Interpretacja indywidualna z dnia 26 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.315.2024.2.PRP

Opodatkowanie podatkiem VAT transakcji sprzedaży działki oraz prawo Kupującego do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem działki.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 22 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży działki nr 1 oraz prawa Kupującego do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem działki nr 1. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 20 czerwca 2024 r. (wpływ 20 czerwca 2024 r.)

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowana będąca stroną postępowania:

G

2.Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

S

3. Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

R

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawcy są współwłaścicielami nieruchomości niezabudowanej, na którą składa się działka ewidencyjna nr 1, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą (dalej: „Nieruchomość”).

Wnioskodawcy zawarli umowę o wyłączności w sprawie sprzedaży Nieruchomości (dalej: „Umowa przedwstępna”) ze spółką (dalej: „Kupujący”), wskazaną w niniejszym wniosku jako zainteresowany niebędący stroną postępowania.

Przedmiotowa księga wieczysta obejmowała pierwotnie działkę nr 2, która została podzielona na działki nr 1 i 3. Działka nr 3 została odłączona od Nieruchomości ze względu na planowany przez jej teren przebieg drogi, wiążący się z koniecznością wydzielenia działki i przeniesienia jej własności na Skarb Państwa. Aktualnie jest dla niej prowadzona księga wieczysta, a jej właścicielem jest Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad.

Działka 1, pozostająca własnością Wnioskodawców, jest niezabudowana oraz nie jest objęta żadnymi roszczeniami.

Nieruchomość została nabyta przez małżonków w 2001 r. Po śmierci pana A spadek po nim nabyli na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia, pani G i pan S (Wnioskodawcy) — po 1/2 części każde z nich.

W dniu 19 lutego 2024 r. Wnioskodawcy zawarli Umowę przedwstępną z Kupującym. W Umowie przedwstępnej Kupujący oświadczył, że wyraża zainteresowanie nabyciem prawa własności Nieruchomości oraz zapewnił, że Nieruchomość (w przypadku jej nabycia) nie będzie wykorzystana w celu realizacji inwestycji polegającej na budowie i eksploatacji instalacji w zakresie przetwarzania zmieszanych odpadów komunalnych i bioodpadów.

W ramach Umowy przedwstępnej Kupujący złożył ofertę nabycia całej Nieruchomości ważną najdalej do dnia 30 kwietnia 2024 r. Oferta będzie ważna pod warunkiem pozytywnego wyniku przeprowadzonego badania due dilligence, które Kupujący przeprowadzi w czasie okresu wyłączności, tj. w okresie pomiędzy zawarciem Umowy przedwstępnej a wygaśnięciem oferty. W okresie wyłączności współwłaściciele Nieruchomości zobowiązują się do:

1)nieprowadzenia z osobami trzecimi jakichkolwiek rozmów, ustaleń i negocjacji w sprawie sprzedaży Nieruchomości,

2)nieoferowania Nieruchomości osobom trzecim (z wyłączeniem istniejących na datę Umowy przedwstępnej ofert sprzedaży),

3)niezawierania z osobami trzecimi jakichkolwiek umów dotyczących Nieruchomości, w szczególności niezawierania umów sprzedaży, umów przedwstępnych sprzedaży, rezerwacyjnych itp., oraz nowych umów pośrednictwa dotyczących Nieruchomości,

4)nieprzekazywania osobom trzecim jakichkolwiek informacji dotyczących stanu faktycznego i prawnego Nieruchomości.

Powyższe czynności mogą być dokonywane przez współwłaścicieli Nieruchomości wyłącznie wobec Kupującego lub osób i podmiotów wyraźnie upoważnionych przez Kupującego.

W przypadku pozytywnego wyniku badania due dilligence Nieruchomości, strony Umowy przedwstępnej ustalają, iż zawrą umowę przenosząc prawa do Nieruchomości w terminie najdalej 21 dni od daty poinformowania przez Kupującego współwłaścicieli Nieruchomości o pozytywnym wyniku badania.

Działka nr 1 od dnia nabycia do dnia zawarcia Umowy przedwstępnej była użytkowana przez Wnioskodawców w celach prywatnych i nie prowadzono na niej żadnej działalności gospodarczej. Pierwotnie istniejąca działka 2 stanowiła działkę rolną. Po wyodrębnieniu działek 1 i 3, przedmiotowa działka nr 1 została sklasyfikowana jako grunty orne. Wydzielenie działek 1 i 3 i sprzedaż działki 3 odbyły się ze względu na planowany przebieg drogi przez teren działki. Z tytułu sprzedaży działki 3 na rzecz Skarbu Państwa, Wnioskodawcy nie odprowadzili podatku VAT, nie składali deklaracji VAT-7 ani nie składali zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R.

