Interpretacja indywidualna z dnia 19 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.156.2024.2.AN

Czy ponoszone przez Wnioskodawcę koszty z tytułu pozapłacowych elementów wynagrodzenia wypłacanego zleceniobiorcom na podstawie umów B2B (tj. Świadczeń pozapłacowych) będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych, jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 marca 2024 r., za pośrednictwem systemu ePUAP, wpłynął Państwa wniosek z 21 marca 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, który dotyczy ustalenia, czy ponoszone przez Wnioskodawcę koszty z tytułu pozapłacowych elementów wynagrodzenia wypłacanego zleceniobiorcom na podstawie umów B2B (tj. Świadczeń pozapłacowych) będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie, pismem z 27 maja 2024 r. (data wpływu do Organu, tego samego dnia).

Treść wniosku jest następująca.

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”), posiada siedzibę w Polsce i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej od całości swoich dochodów. Spółka działa w branży informatycznej (…). Spółka współpracuje ze zleceniobiorcami (osobami fizycznymi prowadzącymi jednoosobowe działalności gospodarcze) (dalej: „Osoby na B2B”), w ramach umów o współpracy (dalej: „Umowy B2B”).

Wnioskodawca przyznaje nieodpłatnie Osobom na B2B następujące pozapłacowe (niepieniężne) dodatkowe elementy wynagrodzenia (dalej: „Świadczenia pozapłacowe”), które są niezależne od wynagrodzenia za usługi świadczone w ramach Umów B2B:

-opieka medyczna dla Osób na B2B,

-grupowe ubezpieczenie na życie,

-punkty do wykorzystania w systemie (...).

Polisa ubezpieczeniowa jest wystawiona na Spółkę i zawiera wskazanie, co do ilości anonimowych osób.

Świadczenia pozapłacowe stanowią niepieniężny dodatek i jest on niezależny od wynagrodzenia za świadczone usługi. Obecnie panująca sytuacja na rynku IT wymusza na spółkach z branży oferowanie szeregu Świadczeń pozapłacowych, gdyż projekty i wynagrodzenia w podobnych firmach są na jednakowym poziomie. Sposobem na zrekrutowanie osób jest zachęcenie potencjalnych zleceniobiorców różnego rodzaju Świadczeniami pozapłacowymi. Przyznawanie Świadczeń pozapłacowych jest powszechne i wynika z potrzeby zatrzymania i przyciągnięcia specjalistów, których doświadczenie i know -how są istotne dla prowadzonej działalności. Od tego, jaki rodzaj Świadczeń pozapłacowych Spółka udostępni potencjalnemu współpracownikowi, zależy zawiązanie nowych Umów B2B, a jest to kluczowe do realizacji przyjętych przez Spółkę projektów, wykonania ich swoim klientom, a co za tym idzie otrzymania za to wynagrodzenia. Spółka nie ma wątpliwości, iż istnieje bezpośredni związek pomiędzy wydatkami poniesionymi na Świadczenia pozapłacowe a osiągnięciem przez Spółkę przychodów. W przypadku braku Świadczeń pozapłacowych Spółka nie współpracowałaby z Osobami na B2B (specjalistami), a co za tym idzie nie miałaby możliwości realizowania projektów, które przynoszą jej przychody. Bez Świadczeń pozapłacowych Spółka ryzykowałaby również utratę obecnych współpracowników, co mogłoby prowadzić do problemów z realizacją projektów, pogorszenia relacji z klientami a nawet ich straty, co ograniczyłoby znacznie osiągane przez nią przychody i możliwość generowanie nowych. Obecnie Świadczenia pozapłacowe stanowią niezbędny dodatek do wynagrodzenia, standard rynkowy, i nie są ukierunkowane na tworzenie pozytywnego wizerunku. Wysokość wynagrodzenia wskazanego w umowie o współpracy nie ulega zmianie w związku z przyznaniem Świadczenia pozapłacowego, niemniej Świadczenie pozapłacowe stanowi formę zachęty do podjęcia współpracy i kontynuowania jej. Świadczenia pozapłacowe są finansowane ze środków obrotowych Spółki. Wnioskodawca dodatkowo wskazuje, że koszty Świadczeń pozapłacowych stanowią dla niego koszty o charakterze definitywnym, tj. nie podlegają zwrotowi, a Spółka ponosi ich ekonomiczny ciężar. Spółka ponosi już koszty Świadczeń pozapłacowych, jednak uznaje je obecnie za niepodatkowe koszty uzyskania przychodów.

