Interpretacja indywidualna z dnia 21 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.241.2024.2.ESZ

Uznanie zespołu sprzedawanych składników majątkowych za ZCP i wyłączenia ich z opodatkowania.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 kwietnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania zespołu sprzedawanych składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a w konsekwencji wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT tej sprzedaży.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 czerwca 2024 r. (wpływ 11 czerwca 2024 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą (...) (dalej: Wnioskodawca). Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca posiada siedzibę na terytorium Polski.

Podstawowym przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest : Restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne oraz wnoszenie budynków mieszkalnych i niemieszkalnych na nieruchomościach własnych.

Wnioskodawca w ramach swojej działalności gospodarczej prowadzi dwa rodzaje działalności: usługi gastronomiczne prowadząc kilka lokali gastronomicznych oraz działalność polegająca na wznoszeniu budynków na nieruchomościach własnych oraz sprzedaży tych lokali mieszkalnych i niemieszkalnych (aktualnie Wnioskodawca wybudował budynek na nieruchomości składającej się z lokali mieszkalnych i niemieszkalnych).

Wnioskodawca zamierza dokonać odbioru budynku i wystąpić o zaświadczenie o samodzielności lokali, a następnie dokonać sprzedaży całości budynku albo poszczególnych lokali, a w części nieruchomości zamierza prowadzić najem krótkoterminowy. Nieruchomość ta znajduje się w turystycznej miejscowości, co wpływa na dużą atrakcyjność i zainteresowanie wśród nabywców.

Wnioskodawca w ramach pierwszego rodzaju działalności prowadzi odrębne rozliczenia dla tego rodzaju działalności, są one wyodrębnione finansowo i księgowo, w taki sposób, że Wnioskodawca jest wstanie przypisać poszczególne koszty do osiągniętego przychodu z danego rodzaju działalności.

Drugim rodzajem działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę jest działalność związana z wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych, która funkcjonuje w strukturze działalności Wnioskodawcy.

Wnioskodawca planuje, aby wyodrębniony majątek związany z budową budynku wielolokalowego (nieruchomość, wszystkie umowy z nią związane, decyzje oraz pozwolenia) został w przyszłości - jeśli znajdzie się nabywca - w całości sprzedany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa (dalej: ZCP).

W skład ZCP wchodzi: prawo własności nieruchomości, na której posadowiony jest budynek z lokalami, urządzenia, sprzęt, wyposażenie i innego rodzaju środki trwałe niezbędne do funkcjonowania Budynku i lokali - pozwalające na wyodrębnienie każdego z lokalu, wszelkiego rodzaju pozwolenia związane z funkcjonowaniem budynku.

Po sprzedaży ZCP Wnioskodawca zamierza w dalszym ciągu prowadzić dotychczasową działalność gospodarczą w pozostałym zakresie, tj. działalność związana z usługami gastronomicznymi.

Składniki majątku ZCP pozwalają na prowadzenie działalności poprzez sprzedaż lokali mieszkalnych i niemieszkalnych oraz prowadzenie działalności gospodarczej w postaci najmu tych lokali.

Wyrazem wyodrębnienia finansowego ZCP w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy jest prowadzenie zapisów w ewidencjach, rejestrach, wykazach oraz w księgach Wnioskodawcy w sposób, który pozwoli na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z wybudowanym budynkiem.

Jednocześnie, składniki majątkowe wykorzystywane w działalności polegającej na wznoszeniu budynków i ich sprzedaży zostały też odpowiednio wyodrębnione w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy.

Sprzedaż ZCP wiązać się będzie z transferem pracowników w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy, którzy obsługują cały proces związany z budową budynku, przygotowywaniem ofert do sprzedaży poszczególnych lokali oraz zajmujących się obsługą najmu tej nieruchomości po uzyskaniu wszelkich pozwoleń na użytkowanie, oraz należności i zobowiązań dotyczących tej działalności.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

W nadesłanym do wniosku uzupełnieniu odpowiadając na pytania Organu wskazał Pan:

1.czy wyodrębniona działalność będąca przedmiotem sprzedaży będzie w chwili transakcji wyodrębniona – w stosunku do reszty Pana przedsiębiorstwa – na płaszczyźnie:

• organizacyjnej, tj. czy będzie wyodrębniony organizacyjnie w strukturze Pana przedsiębiorstwa na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu wewnętrznego?

