Interpretacja indywidualna z dnia 18 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.247.2024.1.KM

Dotyczy ustalenia, czy w kolejnych latach podatkowych, tj. od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r., od 1 stycznia 2025 r. do 31 grudnia 2025 r. Spółka będzie spełniać warunek zatrudnienia wyrażony w art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz czy w roku podatkowym od 1 stycznia 2026 r. do 31 grudnia 2026 r. Spółka spełni warunek określony w art. 28j ust. 1 pkt 3.

Interpretacja indywidualna

- stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek opatrzony datą 21 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy:

- w kolejnych latach podatkowych, tj. od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r., od 1 stycznia 2025 r. do 31 grudnia 2025 r. Spółka będzie spełniać warunek zatrudnienia wyrażony w art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;

- w roku podatkowym od 1 stycznia 2026 r. do 31 grudnia 2026 r. Spółka spełni warunek określony w art. 28j ust. 1 pkt 3.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mającej siedzibę na terytorium Polski. Spółka działa w branży (…), polegającej na (…), jak również (…).

Spółka powstała (…) i od razu po zawiązaniu wybrała opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek. Rok obrotowy spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym, z tym że pierwszy rok obrotowy trwał od (…) do (…).

W pierwszym roku podatkowym spółka zatrudniła trzy osoby na umowę o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy, oraz jedną osobę na 1/2 etatu, nie będącymi jednocześnie wspólnikami spółki.

Rodzaj prowadzonej przez spółkę działalności cechuje się wysoką sezonowością sprzedaży, wprost skorelowaną z intensywnością (…). Część działalności dotycząca (…) jest de facto zamknięta przez kilka miesięcy w roku. Dlatego też część z pracowników chciałaby inaczej wykorzystać czas w trakcie roku, w którym nie prowadzona jest wyżej wymieniona działalność i w okresach przestoju skorzystać z urlopów bezpłatnych, co spowoduje, że czas realnie wykonywania przez nich pracy będzie krótszy niż 300 dni w roku podatkowym w kolejnych latach podatkowych.

Pytania

 1. Czy w kolejnych latach podatkowych, tj. od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r., od 1 stycznia 2025 r. do 31 grudnia 2025 r. Spółka będzie spełniać warunek zatrudnienia wyrażony w art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

 2. Czy w roku podatkowym od 1 stycznia 2026 r. do 31 grudnia 2026 r. Spółka spełni warunek określony w art. 28j ust. 1 pkt

Państwa stanowisko w sprawie

Ustawodawca w przepisach art. 28j ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uzależnił możliwość skorzystania przez podatników z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek od spełnienia szeregu warunków. Z punktu widzenia wątpliwości podatnika istotnym w niniejszej sprawie jest warunek dotyczący limitów zatrudniania przez podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności w pierwszym roku opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, o którym mowa w art. 28j ust. 2 pkt (winno być: pkt 2). Generalny warunek zatrudnienia dotyczący podatników innych niż rozpoczynających prowadzenie działalności oraz innych niż mali podatnicy został wyrażony w art. 28j ust. 1 pkt 3 i dotyczy osiągnięcia odpowiedniego stanu zatrudnienia przez spółkę opodatkowaną ryczałtem. Warunek dotyczący zatrudnienia może zostać spełniony na dwa sposoby, tj. poprzez zatrudnianie na umowę o pracę (art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a) UoCIT), lub poprzez zatrudnianie na podstawie umów innych niż umowa o pracę (art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b UoCIT).

Jednocześnie ustawodawca przewiduje dwa uproszczenia dotyczące spełnienia warunku zatrudnienia opartego na umowach o pracę. Pierwsze dotyczy podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą oraz drugie dotyczące małego podatnika. Podstawowy sposób spełnienia warunku zatrudnienia opartego na umowach o pracę polega na tym, by podatnik zatrudniał na podstawie umowy o pracę co najmniej 3 osoby w przeliczeniu na pełne etaty, niebędące udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, przez okres (podkr. aut.) co najmniej 300 dni w roku podatkowym, a w przypadku gdy rokiem podatkowym nie jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych – przez co najmniej 82% dni przypadających w roku podatkowym. Pierwsze uproszczenie dotyczące zatrudnienia przeznaczone jest dla podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 28j ust. 2 pkt 2 UoCIT warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, nie dotyczy roku rozpoczęcia tej działalności i 2 lat podatkowych bezpośrednio po nim następujących, z tym że począwszy od drugiego roku podatkowego podatnik jest obowiązany do corocznego zwiększenia zatrudnienia o co najmniej 1 etat w pełnym wymiarze czasu pracy aż do osiągnięcia wielkości zatrudnienia określonej w tym przepisie. Drugie uproszczenie przeznaczone jest dla małego podatnika, które jest nieistotne z punktu widzenia niniejszego wniosku.