Wnioskodawcy podejmowali wcześniej próbę zbycia Nieruchomości. W księdze wieczystej prowadzonej dla Nieruchomości wskazane są roszczenia (które ostatecznie nie doszły do skutku):

1)zawarcie przyrzeczonej umowy sprzedaży nieruchomości, przysługujące spółce X (roszczenie zostało wykreślone z księgi wieczystej Nieruchomości w dniu 13.01.2017 r.),

2)przeniesienie prawa własności niezabudowanej działki nr 1 na spółkę Y (roszczenie zostało wykreślone z księgi wieczystej Nieruchomości w dniu 14.01.2022 r.).

Aktualna planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości jest prowadzona we współpracy z profesjonalnym pośrednikiem nieruchomości.

Kupujący zamierza wykorzystywać Nieruchomość na potrzeby czynności opodatkowanych VAT.

Ponadto, w uzupełnieniu wskazano, że:

1.G nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

S nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jednakże w przypadku uzyskania interpretacji indywidualnej potwierdzającej zasadność rejestracji, Wnioskodawcy zamierzają zarejestrować się na potrzeby podatku VAT.

2.G nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy Prawo Przedsiębiorców z dnia 6 marca 2018 r. (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 236) i nie posiada stosownego wpisu w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej (CEiDG).

S nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy Prawo Przedsiębiorców z dnia 6 marca 2018 r. (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 236) i nie posiada stosownego wpisu w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej (CEiDG).

3.G nabyła własność działki nr 1 w drodze dziedziczenia po mężu.

S nabył własność działki nr 1 w drodze dziedziczenia po ojcu.

Działka nr 1 została nabyta przez małżonków w 2001 r. i stanowi ona część nieruchomości niezabudowanej, na którą składa się działka ewidencyjna nr 1, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą (dalej: „Nieruchomość”). Po śmierci pana A spadek po nim nabyli na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia pani G i pan S (Wnioskodawcy) – po ½ części każde z nich. Nieruchomość została nabyta w 2001 r. przez małżonków. W momencie jej nabycia nie mieli oni planu na jej przeznaczenie – stanowiła ona formę lokaty kapitału, a w przyszłości właściciele nie wykluczali możliwości postawienia na niej nieruchomości lub jej sprzedaży.

4.Nieruchomość pierwotnie stanowiła jedną działkę o numerze 2, która została podzielona na działki nr 1 i 3 (na mocy wpisu do księgi wieczystej dokonanego dnia 8 grudnia 2017 r.). Działka nr 3 została odłączona od Nieruchomości ze względu na planowany przez jej teren przebieg drogi, wiążący się z koniecznością wydzielenia działki i przeniesienia jej własności na Skarb Państwa. Aktualnie jest dla niej prowadzona księga wieczysta, a jej właścicielem jest Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad. Działka 1, pozostająca własnością Wnioskodawców, jest niezabudowana oraz nie jest objęta żadnymi roszczeniami.

a)G w okresie pomiędzy nabyciem własności Nieruchomości (w drodze dziedziczenia po zmarłym mężu) a dniem złożenia wniosku podejmowała próby sprzedaży Nieruchomości. W księdze wieczystej prowadzonej dla Nieruchomości wskazane są roszczenia (które ostatecznie nie doszły do skutku):

·zawarcie przyrzeczonej umowy sprzedaży nieruchomości, przysługujące spółce X (roszczenie zostało wykreślone z księgi wieczystej Nieruchomości w dniu 13.01.2017 r.),

·przeniesienie prawa własności niezabudowanej działki nr 1 na spółkę Y (roszczenie zostało wykreślone z księgi wieczystej Nieruchomości w dniu 14.01.2022 r.).