Odpowiedź: Tak, na płaszczyźnie organizacyjnej działalność będąca przedmiotem sprzedaży będzie w chwili transakcji wyodrębniona na bazie wewnętrznego regulaminu wprowadzonego w działalności Wnioskodawcy - jak również są przypisani pracownicy do jednej, jak i drugiej działalności gospodarczej.

2.czy w oparciu o nabyte składniki majątku Pana przedsiębiorstwa, Nabywca będzie miał faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności, bez angażowania dodatkowych składników majątkowych lub podejmowania dodatkowych działań faktycznych i prawnych?

• jeśli Nabywca będzie musiał takie działania podjąć, to należy je w sposób niebudzący wątpliwości wskazać i opisać.

Odpowiedź: Nabywca będzie miał faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności, bez angażowania dodatkowych składników majątkowych lub podejmowania dodatkowych działań faktycznych i prawnych. Aktualnie Wnioskodawca negocjuje warunki umowy najmu lokalu niemieszkalnego w budynku. Nowy nabywca oczywiście będzie mógł dalej najmować lokale albo dokonać sprzedaży lokali niemieszkalnych albo prowadzić działalność hybrydową poprzez częściową sprzedaż lokali i jednocześnie prowadzić najem krótkoterminowy lub długoterminowy pozostałych lokali.

3.czy Nabywca - w oparciu wyłącznie o nabyty od Pana majątek będzie kontynuował działalność gospodarczą w takim samym zakresie, jak Pan dotychczas?

Odpowiedź: Podobnie jak Wnioskodawca, Nabywca będzie mógł wyłącznie o nabyty od Wnioskodawcy majątek kontynuować działalność gospodarczą w takim samym zakresie.

Pytania

1.Czy wyodrębniona przez Wnioskodawcę działalność dotycząca wznoszenia budynku i usług najmu (tj. sprzedaż lokali albo ich najem) spełnia przesłanki do uznania jej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej ZCP) w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług (dalej Ustawy o VAT)?

2.W przypadku, gdy odpowiedź na pytanie nr 1 jest twierdząca, czy sprzedaż ZCP przez Wnioskodawcę pozostanie poza zakresem opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

W ocenie Wnioskodawcy, wyodrębniona przez niego jednostka organizacyjna ZCP opisana w stanie faktycznym spełnia wszystkie przesłanki do uznania jej za ZCP w świetle art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

W konsekwencji, sprzedaż przez Wnioskodawcę ZCP do podmiotu trzeciego pozostanie poza zakresem opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z przepisami ustawy o VAT, ZCP jest rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania (art. 2 pkt 27e ustawy o VAT).

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że:

• ZCP powinno składać się z zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań;
• zespół ten powinien być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
• składniki ZCP powinny być przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych;
• zespół składników tworzących ZCP mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące określone zadania gospodarcze.

Biorąc pod uwagę powyższe, dla kwalifikacji określonego zespołu składników materialnych i niematerialnych jako ZCP, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej. Składniki te powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach tak, aby stanowiły faktycznie zespół, a nie zbiór przypadkowych elementów (tak np. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 29 stycznia 2016 r., znak: IPPP3/4512-8/16-2/WH oraz z 21 sierpnia 2016 r., znak: IPPP1/443-660/14-4/EK).

Tym samym, przyjmuje się, że zespół składników powinien być wydzielony w istniejącym przedsiębiorstwie na trzech płaszczyznach - organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

W celu weryfikacji powyższych przesłanek konieczne jest każdorazowe dokonanie analizy danego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Wyodrębnienie organizacyjne

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że ZCP jest umiejscowiona w strukturze organizacyjnej jako dział, wydział czy oddział. Stanowisko takie przyjęto przykładowo w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 24 września 2010 r., sygn. akt I SA/Wr 1150/10, jak również w wielu interpretacjach indywidualnych organów podatkowych, m.in. w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 5 stycznia 2015 r., znak: IPTPP2/443-738/14-4/DS oraz 30 grudnia 2014 r., znak: IPTPP1/443-746/14-2/MW.

Zdaniem Wnioskodawcy ZCP bez wątpienia stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych (obejmujący również zobowiązania), ponieważ przypisane do tej jednostki składniki przedsiębiorstwa Wnioskodawcy pozostają w takich wzajemnych relacjach, że tworzą spójną całość w postaci możliwości prowadzenia działalności polegającej na sprzedaży lokali albo najmie tych lokali i w pełni zdolnego na chwilę obecną do prowadzenia określonego rodzaju działalności (sprzedaż i najem lokali).

