Interpretacja indywidualna z dnia 20 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.384.2024.2.ACZ

Możliwość skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 kwietnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 8 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 maja 2024 r. (wpływ 10 czerwca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prosi Pani o interpretację czy może Pani rozliczyć się jako matka samotnie wychowująca dzieci. Mieszka Pani z dwojgiem dzieci w swoim domu i sama opiekuje się Pani dziećmi. Pani były mąż ustala dni widzeń, ale przypadają różnie, lecz godzinowo zgodnie z wyrokiem.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że oczekuje Pani interpretacji indywidualnej za rok podatkowy 2023.

W 2023 r. podlegała Pani nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium RP.

Daty urodzenia Pani dzieci to: K.K. – (…) 2015 r. i M.K. – (…) 2019 r. Ojcem dzieci jest Pani były mąż.

Stan cywilny, jaki posiadała Pani w 2023 r. to rozwódka. Jest Pani po rozwodzie. Data uprawomocnienia się wyroku rozwodowego to (…) 2022 r.

Sąd powierzył wykonywanie władzy rodzicielskiej obojgu rodzicom ustalając, że każdoczesnym stałym miejscem zamieszkania dzieci będzie miejsce zamieszkania matki. Kosztami utrzymania dzieci stron sąd obciążył oboje rodziców i zasądził od ojca dzieci 800 zł i 600 zł miesięcznie.

Sąd uregulował kontakty z dziećmi:

·2 dni w tygodniu od godz. 13.00 do godz. 18.00;

·w 1 sobotę i w 1 niedzielę w miesiącu w godz. 10.00 – 18.00;

·w 1 dzień Świąt Bożego Narodzenia oraz 1 dzień Świąt Wielkanocnych;

·w 1 tydzień ferii zimowych od godz. 10.00 do godz. 18.00;

·w 1 tydzień wakacji letnich w lipcu i w sierpniu od godz. 10.00 do godz. 18.00.

Pani oraz Pani były mąż nie macie zasądzonej opieki naprzemiennej.

W 2023 r. Pani i Pani były mąż posiadaliście pełną władzę rodzicielską.

Pani dzieci zamieszkiwały przez cały 2023 r. tylko z Panią.

W 2023 r. Pani były mąż zabierał dzieci miesięcznie około 56 godzin w różnych dniach i godzinach, w zależności od jego ustaleń ze względu na jego pracę (…). Przeważnie zabierał dzieci do siebie do domu lub do swoich rodziców, czasem zabierał dzieci na lody, spacer i do (…). Pani były mąż raz brał dzieci w pierwszym tygodniu miesiąca, potem był tydzień przerwy i brał w kolejnym tygodniu 3 razy, także miesięcznie mniej więcej te godziny pokrywały się z ustaleniami sądu.

W 2023 r. wykonywała Pani samotnie pełną władzę rodzicielską w stosunku do dzieci. Dbała Pani o ich prawidłowy rozwój, pielęgnację, lekarzy, zabawę, zabawki, ubrania, kino, gry, spacery, poświęcała Pani czas na pomoc w nauce starszemu synowi, ponosiła Pani koszty utrzymania dzieci. Mieszka Pani sama z dziećmi w domu jednorodzinnym i wszystkie czynności z utrzymaniem domu i obejścia wykonuje Pani sama oraz związane z nim koszty. Chodziła Pani z synem na dodatkowy angielski.

W 2023 r. ojciec Pani dzieci, gdy zabierał dzieci zapewniał im wyżywienie i rozrywkę. Ojciec dzieci wypełniał obowiązek alimentacyjny, zabrał na wycieczkę, natomiast resztę kosztów ponosiła Pani. Ojciec dzieci opiekował się nimi, gdy je zabierał.

W 2023 r. Pani starszy syn chodził do pierwszej klasy szkoły podstawowej.

W 2023 r. Pani dzieci nie otrzymywały zasiłku (dodatku) pielęgnacyjnego lub renty socjalnej, jedynie 500+.

Pani dzieci nie są pełnoletnie, nie mają dochodów.