Wnioskodawcy w dniu 19 lutego 2024 r. zawarli umowę o wyłączności w sprawie sprzedaży Nieruchomości ze spółką. W ramach Umowy przedwstępnej Kupujący złożył ofertę nabycia Nieruchomości ważną najdalej do dnia 30 kwietnia 2024 r. Oferta będzie ważna pod warunkiem pozytywnego wyniku przeprowadzonego badania due dilligence, które Kupujący przeprowadzi w czasie okresu wyłączności, tj. w okresie pomiędzy zawarciem Umowy przedwstępnej a wygaśnięciem oferty. W przypadku pozytywnego wyniku badania due dilligence Nieruchomości, strony Umowy przedwstępnej ustalają, iż zawrą umowę przenosząc prawa do Nieruchomości w terminie najdalej 21 dni od daty poinformowania przez Kupującego współwłaścicieli Nieruchomości o pozytywnym wyniku badania. Aktualna planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości jest prowadzona we współpracy z profesjonalnym pośrednikiem nieruchomości. Kupujący zamierza wykorzystywać Nieruchomość na potrzeby czynności opodatkowanych VAT (świadczenie usług odbioru i zagospodarowania odpadów).

b)S w okresie pomiędzy nabyciem własności Nieruchomości (w drodze dziedziczenia po zmarłym ojcu) a dniem złożenia wniosku podejmował próby sprzedaży Nieruchomości. W księdze wieczystej prowadzonej dla Nieruchomości wskazane są roszczenia (które ostatecznie nie doszły do skutku):

·zawarcie przyrzeczonej umowy sprzedaży nieruchomości, przysługujące spółce X (roszczenie zostało wykreślone z księgi wieczystej Nieruchomości w dniu 13.01.2017 r.),

·przeniesienie prawa własności niezabudowanej działki nr 1 na spółkę Y (roszczenie zostało wykreślone z księgi wieczystej Nieruchomości w dniu 14.01.2022 r.).

Wnioskodawcy w dniu 19 lutego 2024 r. zawarli umowę o wyłączności w sprawie sprzedaży Nieruchomości ze spółką. W ramach Umowy przedwstępnej Kupujący złożył ofertę nabycia Nieruchomości ważną najdalej do dnia 30 kwietnia 2024 r. Oferta będzie ważna pod warunkiem pozytywnego wyniku przeprowadzonego badania due dilligence, które Kupujący przeprowadzi w czasie okresu wyłączności, tj. w okresie pomiędzy zawarciem Umowy przedwstępnej a wygaśnięciem oferty. W przypadku pozytywnego wyniku badania due dilligence Nieruchomości, strony Umowy przedwstępnej ustalają, iż zawrą umowę przenosząc prawa do Nieruchomości w terminie najdalej 21 dni od daty poinformowania przez Kupującego współwłaścicieli Nieruchomości o pozytywnym wyniku badania. Aktualna planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości jest prowadzona we współpracy z profesjonalnym pośrednikiem nieruchomości. Kupujący zamierza wykorzystywać Nieruchomość na potrzeby czynności opodatkowanych VAT (świadczenie usług odbioru i zagospodarowania odpadów).

5.Od dnia nabycia do dnia planowanej sprzedaży działka nr 1 nie była wykorzystywana przez żadnego ze Sprzedających do działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług. Działka nr 1 od dnia nabycia do dnia planowanej sprzedaży była użytkowana przez Wnioskodawców w celach prywatnych i nie prowadzono na niej żadnej działalności gospodarczej. Pierwotnie istniejąca działka 2 stanowiła działkę rolną. Po wyodrębnieniu działek 1 i 3, działka nr 1 została sklasyfikowana jako grunty orne. Wydzielenie działek 1 i 3 i sprzedaż działki 3 odbyły się ze względu na planowany przebieg drogi przez teren działki. Jedyne działania podejmowane przez Sprzedających na ww. działce dotyczyły prób jej zbycia.

6.G nabyła własność Nieruchomości w drodze dziedziczenia po mężu, w związku z czym nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego.

S nabył własność Nieruchomości w drodze dziedziczenia po ojcu, w związku z czym nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.

7.Nieruchomość jest objęta obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jako tereny oznaczone symbolem 5P/U – tereny przemysłowe.