Ponadto, w piśmie uzupełniającym z 27 maja 2024 r., wskazaliście Państwo, że:

- świadczenia pozapłacowe stanowią niepieniężny dodatek dla Osób na B2B i są one niezależne od wynagrodzenia za świadczone usługi. Rynek IT obecnie wymusza na zleceniodawcach oferowanie szeregu świadczeń, gdyż projekty i wynagrodzenia w podobnych firmach są na jednakowym poziomie. Sposobem na zrekrutowanie osób jest zachęcenie potencjalnych zleceniobiorców różnego rodzaju świadczeniami. Wysokość wynagrodzenia wskazanego w Umowie B2B nie ulega zmianie w związku z przyznaniem Świadczeń pozapłacowych, niemniej stanowią one formę zachęty do podjęcia współpracy i kontynuowania jej;

- w dotychczas zawartych Umowach B2B nie zostało wskazane, że elementem wynagrodzenia są Świadczenia pozapłacowe, o których mowa we Wniosku. Zasady przyznawania/korzystania ze Świadczeń pozapłacowych zostały uregulowane w wewnętrznych dokumentach Wnioskodawcy; Wnioskodawca komunikuje możliwość skorzystania ze Świadczeń pozapłacowych również w ofertach o współpracę przedstawianych potencjalnym zleceniobiorcom, tj. Osobom na B2B. Wnioskodawca nie ma pewności co do uwzględniania Świadczeń pozapłacowych w zawartych Umowach B2B w przyszłości. Niemniej podkreśla, że korzystanie ze Świadczeń pozapłacowych jest ściśle powiązane ze świadczeniem usług na rzecz Wnioskodawcy, w związku z czym są one przyznawane Osobom na B2B jedynie w okresie świadczenia przez nich usług na rzecz Wnioskodawcy, a rozwiązanie Umowy B2B będzie skutkowało utratą możliwości korzystania ze Świadczeń pozapłacowych.

Pytanie

Czy ponoszone przez Wnioskodawcę koszty z tytułu pozapłacowych elementów wynagrodzenia wypłacanego zleceniobiorcom na podstawie umów B2B (tj. Świadczeń pozapłacowych), będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Ustawodawca nie przewidział zamkniętego katalogu kosztów, które stanowią koszty podatkowe podatnika, dlatego też każdorazowo należy przeanalizować, czy wydatek wpisuje się w definicję przedstawioną w art. 15 ust. 1 ustawy CIT.

Związek wydatku z uzyskaniem, zachowaniem lub zabezpieczeniem przychodów oraz działalnością gospodarczą podatnika.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Spółka funkcjonuje w branży informatycznej. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest licencjonowanie oprogramowania i świadczenia usług wsparcia, monitoringu, hostingu dla rozwiązania będącego własnością Spółki. W ramach swojej działalności Spółka współpracuje z Osobami na B2B. Osoby na B2B to w przede wszystkim specjaliści, z którymi współpraca jest niezbędna do rozwijania produktów Spółki oraz świadczenia usług na rzecz jej klientów.

W ocenie Wnioskodawcy, aby obiektywnie ocenić wpływ przyznawania świadczeń pozapłacowych oraz ich związek z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, należy przeanalizować następujące kwestie:

a)powszechnie panującą praktykę rynkową w zakresie przyznawania Świadczeń pozapłacowych w modelu B2B na rynku specjalistów IT,

b)konsekwencje biznesowe związane z odejściem Osób na B2B ze względu na brak ich zapewniania.

Ad. a) Uwarunkowania rynkowe w zakresie przyznawania Świadczeń pozapłacowych w modelu B2B na rynku specjalistów IT:

Obecnie powszechnym zwyczajem na rynku jest zawieranie Umów B2B przez specjalistów z dziedziny IT. Bezsporne jest, że rynek usług informatycznych jest tzw. „rynkiem pracownika” i to właśnie sami specjaliści z branży IT ustalają warunki współpracy z podmiotami działającymi w tym sektorze. Jednocześnie, Osoby na B2B są świadome swoich możliwości, kompetencji oraz konkurencyjności. Należy przy tym zaznaczyć, że wynagrodzenia dla specjalistów oraz zakres zadań są na jednakowym poziomie, a Świadczenia pozapłacowe dla Osób na B2B są obecnie standardem na rynku.