Do jednostki organizacyjnej ZCP faktycznie i formalnie przyporządkowane zostały odpowiednie składniki majątku Wnioskodawcy wskazane szczegółowo w opisie okoliczności zdarzenia przyszłego w postaci przede wszystkim:

• prawa własności nieruchomości, na której posadowiony jest budynek z lokalami;
• urządzenia, sprzęt, wyposażenie i innego rodzaju środki trwałe niezbędne do funkcjonowania Budynku i lokali - pozwalające na wyodrębnienie każdego z lokalu;
• wszelkiego rodzaju pozwolenia związane z funkcjonowaniem budynku.

W konsekwencji należy uznać, że ZCP będzie stanowić część przedsiębiorstwa wyodrębnioną organizacyjnie w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Wyodrębnienie finansowe

Realizacja wyodrębnienia finansowego obejmuje wprowadzenie i stosowanie odpowiedniej ewidencji zdarzeń gospodarczych dla przyporządkowania przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP.

Jak wskazano w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 24 lipca 2015 r. (znak: IPTPP1/4512-296/15-4/MS) – „ (...) wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa”. Prezentowane stanowisko przyjęły organy podatkowe również w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 3 lutego 2015 r., znak: IBPB1/2/423-1284/14/IZ, interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 5 stycznia 2015 r., znak: IPTPP2/443-738/14-4/DS, interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 17 grudnia 2014 r., znak: IPTPP1/443-747/14-2/AK oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 23 kwietnia 2014 r., znak: ILPB3/423-27/14-4/JG.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca prowadzi ewidencję księgową w sposób umożliwiający jednoznaczną identyfikację aktywów/pasywów, kosztów/przychodów, należności i zobowiązań przypisanych do ZCP.

Jednocześnie, wszelkie ewentualne należności i zobowiązania handlowe związane z działalnością ZCP oraz przepływy pieniężne związane z działalnością ZCP są ewidencjonowane w taki sposób, aby można było zidentyfikować je jako te związane z działalnością ZCP.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, powyższe jednoznacznie oznacza, że ZCP stanowi część przedsiębiorstwa wyodrębnioną finansowo.

Wyodrębnienie funkcjonalne

Wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. ZCP musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość, tj. obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Ponadto ZCP powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce.

Takie rozumienie wyodrębnienia funkcjonalnego potwierdza m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 30 grudnia 2014 r., znak: IPTPP1/443-746/14-2/MW, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 6 czerwca 2014 r., znak: IBPP1/443-522/14/BM, jak również interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu 7 listopada 2013 r., znak: ILPB3/423-368/13-2/EK.

W związku z powyższym należy wskazać, że jednostka organizacyjna ZCP jest bez wątpienia funkcjonalnie wyodrębniona w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Jak wynika z okoliczności przedstawionych szczegółowo w opisie zdarzenia przyszłego, ZCP jest w pełni zdolna do samodzielnego prowadzenia całości działalności związanej ze sprzedażą lokali oraz najem lokali mieszkalnych i niemieszkalnych.

Należy wskazać również, że w ramach sprzedaży ZCP, na nowy podmiot przejdą automatycznie wszystkie wskazane w opisie zdarzenia przyszłego składniki materialne i niematerialne umożliwiające samodzielne prowadzenie działalności obecnie wyodrębnionej w ramach struktury Wnioskodawcy.

Podmiot, który zakupi ZCP zostanie wyposażony we wszelkie instrumenty, które pozwolą jej na natychmiastowe podjęcie kompleksowego prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży i dostawy lokali oraz najmu tych lokali.

Wraz ze sprzedażą ZCP dojdzie do transferu pracowników związanych z ZCP do nowego podmiotu w trybie przepisów ustawy Kodeks pracy.

W świetle powyższego należy zatem uznać, że składniki przypisane i zgromadzone w ramach ZCP niewątpliwie będą stanowić zespół składników pozostających ze sobą we wzajemnych relacjach, zorganizowanych w sposób pozwalający na niezależne prowadzenie działalności. W ocenie Wnioskodawcy, powyższe oznacza, że ZCP będzie stanowiła część przedsiębiorstwa wyodrębnioną funkcjonalnie.