Dla działki nr 1 na dzień sprzedaży nie zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

8.G dokonała wraz z mężem (zmarłym w 2018 r. ówczesnym współwłaścicielem Nieruchomości) sprzedaży działki nr 3, stanowiącej pierwotnie część Nieruchomości. Nieruchomość została nabyta w 2001 r. przez małżonków. W momencie jej nabycia nie mieli oni planu na jej przeznaczenie – stanowiła ona formę lokaty kapitału, a w przyszłości właściciele nie wykluczali możliwości postawienia na niej nieruchomości lub jej sprzedaży. Do momentu sprzedaży działki nr 3 nie była ona wykorzystywana przez właścicieli do prowadzenia żadnej działalności, nie była na niej również wybudowana żadna nieruchomość. Od Nieruchomości, stanowiącej nieruchomość gruntową niezabudowaną oznaczoną jako działka rolna, została w 2015 r. odłączona działka nr 3 i oznaczona jako grunt przeznaczony pod budowę dróg publicznych lub linii kolejowych. Właścicielem działki została Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad. Działka nr 3 została przyłączona do księgi wieczystej. Powyższe przeniesienie własności działki wiązało się z wypłatą odszkodowania na rzecz Wnioskodawczyni i jej męża – właścicieli działki nr 3. Sprzedana działka stanowiła nieruchomość gruntową niezabudowaną. Z tytułu sprzedaży działki 3 na rzecz Skarbu Państwa, Wnioskodawcy nie odprowadzili podatku VAT, nie składali deklaracji VAT-7 ani nie składali zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R. Środki z uzyskanego odszkodowania zostały przez Sprzedającą wykorzystane na bieżące wydatki. Wnioskodawczyni oświadcza, że nie dokonywała nigdy sprzedaży innych działek.

S oświadcza, że nie dokonywał nigdy sprzedaży działek.

9.G nie posiada innych działek.

S posiada działkę letniskową zabudowaną domem letniskowymi. Nieruchomość ta wykorzystywana jest dla celów prywatnych i wypoczynkowych przez ponad 20 lat. Wnioskodawca nie wyklucza w przyszłości możliwości sprzedaży przedmiotowej nieruchomości rekreacyjnej w sytuacji, kiedy nie będzie chciał lub mógł jej wykorzystywać dla celów rekreacyjnych,

10.Działka nr 1, będąca przedmiotem sprzedaży, nie była w przeszłości oraz nie jest aktualnie udostępniana innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy.

11.Na Kupującym spoczywają następujące prawa i obowiązki:

·oświadcza i zapewnia, że Nieruchomość (w przypadku jej nabycia) nie będzie wykorzystywana w celu realizacji inwestycji polegającej na budowie i eksploatacji instalacji w zakresie przetwarzania zmieszanych odpadów komunalnych lub bioodpadów;

·Kupującemu przysługuje okres wyłączności w zakresie pozyskania Nieruchomości upływający z końcem dnia 30 kwietnia 2024 r., w czasie którego Sprzedający zobowiązują się do: nieprowadzenia z osobami trzecimi jakichkolwiek rozmów, ustaleń i negocjacji w zakresie sprzedaży Nieruchomości, nieoferowania Nieruchomości osobom trzecim, niezawierania z osobami trzecimi jakichkolwiek umów dotyczących Nieruchomości, w szczególności niezawierania umów sprzedaży, umów przedwstępnych sprzedaży, rezerwacyjnych itp. oraz nowych umów pośrednictwa dotyczących Nieruchomości, jak również do nieprzekazywania osobom trzecim jakichkolwiek informacji dotyczących stanu faktycznego i prawnego Nieruchomości;

·w okresie wyłączności będzie uprawniona do przeprowadzenia badania due dilligence Nieruchomości;

·w przypadku naruszenia przez Sprzedające obowiązków, do których zobowiązały się one w okresie wyłączności, Sprzedająca naruszająca umowę zobowiązuje się do zapłaty kary umownej w wysokości 20 000 złotych za każdy przypadek naruszenia;

·jest uprawniony (po udzieleniu przez Sprzedające wskazanym osobom stosownych pełnomocnictw i po pozytywnym wyniku przeprowadzonego badania due dilligence) do wystąpienia w imieniu i na rzecz Sprzedających (lecz na własny koszt) o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej celem ustalenia, czy sprzedaż Nieruchomości winna być opodatkowana podatkiem VAT;

·jest uprawniony do wskazania innego podmiotu z grupy kapitałowej, w której funkcjonuje, do wstąpienia w jej miejsce do wykonania Umowy lub do złożenia oferty nabycia Nieruchomości.