Podstawowy sposób spełnienia warunku zatrudnienia opartego na umowach o pracę wymaga zatrudnienia co najmniej 3 osób w przeliczeniu na pełne etaty. Obok wielkości zatrudnienia, ten sposób spełnienia warunku zatrudnienia wymaga odpowiedniego okresu trwania zatrudnienia. W przypadku roku podatkowego pokrywającego się z kalendarzowym zatrudnienie powinno trwać 300 dni.

Podsumowując, w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a UoCIT, ustawodawca uzależnia spełnienie warunku zatrudnienia od:

1. wielkości (stanu) zatrudnienia, oraz

2. okresu trwania tego zatrudnienia.

Uproszczenie dotyczące podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą wyrażone w art. 28j ust. 2 pkt 2 UoCIT, po pierwsze wyłącza warunek wyrażony w art. 28j ust. 1 pkt 3 UoCIT przez pierwsze trzy lata podatkowe opodatkowania ryczałtem. Wynika to z użycia w art. 28j ust. 2 pkt 2 UoCIT zwrotu „warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, nie dotyczy (podkr. aut.) roku rozpoczęcia tej działalności i 2 lat podatkowych bezpośrednio po nim następujących”. Po drugie, art. 28j ust. 2 pkt 2 UoCIT wprowadza w to miejsce alternatywny sposób spełnienia wymogu zatrudnienia w okresie pierwszych trzech lat opodatkowania ryczałtem. Sposób ten przewiduje, że w pierwszym roku opodatkowania ryczałtem spółka nie musi nikogo zatrudniać. Natomiast począwszy od drugiego roku spółka powinna zwiększać zatrudnienie o co najmniej 1 etat w pełnym wymiarze czasu pracy, aż do osiągnięcia wielkości zatrudnienia określonej w tym przepisie. Oznacza to, że podatnik rozpoczynający działalność gospodarczą, by zachować prawo do opodatkowania ryczałtem musi wypełnić hipotezę art. 28j ust. 2 pkt 2 UoCIT. Stąd, żeby spółka zachowała to prawo musi zwiększyć zatrudnienie w drugim roku względem pierwszego roku o co najmniej 1 etat w pełnym wymiarze czasu pracy. Analogicznie, żeby spełnić warunek zatrudnienia w kolejnym (trzecim) roku opodatkowania ryczałtem spółka musi zwiększyć zatrudnienie w trzecim roku względem drugiego roku o co najmniej 1 etat w pełnym wymiarze czasu pracy. Zauważyć należy, że spółka już w pierwszym roku opodatkowania ryczałtem spełniła warunek zatrudnienia trzech pracowników niebędących udziałowcami na umowę o pracę w pełnym wymiarze, choć takiego obowiązku z punktu widzenia spełnienia warunków opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w myśl art. 28j ust. 2 pkt 2 nie miała. W roku podatkowym (kalendarzowym) 2024 i 2025 wymóg zatrudnienia odpowiedniej ilości pracowników przez 300 dni w roku podatkowym nie będzie dotyczył spółki, gdyż wynika to wprost z wykładni językowej art. 28j ust. 2 pkt 2, a zatem pozostawanie przez trzech zatrudnionych pracowników na urlopach bezpłatnych przez kilka miesięcy w roku w latach podatkowych 2024 i 2025 nie będzie miało wpływu na spełnienie przez spółkę wymogów zatrudnienia określonych w art. 28j ust. 2 pkt 2 dotyczących podatników rozpoczynających prowadzenie działalności. Mało tego również w roku podatkowym 2026, w którym spółka powinna spełnić już standardowy wymóg zatrudnienia określony w art. 28j ust. 1 pkt 3 przebywanie pracowników na urlopie bezpłatnym przez część roku, co spowodowałoby przepracowanie przez nich mniejszej ilości czasu niż 300 dni w roku podatkowym nie będzie w sprzeczności z dyspozycją zawartą w art. 28j ust. 1 pkt 3. W myśl tego przepisu podatnik chcący spełnić wymóg zatrudnienia powinien:

 a) zatrudniać na podstawie umowy o pracę co najmniej 3 osoby w przeliczeniu na pełne etaty, niebędące udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym, a w przypadku gdy rokiem podatkowym nie jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych – przez co najmniej 82% dni przypadających w roku podatkowym, lub

 b) ponosić miesięcznie wydatki w kwocie stanowiącej co najmniej trzykrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw z tytułu wypłaty wynagrodzeń na rzecz zatrudnionych na podstawie umowy innej niż umowa o pracę co najmniej 3 osób fizycznych, niebędących udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, jeżeli w związku z wypłatą tych wynagrodzeń podatnik jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych lub płatnikiem składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych lub ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Fakt przebywania pracowników na urlopach bezpłatnych nie powoduje ustania zatrudnienia. Pracownicy przebywający na urlopach bezpłatnych w dalszym ciągu pozostają w zatrudnieniu u danego pracodawcy. Nadal wiąże ich umowa o pracę z pracodawcą. Świadczy o tym m.in. to, że pracodawca może przy spełnieniu pozostałych warunków z Kodeksu pracy odwołać pracownika z urlopu bezpłatnego z ważnych przyczyn.

Ponadto, o tym, że pracownik przebywający na urlopie bezpłatnym jest zatrudniony można wywnioskować z treści przepisów szczególnych, które regulują określone obowiązki pracodawców. Przykładowo, zgodnie z art. 21 ust. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, do liczby pracowników, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się osób niepełnosprawnych przebywających na urlopach bezpłatnych (...). Wynika z tego, że ustawodawca traktuje pracownika przebywającego na urlopie bezpłatnym jako osobę zatrudnioną, gdyż dla wyrażenia określonego obowiązku/uprawnienia w danej ustawie decyduje się na stworzenie przepisu szczególnego, który dla potrzeb tego obowiązku/uprawnienia wyłącza taką osobę z grona pracowników. W ocenie wnioskodawcy nie ma przepisu, który powodowałby, że osoba na urlopie bezpłatnym przestaje być pracownikiem zatrudnionym na umowę o pracę. Biorąc powyższą argumentacje pod uwagę strona stoi na stanowisku, że odpowiedzi na zadane w ramach niniejszego wniosku pytania są twierdzące.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nie objęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji. W szczególności przedmiotem interpretacji nie jest kwestia oceny czy Państwa Spółka spełnia pozostałe przesłanki uprawniające ją do opodatkowania estońskim CIT, a wynikające z art. 28j ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ani czy do Państwa Spółki nie mają zastosowania wyłączenia, o których mowa w art. 28k ww. ustawy.

Zgodnie bowiem z art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

3) podatnik:

 a) zatrudnia na podstawie umowy o pracę co najmniej 3 osoby w przeliczeniu na pełne etaty, niebędące udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym, a w przypadku gdy rokiem podatkowym nie jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych - przez co najmniej 82% dni przypadających w roku podatkowym, lub

 b) ponosi miesięcznie wydatki w kwocie stanowiącej co najmniej trzykrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw z tytułu wypłaty wynagrodzeń na rzecz zatrudnionych na podstawie umowy innej niż umowa o pracę co najmniej 3 osób fizycznych, niebędących udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, jeżeli w związku z wypłatą tych wynagrodzeń podatnik jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych lub płatnikiem składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych lub ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Zgodnie z art. 28j ust. 2 ustawy o CIT:

W przypadku podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności:

 1) warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, uznaje się za spełniony w pierwszym roku podatkowym opodatkowania ryczałtem;

 2) warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, nie dotyczy roku rozpoczęcia tej działalności i 2 lat podatkowych bezpośrednio po nim następujących, z tym że począwszy od drugiego roku podatkowego podatnik jest obowiązany do corocznego zwiększenia zatrudnienia o co najmniej 1 etat w pełnym wymiarze czasu pracy aż do osiągnięcia wielkości zatrudnienia określonej w tym przepis.

Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą kwestii ustalenia, czy w kolejnych latach podatkowych, tj. od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r., od 1 stycznia 2025 r. do 31 grudnia 2025 r. Spółka będzie spełniać warunek zatrudnienia wyrażony w art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości, wskazać należy, że warunki opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek zawiera art. 28j ust. 1 ustawy o CIT. W odniesieniu do części obowiązków wynikających z powyższego przepisu, w oparciu o art. 28j ust. 2 ustawy o CIT, z preferencji skorzystać mogą tylko podatnicy rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej.

Powyżej cytowany art. 28j ust. 2 odnosi się ogólnie do podatników rozpoczynających prowadzenie działalności i nie zawiera negatywnego katalogu wyłączającego zastosowanie tej regulacji do podatników, rozpoczynających prowadzenie działalności w określony sposób.

Jak wynika z powyższego, warunek zatrudnienia przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym, a w sytuacji gdy rokiem podatkowym nie jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych – przez co najmniej 82% dni roku podatkowego, nie dotyczy podmiotów rozpoczynających prowadzenie działalności gospodarczej. Już od drugiego roku podatkowego podatnik musi corocznie zwiększać zatrudnienie o co najmniej jeden etat w pełnym wymiarze czasu pracy aż do osiągnięcia wielkości zatrudnienia wymaganego przez warunek, o którym mowa w art. 28j ust. 2 ustawy o CIT. Przepis ten nie wymaga jednak, aby co roku w okresie przejściowym, każdy nowo zatrudniony na umowę o pracę pracownik, przepracował 300 dni. Do minimalnego poziomu zatrudnienia, o którym mowa powyżej nie wlicza się wspólników podatnika.

Wskazać również należy, że warunek zatrudnienia uznaje się za spełniony jeśli podatnik zatrudnia na umowę o pracę odpowiednią liczbę pracowników wymaganą w danym roku opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, oraz jeśli w związku z wypłatą wynagrodzeń, na podatniku ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych i składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1009 ze zm.).

W świetle powyższego wypłata wynagrodzenia musi być:

- opodatkowana PIT (obowiązek poboru przez podatnika zaliczek na podatek PIT), oraz

- oskładkowana (obowiązek poboru przez podatnika składek na ubezpieczenie społeczne).

Regulacje prawne w zakresie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek dopuszczają zaliczanie do poziomu zatrudnienia pracowników na umowę inną niż umowa o pracę. W przypadku zatrudnienia na podstawie umowy innej niż umowa o pracę, oba warunki muszą być spełnione kumulatywnie (łącznie), tj. wysokość wydatków na wynagrodzenia takich osób powinna być równa co najmniej trzykrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia oraz wypłata wynagrodzenia musi być opodatkowana i oskładkowana.

Jednakże są odstępstwa od ww. warunku. W sytuacji, gdy podatnik będzie zobowiązany do naliczenia, pobrania i odprowadzenia składek, ale przepis szczególny pozwoli na zwolnienie z PIT oraz oskładkowania to warunek ten również zostaje spełniony. Dotyczy to m.in. osób korzystających z ulgi dla młodych do 26 roku życia, czy ulgi dla seniora.

W świetle wyżej wymienionych przepisów prawa podatkowego oraz opisu sprawy, stwierdzić należy, że w kolejnych latach podatkowych, tj. od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r., od 1 stycznia 2025 r. do 31 grudnia 2025 r. Spółka będzie spełniać warunek zatrudnienia wyrażony w art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, bowiem z informacji zawartych we wniosku, wynika, że już w pierwszym roku podatkowym Spółka zatrudniła trzy osoby na umowę o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy, oraz jedną osobę na 1/2 etatu, nie będącymi jednocześnie wspólnikami Spółki.