Na pytanie Organu o treści cyt.: „czy w roku podatkowym (latach podatkowych) objętym wnioskiem, w stosunku do Pani i Pani dzieci miały zastosowanie:

·przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej podatkiem liniowym) lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (z wyjątkiem przepisów dotyczących najmu prywatnego) – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń?

·przepisy z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych?”,

wskazała Pani, że nie dotyczy.

W 2023 r. osiągnęła Pani dochody z tytułu umowy o pracę.

Nie ma Pani innych dzieci.

Pytanie

Czy może Pani rozliczyć się w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci w zeznaniu podatkowym za 2023 r.?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, może Pani rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca dzieci, gdyż większość czasu opieki nad dziećmi wykonuje w stosunku do dzieci Pani. Na bieżąco rozwiązuje Pani wszystkie problemy zdrowotne, szkoły, jedzenia, ubrań, wszystkie troski dnia codziennego są na Pani głowie, mimo że pracuje Pani na etacie w przychodni – jest Pani (…) (jest to ciężka praca fizyczna) oraz ma Pani umiarkowany stopień niepełnosprawności (jest Pani osobą z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności). Stara się Pani zapewnić dzieciom wszystko co najlepsze, pomimo tego, że Pani mąż zostawił Was z dnia na dzień dla innej kobiety.

Ma Pani nadzieję, że będzie mogła Pani złożyć korektę do tego rozliczenia za 2023 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 6 ust. 4c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Stosownie do art. 6 ust. 4d ww. ustawy:

Na podstawie art. 6 ust. 4e ww. ustawy:

Art. 6 ust. 4f ww. ustawy stanowi:

W myśl art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:

·posiadania przez rodzica lub opiekuna prawnego statusu osoby samotnie wychowującej dziecko (dzieci);

·wychowywania przez rodzica lub opiekuna prawnego samotnie w roku podatkowym dziecka (dzieci);

·nieuzyskiwania przez rodzica lub opiekuna prawnego i dziecko (dzieci) przychodów/dochodów, do których zastosowanie mają przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem najmu prywatnego – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

·niepodlegania przez rodzica lub opiekuna prawnego i dziecko (dzieci) opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Przepis art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może być odczytywany w ten sposób, że każda osoba mająca dzieci i znajdująca się w stanie wolnym określonym w tym przepisie jest osobą samotnie wychowującą dziecko.

Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie, tj. w roku podatkowym, zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby), zajmuje się wychowywaniem dziecka. Jak wynika z powyższego, ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych od spełnienia m.in. warunku samotnego wychowywania w roku podatkowym dzieci (dziecka) wymienionych w art. 6 ust. 4c ww. ustawy. Przepis ten wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta w roku podatkowym musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców.

Z uwagi na to, że ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęcia „wychowywać”, należy odwołać się do jego definicji słownikowych. „Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny.

Z opisu sprawy wynika, że oczekuje Pani wydania interpretacji indywidualnej za 2023 r. w zakresie możliwości skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci.

W 2023 r. podlegała Pani nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium RP.

Mieszka Pani z dwojgiem dzieci w swoim domu i sama opiekuje się Pani dziećmi. Daty urodzenia Pani dzieci to: K.K. – (…) 2015 r. i M.K. –(…) 2019 r. Ojcem dzieci jest Pani były mąż.

Stan cywilny, jaki posiadała Pani w 2023 r. to rozwódka. Data uprawomocnienia się wyroku rozwodowego to (…) 2022 r.

Sąd powierzył wykonywanie władzy rodzicielskiej obojgu rodzicom ustalając, że każdoczesnym stałym miejscem zamieszkania dzieci będzie miejsce zamieszkania matki. Kosztami utrzymania dzieci stron sąd obciążył oboje rodziców i zasądził od ojca dzieci 800 zł i 600 zł miesięcznie.

Sąd uregulował kontakty z dziećmi:

·2 dni w tygodniu od godz. 13. 00 do godz. 18.00;

·w 1 sobotę i w 1 niedzielę w miesiącu w godz. 10.00 – 18.00;

·w 1 dzień Świąt Bożego Narodzenia oraz 1 dzień Świąt Wielkanocnych;

·w 1 tydzień ferii zimowych od godz. 10.00 do godz. 18.00;

·w 1 tydzień wakacji letnich w lipcu i w sierpniu od godz. 10.00 do godz. 18.00.