Po zawarciu Umowy przedwstępnej przeprowadziła badanie due dilligence Nieruchomości, które obejmowało m.in. księgę wieczystą Nieruchomości, wypis i wyrys z ewidencji gruntów i budynków, miejscowy plan zagospodarowania i inne dokumenty. W okresie pomiędzy zawarciem Umowy przedwstępnej a zawarciem umowy przyrzeczonej nie podejmowała innych działań związanych z infrastrukturą działki nr 1.

W Umowie przedwstępnej została zobowiązana do wystąpienia w imieniu i na rzecz Sprzedających o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej. W tym celu Sprzedający udzielili pełnomocnictwa do złożenia w ich imieniu ww. wniosku.

Sprzedający nie udzielili Kupującemu innych pełnomocnictw.

Sprzedający udzielili pełnomocnictwa profesjonalnemu pełnomocnikowi do reprezentowania przy sprzedaży działki.

12.jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pytania

1.Czy sprzedaż Nieruchomości przez Wnioskodawców na rzecz Kupującego będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług?

2.Czy Kupującemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Sprzedających tytułem sprzedaży Nieruchomości?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawców, planowana sprzedaż Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów według stawki 23%.

Kupującemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Sprzedających dokumentującej sprzedaż Nieruchomości.

Uzasadnienie stanowiska (pytanie nr 1)

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT, pod pojęciem towarów rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 2 pkt 22 Ustawy o VAT, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Należy zatem na podstawie ww. przepisów przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowej stanowi odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów (w rozumieniu art. 7 Ustawy o VAT) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ona wykonywana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Według art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicję podatnika regulują także przepisy unijne. W myśl art. 9 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. z 2006 r. nr 347, str. 1 z późn. zm.) (dalej: „Dyrektywa 2006/112/WE”), „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu. W art. 12 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE wskazano, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.

Art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE mówi, że do celów ust. 1 lit. b) „teren budowlany” oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie. Z kolei z art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE wynika, że opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji Dyrektywy 2006/112/WE wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wypowiedział się w kwestii uznania danej czynności za zarządzanie majątkiem prywatnym lub za prowadzenie działalności gospodarczej. Wyrok TS z 15.09.2011 r., C-180/10, Jarosław Słaby v. Minister finansów oraz Kuć i Jeziorska-Kuć v. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Warszawie, ZOTSiS 2011, nr 8-9B, poz. 1-8461, mówi, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112 kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Natomiast jeżeli osoba ta w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112, należy uznać ją za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej.

Wnioskodawcy w ramach prób zbycia Nieruchomości dwukrotnie podpisywali umowy przedwstępne z zainteresowanymi jej nabyciem podmiotami - w 2007 r. ze spółką X oraz w 2018 r. ze spółką Y. Ostatecznie umowy te nie doszły do skutku w postaci zawarcia umów przyrzeczonych. Fakt zawierania ww. umów przedwstępnych wskazuje jednak na to, iż Wnioskodawcy podejmowali aktywne działania w zakresie sprzedaży Nieruchomości na rzecz zainteresowanych nią podmiotów będących osobami prawnymi.

W ramach Umowy przedwstępnej Wnioskodawcy upoważnili Kupującego do przeprowadzenia na Nieruchomości badania due dilligence w celu ostatecznego potwierdzenia stanu faktycznego i prawnego Nieruchomości. Badanie to obejmie m.in. księgę wieczystą Nieruchomości, wypis i wyrys z ewidencji gruntów i budynków, miejscowy plan zagospodarowania i inne dokumenty. W ramach Umowy przedwstępnej Wnioskodawcy podjęli także zobowiązanie do wyłączności, tj. nieoferowania Nieruchomości innym potencjalnym kupcom, niezawierania jakichkolwiek umów dotyczących Nieruchomości z osobami trzecimi i nieprzekazywania osobom trzecim informacji o stanie faktycznym i prawnym Nieruchomości. Ww. czynności Wnioskodawcy zobowiązali się wykonywać wyłącznie wobec Kupującego lub osób i podmiotów wyraźnie upoważnionych. Okres wyłączności obejmuje czas pomiędzy zawarciem Umowy przedwstępnej (19 lutego 2024 r.) a upłynięciem okresu ważności oferty zakupu Nieruchomości złożonej w ramach Umowy przedwstępnej (30 kwietnia 2024 r.).

Pomimo, iż Wnioskodawcy upoważnili Kupującego do wykonania czynności związanych z badaniem stanu prawnego i faktycznego Nieruchomości, to czynności te wpłyną bezpośrednio na ich sytuację prawną. Szczegółowa analiza due dilligence Nieruchomości wpłynie bowiem potencjalnie na wzrost jej wartości.

