalności gospodarczej i wykreślenia z tejże ewidencji, jeżeli działalność ta w rozumieniu ustawy o VAT jest kontynuowana. Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych, bez względu na to, czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji najem stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 tejże ustawy.

Jak wskazano w opisie sprawy, po zakończeniu działalności i przeniesieniu lokalu mieszkalnego do majątku prywatnego, ma Pan zamiar nadal wynajmować tenże lokal, w sposób ciągły, na rzecz podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie krótko i średniookresowego wynajmu podmiotom trzecim. Uzyskiwane z tego tytułu korzyści (w postaci comiesięcznego czynszu) będą miały charakter stały i powtarzalny.

W konsekwencji, w Pan ocenie, wynajem lokalu mieszkalnego w ramach majątku prywatnego, także po likwidacji działalności gospodarczej i wykreśleniu z CEiDG, będzie dla celów VAT stanowiło wykonywanie działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem. Zatem, mając na uwadze kontynuację działalności opodatkowanej VAT, przejście przedmiotowego lokalu do majątku prywatnego nie będzie rodzić konsekwencji w zakresie tego podatku.

Powyższe rozumienie przepisów ustawy o VAT znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: Dyrektor KIS).

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej:

‒z 31 stycznia 2022 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.888.2021.2.MJ, wskazano: „najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych, bez względu na to, czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.”;

‒z 14 maja 2020 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.180.2020.1.RR Dyrektor stwierdził, iż: (…) czynność będąca usługą najmu wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywana jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych, bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sam charakter stosunku prawnego, jaki kształtuje umowa najmu, wskazuje, że ma ona długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe.”;

‒z 13 grudnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.448.2022.2.JSU, zostało wskazane, że: „W przedmiotowej sprawie istotne jest, że w podatku VAT nie występuje pojęcie „najmu prywatnego” i „najmu w ramach działalności gospodarczej”. W świetle przepisów ustawy działalnością gospodarczą jest każda czynność najmu czy dzierżawy niezależnie od tego, czy wynajmujący działalność tę zarejestrował czy nie i niezależnie od tego czy przedmiot najmu (dzierżawy) stanowi w jego działalności środek trwały (…) w przedstawionej sytuacji wycofanie składników majątku przedsiębiorstwa, przed dokonaniem przekształcenia, z prowadzonej działalności gospodarczej w celu ich wykorzystywania na potrzeby wynajmu tj. działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług nie będzie mieściło się w pojęciu dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy. Przedmiotowe składniki majątku (…) nie będą przekazane do Pana majątku osobistego i nie będą wykorzystywane na cele prywatne, lecz w związku z przeznaczeniem ich do wynajmu, będą jak wskazał Pan nadal wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zatem, wycofanie składników majątku przedsiębiorstwa przed dokonaniem przekształcenia nie będzie mieściło się w pojęciu dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, ponieważ składniki majątku pozostaną Pana własnością i nadal będą wykorzystywane przez Pana do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem VAT.”

Ponadto powyższe rozumienie przepisów znajduje potwierdzenie w wielu innych interpretacjach Dyrektora DIS, w tym m.in. w interpretacji indywidualnej:

‒z 13 lipca 2022 r., sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.271.2022.3.MGO,

‒z 7 lutego 2022 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.885.2021.1.MGO,

‒z 8 września 2020 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.569.2020.1.MK,

‒z 1 października 2020 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.437.2020.1.KK,

‒z 14 lipca 2020 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.379.2020.2.JM,

‒z 28 lutego 2020 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.710.2019.2.WN.

Ad 2

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT: „w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.”

Natomiast zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy o VAT: „przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.”

Mając na uwadze powyższe, w Pana ocenie, jeżeli analizowana nieruchomość była przez niego wykorzystywana w działalności gospodarczej wyłącznie do czynności opodatkowanych VAT i po likwidacji działalności gospodarczej będzie ona nadal, w sposób ciągły, w całości wykorzystywana wyłącznie do czynności opodatkowanych VAT, wówczas obowiązek korekty w zakresie podatku naliczonego nie wystąpi.

Zatem Pan, w związku z zaprzestaniem wykonywania działalności gospodarczej i dalszym wynajmem lokalu mieszkalnego w ramach majtku prywatnego, nie będzie zobowiązany do dokonania korekty odliczonego podatku VAT.