Pani oraz Pani były mąż nie macie zasądzonej opieki naprzemiennej.

W 2023 r. Pani i Pani były mąż posiadaliście pełną władzę rodzicielską.

Pani dzieci zamieszkiwały przez cały 2023 r. tylko z Panią.

W 2023 r. Pani były mąż zabierał dzieci miesięcznie około 56 godzin w różnych dniach i godzinach, w zależności od jego ustaleń ze względu na jego pracę na (…). Przeważnie zabierał dzieci do siebie do domu lub do swoich rodziców, czasem zabierał dzieci na lody, spacer i do (…). Pani były mąż raz brał dzieci w pierwszym tygodniu miesiąca, potem był tydzień przerwy i brał w kolejnym tygodniu 3 razy, także miesięcznie mniej więcej te godziny pokrywały się z ustaleniami sądu. Pani były mąż ustala dni widzeń, ale przypadają różnie, lecz godzinowo zgodnie z wyrokiem.

W 2023 r. wykonywała Pani samotnie pełną władzę rodzicielską w stosunku do dzieci. Dbała Pani o ich prawidłowy rozwój, pielęgnację, lekarzy, zabawę, zabawki, ubrania, kino, gry, spacery, poświęcała Pani czas na pomoc w nauce starszemu synowi, ponosiła Pani koszty utrzymania dzieci. Mieszka Pani sama z dziećmi w domu jednorodzinnym i wszystkie czynności z utrzymaniem domu i obejścia wykonuje Pani sama oraz związane z nim koszty. Chodziła Pani z synem na dodatkowy angielski.

W 2023 r. ojciec Pani dzieci, gdy zabierał dzieci zapewniał im wyżywienie i rozrywkę. Ojciec dzieci wypełniał obowiązek alimentacyjny, zabrał na wycieczkę, natomiast resztę kosztów ponosiła Pani. Ojciec dzieci opiekował się nimi, gdy je zabierał.

W 2023 r. Pani starszy syn chodził do pierwszej klasy szkoły podstawowej.

W 2023 r. Pani dzieci nie otrzymywały zasiłku (dodatku) pielęgnacyjnego lub renty socjalnej, jedynie 500+.

Pani dzieci nie są pełnoletnie, nie mają dochodów.

W 2023 r. Pani oraz Pani dzieci nie dotyczyły:

·przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej podatkiem liniowym) lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (z wyjątkiem przepisów dotyczących najmu prywatnego) – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

·przepisy z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W 2023 r. osiągnęła Pani dochody z tytułu umowy o pracę.

Nie ma Pani innych dzieci.

Należy jednoznacznie podkreślić, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78 poz. 483 ze zm.), stanowiącego, że:

Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Co więcej, zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ww. ustawy.

Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Niezbędną przesłanką w przedmiotowej sprawie jest, jak już wcześniej zaznaczono, aby osoba, która chce skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów w trakcie roku podatkowego faktycznie samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców wychowywała dziecko. Podkreślić należy, że wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do „jego utrzymania” czy też czasowego (doraźnego) przebywania z nim, lecz obejmuje ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze psychicznej oraz zapewnienia mu materialnych podstaw rozwoju.

Z istoty pojęcia „osoba samotnie wychowująca dzieci” należy wyprowadzić taki stan, w którym nie wystąpi konkurencja wspomnianych w analizowanym przepisie art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osób.

Użycie określenia „osoba samotnie wychowująca dzieci” oznacza zatem, że intencją ustawodawcy było przyznanie prawa do rozliczenia dochodów jako osoba samotnie wychowująca dziecko jednemu z rodziców lub opiekunów prawnych, który faktycznie wychowuje dziecko.

W przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic który faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. Nie jest przy tym konieczne, aby drugi z rodziców był całkowicie wyeliminowany z opieki i wychowania dziecka. W sytuacji, gdy dziecko zamieszkując wraz z jednym rodzicem, pozostaje pod jego stałą, codzienną opieką, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie (w określonych, ustalonych przez sąd przedziałach czasowych, np. niektóre święta, tydzień ferii, miesiąc wakacji, co drugi weekend każdego miesiąca oraz ściśle określone dni powszednie), status samotnego rodzica ma ten, przy którym dziecko zamieszkuje i który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. Fakt utrzymywania kontaktów pomiędzy dzieckiem i drugim rodzicem, nie pozbawia pierwszego rodzica (przy którym dziecko mieszka) prawa do opodatkowania swoich dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pojęcie wychowywania dziecka uszczegółowił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku  z 31 maja 2011 r., sygn. akt II FSK 30/10, w uzasadnieniu którego znalazło się następujące stwierdzenie: „Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu oraz systemu wartości oraz postaw emocjonalnych”.

Podstawową kwestią jest zatem ustalenie, który z rodziców faktycznie wychowuje dziecko, gdy rodzice nie pozostają w związku małżeńskim i żadnemu z rodziców sąd nie ograniczył władzy rodzicielskiej, a jednocześnie ojciec (matka) dziecka częściowo wypełnia postanowienia wyroku sądowego w zakresie realizacji kontaktów z dzieckiem/świadczeń alimentacyjnych. Jednakże wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do łożenia na jego utrzymanie oraz do czasowego (doraźnego) z nim przebywania. Wychowywanie dziecka obejmuje bowiem ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej, emocjonalnej i psychicznej wraz z materialną podstawą rozwoju. Oznacza to, że wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na tym, że rodzic osobiście zajmuje się sprawami małoletniego dziecka, czyli podejmuje trud wykonywania wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój.

Zatem, prawo do omawianej preferencji podatkowej będzie przysługiwało jedynie temu z rodziców, czy opiekunów prawnych, który będąc osobą stanu wolnego (za wyjątkiem ściśle w ustawie określonym) faktycznie w roku podatkowym samotnie dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim samodzielnie ciągłą opiekę, bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym.

Jednocześnie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro w 2023 r. wykonywała Pani samotnie pełną władzę rodzicielską w stosunku do dzieci, tj. dbała Pani o ich prawidłowy rozwój, zapewniała lekarzy, zabawę, ubrania, kino, gry, spacery, poświęcała Pani czas na pomoc w nauce starszemu synowi, chodziła Pani z synem na dodatkowy angielski, ponosiła Pani koszty utrzymania dzieci, sama wykonywała Pani wszystkie czynności związane z utrzymaniem domu oraz sama ponosiła Pani związane z nim koszty, natomiast ojciec Pani dzieci w 2023 r. co prawda wypełniał obowiązek alimentacyjny, zabierał dzieci miesięcznie około 56 godzin w różnych dniach i godzinach i mniej więcej te godziny pokrywały się z ustaleniami sądu, a gdy zabierał dzieci zapewniał im wyżywienie i rozrywkę (zabrał na wycieczkę, na lody, na spacer i do (…)), jednakże resztę kosztów ponosiła Pani oraz ojciec dzieci opiekował się nimi, gdy je zabierał, to uznać należy, że spełnia Pani warunki określone w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym przysługuje Pani prawo do skorzystania w zeznaniu podatkowym za 2023 r., z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dzieci na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym, jeżeli w rozliczeniu rocznym za 2023 r. nie skorzystała Pani z preferencyjnej formy rozliczenia dla osoby samotnie wychowującej dzieci, to zgodnie z przepisami ustawy Ordynacja podatkowa, ma Pani możliwość złożenia korekty zeznania podatkowego za ten rok.

Zgodnie bowiem z art. 81 § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa  (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):

W myśl art. 3 pkt 5 ww. ustawy:

Korekta deklaracji może dotyczyć każdej jej pozycji, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji.

Przepisy ustawy Ordynacja podatkowa nie określają szczególnych terminów, w których przysługuje powyższe uprawnienie. Należy więc powiązać tę możliwość z zobowiązaniem podatkowym, którego deklaracja (zeznanie) dotyczy. Prawo do korekty deklaracji (zeznania) istnieje tak długo, jak długo istnieje zobowiązanie podatkowe, czyli 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu interpretacji Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Pani w zakresie przedstawionego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).