Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 18 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.131.2024.1.BJ
W zakresie ustalenia, czy koszty poniesione przez Wnioskodawcę na podstawie art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, tj. na finansowanie klubu sportowego, a następnie faktycznie wydatkowane przez ten podmiot na finansowanie imprezy masowej, o której mowa w art. 18ee ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, Wnioskodawca może rozliczyć zgodnie z art. 18ee tej ustawy.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
20 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy koszty poniesione przez Wnioskodawcę na podstawie art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, tj. na finansowanie klubu sportowego, a następnie faktycznie wydatkowane przez ten podmiot na finansowanie imprezy masowej, o której mowa w art. 18ee ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, Wnioskodawca może rozliczyć zgodnie z art. 18ee tej ustawy.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca jest polskim przedsiębiorstwem założonym w (...) roku, zajmującym się produkcją i dystrybucją odzieży (…) dedykowanych profesjonalnym sportowcom i amatorom. Wnioskodawca prowadzi sprzedaż w (…) krajach świata, (…). Wiodącą marką w portfolio Wnioskodawcy jest (…), oferująca wysokiej klasy odzież codzienną i sportową oraz akcesoria sportowe. Wnioskodawca tworzy także marki: (…). Pod egidą spółki tworzony jest także sportowy (…) Wnioskodawca jest także dystrybutorem marki (…) - producenta obuwia, odzieży i sprzętu sportowego.
Współpraca Wnioskodawcy z podmiotami sponsorowanymi, o których mowa w art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (ustawy o CIT).
W ramach swojej działalności gospodarczej podejmuje współpracę ze sportowcami, a także z różnego rodzaju zgromadzeniami klubów sportowych i klubami sportowymi w rozumieniu art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (dalej jako: „ustawa o sporcie”).
W związku z powyższym, Wnioskodawca wskazuje, że spełniony jest wymóg wskazany w art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT. Wnioskodawca wskazuje, że ww. kwestia nie jest przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy.
Wnioskodawca stosuje kilka modeli współpracy z ww. podmiotami, jednakże każdy z nich charakteryzuje się ekwiwalentnością świadczeń Wnioskodawcy oraz współpracującego z nim Podmiotu (zarówno model tzw. umowy barterowej jak i przekazywanie środków pieniężnych w zamian za szeroko pojęte usługi marketingu i sprzedaży, jak również stosowanie sprzedaży artykułów sportowych z rabatem). Wnioskodawca zamierza przekazywać wsparcie Podmiotowi, o którym mowa w art. 18ee ust 2 pkt 1 ustawy o CIT, czyli finansować klub sportowy, a nie wsparcie, o którym mowa w art. 18ee ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, tj. finansowanie imprezy sportowej.
W praktyce może okazać się, że Podmioty ze środków uzyskanych od Wnioskodawcy, w ramach prowadzonej działalności statutowej, będą finansowały również imprezy sportowe, będące masową imprezą sportową, o której mowa w art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1466 i 1700).
Pomiędzy stronami każdorazowo zachowywana jest równowaga świadczeń, a zatem każdorazowo zastosowany jest schemat tzw. sponsoringu właściwego.
Wnioskodawca wskazuje, że kwestia modeli współpracy oraz ekwiwalentności świadczeń nie jest przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy, a jedynie kwestia dot. imprez masowych.
Wnioskodawca podkreśla, że wszelkie inne wytyczne dot. możliwości stosowania tzw. ulgi na sponsoring przewidzianej w art. 18ee ustawy o CIT były/są przez Wnioskodawcę spełnione, a jedynie w niniejszym wniosku zostały wskazane konkretne wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie stosowania ww. ulgi.
Pytania
Czy koszty poniesione przez Wnioskodawcę na podstawie art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, tj. na finansowanie klubu sportowego, a następnie faktycznie wydatkowane przez ten podmiot na finansowanie imprezy masowej, o której mowa w art. 18ee ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, Wnioskodawca może rozliczyć zgodnie z art. 18ee ustawy o CIT?