Wobec powyższego, dokonując sprzedaży Nieruchomości, Wnioskodawcy nie korzystają wyłącznie z przysługującego im prawa do rozporządzania własnym majątkiem prywatnym, bowiem czynności, które podjęli wykraczają poza typowe rozporządzanie prawem własności. Sprzedaż Nieruchomości została zorganizowana w sposób łączny z działaniami Kupującego, co stanowi pewnego rodzaju wspólne przedsięwzięcie.

Zatem w przedmiotowej sprawie należy uznać, że Wnioskodawcy zaangażowali zasoby i środki podobne do tych, jakie wykorzystują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, tj. wykazali aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Szczególnie istotny w tym kontekście jest fakt, iż Wnioskodawcy w przeszłości podejmowali próby zbycia Nieruchomości spółkom zajmującym się (według przedmiotu działalności wykazanego w KRS tych spółek) realizacją projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków.

Wobec powyższego zasadne jest stwierdzenie, że sprzedaż Nieruchomości będzie dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej, w myśl art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT, a Wnioskodawcy będą działali jako podatnicy VAT, o których mowa w art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT. Zdaniem Wnioskodawców, sprzedaż Nieruchomości nie będzie spełniała warunków do zwolnienia z opodatkowania, o których mowa w art. 43 ustawy o VAT. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawców, sprzedaż Nieruchomości będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT według stawki 23%.

Uzasadnienie stanowiska (pytanie nr 2)

Zdaniem Wnioskodawców, Kupującemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Sprzedających dokumentującej sprzedaż Nieruchomości, ponieważ zamierza on wykorzystywać Nieruchomość do czynności opodatkowanych VAT, co jest warunkiem koniecznym do stwierdzenia prawa do odliczenia podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym nie zachodzą też okoliczności wyłączające prawo do odliczenia zgodnie z art. 88 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361) – zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Natomiast w myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Należy przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.) zwanej dalej „Kodeks cywilny”.

Na mocy art. 195 ustawy Kodeks cywilny:

Jak stanowi art. 196 § 1 ww. ustawy Kodeks cywilny:

Na podstawie art. 196 § 2 ww. ustawy Kodeks cywilny:

W świetle art. 46 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Art. 198 ustawy Kodeks cywilny stanowi, że:

Współwłaściciel ma względem swojego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE:

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) powołanej Dyrektywy 2006/112/WE wskazano:

W myśl art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE:

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE:

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Sprzedający nie są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług oraz nie prowadzą działalności gospodarczej. Sprzedający są współwłaścicielami nieruchomości niezabudowanej stanowiącej działkę nr 1. Sprzedający nabyli własność Nieruchomości w drodze spadku.

W czasie posiadania ww. nieruchomości Sprzedającypodejmowali próbę jej zbycia. W księdze wieczystej prowadzonej dla Nieruchomości wskazane są roszczenia (które ostatecznie nie doszły do skutku):

·zawarcie przyrzeczonej umowy sprzedaży nieruchomości, przysługujące spółce X (roszczenie zostało wykreślone z księgi wieczystej Nieruchomości w dniu 13.01.2017 r.),

·przeniesienie prawa własności niezabudowanej działki nr 1 na spółkę Y (roszczenie zostało wykreślone z księgi wieczystej Nieruchomości w dniu 14.01.2022 r.).

Z kolei 19 lutego 2024 r. Sprzedający zawarli umowę o wyłączności w sprawie sprzedaży Nieruchomości (dalej: „Umowa przedwstępna”). W ramach tej Umowy przedwstępnej, Sprzedający upoważnili Kupującego do przeprowadzenia na Nieruchomości badania due dilligence. Badanie to obejmie m.in. księgę wieczystą Nieruchomości, wypis i wyrys z ewidencji gruntów i budynków, miejscowy plan zagospodarowania i inne dokumenty. W ramach Umowy przedwstępnej Sprzedający podjęli także zobowiązanie do wyłączności, tj. nieoferowania Nieruchomości innym potencjalnym kupcom, niezawierania jakichkolwiek umów dotyczących Nieruchomości z osobami trzecimi i nieprzekazywania osobom trzecim informacji o stanie faktycznym i prawnym Nieruchomości. Ww. czynności Sprzedający zobowiązali się wykonywać wyłącznie wobec Kupującego lub osób i podmiotów wyraźnie upoważnionych. Dodatkowoaktualna planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości jest prowadzona we współpracy z profesjonalnym pośrednikiem nieruchomości.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że podejmując ww. czynności Sprzedający zaangażowali środki podobne do tych, jakie wykorzystują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa we wskazanych orzeczeniach w sprawach C-180/10 i C-181/10, tj. Sprzedający wykazali aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Mając na uwadze przedstawiony wyżej całokształt okoliczności sprawy, stwierdzić należy, że działka nr 1 wykorzystywana była w działalności gospodarczej, a nie służyła wyłącznie zaspokajaniu potrzeb osobistych Sprzedających.