W wyniku tego zjawiska zauważalna jest rotacja pracowników spowodowana ciągłym poszukiwaniem optymalnych warunków pracy. Z tego powodu firmy IT są praktycznie zobligowane do ciągłego monitorowania sytuacji na rynku i błyskawicznego reagowania na zmieniające się trendy, aby sprostać oczekiwaniom specjalistów i uniknąć ich utraty, a także przyciągnąć nowe osoby. Oferowanie mniej korzystnych warunków w porównaniu do konkurencji może skutkować odejściem Osób na B2B, które ze względu na swoje bogate doświadczenie oraz zdobyte w firmie know-how stanowią istotne ogniwa prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności.

Co więcej, niektóre Świadczenia pozapłacowe, takie jak karty(...), które Osoby na B2B mogą zamówić poprzez system (...) nie są dostępne „na wolnym rynku”, a jedynie dla podmiotów spełniających odpowiednie wymogi oraz które podpiszą odpowiednią umowę z dystrybutorem. Poprzez współpracę z Wnioskodawcą Osoby na B2B otrzymują więc dostęp do usług, z których samodzielnie nie mogłyby skorzystać. Stanowi to dla nich dodatkową motywację, a z drugiej strony sprawia, że podmioty nieoferujące swoim podwykonawcom takich świadczeń są automatycznie traktowane przez nich jako mniej atrakcyjne. Ich nieoferowanie ograniczałoby więc istotnie możliwości uzyskania przychodu przez Spółkę. Świadczenia pozapłacowe przyznawane przez Spółkę stanowią więc element wynagrodzenia Osób na B2B i nie mają na celu osiągnięcia przewagi wśród konkurencji lub kreowania pozytywnego wizerunku, lecz spełnienie oczekiwań rynku. Duża konkurencja powoduje, że świadczenia pozapłacowe odgrywają bezsprzecznie ważną rolę w nawiązaniu oraz utrzymaniu współpracy z Osobami na B2B.

Jak zostało wskazane powyżej, Wnioskodawca zamierza zawrzeć w Umowach B2B (w przypadku obecnie obowiązujących Umów B2B - w aneksach do Umów B2B) fakt przyznawania Świadczeń pozapłacowych. Korzystanie ze Świadczeń pozapłacowych jest ściśle powiązane ze świadczeniem usług na rzecz Wnioskodawcy, w związku z czym są one przyznawane Osobom na B2B jedynie w okresie świadczenia przez nich usług na rzecz Wnioskodawcy, a rozwiązanie umowy będzie skutkowało utratą możliwości korzystania ze Świadczeń pozapłacowych.

Ad. b) Konsekwencje biznesowe związane z rozwiązaniem Umowy B2B oraz trudności z nawiązaniem nowych współprac:

Wnioskodawca zauważa, że Świadczenia pozapłacowe nie są zapewniane w celu podążania za bieżącymi trendami, tj. dla samego faktu dostosowania się do praktyki rynkowej i jej powielenia wewnątrz własnej struktury, lecz koniecznością z uwagi na negatywne konsekwencje biznesowe, które z dużym prawdopodobieństwem nastąpiłyby w przypadku braku ich zapewniania. Bowiem podejmowane przez Osoby na B2B działania oraz decyzje mają bardzo istotny wpływ na Spółkę i zapewniają, że dysponuje ona zespołem posiadającym odpowiednie kompetencje do świadczenia przez Spółkę usług na rzecz jej klientów.

Należy zaznaczyć, że dla każdego rozsądnie działającego przedsiębiorcy istotne jest podejmowanie działań mających na celu zatrzymanie doświadczonych współpracowników. Motywację do tego stanowią nie tylko ich kwalifikacje, szczegółowa wiedza o projektach i oczekiwaniach Spółki, lecz także zasoby, które Wnioskodawca zainwestował w te osoby (m.in. wydatki poniesione na nawiązanie współpracy lub koszty niezbędnych szkoleń). Świadczenia pozapłacowe wpływają również na zwiększone zaangażowanie Osób na B2B w świadczone na rzecz Wnioskodawcy usługi, a także wpływają pozytywnie na ich lojalność, co odpowiednio przekłada się na zwiększenie bieżących przychodów Wnioskodawcy oraz zabezpieczenie jego źródła przychodów. Świadczenia pozapłacowe umożliwiają również zawiązanie nowych współprac poprzez oferowanie warunków zbliżonych do rynkowych.