Ad. 2

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wskazać należy, że przepis ten jest implementacją art. 5 ust. 8 i art. 6 ust. 5 VI Dyrektywy Rady (77/388/EWG) z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. WE L 1977.145.1 ze. zm., dalej: „VI Dyrektywa”; zastąpionego następnie przez art. 19 Dyrektywy 112, dalej: „Dyrektywa VAT”), zgodnie z którym w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

W ocenie Wnioskodawcy, definicja „transakcji zbycia” użyta w ustawie o VAT jest pojęciem szerszym niż sprzedaż i obejmuje każde rozporządzenie przedmiotem skutkujące przeniesieniem prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W szczególności, zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądów administracyjnych i stanowiskiem doktryny prawa podatkowego, wyłączone spod opodatkowania jest zarówno odpłatne, jak i nieodpłatne zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Znaczenia nie ma natomiast forma jego zbycia, opodatkowaniu VAT nie powinny więc podlegać m.in. sprzedaż, aport, darowizna, jeśli mają za przedmiot przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część (a także każda inna czynność skutkująca przeniesieniem prawa do rozporządzania przedsiębiorstwem lub jego zorganizowaną częścią).

Zgodnie z wykładnią dokonaną przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 6 października 2009 r. (sygn. akt III SA/Wa 368/09), „transakcją zbycia jest każda czynność, w świetle obowiązujących przepisów skutkująca przeniesieniem własności przedsiębiorstwa”. Podobny pogląd został wyrażony w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 13 sierpnia 2015 r. (znak: IPTPP3/4512-187/15-4/JM), w której wskazano, że: „pojęcie „transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów”, w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu), itp. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej”.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że planowana sprzedaż ZCP skutkować będzie przeniesieniem prawa własności składników majątkowych do niej przypisanych, to transakcja taka stanowić powinna „zbycie” w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Powyższe stanowisko zostało przy tym wyrażone również m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 7 października 2009 r. (sygn. akt I SA/Po 491/2009), czy też w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 12 sierpnia 2008 r. (sygn. akt III SA/WA 666/2008).

Ponadto, w wyroku z 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01), Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „Trybunał”) stwierdził, że: „(...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, użyte w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT pojęcie „przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część” obejmuje każdy zespół składników materialnych i niematerialnych służących do realizacji określonych zadań gospodarczych, bez względu na to, czy obejmuje on całość, czy jedynie część majątku określonego podmiotu, jeżeli nabywca wykaże zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części.

Analogicznie Trybunał wypowiedział się w wyroku z 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 (Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever), wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy (obecnie art. 19 Dyrektywy VAT) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, iż nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy VAT wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej.

Stanowisko spójne z powyższym prezentowane jest również przez krajowe sądy administracyjne (przykładowo w wyroku NSA z 25 czerwca 2013 r., sygn. akt I FSK 955/12 oraz z 27 września 2011 r. sygn. akt I FSK 1383/10). Zgodnie ze wskazanym orzecznictwem, tylko wówczas, gdy przekazywany zespół aktywów przedsiębiorstwa jest niewystarczający do prowadzenia przez nabywcę w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej (w oparciu o przekazane składniki majątkowe), czynność taka jest objęta opodatkowaniem VAT.

W świetle powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że opodatkowaniu VAT nie podlegają wszelkie czynności odnoszące się do przeniesienia własności ZCP, w jakiejkolwiek formie prawnej (w tym również w ramach sprzedaży).

W konsekwencji powyższego, dokonanie przez Spółkę przedstawionego w opisie zdarzenia przyszłego sprzedaży ZCP nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT, ponieważ zespół składników przypisanych ZCP stanowi, jak wykazał to Wnioskodawca powyżej, ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Podsumowanie

Uwzględniając argumentację przedstawioną powyżej, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ZCP wyposażona we wszystkie opisane w niniejszym wniosku składniki/elementy, bez wątpienia będzie stanowić ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Jednostka ta będzie bowiem obejmować zespół składników materialnych i niematerialnych wystarczających do prowadzenia w sposób trwały, samodzielnej działalności gospodarczej.