Wobec powyższego – w okolicznościach tej sprawy – sprzedaż działki nr 1, będzie dostawą dokonywaną w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a Sprzedający w związku ze sprzedażą ww. działki będą działali jako podatnik VAT, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, a tym samym ww. dostawa będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 113 ust. 13 ustawy:

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Przez tereny budowlane – w świetle art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się:

Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu ww. art. 2 pkt 33 ustawy, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane – są zwolnione od podatku.

Według art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 977):

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

W konsekwencji, generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy – są zwolnione od podatku VAT. Ustawa o podatku od towarów i usług w kontekście zastosowania właściwej stawki podatku VAT przy sprzedaży gruntu nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na podstawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzji o warunkach zabudowy.

Jak wynika z opisu sprawy, w obowiązującym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nieruchomość oznaczona jest jako tereny przemysłowe.

W świetle powyższych okoliczności należy wskazać, że działka nr 1 będzie spełniać w momencie sprzedaży definicję terenu budowlanego w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, a zatem jej dostawa nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W takiej sytuacji nie znajdzie również zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, bowiem zgodnie z ww. art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy, zwolnienie z art. 113 ust. 1 ustawy nie ma zastosowania do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych.

W tym miejscu należy wskazać, że jeżeli przy zbyciu nieruchomości wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, to należy przeanalizować możliwość zwolnienia dostawy w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W celu zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

·towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

·przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

NSA w wyroku z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.

Jak wskazali Państwo we wniosku, Sprzedający nabyli własność nieruchomości w drodze spadku. A zatem nabycie przez Sprzedających działki nr 1 nastąpiło w ramach czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Tym samym, nie wystąpił podatek VAT naliczony, który mógłby podlegać odliczeniu. Nie można więc uznać, że Sprzedającym przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT przy ww. nabyciu lub że takie prawo nie przysługiwało, skoro dostawa nie była objęta tym podatkiem. Ponadto Sprzedający wskazali, że ww. działka nie była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.

Mając zatem na uwadze okoliczności sprawy stwierdzić należy, że dostawa przez Sprzedających działki nr 1, nie będzie korzystała także ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwagi na fakt, iż nie zostały spełnione warunki, o których mowa w tym przepisie.

W związku z powyższym sprzedaż działki nr 1 będzie opodatkowana podatkiem VAT, według właściwej stawki podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko odnośnie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Odnosząc się do pytania nr 2 wniosku, wskazać należy, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu:

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Według art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższymi przepisami, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, a transakcja udokumentowana fakturą podlega opodatkowaniu i nie jest zwolniona od podatku.

Wskazali Państwo, że Kupujący jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz zamierza wykorzystywać Nieruchomość na potrzeby czynności opodatkowanych VAT.

Biorąc powyższe pod uwagę uznać należy, że skoro dostawa działki nr 1 będzie podlegała opodatkowaniu oraz nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, to Kupujący – jako zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług – który będzie wykorzystywał nieruchomość do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu ww. działki na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy. Prawo do odliczenia podatku VAT będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Podkreślam, że wydając interpretację przepisów prawa podatkowego Organ nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach przedstawionego przez Państwa opisu sprawy. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Ponadto informuję, że zgodnie z art. 14b § 1a ustawy Ordynacja podatkowa, nie wydajemy interpretacji indywidualnych w zakresie określenia stawki podatku VAT dla towarów i usług. Kwestie określenia stawki podatku VAT dotyczące stanu prawnego od 1 lipca 2020 r. rozstrzygane są w ramach odrębnej instytucji – wiążącej informacji stawkowej, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku od towarów i usług.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

(Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).