Warto podkreślić, że utrata specjalistów niesie za sobą negatywne konsekwencje wpływające na płynność Wnioskodawcy. Odejście Osób na B2B oraz problemy w nawiązaniu nowych współprac przełożyłoby się na trudności w dotrzymaniu terminów ustalonych z klientami oraz ogólne obniżenie jakości obsługi klienta. To z kolei mogłoby skutkować spadkiem przychodów Spółki, utratą projektów i poniesieniem kar za nieterminowe działania lub niezrealizowanie umów z klientami. Wszystko to świadczy o ryzyku biznesowym wiążącym się z brakiem udostępniania Świadczeń pozapłacowych.

Zgodnie z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy należy uznać, iż istnieje związek pomiędzy wydatkami na Świadczenia pozapłacowe na rzecz Osób na B2B a osiągnięciem, zachowaniem i zabezpieczeniem źródła przychodu Wnioskodawcy, bowiem w przypadku braku Świadczeń pozapłacowych Spółka nie współpracowałaby z Osobami na B2B (specjalistami), a co za tym idzie - nie miałaby możliwości realizowania projektów, które przynoszą jej przychody. Tym samym, Wnioskodawca nie ma również wątpliwości, że ponoszone wydatki są związane z jego działalnością gospodarczą.

Świadczenia pozapłacowe a wydatki na reprezentację.

Art. 16 ust. 1 ustawy CIT, stanowi zamknięty katalog kosztów, które nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów. Każdy koszt, który kwalifikuje się do jednej z kategorii wymienionych w ww. artykule kosztów nie będzie mógł stanowić dla podatnika kosztu uzyskania przychodu, mimo że został poniesiony w celu osiągnięcia, zabezpieczenia lub zachowania przychodu. Jednymi z kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT, są koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych (pkt 28).

W powyższym kontekście należy zaznaczyć, że Świadczenia pozapłacowe nie mają na celu wykreowania przez Spółkę pozytywnego wizerunku względem Osób na B2B lub jej kontrahentów. Jak zostało przedstawione powyżej, świadczenia pozapłacowe są standardem rynkowym, a ich zapewnianie przez Spółkę Osobom na B2B wynika więc nie tyle z zamiaru wyróżnienia się spośród innych podmiotów, co z chęci zrównania swojej oferty z innymi podmiotami wobec niej konkurencyjnymi.

W związku z powyższym, koszty Świadczeń pozapłacowych ponoszone na rzecz Osób na B2B, w ocenie Wnioskodawcy nie stanowią wydatków na reprezentację i nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT.

Podsumowanie.

Mając na uwadze przedstawione argumenty, w ocenie Wnioskodawcy koszty Świadczeń pozapłacowych dla Osób na B2B spełniają wszystkie przesłanki z art. 15 ust. 1 ustawy CIT, w związku z czym Spółka jest uprawniona do zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Przedstawione przez Wnioskodawcę stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z dnia 18 października 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.439.2023.2.KM:

„Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy, wskazać należy, że jak wynika z okoliczności sprawy, w obecnych czasach sytuacja na rynku IT wymusza na zleceniodawcach oferowanie szeregu benefitów, gdyż projekty i wynagrodzenia w podobnych firmach są na jednakowym poziomie. Oferowane benefity nie mają na celu tworzenie pozytywnego wizerunku, gdyż benefity w obecnych czasach są już standardem niemal w każdej firmie. Od rodzaju benefitu, który zaoferuje Spółka i udostępni potencjalnemu zleceniodawcy zależy zawiązanie współpracy z danym zleceniobiorcą, specjalistą, a jest to kluczowe do realizacji przyjętych przez Spółkę projektów, wykonania ich swoim klientom, a co za tym idzie otrzymania za to wynagrodzenia. Spółka nie ma wątpliwości, iż istnieje bezpośredni związek pomiędzy wydatkami poniesionymi na benefity a osiągnięciem przez Spółkę przychodów.