Powyższe znajduje potwierdzenie w wielu innych interpretacjach Dyrektora DIS, w tym m.in. w interpretacji indywidualnej z 31 stycznia 2022 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.888.2021.2.MJ, w której Dyrektor KIS wskazał, iż: „nie będzie miał Pan obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, w odniesieniu do nieruchomości stanowiącej środek trwały, gdyż:

‒ przekazanie opisanych we wniosku składników majątkowych z działalności gospodarczej do Pana majątku prywatnego celem ich wynajmu nie będzie stanowiło zmiany w sposobie ich wykorzystania;

‒ przedmiotowe składniki majątkowe nadal będą wykorzystywane przez Pana do działalności gospodarczej, do czynności opodatkowanych, tj. wynajmu.

Nie nastąpi więc w tym przypadku zmiana przeznaczenia tych składników. W świetle powyższych okoliczności, wycofanie z działalności gospodarczej Nieruchomości, w odniesieniu do której przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku VAT, nie będzie skutkowało koniecznością naliczenia podatku należnego od wycofanego majątku jak również nie będzie musiał Pan korygować odliczonego wcześniej podatku VAT, w sytuacji gdy ten najem będzie nadal czynnością opodatkowaną podatkiem VAT.”

Ad 3

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 96 ust. 6 ustawy VAT, jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego (VAT-Z). Zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

Mając na uwadze powyższe, Pana zdaniem w Pana przypadku nie dojdzie do zaprzestania wykonywania czynności opodatkowanych VAT (będą one kontynuowane w sposób ciągły), nie będzie Pan tym samym miał obowiązku składania VAT-Z.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych, w tym m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 18 sierpnia 2016 roku, sygn. ITPP1/4512-463/16/MS, w której Organ podatkowy wskazał, że: „pomimo zakończenia działalności gospodarczej podlegającej rejestracji podatnik nie będzie zobowiązany do zgłoszenia zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu naczelnikowi urzędu skarbowego (VAT-Z), ponieważ nadal będzie wykonywać działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług w zakresie najmu lokalu użytkowego.”

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) zwanej dalej ustawą:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy :

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 1360):

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości lub rzeczy skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, najem nieruchomości lub rzeczy stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że od 20 stycznia 2020 r. ma Pan zarejestrowaną jednoosobową działalność gospodarczą, m.in. w zakresie wynajmu nieruchomości. Wraz z rejestracją działalności gospodarczej dokonał Pan również rejestracji jako podatnik VAT czynny. Działalność pozostawała w zawieszeniu od 1 marca 2020 r. do 11 lipca 2022 r. W ramach działalności gospodarczej nabył Pan lokal mieszkalny z zamiarem jego odpłatnego wynajmu. W związku z nabyciem nieruchomości poniósł Pan wydatki, które każdorazowo udokumentowane były fakturami VAT – gdzie jako nabywca wskazana była Pana działalność gospodarcza. Z tytułu ww. wydatków dokonał Pan odliczenia podatku naliczonego z dokumentujących je faktur VAT. Lokal mieszkalny został oddany w odpłatny wynajem podmiotom trzecim. Wystawia Pan comiesięcznie na rzecz najemcy fakturę VAT obejmującą czynsz najmu, jak i obciążenia administracyjne związane z najmem i dokonuje comiesięcznego rozliczenia VAT należnego z tego tytułu. Poza wynajmem przedmiotowego lokalu nie wykonuje i nie wykonywał Pan jakichkolwiek innych czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Podjął Pan decyzję o likwidacji działalności gospodarczej z dniem 28 lutego 2023 r. Jednakże pozostanie Pan czynnym podatnikiem podatku VAT i nadal będzie świadczył usługę wynajmu przedmiotowego lokalu na rzecz podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Nie korzystał Pan i nie będzie korzystał ze zwolnienia podmiotowego z VAT.

Pana wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą tego, czy przeniesienie lokalu mieszkalnego do Pana majątku prywatnego w związku z likwidacją działalności gospodarczej będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu VAT.

Odnosząc się do Pana wątpliwości należy przede wszystkim zaznaczyć, że jak wynika z treści wniosku, po likwidacji działalności zamierza Pan nadal wykorzystywać lokal do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, ponieważ będzie go Pan wynajmował w ramach najmu prywatnego na rzecz podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Tym samym będzie Pan nadal prowadził działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i posiadał status czynnego podatnika podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy powołać art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zgodnie z którym:

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu/dzierżawy nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). W związku z tym, zwolnieniu nie podlega wynajem nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cel inny niż mieszkaniowy.

Zatem wynajem lokalu mieszkalnego na rzecz podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie krótko i średniookresowego wynajmu podmiotom trzecim - nie będzie korzystał ze zwolnienia z podatku VAT lecz będzie podlegał opodatkowaniu właściwą stawką podatku VAT.