W konsekwencji, zbycie ZCP będzie stanowiło czynność wyłączoną z opodatkowania VAT na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Stanowisko to znajduje przy tym potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 14 marca 2016 r., znak: ITPP2/4512-11/16/PB, interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 29 stycznia 2016 r., znak: IPPP3/4512- 8/16-2/WH oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 15 kwietnia 2016 r., znak: ILPP3/4512-1-21/16-4/MR.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą:

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

 W świetle art. 2 pkt 22 ustawy:

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny, zgodnie z którym:

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, ustawodawca wyłączył ponadto z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy:

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1.istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2.zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3.składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4.zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy lub przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego uwzględnić należy następujące okoliczności:

1.zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

2.faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Przy dokonaniu tej analizy pomocne, a czasami nawet niezbędne mogą okazać się orzeczenia TSUE.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

W wyroku z 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje natomiast samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

W kontekście zatem zbycia przedsiębiorstwa, z wyłączenia stosowania przepisów ustawy korzysta przekazanie przedsiębiorstwa lub jego niezależnej części, w tym dóbr materialnych oraz ewentualnie elementów niematerialnych, które razem tworzą przedsiębiorstwo lub jego część zdolne do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Nabywca musi jednakże mieć na celu prowadzenie przekazanego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jedynie natychmiastową likwidację danej działalności lub sprzedanie zapasów zasobów, jeśli istnieją.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa lub jego zorganizowana część przechodzi na własność nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy.

Kontynuowanie działalności gospodarczej przy zbyciu przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa należy rozumieć, jako sytuację, w której nabywca w związku z dokonanym nabyciem nadal prowadzi przedsiębiorstwo. Przy czym nie chodzi tu o prowadzenie jakiejkolwiek działalności z wykorzystaniem składników nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, a o prowadzenie nabytego przedsiębiorstwa.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą pod nazwą (…). W ramach swojej działalności gospodarczej prowadzi Pan dwa rodzaje działalności:

• usługi gastronomiczne prowadząc kilka lokali gastronomicznych,
• działalność polegająca na wznoszeniu budynków na nieruchomościach własnych oraz sprzedaży tych lokali mieszkalnych i niemieszkalnych (aktualnie wybudował Pan budynek na nieruchomości składającej się z lokali mieszkalnych i niemieszkalnych).

Wybudował Pan budynek na nieruchomości składającej się z lokali mieszkalnych i niemieszkalnych i zamierza Pan dokonać odbioru budynku, wystąpić o zaświadczenie o samodzielności lokali, a następnie dokonać sprzedaży całości budynku albo poszczególnych lokali, a w części nieruchomości zamierza prowadzić najem krótkoterminowy.

Planuje Pan, aby wyodrębniony majątek związany z budową budynku wielolokalowego (nieruchomość, wszystkie umowy z nią związane, decyzje oraz pozwolenia) został w przyszłości - jeśli znajdzie się nabywca - w całości sprzedany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa.

W skład wyodrębnionego majątku (ZCP) wchodzą: prawo własności nieruchomości, na której posadowiony jest budynek z lokalami, urządzenia, sprzęt, wyposażenie i innego rodzaju środki trwałe niezbędne do funkcjonowania budynku i lokali - pozwalające na wyodrębnienie każdego z lokalu, wszelkiego rodzaju pozwolenia związane z funkcjonowaniem budynku.

Sprzedaż ZCP wiązać się będzie z transferem pracowników w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy, którzy obsługują cały proces związany z budową budynku, przygotowywaniem ofert do sprzedaży poszczególnych lokali oraz zajmujących się obsługą najmu tej nieruchomości po uzyskaniu wszelkich pozwoleń na użytkowanie, oraz należności i zobowiązań dotyczących tej działalności.

Składniki wyodrębnionego majątku (ZCP) pozwalają na prowadzenie działalności w zakresie  sprzedaży lokali mieszkalnych i niemieszkalnych oraz prowadzenie działalności gospodarczej w postaci najmu tych lokali. ZCP jest w pełni zdolna do samodzielnego prowadzenia całości działalności związanej ze sprzedażą lokali oraz najem lokali mieszkalnych i niemieszkalnych.

W ramach sprzedaży ZCP, na nowy podmiot przejdą automatycznie wszystkie wskazane w opisie zdarzenia przyszłego składniki materialne i niematerialne umożliwiające samodzielne prowadzenie działalności obecnie wyodrębnionej w ramach struktury Pana działalności.

Po sprzedaży ZCP zamierza Pan w dalszym ciągu prowadzić dotychczasową działalność gospodarczą w pozostałym zakresie, tj. działalność związaną z usługami gastronomicznymi.