Dokonując zatem oceny charakteru wydatków poniesionych przez Państwa z tytułu pozapłacowych (niepieniężnych) elementów wypłacanego współpracującym wynagrodzenia (np. karty (...), ubezpieczenie na (...), karty przedpłacone), biorąc pod uwagę przytoczone powyżej wyjaśnienia, stwierdzić należy, że w przedstawionych powyżej okolicznościach ww. wydatki mogą stanowić koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, gdyż z informacji zawartych we wniosku i jego uzupełnienia jasno wynika, że istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkami poniesionymi na wskazane we wniosku pozapłacowe (niepieniężne) elementy wypłacanego współpracującym wynagrodzenia, a osiągnięciem przez Wnioskodawcę przychodów i zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła. Jak zostało wskazane przez Wnioskodawcę, w przypadku braku benefitów Spółka nie współpracowałaby ze zleceniobiorcami (specjalistami) a co za tym idzie nie miałaby możliwości realizować projektów, które przynoszą jej przychody”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz art. 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

-wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

-jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

-pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

-został właściwie udokumentowany,

-nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w stosownych przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, zawiera enumeratywną listę wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów, co oznacza, że każdy koszt dający się zakwalifikować do którejkolwiek z pozycji wymienionej na tej liście nie będzie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nawet jeśli był poniesiony w celu osiągnięcia przychodów.

Jednocześnie podkreślić należy, że nieujęcie danego wydatku w katalogu kosztów niepotrącalnych, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie oznacza automatycznie, że inne koszty w nim niewymienione, tymi kosztami mogą być. W takim przypadku należy bowiem badać, czy dany koszt poniesiony został w celu uzyskania przychodu (zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu).

Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, ma charakter zamknięty. Należy wskazać, że wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił m.in. – w pkt 28 tego przepisu – koszty reprezentacji.

Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT:

Nadmienić należy, że za koszty reprezentacji uważa się wydatki ponoszone na budowanie określonego wizerunku Spółki w oczach jej potencjalnych lub obecnych kontrahentów.

Wskazać należy, że uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność.

Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien więc wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym. W tym celu każdorazowo wymagana jest ocena istnienia związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodów lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Przedmiot Państwa wątpliwości jest związany z ustaleniem, czy ponoszone przez Wnioskodawcę koszty z tytułu pozapłacowych elementów wynagrodzenia wypłacanego zleceniobiorcom na podstawie umów B2B (tj. Świadczeń pozapłacowych) będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT.

Z opisu sprawy wynika w szczególności, że Spółka współpracuje ze zleceniobiorcami (osobami fizycznymi prowadzącymi jednoosobowe działalności gospodarcze) w ramach umów o współpracy (Umowy B2B).

Wnioskodawca przyznaje nieodpłatnie Osobom na B2B Świadczenia pozapłacowe, które są niezależne od wynagrodzenia za usługi świadczone w ramach Umów B2B:

-opieka medyczna dla Osób na B2B,

-grupowe ubezpieczenie na życie,

-punkty do wykorzystania w systemie (...).

Polisa ubezpieczeniowa jest wystawiona na Spółkę i zawiera wskazanie, co do ilości anonimowych osób.

Świadczenia pozapłacowe stanowią niepieniężny dodatek i jest on niezależny od wynagrodzenia za świadczone usługi.

Od tego, jaki rodzaj Świadczeń pozapłacowych Spółka udostępni potencjalnemu współpracownikowi, zależy zawiązanie nowych Umów B2B, a jest to kluczowe do realizacji przyjętych przez Spółkę projektów, wykonania ich swoim klientom, a co za tym idzie otrzymania za to wynagrodzenia. Spółka nie ma wątpliwości, iż istnieje bezpośredni związek pomiędzy wydatkami poniesionymi na Świadczenia pozapłacowe a osiągnięciem przez Spółkę przychodów. W przypadku braku Świadczeń pozapłacowych Spółka nie współpracowałaby z Osobami na B2B (specjalistami), a co za tym idzie nie miałaby możliwości realizowania projektów, które przynoszą jej przychody. Bez Świadczeń pozapłacowych Spółka ryzykowałaby również utratę obecnych współpracowników, co mogłoby prowadzić do problemów z realizacją projektów, pogorszenia relacji z klientami a nawet ich straty, co ograniczyłoby znacznie osiągane przez nią przychody i możliwość generowanie nowych. Obecnie Świadczenia pozapłacowe stanowią niezbędny dodatek do wynagrodzenia, standard rynkowy, i nie są ukierunkowane na tworzenie pozytywnego wizerunku.

W kontekście przedstawionych okoliczności sprawy, Świadczenia pozapłacowe które wypłacacie Państwo zleceniobiorcom w ramach Umów B2B, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Z informacji zawartych we wniosku jasno wynika, że istnieje związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy wydatkami poniesionymi na wskazane we wniosku pozapłacowe (niepieniężne) elementy wypłacanego Osobom B2B wynagrodzenia, a osiągnięciem przez Spółkę przychodów i zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła.

Tym samym, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

- Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

- Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.).