W przedmiotowej sprawie istotne jest, że w podatku VAT nie występuje pojęcie „najmu prywatnego” i „najmu w ramach działalności gospodarczej”. W świetle przepisów ustawy działalnością gospodarczą jest każda czynność najmu czy dzierżawy niezależnie od tego, czy wynajmujący działalność tę zarejestrował czy nie i niezależnie od tego czy przedmiot najmu (dzierżawy) stanowi w jego działalności środek trwały.

W opisanym zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem niniejszej interpretacji, składnik majątku (lokal mieszkalny) zarówno przed jak i po likwidacji działalności gospodarczej będzie przez Pana wykorzystywany cały czas do działalności gospodarczej. Wskazał Pan ponadto, że nie korzystał i nie będzie korzystał ze zwolnienia podmiotowego z VAT.

Mając więc na względzie powołane przepisy prawa wskazać należy, że w przedstawionej sytuacji przejście lokalu mieszkalnego do majątku prywatnego w związku z likwidacją działalności, w celu jego dalszego wykorzystywania na potrzeby wynajmu, tj. działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, nie będzie mieściło się w pojęciu dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy, pomimo tego, że od nabycia tego lokalu odliczył Pan podatek VAT. W opisanej sytuacji nie nastąpi bowiem przeniesienie nieruchomości na cele osobiste, tylko lokal będzie w dalszym ciągu wykorzystywany w sposób ciągły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zatem, wycofanie składnika majątku przedsiębiorstwa nie będzie mieściło się w pojęciu dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy, ponieważ składnik majątku (lokal mieszkalny) pozostanie Pana własnością i nadal będzie wykorzystywany przez Pana do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

W konsekwencji odpowiadając na Pana pytanie nr 1 stwierdzić należy, że przejście lokalu mieszkalnego do Pana majątku prywatnego w związku z likwidacją działalności gospodarczej i dalsze jego wykorzystywanie do czynności opodatkowanych nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Kolejne Pana wątpliwości sprowadzają się do ustalenia, czy w związku z likwidacją działalności gospodarczej i dalszym wynajmem lokalu mieszkalnego w sposób ciągły w ramach majtku prywatnego, będzie Pan zobowiązany do dokonania korekty odliczonego podatku VAT.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu:

W przywołanym przepisie wyrażona została ogólna zasada, w myśl której prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej reguła wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

Z kolei art. 91 ust. 3 ustawy wskazuje:

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy:

W myśl art. 91 ust. 5 ustawy:

Zgodnie z art. 91 ust. 6 ustawy:

Art. 91 ust. 7 ustawy stanowi, że:

Analiza powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że w przypadku zmiany przeznaczenia nabytych towarów i usług, tj. zarówno w sytuacji, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, jak również w sytuacji, gdy nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi – podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku naliczonego.

Jak Pan wskazał we wniosku, w związku z prowadzoną działalnością nabył Pan lokal mieszkalny z zamiarem jego odpłatnego wynajmu. Lokal mieszkalny został oddany w odpłatny wynajem podmiotom trzecim. Podjął Pan decyzję o likwidacji działalności gospodarczej z dniem 28 lutego 2023 r., jednakże pozostanie Pan czynnym podatnikiem podatku VAT i nadal będzie świadczył usługę wynajmu przedmiotowego lokalu.

Zatem, w analizowanym przypadku nie nastąpi zmiana przeznaczenia wycofanego z działalności gospodarczej składnika majątku. Wyłączony składnik majątku nadal będzie wynajmowany, czyli wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W konsekwencji, do opisanej sytuacji nie będą miały zastosowania przepisy art. 91 ustawy i tym samym, najem wycofanej z działalności gospodarczej nieruchomości, nie spowoduje powstania obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, który Pan odliczył przy zakupie lokalu.

Ma Pan również wątpliwości dotyczące obowiązku złożenia deklaracji VAT-Z stosownie do art. 96 ust. 6 ustawy w związku z likwidacją działalności gospodarczej.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości należy wskazać, że zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy:

Stosownie natomiast do dyspozycji przepisu art. 96 ust. 6 ustaw:

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, podatnik jest zobowiązany zgłosić zaprzestanie jej wykonywania naczelnikowi urzędu skarbowego.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że pomimo likwidacji działalności gospodarczej podlegającej rejestracji i wykreśleniu jej z CEIDG, nie będzie Pan zobowiązany do zgłoszenia – stosownie do art. 96 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług – zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu naczelnikowi urzędu skarbowego, ponieważ nadal będzie Pan wykonywał działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług w zakresie najmu lokalu mieszkalnego na rzecz podmiotu gospodarczego.

W konsekwencji, odpowiadając na Pana pytanie stwierdzić należy, że w związku z likwidacją działalności gospodarczej nie będzie Pan zobowiązany do złożenia VAT-Z, o którym mowa w art. 96 ust. 6 ustawy.

Dodatkowe informacje

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).