Państwa stanowisko w sprawie
Stanowisko do pytania
Wnioskodawca opiera zasady swojej współpracy na art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, dlatego przekazane na rzecz podmiotu sponsorowanego konkretne środki wg ww. modelu współpracy, charakteryzującej się ekwiwalentnością świadczeń (sponsoring właściwy), zdaniem Wnioskodawcy nie doświadcza dodatkowych restrykcji, konieczne jest jedynie, aby środki zostały przekazane na finansowanie podmiotu wskazanego w ustawie.
W konsekwencji, fakt przekazania konkretnego wsparcia na podstawie art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT oznacza przekazanie środków na działalność sportową. Okoliczność dalszego, faktycznego sposobu wykorzystania ww. środków przez wspierany Podmiot na sfinansowanie własnych inicjatyw nie powinno mieć znaczenia dla możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę z ulgi na sponsoring. W szczególności wskazać należy, że wśród celów z art. 28 ust 2 ustawy o sporcie wskazano pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach, dlatego późniejsze wydatkowanie środków przez sponsorowanego, m.in. na organizację imprezy sportowej będącej imprezą masową, nie ma znaczenia dla oceny możliwości zastosowania przepisu art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, gdzie jest mowa o przekazaniu środków na realizację celów z art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie. Innymi słowy, istotne jest to by Wnioskodawca, przekazywał środki na podstawie art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, a nie art. 18ee ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, czyli na imprezę masową. Natomiast późniejsze, pośrednie wykorzystanie tych środków przez sponsorowanego do sfinansowania imprezy sportowej będącej imprezą masową, nie może mieć wpływu na skorzystanie przez Wnioskodawcę z tzw. ulgi na sponsoring.
Powyższe stanowisko Wnioskodawcy zostało zaaprobowane również w interpretacjach Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej: z 25 kwietnia 2023 r. Znak: 0111-KDIB1-3.4010.170.2023.1.IZ, z 1 czerwca 2023 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4010.170.2023.2.MF oraz z 1 czerwca 2023 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4010.172.2023.2.RH.
Podsumowanie
Wnioskodawca mając na względzie powyższe, uznał, że świadczenia przekazywane przez Wnioskodawcę jako finansowanie klubu sportowego, na podstawie art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, przy założeniu spełnienia pozostałych przesłanek do skorzystania z ulgi, uprawniać go będą do skorzystania z tzw. ulgi na sponsoring, niezależnie od tego czy podmiot z otrzymanych środków faktycznie finansować będzie imprezy sportowe będące imprezami masowymi, o których mowa w art. 18ee ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT. Formalnie bowiem Wnioskodawca nie przekazuje tych środków na organizację imprezy sportowej, lecz na finansowanie działalności sportowej wspieranego Podmiotu.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest wyłącznie kwestia będąca przedmiotem Państwa pytania.
Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika m.in., że w ramach działalności gospodarczej zamierzacie Państwo przekazywać wsparcie Podmiotowi, o którym mowa w art. 18ee ust 2 pkt 1 ustawy o CIT, czyli finansować klub sportowy, a nie wsparcie, o którym mowa w art. 18ee ust. 2 pkt 3 tej ustawy, tj. finansowanie imprezy sportowej.
W praktyce może okazać się, że Podmioty ze środków uzyskanych od Państwa, w ramach prowadzonej działalności statutowej, będą finansowały również imprezy sportowe, będące masową imprezą sportową, o której mowa w art. 3 pkt 3 ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych.
Pomiędzy stronami każdorazowo zachowywana jest równowaga świadczeń, każdorazowo zastosowany jest schemat tzw. sponsoringu właściwego. Spełnione są przy tym wszelkie inne warunki dot. możliwości stosowania tzw. ulgi na sponsoring przewidzianej w art. 18ee ustawy o CIT.
Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy koszty poniesione przez Spółkę na podstawie art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, tj. na finansowanie klubu sportowego, a następnie faktycznie wydatkowane przez ten podmiot na finansowanie imprezy masowej, o której mowa w art. 18ee ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, Wnioskodawca może rozliczyć zgodnie z art. 18ee tej ustawy.
Zgodnie art. 18ee ust. 2 pkt 1-3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”), za koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność sportową uznaje się koszty poniesione na finansowanie:
1) klubu sportowego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, na realizację celów wskazanych w art. 28 ust. 2 tej ustawy;
2) stypendium sportowego;
3) imprezy sportowej, niebędącej masową imprezą sportową, o której mowa w art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 616).
Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych, przez masową imprezę sportową należy rozumieć imprezę masową mającą na celu współzawodnictwo sportowe lub popularyzowanie kultury fizycznej, organizowaną na:
a) stadionie lub w innym obiekcie niebędącym budynkiem, na którym liczba udostępnionych przez organizatora miejsc dla osób, ustalona zgodnie z przepisami prawa budowlanego oraz przepisami dotyczącymi ochrony przeciwpożarowej, wynosi nie mniej niż 1000, a w przypadku hali sportowej lub innego budynku umożliwiającego przeprowadzenie imprezy masowej - nie mniej niż 300,
b) terenie umożliwiającym przeprowadzenie imprezy masowej, na którym liczba udostępnionych przez organizatora miejsc dla osób wynosi nie mniej niż 1000.
W tym miejscu należy wskazać na art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie, który także odwołuje się do organizacji zawodów sportowych, a zgodnie z którym dotacja, o której mowa w ust. 1, ma służyć realizacji celu publicznego, o którym mowa w art. 27 ust. 2, i może być przeznaczona w szczególności na:
1) realizację programów szkolenia sportowego,
3) pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach,
4) pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,
5) sfinansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej
- jeżeli wpłynie to na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego, który otrzyma dotację, lub zwiększy dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten klub.
Organizowanie zawodów sportowych zostało zatem wprost wymienione w art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie.
Literalna wykładnia przepisów wskazuje jednoznacznie, że warunki wskazane w art. 18ee ust. 2 pkt 1-3 ustawy o CIT należy odczytywać rozłącznie. Powyższe oznacza, że warunek dotyczący niespełniania przez imprezę sportową przesłanek do uznania jej za imprezę masową dotyczy wyłącznie podmiotów innych niż wskazane w pkt 1 tegoż przepisu, a zatem podmiotów niebędących klubami sportowymi. Wówczas „zawody sportowe” organizowane przez klub sportowy nie powinny być jednoznacznie utożsamiane z „imprezą sportową”, z uwagi na rozłączny charakter warunków przewidzianych w ustawie o CIT oraz przykładowy charakter pierwszego z pojęć użytych w ustawie o sporcie.
Tym samym, w świetle powyższego, możliwość odliczenia dodatkowych kosztów na gruncie ulgi przewidzianej w ustawie o CIT, w zakresie wydatków ponoszonych przez klub sportowy, uzależniona jest jedynie od warunków wskazanych w art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.
Zatem, wydatki ponoszone na sponsoring w ramach zawartej umowy sponsoringowej i wydatkowane przez Klub na finansowanie zawodów sportowych – sportowej imprezy masowej, o której mowa w art. 18ee ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, Spółka może uznać za koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność sportową jako koszty poniesione na finansowanie klubu sportowego/klubów sportowych, o którym/których mowa w art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie, na realizację celów wskazanych w art. 28 ust. 2 tej ustawy, bez konieczności równoczesnego spełnienia przesłanek wskazanych w art. 18ee ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT i obniżyć podstawę do opodatkowania o 50% tych wydatków, przy spełnieniu pozostałych warunków do zastosowania tej ulgi (stosownie do Państwa wskazania spełnienie tych warunków nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji).
W świetle powyższego Państwa stanowisko należy z ww. zastrzeżeniem uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right