Powyższego nie zmienia fakt, iż jak wskazują Państwo we wniosku, rodzaj prowadzonej przez Spółkę działalności cechuje się wysoką sezonowością sprzedaży, wprost skorelowaną z intensywnością (…). Część działalności dotycząca (…) jest de facto zamknięta przez kilka miesięcy w roku. Dlatego też część z pracowników chciałaby inaczej wykorzystać czas w trakcie roku, w którym nie prowadzona jest wyżej wymieniona działalność i w okresach przestoju skorzystać z urlopów bezpłatnych, co spowoduje, że czas realnie wykonywania przez nich pracy będzie krótszy niż 300 dni w roku podatkowym w kolejnych latach podatkowych.

Mimo, że Państwa pracownicy w trakcie zatrudnienia chcą skorzystać z urlopów bezpłatnych, co oznacza, że nie będą wykonywać pracy w danym okresie na rzecz Państwa Spółki, to nie oznacza jednak, że umowa o pracę została rozwiązana. Zatem do warunku zatrudnienia, o którym mowa powyżej brani są pod uwagę również pracownicy, którzy korzystają z urlopu bezpłatnego.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, że w kolejnych latach podatkowych, tj. od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r., od 1 stycznia 2025 r. do 31 grudnia 2025 r. Spółka będzie spełniać warunek zatrudnienia wyrażony w art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania Nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Państwa wątpliwości zawarte w pytaniu Nr 2 dotyczą kwestii ustalenia, czy w roku podatkowym od 1 stycznia 2026 r. do 31 grudnia 2026 r. Spółka spełni warunek określony w art. 28j ust. 1 pkt 3.

Wskazać należy, że kryterium minimalnego poziomu zatrudnienia o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT będzie spełnione tylko w sytuacji, kiedy podatnik w pełni realizuje warunki określone w pkt 1 lub w pkt 2 lub realizuje w pełni oba warunki jednocześnie. Kryterium minimalnego poziomu zatrudnienia nie będzie jednak spełnione, jeśli warunki określone w pkt 1 lub 2 będą zrealizowane tylko częściowo. Przykładowo do takiej sytuacji dojdzie w przypadku, kiedy podatnik zatrudnia 2 osoby fizyczne na umowę o pracę oraz 2 osoby na podstawie umowy cywilnoprawnej, nawet jeśli pozostałe warunki (opodatkowanie, oskładkowanie oraz wysokość wynagrodzenia na podstawie umowy cywilnoprawnej) będą spełnione.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości, wskazać należy, że w przypadku zatrudniania pracownika w oparciu o umowę o pracę, aby uznać za spełniony wymóg dla opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek istotnym jest, aby zatrudnione były na podstawie takiej umowy co najmniej 3 osoby w przeliczeniu na pełne etaty, niebędące udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym, a w przypadku gdy rokiem podatkowym nie jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych – przez co najmniej 82% dni przypadających w roku podatkowym.

W roku podatkowym od 1 stycznia 2026 r. do 31 grudnia 2026 r. Państwa Spółka spełni warunek określony w art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, bowiem już w pierwszym roku podatkowym Państwa Spółka zatrudniła trzy osoby na umowę o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy, oraz jedną osobę na 1/2 etatu, nie będącymi jednocześnie wspólnikami Spółki.

Powyższego nie zmienia fakt, że część Państwa pracowników chciałaby w okresach przestoju skorzystać z urlopów bezpłatnych, co spowoduje, że czas realnie wykonywania przez nich pracy będzie krótszy niż 300 dni w roku podatkowych w kolejnych latach. Z przepisu art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT, nie wynika, aby pracownik zatrudniony na umowie o pracę musiał świadczyć tą pracę w danym okresie. Ustawodawca wskazał tylko na wymóg zatrudnienia na umowę o pracę. Zatem pracownik przebywający na urlopie bezpłatnym spełnia wymóg zatrudnienia, ponieważ cały ten okres pozostaje w stosunku pracy (w stosunku zatrudnienia na podstawie umowy o pracę).

Zatem, dla oceny spełnienia warunku zatrudnienia, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT brani są pod uwagę również pracownicy zatrudnieni na umowę o pracę przebywający w trakcie roku podatkowego na urlopie bezpłatnym.

Wobec powyższego, Państwa stanowisko w zakresie pytania Nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).