Pana wątpliwości dotyczą uznania, czy zbywany majątek stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, którego zbycie będzie wyłączone z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp., na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u przyszłego nabywcy zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po dokonaniu podziału przez wydzielenie powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez przyszłego nabywcę, w oparciu o nabyte składniki.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że zespół składników materialnych i niematerialnych przypisanych do ZCP przeznaczonych do prowadzenia działalności w zakresie sprzedaży lokali mieszkalnych i niemieszkalnych i najmu tych lokali stanowić będzie na dzień jego sprzedaży przyszłemu nabywcy zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, ponieważ będzie odznaczać się odrębnością organizacyjną, finansową i funkcjonalną z możliwością samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Jak wynika bowiem z wniosku, wydzielony w Pana przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych przypisanych do ZCP będzie wyodrębniony:

• organizacyjnie – wydzielona na płaszczyźnie organizacyjnej działalność będąca przedmiotem sprzedaży będzie w chwili transakcji wyodrębniona na bazie wewnętrznego regulaminu wprowadzonego w Pana działalności i będą do niej przypisani konkretni pracownicy związani z tą częścią Pana działalności, składniki majątkowe wykorzystywane w działalności polegającej na wznoszeniu budynków i ich sprzedaży zostały odpowiednio wyodrębnione w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Pana przedsiębiorstwa ;
• funkcjonalnie – przypisane do zbywanej jednostki składniki Pana przedsiębiorstwa pozostają w takich wzajemnych relacjach, że tworzą spójną całość w postaci możliwości prowadzenia działalności polegającej na sprzedaży lokali albo najmie tych lokali i w pełni zdolnego na chwilę obecną do prowadzenia określonego rodzaju działalności (sprzedaż i najem lokali), ZCP jest w pełni zdolna do samodzielnego prowadzenia całości działalności związanej ze sprzedażą lokali oraz najem lokali mieszkalnych i niemieszkalnych, a na nowy podmiot przejdą automatycznie wszystkie składniki materialne i niematerialne umożliwiające samodzielne prowadzenie działalności obecnie wyodrębnionej w ramach Pana struktury ;
• finansowo – w ramach przedsiębiorstwa prowadzi Pan zapisy w ewidencjach, rejestrach, wykazach oraz w księgach w sposób, które pozwalają na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z wybudowanym budynkiem, prowadzi Pan ewidencję księgową w sposób umożliwiający jednoznaczną identyfikację aktywów/pasywów, kosztów/przychodów, należności i zobowiązań przypisanych do ZCP, wszelkie ewentualne należności i zobowiązania handlowe związane z działalnością ZCP oraz przepływy pieniężne związane z działalnością ZCP są ewidencjonowane w taki sposób, aby można było zidentyfikować je jako te związane z działalnością ZCP,

Co istotne wskazał Pan, że sprzedaż ZCP wiązać się będzie z transferem pracowników w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy, którzy obsługują cały proces związany z budową budynku, przygotowywaniem ofert do sprzedaży poszczególnych lokali oraz zajmujących się obsługą najmu tej nieruchomości po uzyskaniu wszelkich pozwoleń na użytkowanie.

Nabywca będzie miał faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności, bez angażowania dodatkowych składników majątkowych lub podejmowania dodatkowych działań faktycznych i prawnych. Aktualnie negocjuje Pan warunki umowy najmu lokalu niemieszkalnego w budynku. Nowy nabywca będzie mógł dalej najmować lokale albo dokonać sprzedaży lokali niemieszkalnych albo prowadzić działalność hybrydową poprzez częściową sprzedaż lokali i jednocześnie prowadzić najem krótkoterminowy lub długoterminowy pozostałych lokali i będzie mógł wyłącznie o nabyty od Pana majątek kontynuować działalność gospodarczą w takim samym zakresie jak prowadzi ja Pan.

Z wniosku wynika także, że wydzielony z Pana przedsiębiorstwa zespół składników materialnych i niematerialnych sprzedawany przyszłemu nabywcy będzie zdolny do niezależnego działania jako samodzielny podmiot gospodarczy, a przyszły nabywca nie będzie musiał podejmować żadnych działań w celu kontynuacji tej działalności.  W ramach planowanej sprzedaży zostaną przeniesione również należności i zobowiązania związane z przedmiotem działalności wyodrębnionego ZCP.  

Reasumując, zespół składników materialnych i niematerialnych przypisanych do zbywanego  ZCP stanowić będzie na dzień dokonaniu sprzedaży zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, a tym samym transakcja ta będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Tym samym, Pana stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).